Никако не сум за малолетнички бракови,деца кои што не се спремни за брак,но влегуваат во него никако . Тука и тоа како игра улога домашното воспитување и за да се влезе во брак треба да се добие дозвола од родител,доколку не дозволи тој тогаш нема брак.Е тука ја гледам јас грешката што иако можат да спречат тие сепак дозволуваат нивните деца да влезат во брак.Имам познаничка која што иако од дома ја воспитуваа правилно,ја држеа доста строго ,но само едниот родител додека другиот попушташе и таа не можеше да процени што е правилно,беше збунета па иако сите ја советуваа да не се омажи таа сепак го направи тоа.Денеска се се почести таквите бракови,ама не се живее од љубов како што мислат тие.Со тоа што се влегува во брак влегуваат во нов живот.Бракот си носи еден куп нови обврски на кои што реално дете од 16,17 години не е подготвено,па уште и ако имаат деца тогаш доаѓа ситуација дете да чува дете.Тогаш веќе настанува друга ситуација и тие сфаќаат дека погрешиле ,но веќе е доцна за жал. Таа моја познаничка откако се омажи научи да готви преку телефон-мајка и ја учеше бидејќи свекрвата не и помагаше ништо и не знаеше.Не знаеше да уклучи машина ,па и тоа го научи.Никако не ми е разбирливо тоа кога цел живот пред нив,кога имаат еден избор сами да одлучуваат за себе и својата иднина,имаат можност да се образоваат,да сретнат нови луѓе,искуства тие се решаваат на брак кој што не знаат што значи и не се подготвени на тоа. Пак ќе кажам најголема улога игра домашното воспитување и контролата врз детето и ако правилно се воспитува и постапува со него нема жива сила што ќе успее да го натера да фати некоја кривина. Е сега тука од друга страна е сето тоа што му го пружа надворешниот свет,желбата за да се спознае сето тоа непознато,нивните врсници и нивното однесување и тоа како можат да ја променат нивната перцепција за правилното и она на кое што родителите се труделе да им го укажат и научат. Сите додека се дома нивните деца ги гледаат нив и нивното однесување но никој не знае како тие се однесуваат кога ќе излезат надвор од дома.Нивната желба за експериментирање,осознавањето на она што е ново за нив ,а тоа ново е брак за кој што мислат дека е правилно и кул како што велат некои некогаш се преголеми, па ако тие наумиле да го направат тоа тогаш го прават без разлика на се. Како што поминува времето и новите генерации искрено ми е страв како ќе биде за своето дете,но знам дека ќе направам се за да го посочам кон правиот пат и да го научам на моралните вредности и што е правилно,а што не.
Не знам каква ќе биде мојата судбина, затоа не судам никому. Ама... Сепак мислам дека адолесцент од 14 до 19 годишна возраст е неподгтотвен за да стапи во било каква зрела врска, а не пак брак. Бидејки нели сепак во оваа возраст сеуште се формираме како личности и вообичаено не сме доволно компетентни за да расудуваме правилно а со тоа да носиме и вистински одлуки. Бидејки истите подоцна ако добро забележиме лошо се одразуваат врз нашиот живот. Како и да е, ако веќе е неизбежно, односно во случај девојката да остане бремена и партнерот да прифаќа брак пожелно е добро да размислат што понатаму. Не велам дека абортусот е секој пат најдоброто решение за проблемот меѓутоа сепак не е лошо да се размисли и за оваа ужасна опција отколку после цел живот да си ја трескаат главата во ѕид а и детето заедно со нив. Бракот е сепак сериозна работа и бара многу посветеност од страна на двата партнери. Не само еден кон друг (како што најчесто тие мислат), дека бракот е како во филмовите и ќе им цветаа рози туку општо, а првенствено финансиската состојба. Јас искрено за склучување бракови од ваков тип сум некако против, образложив зошто погоре. Најдобра возраст за брак и формирање семејство е во периодот на зрелоста и секако кога веќе партнерите ќе бидат одлучни, добро ситуирани, првин малку нека размислат околу самосталувањето, заедничкиот живот, обврските и сите останати формалности кои доаѓаат веднаш после склучувањето на бракот, па ако е се во ред бујрум.
