Се осеќам преморено, а лето ко лето слободно време дури и превише. Ќе да е улежаност у прашање. Убаво ми доаѓаат вечерните искачања морам да признаам. Некако го осеќам крајот на летово, а може и цел септември да е топло, не знам. Осеќам дека се приближува крајот на летото и тоа е тоа. Низ бутици другаркиве глеаат да изнакупат шо е можно поише летна гардероба шо е сеа на попуст, а ја сум со мозоков у иднината и ко крлеж се закачувам на есенската гардероба шо почињаат да ја вадат. Обожавам есенски и зимски комбинации. Ми се смачија летниве парталчиња. Секад ми е така, секое лето. И све мислам секоја година јуни, јули и пола август супер ги поминувам во полн елан, али втората половина на август човече ми трае цела вечност онака ко едвај да чекам да дое септември од презаситеност. А знам дека ќе го барам слободново време више од следниот месец Али тоа е, едвај чекам да заврши месецов досаден
И јас немам Зивот, уопште не знам што е тоа. А, не пак да земам со зивотот на другите да се замарам. Пу!
ЗА СТАРИТЕ ПРИЈАТЕЛСВА, ПАРИТЕ И ОДМАЗДАТА Моќта и парите покрај другите благодети што ги нудат ти овозможуваат да се покажеш каков си вистинскиот ти и какви се луѓето во твоето поранешно опкружување. Дали парите ги менуваат лугето? НЕ! Само важи дај му на човек пари за да му го видиш умот. Значи џабе му е на некој ако стекне богатство ако не знае да се носи со него. Дали парите го менуваат однесувањето на лугето спрема вас ? ДА! Прво ви идат најголемите мивки од луге што некогаш ви биле вистински пријатели ама заради некој си интерес на друго место ве напуштиле и со години ви кажуваат едно кисело *здраво* онака од далеку. И сега преку ноќ сте станале некој и нешто и таквите мизерни фаци ви се вракаат под изговор на некогашното другарсво само што истите тие луге сега не ги препознаваш. Искрената пријателска насмевка ја нема, сега само некоја извештачена фаца што ти се пика у гз заради интерес. Предобро ги познаваш тие луге што некогаш си ги величел до бесконечност па невообичаено ти е да ги гледаш пред себе мали како мравки, како го виткаат рбетот , ти се нудат во секакви извештачени форми, ги ситнат пред тебе и онака ситните души што ги носат. Со години живеев за тој ден кога пријателите што ме изневерија ке тропнат на мојата врата и како јас ке им ја треснам вратата пред нос. Си фантазирав секакви сценарија, си прераскажував лекции и говори што треба да и одржам, си замислував како ги понижувам безмилосно додека ми се молат. И ете го моментот, после толку години ми дојдоа скапите пријатели од минатото сега да ми се продаваат за џабе. Ахх какви ли само говори сум им спремала со години и никогаш не ми згасна жарта за одмазда се до денес кога пак излегов со нив после осум години. Ми се умилкува за пијачка, ми прави лице за само да ја видат со мене, ми се нуди на изволте за никаков интерес. И наместо да и одржам лекција, да ја понижам пред сите да не знае како се вика, нешто се скрши во мене, ми падна жал, ми дојде да ја гушнам и да ја прашам *Пријателке, толку ниско ли падна?* https://www.youtube.com/watch?v=ZjBvxgtNr3E
Не ќе беше лошо новите членови пред да отворат една нова тема да проверат дали има иста или пак ако веќе се отвара нова тема да се пишува кирилица, литературно, со точки, запирки и така натаму. Очите ми излегуваат како на варен зајак додека да прочитам и сфатам што сака да каже некоја.
