daylight мила ова што го пишуваш „Според Христовите објави примени преку пророчицата за денешницата...„ е делот кој ми смета, но нека, твое си е ти во што веруваш. После Исус мој најубав нема да има други пророци, ни месии. Тој ке се врати на судниот ден. “Потоа Исус ми рече: ,Очекувајте Ме, зашто наскоро ќе се вратам! Тогаш ќе го наградам секого според делата.-” (Откровение 22:12) “Денот кога Господ ќе се врати ќе ве изненади како крадец. Небесата ненадејно ќе исчезнат со силна бучава. Елементарните состојки во оган ќе се распаднат, а Земјата и сите остварувања на неа, ќе исчезнат.” (2. Петар 3:10) Но темата не е за Исус, па да не почнуваме работи кои очигледно не ги прифакаме. За реинкарнацијата сум читала многу. Некој предходно рече дека не верува поради зголемениот бр на жители, но заборава дека Бог може да даде душа. Забораваат на временските периоди, како и на животниот век. Еве на пр некогаш да кажам до пред 300 год (научно) луѓето живееле едвај по 40-50 год, некаде дури и пократок бил животниот век. Потоа забораваат на големите војни, чумите, масовните убиства итн. Денес животниот век е многу подолг и да не се лажеме, но нема такви војни и масовни убиства, ниту пак чуми и незнам што. Да ги споредиме и потопите кои се претпоставува дека биле најмалку 4, ке испадне дека бројката на денешните жители е тројно помала од онаа која настрадала до денес. Спојлер Од дописникот на Разбудете се! во Франција Било 1347 година. Чумата веќе го опустошила Далечниот Исток. Сега стоела на прагот на источните предградија на Европа. МОНГОЛЦИТЕ поставувале опсада на ѓеновското трговско утврдување Кафа, сега наречено Феодосија, на Крим. И самите десеткувани од мистериозната болест, Монголците се откажале од нападот. Но, пред да се повлечат, задале смртоносен удар за разделба. Користејќи џиновски катапулти, ги фрлале преку градските ѕидини сѐ уште топлите тела на жртвите на чумата. Кога неколкумина ѓеновски бранители подоцна се качиле на своите галии за да избегаат од градот кој бил зафатен од чумата, ја прошириле болеста во секое пристаниште каде што стапнале. За неколку месеци, низ цела Европа пустошела смртта. Болеста брзо се раширила во северна Африка, Италија, Шпанија, Англија, Франција, Австрија, Унгарија, Швајцарија, Германија, Скандинавија и на Балтикот. За нешто повеќе од две години, повеќе од една четвртина од населението на Европа, околу 25 милиони луѓе, паднале како жртви на она што беше наречено „најбруталната демографска катастрофа што човештвото некогаш ја доживеало“ — „црната смрт“.* еве линк за тие што сакаат да си направат споредба за бројките настрадани од чума кои се еднакви на бројките од 1ва светска воја и 2ра http://wol.jw.org/mk/wol/d/r102/lp-mc/102000088 Еве за животниот век Спојлер Споредбата на движењето на просечниот животен век низ времето покажува значителни разлики. Највисок просечен животен век на вкупната популација од 40 години е забележана во II милениум п.н.е. Условен е од малиот, возможно и нереален број на детски скелети во сериите од овој период. Најголемо опаѓање од седум години е забележано кај населението од I милениум тн.е., кога паѓа на 33 години. Намалувањето е предизвикано од порастот на бројот на детските скелети и високата смртност на жените во јувенилниот период. Понатамошното опаѓање од пет гадини и најниска вредност има во римскиот период (28 години). Ниските вредности се условени со високата смртност на деца и млади, но дополнително и со високата смртност кај двата пола во адултниот период. Во средниот век постои покачување на вредноста на просечниот животен век за пет години, кога достигнува 33 години. Покрај високата смртност на деца во средниот век, покачувањето на просечниот животен век е предизвикано со зголемувањето на индивидуите од двата пола во периодот матурус. Просечниот животен век на мажите има доста високи вредности (над 40 години) во сите следени периоди. Највисока, многу слична вредност има во II и I милениум п.н.е. - 47 години. Влошувањето на животните услови во римскиот период повеќе се одразило на машкиот пол. Во ова време постои опаѓање од три години и најниска вредност на просечниот век на мажите забележана во сите периоди -44 години. Мало растење од една година има во средниот век. Просечниот животен век на жените се движи околу 40 години во сите периоди. Највисок е во II милениум п.