Еден мој професор имаше обичај да каже Цунки, гунки, не држат куќа! И точно си е. Неможам и неможам да ги разберам оние кои без никаков ни семеен проблем, ни бремени а се женат на години под 18. Толку па да се немало разум. Има случаи кога се од дисфункционално семејство, моја школска немаше услови за образование, + прошета пола град и се омажи со првата прилика. Ама не знам што мисли, не работи таа, само тој работи, образование нема. Зарем никакви амбиции немаат од животот? Може ќе се погоди, и со свекрва и со маж, ама она е дете бре! Сака да си спие, са си шета. Кој ќе и даде, веќе е жена-треба да седи дома и да го пере мажот и. Два месеци како е омажена и веќе жали. Нејзините другарки ги чека факултет, си шетаат, а таа без мажот не смее да мрдне. Голем број девојки летаат во облаци на оваа возраст и изгледа мислат ќе ги титри како што ги титрел пред да се омажат. Посебно тие постарите машки. Гледаат само да најдат некоја без мозок и да ја омажат. За мене тоа е најсуровото нешто што би можела да си го направам. Да се заробам себеси, да ја отфрлам слободата. Па таа е најскапоценото нешто што се има. И треба да се искуси и да не се избрзува со таквата одлука. Не ги поддржувам малолетничките бракови и верувам дека голема улога имаат родителите и нивното воспитување. Така сум воспитана, да одам напред, да бидам самостална и да не зависам од никој, најмалку од маж. Да си имам свое парче леб.
Малолетни бракови-Тинејџери кој мислат дека и бракот е едно забавно поглавје во нивниот пубертетски живот=по 2 години MаMOOOOOOOOOOOOO TATOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO...............................
Сакам да додадам дека дел од родителите не само што ги одобруваат малолетничките бракови, туку и се радуваат на ваквото ново поглавје кое им следува на децата. Тоа според мене се најчесто луѓе кои доаѓаат од рурални средини, а бракот го сметаат како кулминација на животот, или предзнак дека детето им е психички ''здраво'' не земајќи ги во предвид сегашните околности понесени од ветрот на динамиката. Иако, не секогаш мора да биде ова основен предуслов. Имаме и такви случаи каде родителите се добро ситуирани, и вложиле напори за усмерување, но децата сепак одлучиле да тераат по свое. Па немајќи избор ја даваат својата согласност само за да им удоволат, иако за кратко време и сами ја увидуваат грешката. Затоа би рекла дека денес многу поголемо влијание при формирање на личноста вршат тие социо - општествените релации кои адолесцентите ги остваруваат во текот на своето созревање. Но интернетот и телевизијата се исто така предизвикувачи на ваквите појави и тоа во голема мера! Затоа, сто пати сум рекла и ќе повторам дека не може да очекуваме емотивно стабилна младина растена со шпански турски или индиски серии! Каде се документарците, емисиите, театарот? Зарем тоа не беа правци вредни за насока? Очигледно не повеќе.
