луѓе ме интересира дали некој правел свадба додека бил анксиозен? мене и без тоа ме факаат паники кога јас идам на свадба , кога сум во гужва ,а не па јас да бидам невестата сите во мене да гледаат.помагајте луге наскоро ке бидам невеста , како да си помогнам ? да биде се ок ,да не ги паницам сите околу мене ... ве молам за помош
da malecka ima periodi mi e ok ama ne traat dolgo za zal...se trudam znaci maksimalno da ne mislam na toa ama se nerviram i so piam apcina a bez niv znam deka nema da funkcioniram znam kako mi bese sekoj bozji den omalaksano nemav kef za nisto sekoj den kup siptomi i zatoa pocnav pak so AD ama sea i niv nemozam da gi smislam ko stara baba cantata so kniski apcinja aman veke znaci sakam da gi namalam da gi frlam si vetiv deka nema poke da se trujam..ne deka mi e najdobro i so apcina ama setam izlegvam podrabotvam nemirot i ona ko ludilo go nema ama siptomite si sedat na seansi odev i eve nekolku nedeli nemam pojdeno znaci covek da neznae kade da se obrati ..inaku ti dobro e so disis dlaboko mene prvo od disenjeto mi pocnuva nemozam vozduh da zemam pa srceto pocnuva brzo da mi cuka i ko ke pocnat nozete da mi se presekvaat e tolku nemozam poke kraj..jas znam deka sum zdrava i vie isto to e poke od ocigledno ama ova siptomite me vadat od takt i jas si davam gajret i odam napred nekogas se vrakam nanazad i taka denovite si pominuvat a ovaa sostojba ne se otarasva ..ubav den na site
Многумина ми рекле научи да живееш со состојбата.Значи јас веќе не се трудам да се извлечам него учам да живеам со него....можеби затоа се поретко ми се јавуваат симптомите.Колку повеќе се трудев да се извлечам толку повеќе тонев.Сега само ги доживувам,преживувам нападите и продолжувам....не се жалам зошто мене ми се случува,зошто вака така....досадно е напорно,се плашам ама не застанувам. И јас одам со полна ташна хелекс,магнезиум,пивски квасец...баба не пие толку апчина ама битно живеам максимално.Не е тоа за тешење ама друг излез моментално не гледам.Се трудам да се откажам од нив,а постепено и тоа ќе биде.
„ Животот е како возење точак. За да одржиш рамнотежа треба да се движиш. Ако пливаш во море, тајната на рамнотежата е во чувството на брановите. “
lina.ina Ајде ајде ке биде добро, барем да се тешиме дека колку толку се изретчуваат, не се како на почеток. Еве јас цела недела бев добра, вчера кога бев да ја зимам малата ме здрма таму паничен напад, ама викам не си одам ке чекам да ја земам, па нека паднам веке тоа е, па за некоја минута помина. Денес сум пак некако омалаксано, ама цел ден работам по дома. Иначе јас непијам апчиња, си пијам чаеви, магнезиум, сега деновиве и пивски квасец ке земам и така, ке тераме некако се додека не и се здосади и си отиде хаха.
Natemila prednost ste vie so ne piete apcina jas sum celosno izgubena bez apcina nz piev mi bese ok i po nekolku meseci pak mi se vrate i pak apcina i eve sakam da gi namalam ke stanam zavisna mi se cini ke se tresam od niv aaaaaaaaaaaaaaaa se nerviram sakam normalno da ziveam ...rekov ne se davam ama mi preci vo sekojdnevniot zivot denes srceto utre disenjeto pa nozete preseceni pa bodezi pa nerealnos aman veke..daj neka mi ja pusti nekoj knigata vo poraka za koja pisevte pred nekoj den i toj pivskiot kvasec za so go piate magnezium i valeriijana sum slusnala a za pivskiot kvasec za so pomaga pozdravce i ubava vecer
Сања, да знаеш дека на својата свадба нема ни да помислиш на анксот. Јас мојата свадба ја правев под анксиозна состојба и исто како тебе многу се плашев, ама на денот ми беше прекрасно. Замисли, после свадбата дури и анксот исчезна, ама дојде терминот за пораѓај па од страв, пак ми се врати. уживај, тоа ќе биде твој ден, на крај,напиј се едно диазепамче и уживај!