н.е. - 42 години. Најтешки услови за жените биле во I милениум п.н.е. Тогаш е забележано најголемо опаѓање од четири години и нај-ниска вредност во сите периоди (38 години). Во римскиот период постои покачување од три години (41 година), а минимално покачување од блиску една година постои и во средниот век. Најголемата разлика во просечниот животен век помегу половите е во I мил.п.н.е. кога изнесува девет години. Во II милениум п.н.е. таа разлика изнесува четири години, а во римскиот и средновековниот период разликата е најмала (околу три години). http://mk.wikibooks.org/wiki/%D0%90%D0% ... 0%B5%D0%BA Да не се расфрлам со бројки но само краток пример ке дадам Ако до пред 2-3 века, во период од 200 год, со просечен животен век се раѓале 5,2 живота, денес е спуштено на 2.6 ( со денешниот просечен живот) А кога веке спомена дека постои и стигмата, тогаш дај повеке некоја информација на темата drugata-nauka/stigmatizacija-t11492/#p2134318
Мене затоа и не ми е логично да постои реинкарнација, работава што тие што живееле порано до 40 години, скоро се реинкарнирале, пример, за да си доживеат и дозавршат некои работи кои им останале недовршени? Тогаш што да се каже за оние порано, каде сега според некои тврдења луѓето живееле повеќе од 100 години, тие се надживеале веќе.Во ред е daylight да си верува во тоа, но не ни може да биде сигурен од причина што не умрел за да знае што се случува потоа, па за да тврди упорно дека стварно постои реинкарнација, бидејки воопшто нема логика во работиве.Прочитав и како под хипноза можеле да се дознаат претходните животи, а што да правиме ако некој човек тешко може да се стави под хипноза, кој има високо развиена свест? Пак и тоа хипнозата смешки во боја, ама тоа е веќе друга тема.
Мене работите околу реинкарнацијата ми се интересни и верувам во тоа. Не ја разививам до толку филозофијата како што гледам до каде ви оди дискусијата, но сметам дека баш се интересни за читање случките за луѓе што имаат такво искуство како детето со белегот на главата, што го откри убиецот од неговиот претходен живот и притоа го затворија човекот која патем си и призна. Плус, не мора да значи дека човекот само во човек може да се реинкарнира, туку и во животно. п.с И Daylight e машко, мили
Не е филозофија, туку како што спомна okcenzi, луѓето и толку живееле порано, животниот век максимум до 40 години бил, тоа е општопознато, самото тоа друго зборува,како што споменав претходно. Реинкарнација се знае што е, но и извлекување на поука во наредниот живот од грешките кои ги направиле луѓето во претходниот, нема фајде, не е финтата тоа како што впрочем имаше кажано daylight, барем колку што се сеќавам така спомнал, што и не е баш нешто што укажува на постоење на реинкарнација, да се излвече поука од грешките во сегашниот живот, истите доколку е можно да се поправат во сегашниот живот. Инаку тоа за со децата, ниту тоа не ми е релевантно, не мислам конкретно за тоа дете што рече, туку имаше уште еден случај, демек детево уште од мало знаело што било во минатиот живот, а се знае дека денес децава се премногу паметни, се што ќе слушнат, се памтат и тука нема ништо чудно, да пример детето слушнало некаква приказна за некој негов близок од мајка му или сл., па да ја запамти.
Да точно, дошле случајно луѓето дома да раскажуваат, и после тоа да се игра на божемски дека уствари тоа било тој во претходниот живот Не зборувам за такви, а ниту пак мислам дека за таквите нешто пишуваат. Зборувам за оние што не раскажуваат општопознати работи, туку детали што само личноста би ги знаела, како детето што тврди дека било пилот, и зборуваше за нешто што само тој и сестра му го знаеле, но nevertheless, како што велите, дека Daylight не може со сигурност да тврди дека постои, така ни вие не можете со сигурност да го тврдите обратното
Да јасно е за што зборуваш, некои работи ги кажуваме со сигурност, но не тврдиме дека нема реинкарнација, секако, не гледам каде читаш дека со сигурност збориме дека нема реинкарнација, може да посочиш каде е тоа напишано или не виде воопшто?
