[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Брајтлинг часовник? Ма дај...
Чисто информативно, колку време штедеше за да си го купиш, со оглед на тоа што чини едно 5-6 илјади долари и тоа во странство, а во Божиновски сигурно дупло повеќе?

Работниов ден беше долг и напорен. Едвај чекав да си дојдам дома.
Утре неработен ден, па барем да беше во петок, ама ај и вака не е лошо.
Би сакала утре да е убаво времето, па дома да не се приберам, а ако врне тогаш ни со кран нема да ме дигнат од дома. Какво ќе биде времето, таква ќе сум и јас. Изгледа ова второто ќе е.
Се закотвив во фотеља. Ќебенце, лаптоп, музика, топло црно чоколадо, цигара...
Me myself and I.

 

Конечно денес ќе излезам, после 1 месец. И не му се радувам нешто многу на неработниот ден утре затоа што ме чекаат мнооогу напорни денови. Ама на тоа ќе му мислам од утре, вечер журче.. јеееее

 

Ако беше повозрасен човек повеќе ќе ме болеше, овој е малишан во залет на пубертет и све му дивее па се разбира дека ќе се обиде да се испразне на дргите за коишто мисли дека имаат недостаток да беше он толку паметен колку што јас се борам против тоа да не си создадам комплекс, светот ќе беше боље место за живоот ми помина малку

 

Пред некој ден седев на ручек меѓу два тазе парови.
О, боже, каков кошмар! Сврти се лево - лигавење, сврти се десно - исто!

Изгледа премногу се дружам со парови со добра километража, или распар луѓе, па некако дружбава со тазе парови ми е тешко сфатлива.

Сакам да им порачам на сите тазе парови да имаат обзири за тие околу нив.

 

Треба со закон да се забрани лапање у кафич!

(полека јас ќе ти кажам кога)

 

Црканф. преколен ден.
Предавања еден куп.. значи овие професорите барем еден грам да мислеа на нас студентите.
Заради нив цел ден останав на факултет.
Предавања, вежби,вежби, предавање.
Мајкатааааааааааааааааааааа?! Како така...
И зато секогаш после факултет во среда, почнувајќи од денес, да си шептам. ццц
Абее кадееееееееееееееееееее -.-.-.-.-.-.-

 

Ризикувај, зборувај ја вистината,
Излези на состанок со некој кој ни во сон не е за тебе.
Кажи НЕ.
Потроши ја целата своја заштеда.
Запознај се со некој ,, ОНАКА,,
Не се оптоварувај,
Кажи: ,, Те сакам!,
Пеј на сиот глас,
Смеј се на глупави шеги,
Плачи,
Извини се,
Кажи му на некој колку многу ти значи.
Кажи му на кретенот што мислиш за него.
Смеј се додека не те заболи стомак.
Живеј!
Не жали по ништо...
ЗАТОА ШТО ЖИВОТОТ Е КРАТОК!
Крши ги правилата,
Простувај брзо,
Љуби споро,
Сакај искрено,
Смеј се лудо -
И никогаш не го заборавај она што од срце те НАСМЕАЛО!

 

Ниту еден подарок не може да покрие разочарување, изневерување...


Многу често кога ќе погрешиме за нешто, најскапо не чини да кажеме извини, за жал. Ретко кога сме храбри да го изговориме тој збор и навистина да го мислиме.
Првиот таков подарок го добив пред некои 6 години. Не дека згреши многу, доцнеше некои 20,30 минути, но наместо да рече -Извини, помнам влезе во една продавница на ул. Македонија и ми купи еден украс. Убав беше, сеуште е, го чувам, но го помнам и како првиот подарок наместо извини.
Секоја наредна караница следуваше по една ружа, па ради него и престанав да ги сакам. На едно раскинување ми подари преубава кутија за накит и накит, а обидувајќи се да ме импресионира заборавил дека јас тоа не носам. Но, нели не е битно тоа? Битно е дека се обидел некако да се искупи за грешките. Последното раскинување го заокружи со уште една ружа која ја фрлив пред негови очи. И не, не се каам затоа што знаеше колку не ги сакам и една прегратка и убав збор ќе ми беа помили.
За да се искупи и за тоа, ми прати писмо со еден куп наши фотографии, позади испишани со убави мисли, за чудо од него, огромно писмо и обетки. Повторно не ги погодил, но неколку пати во писмото посочи колку го чинеле. Никогаш не ги ставив на мене.
После него никогаш не добив ниту еден подарок како искупување за некоја грешка. Но, пред некое време повторно ме потсети тој, истиов дека искупувањето со материјални нешта е подобар од убав збор и извини. Заслужуваш ми рече нешто вакво, а јас само се насмевнав.
Ви реков неколку пати дека се променив после Д. После него многу работи престанаа да ме допираат, па сега ни Извини ми нема значење, затоа што ретко кој навистина го мисли.
Не знам што може во моментов да ми го замени, да ја пополни празнината од разочарувањето. Сега и самата престанав да пополнувам дупки одејќи од продавница за чевли, до некој бутик, да потрошам пари на некои безвеза нешта кои ми причинуваат моментално задоволство.
Моментално најмногу ми се исплати разочарувањето да го покривам со храна, барем ќе се поправам некое килце. И тоа е нешто, нели?