Шесто одделени и се смачило имала тежок живот бла бла бла.Ми вели ова е многу тешко во училиште неможам веќе Спојлер И јас сум целата . Абе девојче ти знаеш што зборуваш.Ќе се фрлела од последни кат ( ).А она дома кутрата има најлуксузен живот во цело маало.И не и како капа на се имала обид за самоубиство.Не е свесна колу деца копнеат за таков живот.Колку возрасни копнееле за такво детство.На неа и било тешко што дечко и ја оставил.Речникот поасален здравје.Ненормална,мори dead motherfucker. .Немам зборови веќе.Инаку добро утро
Кога би можела да ги вратам најубавите моменти од мојот живот би била најсреќната личност на светот. Колку и да се трудам да ги повторам тие моменти и да ги направам идентични, не ми успева, а мислам и дека нема потреба да се трудам да ги вратам, бидејќи секој еден момент си носи своја приказна, која се случува само еднаш и е причина за насмевката на моето лице.
На некои луѓе треба да им се одземе или забрани правото на користење мобилен телефон! Абе ти врти ако сакаш саат, два три, пцовисај, нив ги нема. Па така таа ''итна'' ситуација за брзо време може да се претвори во ''доцна''. Во тие моменти пак, си мислиш којзнае што им се случува и на нив. Дури шпанска серија на блиц ти минува низ глава. Кога оно откако конечно ќе ти се јават, (читај после 15673 светлосни часа), ти го поставуваат она добро познато прашање ''Абе сега видов си ме барала, ти требав нешто итно!?'' Не бе бате, ти додека беше преокупиран со попладневната дремка јас за тоа време свршив работа. Дури дипломирав, се вработив и еве ме сега во третата инкарнација. Ете, баш таков одговор ми доаѓа да дадам, мајке ми. Боже сачувај мислам, да не ти затребаат луѓево значи! А оние пак, кога ти ѕвонат, а стасуваш во последен момент па се исклучува, веднаш им враќаш на повикот и не се јавуваат?.. што пак тие прават во рок од тие неполни 20 секунди?! Да не телефонот го фрлаат низ прозор? Стварно не сфаќам значи.
Е тоа де, трчаш по телефонот додека стигнеш, исклучиле...Ами што прават, може и тие у последен момент стигаат до телефонот а може и го фрлаат од прозор, ако им е вишок
Здраво луѓе како сте? Шо правивте? Како по дома? Децата, Мажот арни... Дечкото, мејби? Шо смисливте за ручек? Го направивте предизвикот со кофите вода? А англиски цепевте со тврдо “Р“ на видеото или останавте патриотишта невидени? М? Колку ми е глупо ова! Жити се, цела почетна ми е со тие кофи таму.. Абе уште да си земам шампон и да почнам да се забањувам, више. Доволно вода имам и за косата 2 пати да ја шампонирам. Инаку оваа недела многу случки имаше, многумина си ги симнаа маските и конечно им го видов вистинското лице. Многу грозни биле.. Жално! Такви не ми ни требат! И се чудам како толку брзо помина распустот? Абе, само мене не ме стрештила таа досада до толку шо ќе посакам да дојде 1-ви Септември или има и некој друг?
Она чувство кога за два месеца ќе полниш 18,а сеуште се плашиш од звукот кога ќе пуштиш вода во ВЦ шољата Q_Q Фобија ми е. Мислам дека од огледалото,од шољата или од прозорот ќе ми излезе нешто Добро утро Сакам зима. Одсекогаш сум била повеќе зимски човек,летово ме исцрпува,а и во зима,некако,секогаш ми се случуваат убави нешта. Ама зимски распуст сакам. Туку,жените се најсрцки кога се бремени. Тетка ми е бремена,и 20 пати на ден ме гушка сакам цел живот да е бремена бе.