Ама за збор за фаќаш Го кажав на тој начин дека на секое едно кажување дека реинкарнација постои или некој верува во неа, веднаш се оди со тие аругменти дека за се постои објаснување како сега пред малку што велиш дека децата од што слушале приказни, за тоа така било. Не ги читав вашите мислења, ниту пак имам намера, јас само си кажав свое мислење дека тоа ми е интересно
Добро тоа го кажав со детето, од причина што прво е чудно, претпоставка кажав, а и зошто се знае какви се децата денес, со факултет се раѓаат, а не та да е чудно што како демек се сеќавало дека бил во претходниот живот пилот.
Во ред темава не е за да се расправаме што е поточно, а и онака немаме цврсти докази дали постои или не. Јас верувам во реинкарнацијата. За дневново светленце незнаев дека е машко, пошто ова е женски форум и очекувано е да пишуваат жени. Немам ништо против и за машки секако. Гордана срцка, не ме свати што сакав да ти кажам за бројките. Реинкарнацијата јас не ја свакам како и дејлајт. Реинкарнацијата не е за да си ги исправиш грешките според мене. Туку повеке ми е како кармичка душа. Пр. ако овој живот си себична и алчна и ако правиш криминал или предивзикаш нечива мака или болест, во наредниот ке се соочиш со тоа, но ти ке бидеш жртвата. За бројките, сакав да споменам, ако во рок од 200 години се родиле 5 жени ( некогаш) денес се раќаат 2 жени, а три души чекаат за реинкарнација. Со зголемувањето на популацијата и тие души си го земаат своето тело. Затоа нека не ве буни тој факт со популацијата. Се зборува за временски период и наталитет и морталитет. Пр македонија наталитетот опаѓа, но на друго место се зголемуга. Душата нема раса и нација. За гревот кој си го носи душата на пр. ако овој живот шивееш во македонија и патиш од овој оној, вака или така, а сепак правиш добри дела, во наредниот ке се родиш во поубава земја и ке имаш подобар живот. Твое е само да си ја задржиш ( или пофторно стекнеш) добрината и чистотата. Е ако на пр ако дејлајт во овој живот силува некое девојче )) или нас тука од фемина не нервира, во наредниот ке се роди во техеран и ке и прават генитално обреживање и ке ја мажат за некој стар дедо. Па на него ( во иднина на неа) останува да си ја исчисти душата, да истрае и да може да си го заслужи рајот(мала шала). Во предходен пост кажав и дека библијата како што сите знаеме долго време беше криена од народот. Кој знае што се ватикан има избришано. Јас не велам дека ја имаат нешто драстично изменнето, но сепак ете делот за реинкарнацијата и изваден. Па наместо реинкарнација стои чистилиште. Но ок и за ова не сме многу сигурни, туку се работи кои ги кажале свештеници, излегувајки од ватикан и проколнувајки го. Знаете и за таквите случаи. Што значи и тие знаат за реинкарнацијата и за тоа решиле да ја напуштат таа мрачна служба, за да си го најдат спокојот во овој и следниот живот. Понекогаш кога размислувам за оваа тема ( ако е вистина за се ова со ватикан) ми иде во глава, дека човек се реинкарнира, се до судниот ден, но понекогаш си мислам и дека реинкарнацијата е само по барање на душата. Нешто како услов за рајот и пеколот. Кој знае.
Види, те сфатив и разбрав, него зборот ми беше за тоа што мисли Daylight, односно како што зборел и за кармата, секако не се поврзува ова со бројките, но го кажав како пример, за реинкарнацијата, значи го земав како пример, а не поправање на грешките во наредниот живот, бидејки лично не верувам во реинкарнација, само укажувам на тоа дека нема логика истата.
Мислам дека можеше на многу подруг начин да искоментираш, а не да невредуваш. Инаку секој има различно мислење и секој може да се изјасни на културен начин.
А кого тоа и каде сум навредила? Негледам ништо во мојов пост со што би навредила некого. И што не е културно?
