Смени ги мислите и најбитно ако не оди смениго психијатарот..ако уште на почеток не ви влева надеж и нема подобрување барајте друг,не губете време.Мене уште при првата сеанса со психологот ми беше подобро,штета што повеќе не работи Пуштете навечер музика за релаксирање и ако не можете да заспијате не мачете се,гледајте филм,гледајте слики читајте нешто позитивно,пијајте чај од нане и кантарион во комбинација,насочете ги мислите кон позитивно и верувајте дека за жал премногу не има.Но ќе успееме,ако не целосно да се извлечиме,барем да ја подобриме ситуацијата.Позззз
Здраво на сите, Еве пишувам на форумот после одреден период , пред 5години ми се појави оваа црна работа што до некое време мислев дека сум ја победила, после пиење на одредена терапија и одење на психијатар, но еве ја пред неколку недели повторно почна истото од никаде еве го оп кај мене на врата, пак почнаа паниките, стравовите, црните мисли, незнам од каде ми доагаат. Претходно бев девојче што се смееше и беше упорна и полна со самодоверба и сакав да патувам, а сега немам самодоверба дека во нешто кога ке сакам да направам, дали ке го направам како пшто треба, кога треба да идам некаде неможам а да не се напијам апче од помислата дека ке ме фати таа ужасна ПАНИКАА!! Сакам да знам дали некој е успеал конечно да излезе од ваква состојба, знам дека секој жив човек го фака страв, но не е нормално да те фака страв од најнормалните работи кои до вчера на нив не ти ни текнувало. Поздрав до сите.
Ej nemojte da piete lekovi za smiruvanje, kako helex, lorsilan I sl....opasna zavisnost stvaraat, ja si znam kako se odviknuvav od Lorsilanot, se tresev I krizirav ko narkoman.Ama tolku znaat nashive psihijatri, pa prepisuvaat takva terapija.Znaci,nikako! Jas nemam takvi intenzivni napadi, moevo e neso kao depresija so anksioznost, no znam deka na mn lugje im pomognalo toa soocuvanje so stravot, akoimas neso konkretno sho te plashi.Toa ti e kognitivno bihevioralna tehnika, ili exposure therapy.Jas imam problem so postojanite intenzivni losi misli I stravovi, za nemanje zelba I volja za niso da ne praam muabet...nego ajde shto I da e kje pomine
Јас сум добро фала богу, од сабајле си се убедував дека сум си добро и некако ми делува. И ако е цел ден врнежливо и мутаво, си барав занимации низ дома, само за да ми ги одвлекува нешто мислите. Еве сега ке правам палачинки па повелетеее
Pak me fakja ovaa glupa stvar sto nikogas mislam nema da pomine Se tresam kako luda, za dva dena treba da odam na odmor nit mi se odi nit nisto Sakam samo da legam doma, i nemam zelba za nisto
da taka e za zal ne ima vo golem broj...znam deka treba da gi nasocam mislite kon poz nesta no nekako ne mi ide se nadevam eden den ke mi uspee ... Fala ti
Утре треба да одам на заболекар и уште од сега почнуваат напади на паника, лошење, тахикардија...Незнам ни дали воопшто да одам
Oди, и јас така од пусти страв па и анксиозноста после, не одев на забар. Но кога се решив да одам и кога ми кажа забарката до кој степен ми се забите, богами ме замисли. Јас и кажав дека сум со анкс и со панични напади и многу полесно ми беше.Така да ако мислиш дека има потреба кажи си и ти и полесно ке ти биде. Со лесноо
Puzzle, sakav uste nesto da te prasam. Posle kolku vreme patenje se resi za antidepresivite? Poso ja Godina Dena vekje kako sum so problemov.Ti vikam idam na psihoterapija, imav podobruvanja, samo sho sea nz sho mi e. Drugo me interesira dali po preporaka na psihologot pocna da zemas lekovi I Dali imase nekoi nus pojavi od niv? Ja mn se plasham od toa. A za Chadlovski imam slusnato deka e najdobar kaj nas, no deka imal mn nekorekten odnos, deka se derel I deka voopsto ne prael muabet samo apcinja daval.Lele aman vise, sekoj den legnuvam so pomislata deka utre kje bide podobro I sabajleto pak za nikade. Vchera praev dolg muabet so majka mi I objasniv kako se osekjasm, sirota pochna da plache I mi vika sine jas I ti se kje prebrodime, bidi popozitivna, imas poddrska od site, decko sto te saka, kakva-takva rabota, ne e ova rak so metastazi pa da ne se leci. Mi vika jas odev na hemoterapija I se borev da ne ostanete so sestra ti I bez majka I da ve dadat vo dom, ama se borev so site sili, a se dur Bev negativna I ja nemav sili ni od krevet da stanam, plus sho me zrachea I imav realni shansi da umram posho imav I metastazi.Mi vika se pobediv so silna volja I so ljubovta kon vas dvete. Znaci majka mi e mojot idol, ne znaete ushte sto se nema pominato I nikogas ne se predala! Ona mi dava nadez I verba deka se kje bide dobro. Pozdrav do site
Девојки, како сте??? Јас пак си седам во темница дома сама, сега ќе си пијам кафе, гледам серии и чекам да си помине денот... Како да не сум жива, како да не живеам јас, туку гледам како животот си поминува покрај мене ....
