“Ти и да не си тука, ќе живеам јас некако. Живеев и пред тебе, ќе живеам и после тебе, не заборавај. Ќе помине болката како и да е.“ Е вака секогаш си велевме додека бевме заедно. Нели љубовта како и да е ќе не најдеше повторно? Нели нова љубов не чекаше и двајцата? Нели времето ќе беше лек за се? Се прашувам секоја ли голема љубов вака завршува...
За тебе-HIM Затоа што ме потсеќа на тебе. Затоа што едвај чекам да ги видам твоите очи повторно. Затоа што те љубам.
Ти имав кажано дека не го сакам тоа ама веке се случи и тоа по некривица моја за тебе и нашево семејство сум ако си и ти тука ке си продолжиме и јас ке се борам за тоа а ти треба да им го кажиш местото на тие неродители каде треба да си седнат и да не претат кај што не ги бери никој не ми го чепка семејството,незнаат што значи тоа ама ако продолжат ке видат што значи тоа,да се има работа со човек од фамилија и за фамилија!. Те љубам.
Оставај ме на seen бе. Проблем ли е?! Ама после немој ни да си се осмелил да ми пишеш! Остај ме да те заборавам
Зошто не ме пуштиш да навлезам во тебе? Си ја разголи душата тотално пред мене, и ме оттурна што подалеку, 1630км.. А можевме.. Се плашев да те засакам, а сега се плашам што те сакам.. А ти ми го даде срцето, а се плашеше од мене..
Душо што да ти кажам, извини е малку, не сакам да те нервирам, не сакам да правам нервози ама ете повторна паднав на други бедни луѓе, не сакав да звучам како да се сомневам во тебе, ама така излезе. Те сакам!
Сакам да ми заспиваш во скут секоја вечер,додека јас врвам со прстите по твојата руса косичка. Додека поминувам по цртите на твоето совршено бело,меко лице. Да те милувам и да те бакнувам додека мируваш. Да те гледам со широко отворени очи. За да не пропуштам некој твој потег. За да ја запомнам секоја црта. Секое влакненце. Секое твое несвесно помрднување. Секое издишување и вдишување. За да те љубам уште повеќе.
Сметав дека веќе,со некои постапки сум те предупредила колку сум палава и нескротлива. Сакам повеќе страст. Бори се за мене.
Многу посакувам кога ќе се разбудам наутро, да бидам во твоите прегратки , наместо да ти пишувам порака за добро утро, ама нека се ќе си дојде, само да има љубов меѓу нас, а има Ех ама сакаааам ..
Можеби ќе звучам како баба од турските серии но ќе ти кажам само Господ да те казни! Тој нека ти ја одреди казната што ја заслужуваш за се што направи.
Се смеам иако ми се плаче. Се правам силна, иако тешко ми иде тоа. И јас сум тука, постојам, до тебе сум, иако не ме гледаш, барем не онака како што треба. Кога најмногу ми требаш не си до мене, заминуваш. Боли секој твој збор, али не е битно нели?
Фалеше синоќа ... и тоа многуу Знаеш ли љубов колку ќе бев посреќна доколку на подиум беше до мене и игравме заедно,да те гледав до мене како уживаш,како се релаксираш од музиката,како си пивнуваш од пивцето,да ме повлекуваш накај тебе да ми се смееш на уво и да ми кажуваш колку ти е убаво и колку ме сакаш Беше забележан и од други дека фалиш до мене а многу ми е убаво кога ќе ме прашаат кај си и што те нема