^Ако сте многу културни, може во наредниот живот ќе се реинкарнирате како министер/-ка за култура. Спојлер Мала шала, да ја живнеме темава инаку okcenzi мислам дека беше сосема културна низ мислењата и репликите, независно дали се согласуваме или не во ставовите
Текстов ке го ставам во спојлер, бидејќи не е на македонски, па кој сака нека чита Спојлер О реинкарнацији о. Серафим Роуз (из књиге „The Soul After Death“) Међу окултним идејама, о којима се сада широко расправља, а које су понекад и прихваћене од стране оних, који имају „вантелесна“ и искуства „после смрти“, чак и од неких научника, јесте идеја реинкарнације: прва, да душа након смрти не иде на Посебан Суд, а онда борави на Небесима или у паклу, чекајући васкрсење тела и Страшни Суд, већ се (очигледно, након душег или краћег боравка на „астралном пољу“) враћа на земљу и узима ново тело, било да је у питању звер или нови човек. Ова идеја била је широко распрострањена у древним временима на Западу, пре него је замењена Хришћанским идејама; али се њено ширење данас, одвија захваљујући утицају Хиндуизма и Будизма, где је она опште прихваћена. Данас је та идеја обично „хуманизирана“, па људи претпостављају своје „претходне животе“ у људском облику, док је општа идеја међу Хиндусима и Будистима, а и међу древним Грцима и Римљанима, била да је ређе задобијање „инкарнације“ као човека, и да су највећи део данашњих „инкарнација“ звери, инсекти, па чак и биљке. Они који верују у ову идеју, говоре да она објашњава све бројне “неправде“ у земаљском животу, као и назиглед необјашњиве фобије: ако је човек рођен слеп, или по питању сиромаштва, то представља праведну награду за нечија дела у „претходном животу“ (или, као што говоре Хиндуси и Будисти, због нечије „лоше карме“); ако се неко плаши воде, то је из разлога што је био удављен у „претходном постојању“. Верујући у реинкарнацију немају било какву, темељну философију о пореклу и одређењу душе, нити убедљиве доказе којима би подржали своје теорије; њихове главне тврдње су површне, које само наизглед обезбеђују „правду“ на земљи, објашњавају неке психичке тајне, обезбеђују нешто трагова о „бесмртности“, ониима, који све то не прихватају на Хришћанском тлу. Међутим, при дубљем размишљању, теорија реинкарнације уопште не нуди стварно објашњење неправде: ако неко пати у овом животу за грехе и грешке у неком другом животу, којег се не може сетити, и због кога (ако је „претходно“ био звер) се не може чак ни сматрати одговорним, и ако (према учењу Будизма) не постоји чак ни „Ја“ које преживљава, из једне у другу „инкарнацију“, па су нечије претходне погрешке, буквално биле нечије друге, - онда ту нема препознатљиве правде уопште, већ само слепе патње изазване злом, којој се порекло не може наћи. Хришћанско учење о Адамовом Паду, који је узрок свих зала у свету, нуди много боље објашњење неправди у свету; и Хришћанско откровење Божије савршене правде у Његовом Суду човека за вечни живот на Небесима или у паклу, чини непотребном и безначајном, идеју, задобијања „правде“ кроз успешне „инкарнације“ у овом свету. У претходним деценијама, идеја реинкарнације је задобила велику популарност у Западном свету, и постојали су бројни случајеви који су сугерисали „памђење“ „претходних живота“; многи људи су се такође враћали из „вантелесних“ искустава, верујући да та искуства предлажу или усађују идеју – реинкарнације. Шта да мислимо о таквим случајевима? Веома мали број тих случајева, да приметимо, нуди „доказ“, који је једва нешто више од мутног, нејасно посредног и који може лако бити производ простог маштања: дете се роди са знаком на врату, и последично „сећа“ даје био обешен као крадљивац коња у „претходном“ животу; особа се плаши висине, а онда „сећа“ да је умро, падајући у свом „прошлом“ животу и томе слично. Природна тежња људи за маштањем, показује такве случајеве бескорисним за „доказивање“ реинкарнације. У бројним случајевима, међутим, ти „претходни животи“, били су откривени техникама хипнозе, познате као „регресивна хипноза“, која је у пуно случајева давала запањујуће резултате у призивању догађаја, давно заборављених у подсвесном делу ума, чак и до детињства. Хишнотизер враћа особу „назад“ до детињства или чак у потпуно другачије време; Шта да мислимо о тим сећањима? Добро обучени хипнотизери ће признати замке „регресивне хипнозе“. Доктор Артур Хастингс, специјалиста психологије комуникације из Калифорније, примећује да је „најочигледнија ствар која се дешава под хипнозом, јесте да је особа изузетно попустљива. Ако их упитате да оду у претходни живот, а они немају претходни живот, измислиће вам га!