Кога последен пат плачевте и зошто?

Одамна не сум плачела... а до пред една недела секоја вечер си плачев, за една глупа причина... но, кога си ја имам најдобрата другарка и најдобриот другар во такви моменти, ќе ми помогнат. Мислев дека можам сама.. но повеќе ја убрљував ситуацијата... на крај побарав помош и ја добив. Ова би требало да е лекција на секој. Барајте помош, за било што и ќе ви биде пружена.

 

Вчера
Без причина - така одеднаш ми дојде да заплачам..

 

Pred tri nedeli koga si fativ decko Ne znam zaso ama bev mnogu tazna... dali oti so prvata ljubov bevme zaedno 2 god, i raskinavmre pred pola god...Si se fativme i si dojdov doma se iznaplakav..I mene mi e cudno

 

Мислам дека беше пред 4-5 дена.

 

Во Средата.

 

Пред 5 дена

 

Вчера.
Причина беше тоа што осеќав, и сеуште осеќам страв од она што ми следува.Се плашам дека тремата ќе ме надвладее и ќе си останам сеуште срамежлива и повлечена во средно.Ужасно чувство,ужасни мисли.

 

Денес, а и во последно време често ми се случува. Се чувствувам многу осамено, многу ми е тешко поради обврските што ги имам, а немам сили веќе.

 

Во Неделата.

 

Скоро секој ден. Татко ми има рак на дебелото црево, правеше операција. Поминуваме низ стварно тежок период - пари, нервози и се тоа.. Воедно и факултетот ме мачи незнам што да одберам каде да одам. И помагам на мајками околу обврските зошто само она оди на работа .. Чистам, ја чувам сестрами, обврски околу школото и всушност поголемиот дел од обврските ми останува на мене .. :/

 

Само ќе ти речам, издржи ќе помине, многу дoбро ја знам твојата болка. Се ќе биде во ред. Божјата волја и вашата се најважни !

 

Вчера.. А често си плачам

 

Денес инаку секој ден си плачам затоа изгледам го страшило во лицето!

 

Искрено не се сеќавам кога последен пат плачев... Сигурно не сум плачела со месеци

 

Не се сеќавам ама скоро.Чесно плачам,плачка сум.Понекогаш и без причина кога ќе си легнам да спијам и онака почнам да си плачам

 

Денес.

 

Пред да добијам...пред една недела одприлика

 

Во петокот бидејќи неколку дена порано дознав дека пред еден месец починал мојот роднина по бабина женска линија што бил директор во едно основно училиште кај мене во Куманово и на мене во гимназија ми предавал малку на замена во втора година географија,а инаку многу добар бил како директор и еден мој другар што работи во истото основно училиште во коешто и тој бил директор многу го фалеше дека ги чувал од инспекции се додека не се пензионирал!Бидејќи нема повеќе телефон во станот во којшто живеел ќе гледам да ги посетам неговите и да им изразам сочувство!Бог да го прости мојот роднина,Господ ми даде солзи да жалам за него!

 

Не се сеќавам кога последен пат сум плачела, не сум плачка но мислам дека беше пред месец ден кога ме болеше стомакот, кога ќе ми текне како ме болеше ми се плаче иако не сум плачка ко што реков

 

Одамна... Кога и да се разочарам солзите не доаѓаат, единствено што чувствувам е празнина. Ретко плачам.