Денес после долго време имав паничен напад,ме фати сред предавање ми се Затнаа ушите и некое чувство како да тонам и почна да ми се тресе цело тело.останав до крај,не избегав но лошо се осетив пак како да станав несигурна несакам пак да се вратам неколку чекори назад
Неколку дена и таа несигурност ќе се изгуби,за тоа време мисли позитивно и не мисли на тоа што било,и не мисли дека пак ќе се случи.Повторувај во себе дека се ќе биде во ред,и да се повтори пак ќе го надминеш тоа.
Zdravo na site jas sum ovde nova, gi imam istite problemi kako i vie.Pred 3 meseci me zafati ovoj hohor, bev tolku zapdnata so ne ispagav od doma, imav golem strav da ne padnam nekade da ne se onesvestam, nesakav so nikoj da se druzam ,sakav ednostavno da bidam sama.dobivav panicni napadi, mi lupase srceto , me bolese glavata mnogu, mi se tresea racite.Napadot traese okolu 5 min potoa kako niso da ne se desilo, Mi pomina ,misalm gi snemuvase napadite, Pocnav d a se druzam , da ispagam , se bese dobro,No pred 5 dena dobiv virus, napadot pak se vrati.Stravot pak me poseti , .Nesakam vaka da mi se slucuva, sostojbata e tolku neizdrzliva veke.Sakam da sum starata so si bev, vaka ne se ni prepoznavam deka sum Jas,.Pomognete mi !
Obicno site go pominuvame ovoj tezok del od zivotot.ziveeeme naporen zivot so stresovi so nervozi so sva i svasta.poveketo od nas skoro recisi site go.dobivame od stres od izguben nekogo od strav najveke .stravot e najgolemiot neprijatel na covekot.isto i.jas imav i imam nekoj takvi perodi no pocnav 2 rab da rabotam da ne.mislam.i se molam .znaci molitvata u crkva mn mi.pomogna.ni apcinja ni psixijateri.pijte sekoj den caj od kamilica po edna sola,rabotite po doma nekoe xobi i gospod neka ni e na.pomos.pozdrav
Да, мене ми се случи тоа пред 2 години. Сероксатот не ми делуваше веќе и ме правеше многу понервозна, и сите симптоми нагло почнаа да ми се враќаат, лесно бев иритабилна итн. Јас бидејќи самата приметив дека е од сероксатот, сама го прекинав нагло. Инаку земав 20мг. Секако почнав да чувствувам вртоглавици, страв, треперење одвнатре. Потоа лекарот ме стави на Елицеа од 10мг и за 2-3 недели почнав да чувствувам разлика, многу подобро ми беше. Е, сега, 2 години подоцна, истото го чувствувам од Елицеата. Веројатно организмот по извесно време се заситува и мора промена. Не се секирај, нормално е да се осеќаш така. А и ако случајно навистина настинуваш, а ја намалуваш дозата, настинката може да ја осеќаш со појаки симптоми отколку што реално се. Немој ни тоа да те плаши, сосем е нормално. Патем, те молам, макар во ЛП пиши ми кај кој психијатар одиш, планирам да сменам. Позз
zdravoo.... ve molam ako moze da mi ja pratite knigata , pred nekoj den sto ja zborevte, pa da probam i malku da se opustam
да ве прашам уште нешто.вака јас во мојата фамилија имамв членови који имаја психички проблеми од на мајками страната .незнам точно што али и двата имаја тежок живот.на првиот се му се случи после собракајна несрека ,а другиот имаше мн трагедии во животот смрт на бебе па развод и др работи но јас сето тоа го гледав бев присутен.и кога ми се случи мене првиот ПН мислев готово и јас ке завршам така.иако имаме различен живот и различни по карактер јас сепак го имам тој страв и тој етука присутен длабоко во мене.мојот психијатар ми вика дека колку и да е генетика во прашанје никој нема ист мозок со друг и сепак зависи и од животните услови.дали имате некој од вас во фамилија некој близок со психички проблем и страв од тоа и сто мислите по тоа прашанје.пишете ве молам