“ Али шта о оним случајевима, који су свуда објављивани у скорије време, када постоји „објективни доказ“ нечијег “претходног живота“ – када се човек „сећа“ детаља, времена и места, која никако није могао сам знати, а која се могу проверити историјским чињеницама? Такви случајеви изгледају веома убедљиви, онима који већ теже да верују у реинкарнацију; али ова врста „доказа“ се не разликује и обичних информација, обезбеђених „духовима“ на сеансама (које такође могу бити врло јаке природе), и нема разлога веровати да је тај извор другачији. Ако су „духови“ на сеансама прилично јасно демони, онда се и информација о нечијим „претходним животима“ такође може обезбедити од стране демона. Циљ је у оба случаја исти: збунити човека заслепљујућим излагањем, наизглед „натприродног“ знања, и тако га обманути по питању истинске природе живота након смрти и оставити их духовно неприпремљене за то. Рана Хришћанска Црква се борила са идејом реинкарнације, која је у Хришћански свет ушла преко Источних учења, као Манихејских. Оригеново лажно учење о „пре-егзистенцији душа“ је било веома блиско повезано са овим учењима, и Пети Васељеснки Сабор у Константинопољу, 553. године их је снажно осудио, а њихове следбенике анатемисао. Многи поједини Оци Цркве писали су против њих, посебно Свети Амвросије на Западу („О Вери у Васкрсење“, књига 2), Свети григорије Ниски на Истоку („О души и Васкрсењу“) и други. За данашње Православне Хришћане који су кушани овом идејом, или за оне, који се питају о наводним „доказима“ реинкарнације, вероватно је довољно да се осврнемо на три основне Хришћанске догме, које убедљиво одбијају саму могућност реинкарнације. 1. Васкрсење тела. Христос је устао из мртвих, у самом телу, које је умрло смрћу свих људи, поставши први плод од свих људи, чија ће тела такође бити васкрснута, Последњег Дана и придружити се душама са циљем да живе вечно на Небесима или у паклу, према суду Божијем о њиховом животу на земљи. Ово васкрснуто тело, слично Христовом, разликоваће се од наших земаљских тела у томе што ће бити префињеније и сличније природи Анђела, без чега не би могло пребивати у Царству Небеском, где нема смрти ни пропадљивости; али ће и даље бити исто тело, чудесно обновљено и од Бога учињеним, подесним за вечни живот, као што је Пророк Језекиљ видео у свом виђењу „суве кости“ (Језек 37:1-14). На Небесима ће искупљени препознавати једни друге. Тело је на тај начин, неотуђиви део целокупне личности, која ће живети вечно, а идеја да многа тела припадају истој личности, одбацује саму природу Царства Небеског, које је Бог припремио за све оне који Га љубе. 2. Наше искупљење Исусом Христом. Бог је узео тело и кроз Свој живот, патњу и смрт на Крсту, искупио нас је од власти греха и смрти. Кроз Његову Цркву, ми смо спасени и учињени одговарајућим за Царство Небеско, без „казне“ плаћања за наше прошле преступе. Али према идеји реинкарнације, ако неко уопште и бива „спасен“, то се дешава након многих живота, испаштања последица сопствених грехова. Ово је хладни и туробни легализам паганских религија, које су потпуно уништене Христовом жртвом на Крсту; разбојник са Његове десне стране је добио спасење у истом тренутку, кроз своју веру у Сина Божијег, а „лоша карма“ његових злих дела је била уништена благодаћу Божијом. 3. Суд. „И као што је људима једном одређено умрети, а потом суд.“ (Јевр. 9:27) Људски живот је једини одређени период пробе, након чега нема „друге шансе“, већ само Суда Божијег (који је и праведан и милостив) о човеку, према стању његове душе, када се његов живот заврши. У ова три учења Хришћанско Откровење је прилично прецизно и одређено, у супротности са паганским религијама, које не верују ни у васкрсење, нити у искупљење и које су магловите и нејасне о Суду и будућем животу. Једини одговор на сва наводна искуства или сећања „претходних живота“ је управо очигледно учење Хришћанства о природи људског живота и Божијим поступцима са човеком. http://www.pravoslavni-odgovor.com/Dale ... nacija.htm Спојлер Научници: Реинкарнација и живот после смрти постоје Рали – Професор на Медицинском факултету у Северној Каролини Роберт Ланза тврди да