 

Вчера почина младо, талентирано, темпераментно дете, кое го паметам по својата енергичност, волја и страст за живот.
Зошто?
Се разболе, животот му станал незамислив пекол и почина.
Се тоа во рок од само една година.

Пред две лета, се присетувам дека го видов со друштво на одмор...
Една година, еј!
Како може толку многу да се смени.
Од нетрпеливо чекање на наредниот ден, до непостоење.
Под земја.
Не, не, не и не.
Не можам да се помирам со фактот дека секојдневно млади животи згаснуваат, дека нивните безживотни тела гнијат, и тие се избришани од ликот на Земјава засекогаш.

Зарем ова е целта на животот?
Зарем можно е да сме олку кревки и беспомошни?
Зарем сите ќе и гледаме во очи на смртта знаејќи дека нема лек, дека наскоро ќе заминеме?
Зарем ова е се?

Иако мразам да признаам, при вакви трагедии, скришум го надминувам скептицизмот и песимизмот и се надевам... Се надевам дека постои барем една мала можност да има нешто повеќе.

Бидејќи ако има, овој извонреден музичар е таму.

RIP, ти благодарам.

 

Сакам да кажам оти вака не бидува веке доста страдав
аман толку да се нема срека
ке пукнам не е фер значи

 

Ете ме и мене, сеа ќе досаѓам малку у темава...бар додека не ми биде подобро
Станувам сабајле и гледам неможам да станам од кревет, а синоќа едвај заспав, ме боле бубрезите, главата веќе си се навикнав 4 дена ме боле и не ми поминува Ама сабајле. Леле немоќам да мрднам, половината ми се укочила како на стара баба , а ми се мочка ми се плаче. И така уште сабајле и звонев на сестра ми да стане да дојде у мојата соба, пошо спиеше у друга и да ми помогне да си завршам работа. Прво ми се изнасмеа после ме однесе, па и ме зафрка цело време. И така денес цел ден си го поминав у кревет додјоа дома инекција ми ставија 2 саати ми пушти сеа пак сум укочена. Како стара баба суууууум. Ке умрам дома

 

Божее ским ја то живим

 

Купи си Прозак дечко. Да те усреќи од внатре, бар никој нема да знае, вака цел форум да ти се потсмевнува, не иде.
Другар си купи доста достоверна ама сепаккопија на Брејтлинг за 150евра, а 26годишен македонец освен ако не продава органи не може да си дозволи часовник од 4/5 000 долари.

Веќе се се прави по некаков автоматизам во општествово. Запишување на факултет зошто сите се запишуваат. Купување брендови зошто сите купуваат. Излегување на места кај што сите излегуваат.
Многупати гледам скиселени фаци и ми се иде да им дадам папучи да се симнат од 15цм штикли, да им купам голем мрсен сендвич, може ќе ги насмеам.
За мене животот сепак се одвива во зоната на комфортот.

 

Вчера отидов, на половина час, да му помогнам на едно мое помало другарче нешто за на училиште.
За тоа време, кај нас дошле гости, на мајка ми некои пријатели. А кај нас секогаш има гости, од причина што имаме ординација во куќата и сите роднини и пријатели таму се матични, па си идат на кафенце и благце кога им е паднат шеќерот.
Се враќам јас, влегувам дома и гледам вратата на дневната затворена - а никогаш не ја затвораме. Си велам, татко ми си дошол и сега ќе го изненадам со песна.
- ОООО СОООООЛЕ МИИИИИИО и упс . Гледам, полна соба гости. Уште си стојам со ваква фацка , и велам - здраво, одам да учам.
Луѓево занемеа, а потоа се изнасмејаа. А мајка ми и татко ми цел ден не престанаа да ми ја пејат песната, поточно стихот на песната. Ма бре, луда фамилија.

