Оваа тема е наменета за психичкиот развој кај бебињата, има само за физичкиот развој и претежно само на тоа се обрнува внимание. Јас на моето 5 месечно бебе редовно му пуштам секаков вид на музика претежно класична музика, а на детски песни му пеам. Преку цел ден му пеам на секојдневен говор, му читаме со татко му секоја вечер приказни (ја имаме целата колекција од топер), му зборуваме на чист македонски.
Јас на ќерка ми и пуштам музика од првиот ден кога ја донесов дома, претежно е класика и инструментална за да не ја збунуваат многу гласовите. Песничките што ги сака, веќе и јас ги научив и си има омилени делови од нив, па прета писка и мавта со рачињата кога ќе стигне тој дел. Уште не и читам зошто не ми дозволува, ако ја земам сликовницата она се истега со целата сила за да ја дофати и и се кара на нејзе, па сметам дека не е причината што е само малечка туку дека е такво радознало дете. Никогаш не сум и зборувала "лигаво" и во демунатив зошто мислам дека тоа е осакатување на говорот и дека многу тешко ќе почне да зборува чисто.
И моето сака да ја достигне сликовницата ама јас ја држам повисоко над нас и легнати си читаме. Научен е од новороденче на приказни и си ги гледа шарените страници и си слуша. А на бебе треба да му се зборува нормално без лигавење како што велиш ти тоа им го расипува правилниот говор и нема да можат да научат нормално да комуницираат. Јас приметувам уште од пред месец дена дека си говори на некој бебешки јазик кога ќе стане од спиење, или кога си лежи, маж ми вели дека не имитирал. Ама почнува по некоја согласка да си кажува.Едно сабајле му зборував да одиме надвор да се возиме итн. и кога реков ајде и тој рече аде и маж ми се разбуди и слушна кога кажал.
Decata najdobro ucat, pampat i se razvivaat niz igra. Koga se daldisani so nekoja igracka vnimatelno slusaat i pametat,pa moze da izustat i nesto sto se go naucile. Osobeno im e interesno da im se zboruva od druga prostorija, bidejki glasot na bojata e razlicen. Ne e naucno dokazano deka na decata, na koi stalno im se zboruva polesno prozboruvaat, no se smeta deka e taka. No sekoe dete razlicno se razviva bilo fizicki, bilo psihicki. Dodeka bese malata vo stomak i pustav instrumentalna muzika od Bah, Mozart. Koga se rodi beli zvuci, osobeno rain sounds za spienje i znaese deka e vreme za spienje. Detski pesnicki stalno slusame i sme mnogu mirni na niv. Imame omileni pesnicki sto koga ke gi slusneme ili koga mama ke gi zapee (a pejam po cel den ), od ripanje izleguva od relaksator. Na klipovite sto i gi pustam se raduva. Koga bese pomala ednas i velam mamkcka nemoj toa vo usta, toa e KAKA i taa me gleda zacudeno i veli KA. Ispusta razni zvuci, soglaski, samoglaski. Se obiduva so ustata da me imitira. Veli baba ba-ba , ednas ima receno mam, se utepav od radost a mm veli prvio zbor ke i bil tato iako od pomala prviot zbor i e baba. Temperamentni sme mnogu, samo mrdame pretame, koga e vo raci, mirna e samo nekolku sekundi (imame broeno sekundi ) Samo da vide nekoja etiketa, bilo na bluza na kebe lelee odma e saka da ja jade. Na potpiracot na spalnata ima ogledalo na sredina, i koga spieme na spalnata dvete, nasabajle koga ke stane ke dojde do ogledaloto i ke se gleda, ke se smee, ke guga. Ke se skrie, pa pak ke se ogleduva si pravi " dzee" i ke me dopira da me razbudi.
Јас се трудам на детето да му посветам МНОГУ големо внимание, бидејќи сметам дека тоа е предуслов за еден одличен психички развој, уште во најраните години од животот. Со детето треба родителот да работи секој ден, секој момент, секоја прилика.. Син ми има 6 месеци а е многу, многу темпераментно, живо, радознало, активно и паметно бебе (не дека е мое) Јас не му пуштам класична музика, му пуштам детски песнички и цртани филмови и веќе си има неколку омилени. Кога ќе ги слушне/види се смее, прета со рачињата и ноџињата, а веќе извесно време и плука, вика: Аууу, ејјј (изразува среќа) Сега е во фаза на имитирање, па учи од нас и истото го повторува. На пр. се закашлува секогаш кога ние намерно ќе го направиме истото. Додека му пееме песнички се радува и скока, кога ќе престанеме со пеење го прашуваме дали сака пак? Тој испушта одреден звук, барајќи од нас да продолжиме со пеење. Кога му давам капки за коски му велам: Мњам, мњам и тој самиот си отвара уста Кога правиме вежби за колкчињата, ги правиме вежбите преку песна и веќе самиот знае што треба да прави со нозете. И јас му зборувам и му се обраќам како на возрасен човек, со јасен и чист говор. Не сакам да имаме проблеми со говорот или кратење на зборовите со цел полесно да ги изговори. Кога го прашуваме сакаш кај мама, кај тато, кај баба, кај дедо? Ќе ги испружи рацете за да го земеме. Си играме со некоја играчка и често пати знам да му ја скријам, забележувам дека со поглед ја бара секаде, каде претходно сум ја оставала, а кога ќе ја види се радува и посегнува со рачињата кон неа. Секогаш кога му се обраќам, го изговарам неговото име. Тој веќе знае дека него му се обраќам, па се врти накај мене. Кога плаче многу чисто и јасно кажува МАМА Не знам дали така му доаѓа или навистина вика по мене, ама кога ќе го слушнам се топам. До сега има кажано мама, дада, баба и ајдееее.. Веќе недела-две плука, а ние му се смееме кога ќе го видиме. Знае дека ни е интересен па не престанува со плукање.