је смрт само само илузија коју ствара наша свест. Према теорији биоцентризма смрт није коначна као што то ми мислимо. Главна премиса теорије је да је живот исходиште које ствара свемир, а не да свемир ствара живот. То значи да наша свест одређује облик и величину свега у свемиру, па се простор и време не крећу овом брзином, него смо их ми тако сложили у глави, па их тако доживљавамо. Ако особа прихвати да су простор и време само конструкти нашег мозга, наша перцепција реалности, следи закључак да идеја бесмртности постоји у свету у којем нема граница у простору и времену. То значи, по теорији биоцентризма професора Ланзе, да физичка смрт није коначна, пише “BeforeIt’sNews”. Његову теорију подржавају и она Иана Стивенсона који је на примеру дечака Сема доказао да реинкарнација постоји. Дечак је, наиме, рођен годину и по након што му је умро деда. Када је имао 18 месеци, отац му је мењао пелену, у том трену дечак га је погледао и рекао: “Када сам био у твојим годинама ја сам мијењао твоје пелене”. Стивенсон има око 2.500 случајева у којим постоји докази да је дете заправо реинкарнација неког прошлог живота. Доказ за то лежи у сећањима мале деце. Еве уште една сторија Фрапантно: Реинкарнација постои, дете си го препознало убиецот Спојлер Тригодишно дете од Израел е еден од актерите во книгата на германскиот терапевт кој се занимава во реинкарнација Трутз Хард. Детето е припадник на етничката група Друзи, чија вера и култура ја прифаќа реинкарнацијата како факт. И покрај тоа неговата приказна ги изненади сите. Детето е родено со голем црвен белег на главата, а неговиот народ смета дека таквите знаци на телото се поледица од претходните животи, односно смрт. Кога детето научило да зборува им кажало на своите родители дека во минатиот живот било убиено со удар на секира во главата. Се сеќавал од кое село е па го одвеле таму за да се присети на нешто. Им рекол дека тој всушност е реинкарнација на човек кој исчезнал четири години претходно, а се сеќавал и на името на својот убиец. Кога го соочиле убиецот, тој потполно пребледел, но не го признал убиството. Детето тогаш рекло дека може да ги одведе до местото на кое е закопано телото на мажот за кој верувале дека исчезнал. Точно на местото на кое ги однело пронашле скелет на маж чиј череп бил расечен точно на местото на кое детето има белег. Крај телото ја пронашле и секирата. Соочен со овие докази, убиецот го признал злосторството.
Живото што самиот си го одбрав Пред да дојдам во овој земски живот ми беше покажано како би го живеел. Таму имаше грижа, имаше тага, имаше беда и товар на страдање. Таму имаше порок, што требаше да ме зграпчи, таму имаше заблуда што заробуваше. Таму имаше избувлив гнев, во кој што беснеев, имаше омраза и надуеност, гордост и срам. Но, таму беа и радостите на оние денови кои се полни светлина и убави сништа, каде што нема веќе јад и нема веќе мака и насекаде капе изворот на дарови. Каде што љубовта му го дарува на оној уште врзаниот во земна облека блаженството на ослободениот. Каде што човекот кој се оттргнал од човечки маки се смета за избраник на високите духови. Ми беше покажано лошото и доброто, ми беше покажано изобилството на моите недостатоци, ми беше покажана раната од која крварам, ми беше покажано помагачкото дело на ангелите. И кога го видов така мојот иден живот, чув едно битие како прашува: Се осмелувам ли да го живеам него, оти часот за одлука ќе чукне сега. И јас го одмерив уште еднаш сето она лошото - „Овој е животот што сакам да го живеам!„ - одговорив со решителен глас и тивко ја зедов врз себе својата нова судбина. Тогаш бев роден во овој свет, така беше кога стапив во новиот живот. Не се жалам кога често тој не ми се допаѓа, зашто нероден јас го потврдив. Авторот непознат (му се припишува на Херман Хесе 1877-1962)
Многу време се интересирам на оваа тема,не дака спремам испити или слично,едноставно ме вовлекуваат вакви работи и не сум мирна додека не дознаам многу работи.Сепак има и некои докази дека од кога умираме повторно се раѓаме,како други личности,се започнуваме одпочеток,само не се сеќаваме на минатото или пак како овие личносто кои се сеќаваат..ако имате време добро обрнете внимание на ова видео Малку ќе останете без зборови,малку ќе се замислите,чудно е.А што ако навистина има наше минато и што ако од кога умираме навистина се преродуваме?Ме интересира вашето мислење.