Не постои само една и иста совршена опција (од двете) за секоја ситуација. Додуша, ниту абортус и недозволување на бракот да се случи, ниту пак малолетен брак со дете се совршени опции воопшто. Треба да се разгледаат можностите, да се проучи убаво природата на ситуацијата и СМИРЕНО да се донесе одлука. Ма каква и да е. Со „Дали си нормална?“ проследено со кубење коса или шамари(на пример) што лекција ќе му/и` одржам? Каква конструктивност ќе има во таа “лекција“? Некогаш па ситуацијата е ваква: А зошто пак да го спречам да ја увиди тежината на својата постапка и да го носам на абортус (значи зборувам во случај кога не е опасно да се роди)? Што ќе направам ако го заштитам од одговорноста? Да и тоа може да биде ризично. Утре за секоја каша ќе се потпира на мене јас да го “вадам“. Па како тоа дете ќе порасне во личност одговорна за своите постапки? Не велам едното дека е поправилно од другото, туку дека никогаш не знаеме која од двете опции во која ситуација е попожелна и со што ќе резултира понатаму ... бираме меѓу две “зла“, две постапки коишто имаат свои последици, но и позитивни карактеристики. Некој едноставно е создаден за одреден вид на живот. Секого различни нешта го исполнуваат. Зборам ова, под услов јас да сум се трудела со сите сили да го информирам детето за се` и за заштита и за бутур и не сум му го стегала премногу ланецот туку постепено сум му давала малку слобода како што и треба за градење на здрава млада личност, а сепак се случило тоа; нека се соочи со одговорноста. Ќе речам „епа ај со среќа“. Дури и таа страшна алтернатива е поарна отколку, на девојче, ем со измешани чувства, ем со уште една душа во себе да и` се дерам, да и` викам да и` се заканувам и додека е се`уште таква вознемирена да ја однесам на абортус. Како ќе ја заштитам на тој начин? Што ќе прими од лекција којашто не ја исслушала трезвено. Има советувалишта за млади родители, има лекари, ќе ја упатам од сите да земе информации коишто можеби јас не сум и` ги кажала, па нека одлучи. Да решиме и двете заедно (и таа да се увери во тоа) дека едната од двете опции (раѓање и мажачка/абортус) е подобра, а не утре ако ја прашаш зошто, да не знае како да ти одговори освен со: „Зашто мама ми кажа така“. И да имам син, ќе го натерам да се соочи со ситуацијата и тој да помине низ тие советувања заедно со девојката, па ако таа реши да го задржи детето, епа ај со среќа. Ќе си ја преземеш одговорнста и ќе си го гледате ВИЕ... со или без ливче од матично. И покрај сите поучувања ако си бил сепак голем да го создадеш, спремен си и да го гледаш. Не се знае како и со какви одлуки ќе си го спасиш детето. Некогаш, како што вика imelda, најголем спас за едно дете е да го ритнеш на 18 години на убрзано растење и созревање. Некој уште од 17 е спремен за дете, некој дури и во првите години од брак (започнат на зрела возраст) уште се мисли и прави планови. Ова е едно мое скромно мислење врз основа на досегашното животно искуство со кое не сакам никого да навредам и не мора да значи дека ќе го имам засекогаш. Некогаш промената значи и прогрес.
По правило одлуката на родителите не е многу влијателна кога се дозволува склучување на брак на малолетник, ниту пак само тие одлучуваат. Не велам дека нема никакво значење ама, доколку тие се согласиле, не значи дека мора да се склучи бракот, или ќе биде дозволено. Сега велам по правило, зашто треба да има постапка и советување и многу процедури ама не знам тоа кај нас како се одвива точно. Ма да најчесто причина за вакви бракови е бременост, па од немајкаде мораат да се земат. Колку тој брак ќе успее.. зависи од самите личности.