Ќе ме биде за оперска певачица или боље, за баксуз.

 

Овие денови сум како speedy gonzales. Одам на аеробик, зумба и пилатес. И да, преубаво се чувствувам. Имам една инструкторка, мислам дека е од Куба, и дали знаете колку само позитивна енергија ми дава кога ќе ја видам. Нејзината насмевка зрачи и ми е омилена. Се поретко гледам вакви луѓе, таа е од оние кои уживаат во она кое го работат. едноставно тоа и се гледа. Иако Сеуште имам толку бубачки во главата кои не им даваат мир на моите мисли. И Сеуште се трудам да не се замарам за површноста која ја носат некои луѓе. Еднаш мајка ми кажа дека јас секаде и секогаш ја барам правдата. И верувајте многу ретко ја наоѓам. Толку ми треба мир. Ми фалат баба ми и дедо ми. Ми фали скокањето по лубениците на огромната приколка која ја имавме во село. Ми фалат искрени погледи, без злобни и мили. Ми фали галењето на козите. Највеќе ми фали врискањето во доцните летни часови во село. Ми фали времето кога како мала ги гракав песните од Студени нозе и Дарио (бе). Ми фали времето кога правев букети од полски цветови и дедо ми ми ги купуваше. Ми недостигаат импровизираните лулашки кои ми ги правеше баба. Е нив ги љубев и ги љубам сеуште најмногу, неизмерно и несебично. А не ни знам каде се и дали ме чуваат. А толку ми се потребни . И почнувам да плачам... Шшшт.

 

Понекогаш е убаво кога мрзата ќе те фати и во последен момент одлучуваш да си останеш дома.
Ладноно надвор ми иде на живци, ми се исмева зашто се’ уште не можам да се навикнам дека летото си замина. Ми фали топлото сонце, отсекогаш првиот месец и кусур сум кукала и лелекала по заминатиот распуст... Ај, кај и да е ќе ми помине, да се надеваме. Мора!
Вечер ќе си останам во топлиот кревет со пижамчиња и ќебуле, еден добар сендвич у рака а подоцна можно и чај. Лаптопот, фејсбук, фемина, кротко музиче и интернетски дрембулии. Мераци! Има ли нешто поубаво у светов од уживање во својата мрза?
Подоцна ќе си пуштам Gossip Girl, ќе си поживеам малку у тој свет на модата и трачевите и ќе си легнам. Ете така, тоа е мојот репертоар за вечерва.

 

Кој да ти каже Ивана, дека Кемал Монтено е жив!? - хит на фејсбук.
Го умреа човекот пред време, а јас повторно сфатив дека пејачите повеќе се ценат откако ќе ги нема. Почина Ејми Вајнхаус сите песни од неа објавуваа, почивај во мир дрн дрн. Почина Витни Хјустон на сите им беше омилена пејачка, сите одма песни од неа почивај во мир. Го умтеа Кемал Монтено сите песни од него објавуваат. Да, и јас сум една од нив. Од кога не ми беше текнало да си пиштам Топ-листа од Кемал Монтено да си ја ислушам. Еее..пола година може има. Сега откако повторно го оживееа, си пуштив и си уживам во КВАЛИТЕТ.

 

Пуста желба...
И пак ќе прашам, како се заработил толку пари и за колку време, па си приушти ваков луксуз? Дај просветли не и нас, па и ние еден ден да се фалиме со скапоцености.
А да си некој тежок бизнисмен, не си. Тоа е и повеќе од очигледно. Таквите не дремат на форуми и се фалат на девојчиња со фармерки од Зара и саат од Божиновски.
Не можев посилно беше од мене...морав да искоментирам.
No hard feelings Vitomir.

 

Абе времево е многу ладно или мене така ми се чине, Божеее шта се то мени дешава. Значи се изнаоблеков како да е минус навор (е, или мене така ми се чине?)Измрзнав. Е така си се облеков боди, мајца, дуксер, елек, дебели чорапи и си се покрив со ќебе и си пијам сеа чајче. Сакам да станам, да одам до некаде, да си се напијам кафе, добро де изнаоблечена ама битно нема да лежам Дупка напраив денес у креветот Сериозно, ептен било досадно човек да се разболе. Сеа а молам мама друштво да ми праве А ви шеткајте си, јас ќе завидувам