Ке сака некој да ми пиши колку време ке ми е потребно да си го исчистам организмов од подплго земање на еглонил сируп, фала однапред
Здраво на сите, Дечки кажете дали има од ова излез, стварно незнам каде да идам и што да направам? Одев кај еден психијатар во Скопје Благоја Стефановски, океј е но после некое време престанав да одам, пиев елицеа и хелекс, и ги исфрлив после одреден период и сега после некое време пак ми се појавија паниките, стравовите и мислам дека цел живот ке си отиде вака, дека нема на ништо да се радувам, дали деца ке можам да родам, аман веќе? Ајде некој нека ми каже каде да отидам, се мислев да пробам кај тој Чадловски ама незнам дали вреди или пак да си отидам кај стариот психијатар ама сега редовно да одам.. Дали може некого да ми помогне и да ми каже барем како излегол од оваа состојба што не ти дава мира.. Иначе бубамара стварно тоа што го прочитав за мајкати ме расплака, и мене сите ме дома утешуваат и велат само со позитивни мисли, ама оваа чудото како да е посилно од тебе и не дава ниеден позитивен зрак ...
Ne moze da e posilno, raboti so pshoterapevt, bidejki moras da dojdes do korenot na panikite, zatoa sto edinstveno taka kje gi resis zasekogas. Znam kako ti e, no i koa kje odis na terapija toa kje ti go vikaat, smeni gi mislite, pa chekor po chekor, kako kje stanuvas popzitivna tie kje si odat. Kaj mene problemot bese stravot od napustanje poradi smrtta na tatko mi, bolesta na majka mi i cicko mi-alkoholicar koj porano ni se zakanuvase deka kje ne ubie, isfrli na ulica i sl. Plus taa slaba samodoverba shto cel zivot si ja vleckav. Toa mi izbi po smrtta na moeto kuche so koe bev mn privrzana. Mnogu rabotev na toa, pisuvav mn pisma, odev na grobot na tatko mi, mu kazav nekoi raboti na cicko mi, se trudam da ja presecam taa papochna vrvca koja sto me vrzuva so majka mi i da ne baram potvrda za sekoj moj poteg, tuku da si veruvam na sebe si i svoite odluki. A ako ides na psihijatar odma lekovi kje ti dadat, samo toa i znaat. Tie pomagaat ne vikam ne, no mora da se raboti na realniot problem. Toj ne se resava so pienje lekovi. Mene iskreno mi pomagaat i postovite na Dunja, koja posle 8 godini se izvlekla od anksioznosta. Denes 100 pati gi preprochitav. I NIKOGAS nemoj da vikas NE MOZAM! MOZES, MOZEME! Nikoj ne moze da ti vleze vo glavata i da ti gi smeni mislite ako ne si gi smenis sama. Samo ne ochekuvaj deka odma kje se sluci toa. Proces e, kaj mene seuste trae, no cigla po cigla go rusham zidot. Pozdrav
Јас сум добра овие денови, знае да ме нападне некоја паника, ама си викам доста веке ова е секојдневно не дозволувај веке да влијае на тебе и поминува. Но не знам како да се избоорам со тоа што мала кавга со некој одма ме вознемирува, срцето брзо ми чука и почнувам одма цела да се тресам.BubaMara26 многу слични работи ни се случиле, и мојот татко почина пред 8 години, од тогаш натака и нас чичко ми не бркаше да си одиме од дома, викаше брат ми умрел што има вие да живеете тука, ни кршеше прозори, на влезната врата ставаше катанци, па ако се вракавме со сестра ми касно од шетање рипавме преку врата, после донесе големи кучиња, морав стално да носам храна да му фрлам на кучето за да не ме нападне, кога се потсекам на ова еве и сега се тресам и вознемирувам, но после некако со полиции и слично се спасивме. Но што дека кога траумите остануваат. После тоа ми починаа две другарки, па се разведов имам и 6 годишна керка, се вратив назад кај мајка ми, и од тогаш почна се. Паничам ако закрчи, гледам дали диши, значи воопшто неспијам мирно. Одев и на психијатар, пијев и лекови но мене од лековите ми беше само полошо незнам зашто. Решив сама да се борам и верувам дека ке успејам и јас и сите виее.