Се нервирам кога читам/слушам дека дечишта се мажеле од љубов или дека биле зрели за во брак. Како прво и оснвно едно дете незнае што е тоа љубов, како друго да било доволно зрело тоа дете немало да направи друго дете или да размислува за брак. Си ги имам примерите околу мене и си учам како НЕ треба да правам. И не е дека неможе да успее некој ваков брак, може да успее но ептен ретко. Не изживеаноста си го рпави своето. За една тинејџерка од 15/16/17 години нормално е да излегува, да шета, да оди на училиште дури и да има дечко, но не да биде во брак или да чува деца. И немам намера да ја коментирам ничија зрелост затоа што е индивидуална работа, има луѓе кои на 30/40 години се однесуваат како тинејџери и незрело, а има и деца кои на 16/17 години може да се каже дека размислуваат паметно и зрело за некои работи но сепак не е тоа тоа. За се си треба искуство. Ако јас не променам 3/4 дечковци како ќе знам кој е вистинскиот и каква личност би сакала покрај себе? Првиот што ќе го сретнам ќе ми се чини како совршен и ќе се омажам со него. Е сега самиот брак со себе си носи разни одговорности и обврски кои не верувам дека едно дете колку и да е зрело ќе ги издржи. Во врска со љубовта, луѓе се заљубуваат се земаат и по 20 години брак можеби сфаќаат дека не е тоа тоа па се оставаат, а не пак некое дете да знае што е тоа љубов. Глупости. Не дека нема парови кои се запознале на 16 години и се земале подоцна но е реткост. Е сега дали недоволното внимание од дома или што е причината јас незнам, а грешка може секому да му се случи. И искрено незнам дали вината е во родителите или повеќе во децата, неможам да го оценам тоа оти има разни родители и разни случаи. Има родители кои трубеле со саати со зборење а детето пак по свое, имало и такви кои не им било гајле се освестиле во 5 за 12, имало и такви кои мајката се омажила млада па ќерката зема пример и има се и сешто. Познавам и девојки кои фатиле еден дечко, спиеле со него и веруваат во тоа дека мора откако ќе завршат четврта веднаш да се омажат со него, срам ќе пукнело. И да е најлош тој дечко, тие ќе ги со трпат оти нели сепак прв им бил. Ја раздолжив ама како и да е. Дете друго дете неможе да чува. Јас стомак ќе ме заболи чекам чај од мајка ми не пак да одам јас да правам на дете. Не дека несакам деца, многу сакам ги обожавам мали се, слатки, мили преубави и би сакала да имам две или три но не сега, не денес, не на 16 години јас сум сеуште дете.
Проблемот на повеќето од тие девојки е што најверојатно детето не им било планирано (Ако тоа било причината за брак, а ако нема дете не верувам дека некој би дозволил да стапи во брак така да..). Јас не знам кој на 16 години сака да чува дете, ама некогаш не е нивен избор. Или пак многу честа причина е што дома имаат проблеми па сакајќи да ги избегнат, да се отидат од дома стапуваат рано во брак. За мене оваа тема е многу чувствителна, секако секој различно размислува, ама мислам дека не треба да се осудуваат ваквите ситуации. Се има свој исклучок ама па некогаш и немаш избор освен да направиш нешто што не го сакаш.
Немој не зборувај така. Така збуруваше и мајка ми ете истите зборови глава даваше а немаше ни два дена како сестра ми остана бремена и да малолетна е а и двете сме воспитувани исто но јас ни на крај памет не би направила такво нешто но она ете да а и има голема улогу околината и друштвото. За абортус беше веќе доцна. Па ете така си се мажи и јас не се срамам од нејзе нејзин живот
Protiv sum maloletnicki brakovi.Ke najdat nekoj povozrasen of niva toj znae kako da im privlece vnimanie so pokloni ubavi zborovi itn.Dve moi skolski se omazija imaat dve deca koga ja vidov vo market sodete vo kolicka plus mazot ja izbrkal deteto go cuva kaj majka I. Edna od generacija ostana bremena i to toj e 10 g postar od nea ne se sramese stavase sliki na fb kolku i porasnal stomakot se gordeese so toa sto ke stone majka misli mn e lesno da se bide.I napravija svadba e Sega ke sedi doma dete ke cuva a toj ke si seta.
Edno golemo NE za maloetnicki brakovii koga kje vidam nekoja na 15 godini bremena se ezham kako mozhat na 15 godini na pravaat deca ili da pravaat svadbi od ljubov demek biloo.Pa zhivotot e pred niv kje imaat vreme za se
Лично за мене е дека овие поими се навистина морничави. Се знае зошто воопшто и служи полнолетството и училиштето. Навидум ова не се "гледа" кога си во тој период од годините, но подоцна и те како значи низ животот. Бракот не е шала.. бракот не е милување, галење и кикотење в кревет, бракот е обврска. Да така лично јас сето ова го фледам и сваќам многу морничаво, е сега луѓето се слободни да прават што сакаат не им судам.