Доста дискутабилна тема,верувам со цело срце во Господ, тој ни дал живот и ќе ни даде смрт кога ќе дојде часот односно како ни запишале ...ама и не верувам баш во реинкарнација , кај нас во христијанството мислам не пишува никаде за ова или да било некогаш разработувано како факт од нечија страна, во реинкарнација најмногу веруват будистите. Дискутабилно ми е тоа да си замислам дека сум била нешто во минатиот живот, или дека мојата душа ќе се прероди одново во друго тело или материја едно е сигурно , сите кога ќе не спуштат под земја сме прав и пепел, а што се случува после тоа, е тоа никој не видел и не може да објасни, на интернет се имаат појавено снимки за луѓе кои тврдат дека биле реинкарнирани но секогаш постои едно големо НО , кој знае .
Во тој случај отпаѓа оправдувањето „Еднаш се живее!„ кое многумина го користат за да направат некаква глупост или дури и наштетат некому со цел лична корист. Тоа исто значи дека збирот на лошите и добри одлуки и постапки од нашето вчера (минатиот живот) го создало нашето денес (сегашниот живот) и дека нашето денес може да го создаде нашето полошо или подобро утре (идниот живот). „Рецептата„ за менување на сегашноста со цел подобро утре ја дал Исус од Назарет низ зборовите „Она што саката вам другите да ви го прават, сторете им го вие ним„ и „Она што не сакате вам да ви прават, не го правете ниту вие на другите„ бидејќи „Како сеете, така и ќе жнеете!„ (или: Што некој дробел, тоа и ќе си срка). Од тоа исто произлегува дека не постојат тнр. случајности. Според она што го прочитав во книгите „Реинкарнација: еден дар на милост од Животот„ и книгата „Живеј го Мигот - и ти се гледаш и препознаваш себе си„ секоја средба или ситуација која раздвижува чувства во нас (на пр. бес, изиритираност, страв и сл.), сака нешто да ни каже. На пр. во нашите мисли, зборови и/или постапки исти или делумно слични такви сме биле ние кон другите некогаш во овој или некој минат живот, вклучувајќи го тука нашиот став и односот кон природата и животните. А сега - односно денес, ситуациите и средбите што ни ги носат миговите на денот ни се еден вид огледало во кое, доколку сакаме, можеме да се препознаеме, промениме и одбереме да постапиме поинаку. На пр. така неубаво и некоректно како што другите во моментот мислат или постпауваат јас не сакам и нема да бидам. Ако очекуваме од другите разбирање, несебична љубов, толеранција, помош - тогаш да се преиспитаме дали сакаме и дали постапуваме (соодветно нашите реални сегашни можности) и ние кон другите така? Држејќи се до Христовите поуки за повисока етика и морал (на пр. прости, моли за прошка, поправи она што сеуште можеш да го поправиш и истото не го повторувај) и барајќи низ искрена молитва водство и помош ние имаме можност да го неутрализираме и надминеме негативното. Последица од тоа е посветло и поубаво утре, кое може да се изрази веќе во текот на овој живот.