Со испити одамна завршив, ама книгите, скриптите и сите останати материјали - уште ми стојат несредени. А што друго да се прави во петок навечер освен да се извади буквално сé од фиоките и шкафчето, па убаво да се сортира и да се пререди. На една страна работи што можеби некогаш ќе ми затребаат, на друга работи што може да се фрлат. Наоѓам некакви шарени пликови, ги отворам, си читам честитки и погодете што - во едно плико наоѓам дарежлива сума на пари Ја читам картичката - честитки по повод дипломирање! Уште од дипломската ми стоеле таму, а јас не сум знаела. За малку ќе ги фрлев! Сигурно кога сум ги собирала парите, тоа плико сум го заборавила. И можете да замислите што правев во наредните 30 минути - ги отворав сите плика од родендени, матура, магистерска, случајно да не сум пропуштила уште нешто Јас на заборавени пари по џебови се радувам, а не па на пари за дипломска
Дефинитивно треба да научам да им кажувам „не“ на луѓето без за чувствувам жал, грижа на совест и да се чувствувам како најлошата личност на светот. Дефинитивно
Ако дознаеш како, кажи ми сакам да знам како се прави тоа. Пази да не ти искочи еден голем азиски машки стршлен
Ми недостасуваат малите работи кои ги правев секојдневно. На пример, да си пуштам музика додека си ја средувам собата, или да читам книга и тотално да навлезам во тој свет, да гледам серија и тоа по неколку епизоди на ден и да не размислувам за проблемите. Ми недостасува и мојот кревет, да можам би си го земала. Ми фалат и моите, мајка ми и брат ми иако ги гледам секој викенд кога си одам дома. Ми недостига и татко ми, кој го немам видено повеќе од една година - никако да се најдеме на исто место во исто време. Ми фалат и секојдневните кафиња и излегувања со другарките, муебетите, смеењето и забавата со нив. На моменти, иако ретко, ми фалат дури и моите мали ученичиња со нивните мили погледи... Не знам дали сум премногу приврзана за некои луѓе и нешта, и дали затоа ми е претешко да се навикнам на новиот живот, ама не сум среќна. А се што направив и одлучив беше за да бидам задоволна и насмеана. Сега кога гледам дека не е така, се прашувам што да правам? Не сакам деновите и времето да ми минува само од работа-дома, од дома-на работа и се така во круг. А всушност, немам дома додека сум таму... Дома се чувствувам само за време на викендите.
Денес, гледав со едното око за да ја видам само среќата, а да ја избегнам негативноста. Можам да кажам дека успеав.
Случајно ама баш случајно го уклучив телевизорот.И оп свртев едно два-три канали,кажуваа нешто за некој си Иван така некако.Јас си разбрав демек Иван Грозни оној царот од Русија.Ееееиии што убаво си велам,ај да видам баш сакам вака историски. Кој Иван,кој Грозни,филмче за животот на Путин!Ајде си реков,да свртам шо ќе го гледам.Требен ми е.Арно ама застанав така и кажаа дека човеко да ти имал црн појас таму.Путин имал црн појас таму во тие џудо-мудо.Е јас имам волнен појас!Ме топли.Нека си има тој црн појас...
А јас упорно читам здивот, па здвиот. Се замислував како некој на некого му се пожалил дека има лош здив. И едниот враќа: - Јас барем имам здив, ти немаш! Си се стркалав кога прочитав дека всушност било живот. Најинтересно е кога сам ќе се насмееш и никој не те сфаќа. На пример, вчера си ја наметнав фротирката, застанав пред вентилаторот и се замислував дека сум Бетмен. Си ја пеев од Жељко: Опростичу јој свеее, нисам ја Супермееен. Дека нели - Бетмен сум. Зошто мора другите да ме сфатат? Си се смеев сама на себе. A оваа ја знаете? Е па доволна ви е само кореографијата. И' дофрлив некој коментар на сестра ми. И ми вика: - Е, стварно... многу си бистра! - Знам. Нагалено Бисера ме викаат. И затоа се утепав од смеење. А на сестра ми и доаѓаше нагон да ме фрли од Џевахир Скај Сити. E! Oваа е таа насмевка! http://www.youtube.com/watch?v=ujoCRmw542g