Не оправдувам малолетнички брак никако.. Ама родителите не се криви.. Варем поголем дел од нив не се криви... Ајде детето особено женското почнало средно сака добра облека, не сака да шета со родители, сака сама со другарки, другари, почнало да се шминка, да се дотерува, па секој комплимент добиен од машко и годи, па почнала да внимава на линијата, па сите е фалат како е згодна и убава, па уште толку почнува да се уфилмува и т.н. Па после дошло до несакана бременост... И кој е крив тука? Родителот или детето што нема ум во глава? Ти колку и да го воспитуваш колку и чотек да му даваш колку и да се дериш џабе ти е... Па викате најдобро решение за бременоста била абортус.. Абре каков абортус.. Ко си знаела да се гадичка со машко ќе знае и дете да чува.. Не, шала на страна.. Абортусот е многу поопасна работа од то шо си го упропастило некое дете животот... Не оправдувам никако ама ако некогаш недај боже ми дојде тоа на моја глава ако тоа ми го направи мое дете за абортус никако не би се одлучила
Да беа криви децата, немаше да имаат потреба од старател. Ако родителот сам не знае да си го заузда детето, тогаш, што побогу му е обврска? И да, девојче може да биде бремено и на 12 години, и не, ни под разно, не би се осмелила ни да помислам дека 12 годишно (па и 15 годишно) дете може да чува дете. Сум видела 14 и 15 годишни 'мајки' и искрено, тоа ми е една од потрауматските глетки во животот. Колку е некој полнолетен на 17 и колку на 19 е дискутабилно, ама познавајќи ја барем мојава генерација кога имавме 18, ниеден не беше доволно “возрасен“ за што било, не па за брак.
edno devojce do 18god ne e sposobno samoto sebe da se gleda a kamoli i dete pa i semejstvo ne mi e jasno sto toa gi pottiknuva da se mazat maloletni niti edna pricina ne e dovolna da se upropastis samiot sebe ne e resenie da se omazis vo brako sledat niza problemi sto ni samiot nema da si svesen vo sto si zapadnal ,kup problemi sto nikogas nemaat kraj ,zivej slobodno bez obvrski do deka mozes znaes i umees....
Ме интересира што прават по дома едно момче и девојче од 14години кои се во брак...? Гледаат цртани? Ми вика еден мој ученик: "јас наставничке ќе се женам у 17години", а јас-" зошто бре да се жениш толку рано?", тој-"за да го задржам просекот". Иначе ромче е. Траги-комедија!
Имам многу блиска особа која остана бремена на 17 години ,а роди на 18.Таткото 19.Згрешија и касно беше.Уствари не беше касно туку си го сакаа бебето и го роди.На почетокот нормално им беше тешко ама со помош на родителите фатија колосек.Сега имаат таа 24 тој 25 и уште едно дете.Чудно но вистиното е колку се одговорни.Двата одат на работа и си ја имаат земено сета одговорност на овој свет.Значи некогаш е и до самите луѓе.Не можиме сите да ќи ставаме во ист кош.А тоа дали проживеале или не си го знаат тоа самите,ама според тоа што гледам сеуште се држат здраво и ништо не им е ускратено.си пораснаа и тие со дечињата
Iako licno smetam se vo svoe vreme i sekako ne sum odusevena od maloletnickite brakovi, znam i jas obraten primer, i toa kaj bliski epten. Majkata ostana trudna na 15 god, tatkoto 19 god, se zemaa, tatkoto so sredno, majkata go batali i srednoto. Za zal,posle,svadbata imase spontan. Po nekoe vreme ostana trudna pak i na 17 rodi. Tatkoto se vraboti, platata nikakva, majkata nit rabotese nit ucese, materijalno gi pomagaa roditelite. Po 2 godini dobija uste eeno dete. I posle toa, koga potporasna malku deteto majkata se vraboti, pocnaa rabotite malku da odat na podobro. Teraa taka edno 10 god najmalku i posle pocnaa privaten biznis. I im trgna odlico. Sega se veke so deca ednoto na fakultet, drugoto srednoskolec. I duri sega im we namestija site kocki, setaat, podrabotuvaat, decata golemi...