И јас си го викам по име уште од новороденче кога му зборувам прво го викам по име и се врти иако сме мали се учи и е темпераментно и сака да му се пее, гледаме цртани на македонски како Ноди, Фифи итн.Кога ќе го избањам си гледам или преку ден и си седи мирен загледам во цртанот. Го учиме и со други луѓе да се дружи со блиски и други дечиња досега одлично се прифаќа.
Јас имам едно друго прашање и баш ме интересира вашето мислење бидејќи како идна мајка многу се грижам како ќе му помогнам на моето бебе да напредне побрзо и да биде паметно и да учи брзо. Од што мислите дека влијае најмногу развојот на детето, во смисла, да почне да зборува, да знае да каже што сака, да научи да не кака во пелени и слично? Јас имам 2 многу блиски дечиња од две фамилии, едното нема ни 2 години и скоро се зборува, многу е паметен и се што ќе му кажеш може да го повтори и дури и да објасни и да раскаже нешто, а него го чува жена дома. Другото има 2 и пол години, уште не зборува, само баба мама тато и сл. не повторува зборови, не сака ни да проба да научи нов збор и многу се нервира кога не го разбираат што сака а не знае да каже. Него го чуваат баба и дедо. Има ли врска колку се работи со детето, колку се поттикнува да научи нешто, дали преку песна или преку повторување, и нормално да не му се смееш туку да му покажеш дека те интересира? Не знам зошто, јас имам чувство дека многу зависи од околината и луѓето околу него, не е тоа самостоен процес...
Секогаш и зборувам со внимание,исто пуштам музика најчесто оние за мали деца/бебиња. Кога и зборувам она знае дека е таа кога се споменува нејзиното име веднаш се смее и за звртува главата а на песнички кои ги слуша најчесто веке и подигрува Една ја земав во раце и и ја кажував приказната за мама и тато како се запозна и се до тоа како дојде таа кај нас а бре милина да ја видевте како слуша лелеее најчесто и кажувам такви приказни и за тоа колку е таа убава да ја видете колку се радува кога и кажувам колку има убави очи насмевка коса и тн... Многу често со мм заедно и зборуваме и се смееме а и она исто си нас. Сака внимание и тоа тоа големо во врска со се.
Се е до посветеноста на родителите. Ако му се посветиш доволно тоа се ќе научи со тебе. Кај мене на едно дете во комшии не му обрнуваат внимание и ништо не знае. А пак друг пример каде што му се зборува и објаснува пее и чита многу е напредно а на иста возраст се во ист месец родени, а разликата во психичкиот развој им е 2 години.
Sredinata vo koja rastat decata i tekako e vazna. Na prvo mesto e domasnoto vospitanie. Roditelite treba da se uciteli. Da go naucat i izvadat deteto na prav pat. Normalno deka za edno dete e mnogu vazno da raste i da se razviva vo edna semejna harmonija ispolneta so mir, ljubov, sloga i tolerancija.
Леле мајки како памтат и се интелегенти бебињава....значи на ќерка ми и пуштам бејби тв, гами беар песничките за да ја занимавам додека јаде и приметив дека има точно определени песни или делови од песни на кои се смее и рипа. Или кога ќе ја ставам во хранилката на која и страна да е свртена се врти кон тв ( ова и не е толку ок ама не е јадачка) и шлапка со устата ама само првите две три лажици отвара уста. Веќе изговарањето на зборот чао и асоцира на шетање и гледа кон вратата.
Eee, bebinjata se osekaat i cuvstvuaaat. So fakultet se rodeni i toa kolku inteligentni se. Na malata koga ke i pokazam so prst nesto se vrti kon toa, se vrti koga ke ja viknam po ime, pravi TOOC so dubakot odi nakaj stekovi kopcinja i kabeli (toa i e primamlivo sega) i razbira koga ke i kazam ne tamu i so prstot NE koga ke i pokazam.
Има голем број на игри преку кои се развива бебето психички, на мпример на интернет и во некои книги има мнооогу работи ако имате некои вежбички пишете ги. На пример за 4 месеци го криете лиценцето на мама и кога ќе прашате каде е мама? Ги тргате рацете од лицето и велите еве ја мама. Или причина и последица со врзана играчка на рачето на бебето кога ќе ја потегне со тек на време ќе увиде дека ако ја повлече секој пат таа ќе се помрдне.
Здраво сакав една консултација со вас Имам близнаци девојче и машко 13 месеци. Незнам дали има простор за грижа... девојчето веќе кажува колку години има, мама, тата, баба, ајде, еј ... ми ја покажува омилената играчка, прави браво, чао, пољубче, кај е носето, устата, ушите, ѕвездите и сл.. НО, машкото ништо од ова!!! кога го викам се врти, ми се смешка, вика само аааа , еееее, мава со рачињата по се и сешто, но за останати работи е тотално незаинтересиран. На педијатар викаат во ред е, но мене некако ми е страв бидејќи незнам дали може тооолку голема разлика да има помеѓу двете деца. Ако имате слично искуство споделете.. фала ви
секое дете е посебна индивидуа, ќе ги родиш близначиња растени во стомак во исто време и пак не се исти туку секое си е засебно, немој да ги споредуваш, јас имам синче и некако имам впечаток дека машките се потромави. Штом педијатар ти кажал дека се е во ред, на таа возраст се врти на име, има контакт со очи нема простор за паника, сепак 13 месеци е многу мала возраст