alehandro не е вистина дека мора и ти да ги наследис тие генетски особини Јас имам многу добра пријателка чија сестра е во психијатриски дом а таа е толку позитивна и весела лицност што јас црпам енергија од неа и ми е најголема подршка во животот Тебе те опседнала таа мисла и затоа сам се водиш кон таа состојба Знаеш тие луге се несвесни за својата состојба и не чувствуваат таков страв како што го чувствуваш ти што значи немаш додирна точка до таква состојба само почни поинаку да размислуваш и не се потсекај на никој и на ништо што те вознемирува Поздрав
Doki55 за првиот член незнам точно тоа било пред 30 год значи пред јас да се родам и незнам што се случило после сообракајката и која дијагноза ја имал потоа тој се озени има две деца и продолжи со работата ,а за вториов бев повозрасен и знам дека тој не го изгупи додирот со реалноста се почна ксо анксиозност и потоа имаше мн тешки животни случки многу остана сам и плус се грижесе за парализиран татко ама се затвори во себе .а јас тоа го паметам .е сега мене ми е страв од тоа иаку имаме скрос различен живот .
Alehandro гледаш дека се е од страв Немој да се споредуваш со нив Секој има различна приказна од животот Можеби нив животот ги направил таков затоа ти недозволувај минатото кое нема додирна точка со тебе да ти влијае и да те доведе во иста ситуација како нив Гледај ја посветлата страна од животот А секој човек има проблеми и маки само секој различно ги пребродува Затоа навистина ти немаш причина да се споредуваш со нив само што те опседнал стравот кој е најголема причина за сите проблеми Ослободи се од него и се ке биде во ред Тоа е проблем кај сите нас што стравот не довел до анксот и тешко се ослободуваме од него Ако успееш да се ослободиш од него ке се средиш Ти си здраво дете секогаш помослувај на тоа Поздрав
Се Трудам цело време..ете пешачам,се дружам,одам на шопинг,на кафе,на пазар, за дискотека несакам ни да слушнам хаха ама несакав ни пред да станам анксиозна.. ама моментално да ми долета мисла леле колку убав е животот што ако ми се случи нешто мене ,на моите,на дечкоми и толку не бирам каде почнувам да плачам .. бев летово кај доктор дојден од америка и ми кажа дека се работи за депресија .. абе јас порано нонстоп бев позитивна,насмеана ете се трудам и сега ама многу се плашам да не изгубам цеелосна контрола врз сама себеси,да не сум свесна и на крај да завршам во лудница Абе овие нерви мој хаха шпански серии
Alehandro и јас го има истиот проблем, мајка ми, баба ми и др. роднини. по неа имаа психички проблеми. Мајка ми 13 години се бореше со депресија, и замисли сега сум иста како неа, copy-paste, а кога бев мала и кога ја гледав како се бори со депресијата велев дека нема никогаш да дозволам да се најдам во таква состојба. Некогаш животот не не прашува што сакаме а што не сакаме, незнам колку пати сум го прашала мојот психијатар дали е наследно, а тој упорно ме убедува дека не е! Па веќе почнувам и така да мислам, пијам АД и се чувствувам феноменално убедена сум дека ќе се изборам со ова чудо и дека еден ден ќе ги исфрлам и лекарствата! Поздрав
Е од ова највеке се плашам да не изгубам контрола и да не сум свесна за тоа и да заврам во лудница. И секогаш си викам ок прифакам да сум анксиозна цел живот, само да не биде полошо од ова.