Ова го најдов на интернет: Знаци кои покажуваат дека не сте прв пат на земјава Според Стивен Бенкарз реинкарнацијата е духовно верување според кое душата по смртта го напушта телото и преминува во друго тело, откако ќе помине одредено време во духовниот свет. Некои од нив се враќаат за да ја ублажат кармата, некои за понатамошно развивање на душата. Како да знаете дека сте живееле и порано? Преку медитација можете интуитивно да почувствувате дека и порано сте биле на одредено место или пак ако размислите за карактеристиките кои ги поседувате – тие може да имплицираат на минатиот живот. 1. Вие добро ги читате луѓето Вие умеете да ги читате луѓето уште од многу рана возраст. Само со кратко набљудување вие можете да ги идентификувате карактеристиките на луѓето и нивните навики како и начинот на живот. Тоа е затоа што може да го препознаете архетипот на личноста од минатото и сте запознаени со однесувањето и психологијата на архетипот. Вие сте биле во контакт со илјадници луѓе и со уште толку души, па затоа не постои архетип со кои не сте стапиле во контакт. Вие сте набљудувач. Може да се пронајдете себеси во какви било заедници како некој кој постојано ги проверува работите, ги набљудува луѓето и нивното однесување како и размената на енергии. Дури се чувствувате поудобно кога се држите настрана отколку кога сте директен учесник. Со можноста која ви е дадена добро да ги читате луѓето исто така ви е доделена и една тешка задача – да бидете еден од најпрецизните детектори за лаги. Вие секогаш знаете кога некој се обидува да ве излаже. Вие ја забележувате дистанцираноста во очите на соговорникот, празнината во енергијата која ви ја испраќа и промената на гласот. Вие сте го поминале ова толку многу пати иако не сте имале толку многу искуство со лажливците. Тешко е човек да ве изманипулира затоа што можете да ги видите вистинските намери и настојувања на другите. Ги чувствувате луѓето интуитивно. 2. Не ви пречи да сте изолирани Вие уживате во поминатото време сами со себе. Не затоа што сакате да бидете осамени туку затоа што ви годи осаменоста. Вас ве задоволува да бидете сами со себе и да ги гледате ѕвездите на небото наместо да присуствувате на некоја журка. Сакате да го поминувате времето во природа повеќе отколку во некој трговски центар. Не значи дека вие сте затворена личност затоа што не ви е потребно признание од општеството за самите себе. Вашата вредност доаѓа поради врската на самите себеси и духовното во вас. Кога за прв пат сте пристигнале на земјава вашата инклинација била да научите како да ја играте играта на животот и да го направите покомфорен за себе. Вие сакате да се дружите и социјализирате, но не на истиот начин како и другите. На крајот од денот главното признание за вас е да се чувствувате задоволно со самите себеси. 3. Не се вклопувате во толпата Не сакате да се однесувате по одредени правила и норми, вие не ја разбирате таа потреба. Апсолутно не сакате површни муабети и не разбирате зошто луѓето ги водат истите. Вие сте како лав кој е принуден да мисли дека е јагне. Вас ве ограничуваат нормите и правилата, но после неколку животи конечно ќе сфатите дека сте многу повеќе од тоа. Вие сте тие кои би започнале дискусии за луцидни соништа, правата за животните, продуховеност додека сите други би сакале да зборат за времето и спортот. Вие сте секогаш оние кои ги кршат конвенциите со вашите различни гледишта и интереси. Многу важен е фактот дека вие и не знаете баш најдобро да се вклопите. Можеби сте пробале многу пати, но сте се почувствувале неудобно и токму поради тоа не сте успеале. И тоа е во ред. Работите кои вие ги правите за другите изгледаат чудно, на пример, вие без проблем би медитирале на јавно место и би го гледале изгрејсонцето. Можеби имате повеќе чудни навики од обичните луѓе, не затоа што се трудите да бидете различни туку затоа што не знаете да бидете како останатите. 4. Вие имате еволуирана душа Често луѓето доаѓаат од вас да побараат совет, па дури и ако сте помлади од нив. Тие ги ценат вашите совети затоа што имате отворени погледи кон светот. Понекогаш многу подобро ги разбирате и ги прифаќате работите од останатите. Многу брзо и лесно ги учите работите – она за кое вас ќе ви треба еден ден да го совладате, на другите им е потребна цела година. Тоа е токму поради причината затоа што не сте прв пат на земјата и многу лесно ги препознавате знаците. Вие се интересирате за стекнување на мудрост и искуство во текот на животот а не за социјален статус и слава. Копнеете по духовен прогрес и имате тенденција да прераснете во подобра личност. Таквата енергија ја споделувате со околината и затоа природата ве наградува.
