Епа вакааа... како да почнам?! а да... ... По краткиот престој у Бардовци, еве ме повторно назад... (иначе ме избркаа од таму, ми рекоа девојче ти си за у повисока институција од нас) Иначе да се пофалам, врачам се као Феникс из пепела и тоа свежа, нежна како бебешка гузица, одморена, полна со елан и позитивна енергија! ... Лес.. упс ЛУЦИ се враќа кучи! и тоа под реден број 22, даааа! ...А вие спремни или не за мојот камбек, или свиѓало тоа или несвиѓало, јбг живот.. јас си се враќам таму кајшто припаѓам! ФЕМИНА ИТ'С МАЈ ОНЛИ ХОУМ!
За да си дозволиш ароганција, прво треба да покажеш и докажеш дека си способен за нешто и треба да си успешен, всушност ти треба да си најдобар во нештото за да ги потценуваш другите и да се држиш до своите принципи безразлика дали и сметаат на околината. Не може секој да си дозволи да биде дрзок и нормално со тоа го билдаш сопственото его и имаш поголема желба за работа и уште поголемо запоставување во однос на другите. Ако со ароганција и дрскост ги постигнуваш своите цели и ти одговара како активност, зошто да прекинеш? Арогантен си и ќе си останеш цел живот ако ти одговара и нема да се откажеш од дрскоста и нема што да те фаќа грижа на совест или нешто друго, а успешноста ќе ти донесе поттик за понатамошна ароганција. Пример за вакво однесување е Трамп, тој му е стилот на човекот и заради тоа е успешен и никој не го нарекува арогантен бидејќи на сите им е нормално такво однесување од личност со толку голема моќ. Многу се меша ароганција со некултура и треба да се разграничат овие 2 поими, дрвото е зелено ама се што е зелено не е дрво и од тука доаѓаат тие етикети кои инфериорните им ги лепат на супериорните како резултат на нивната немоќ и недостаток на квалитети со кои би можеле да им парираат на супериорните. Враќање на првичното прашање, колку и да си арогантен, ако си никој и ништо изгледа само глупаво и треба да се сфати дека ароганција и квалитети е потреба, ароганција без квалитети е лудост, е сега, проблемот е што некои луѓе не се во состојба реално да ги проценат своите квалитети и единствено што прават е смешно докажување на некоја продавачка на тезга дека се позначајни и помоќни од неа.
Неможам да ја дочекам машинана за перење да заврши више....зевам пред бубањот у купатило и чекам и чекам и чекам... Ќе ги оставам да мувлосаат у вода внатре .... Спојлер Порано кога бев помалечка се смеев на луѓето, па и на моите родители, што одат во продавница, маркет, аптека, пазар и носат список. Сега би сакала секој што ќе влезе во аптека да биде со ливче-список. Никој не дошол во аптека за кеиф, туку за лек кој му е битен, и притоа не е должен да чека безосетно како било која возраст на женска/машка единка одбира мирис на шампон 15 минути и притоа ствара невидено долга колона позади неа. Во истиов момент се надевам дека ниедна од вас феминки и феминковци нема да си дозволи да направи гужва заради козметика во аптека. Во маркет секој може да си дозволи ако сака и два саати да мириса шампони, регенератори, маски за коса, лосиони за тело и триста други козметики. Ајде еве нека биде и по некое помирисување и во аптека (колку да се потсети дали тоа е стварно тоа што го бара). Ама некој да кисне безосетно да поставува секакви некакви непромислени прашања и притоа да се однесува како позади него да нема никој....тоа покажува ниско домашно воспитување и несвесност за припаѓање како дел во едно општество (навидум цивилизирано). Благодарам многу, добра ноќ пријатно.
Не припаѓам на онаа група луѓе што ги мразат змиите, Ниту пак некогаш почувствував желба или страст да убијам некоја. Јас, едноставно, ги оставам да ме каснат и да се отрујат од мојата човечност.
Алоооооо, модеρатоρи на Фемина κај сте заспале сите? Фоρумов е оκупиρан од неκаκов и до сега невиден тρол κој отвоρ теми κај κе стигне... хелп
Аманда ќе го разбие рекордот во пишување мислења per minute, и Цветето ќе ја надмине. Црвено цветче за 10 минути
Ми прати 2 пораки, ги прочитав 2468 пати.... Инаку знаете што сватив? - Изгубив една година поради љубовта кон него, наместо да се запишам средно тоа што сакав, јас останав тука САМО зато што врската неможев да ја прекинам, а нема шанси да одржувам врска на далечина.. И така уште еднаш си докажав самата себеси дека наместо да си ги следам соништата продолжувам со животот кој ми носи денови копии на претходните, кои навидум изгледаат исто, но кога ке погледнам наназад ништо не е исто..Уште еднаш си докажав дека ништо не правам за себеси и секогаш чекам на другите, не учам, не помагам дома, не спијам, по цел ден се карам со НЕГО, се онесвестувам обавезно еднаш во 2 дена од непознати причини и пијам јаки апчиња со 3 кафиња дневно кои не ми даваат ни да дремам со отворени очи по цел ден се шетам како вампир... Концентрација 0, мозокот ми лета во излози- нели треба нешто ново да се купи.. треба некој и на тоа да мисли нели -Мислите ми се на сосема различно место од местото каде што се наоѓам. Ми треба ГОЛЕМА промена, се чувствувам презаситено, неможам веќе вака Прво сакам да почнам со вежбање и здрава храна малку да ослабнам, ке почнам во теретана и со трчање. Во исто време ќе почнам да учам и да направам нешто за себе, да си најдам некое хоби (иако имам 2), сакав да се фарбам темно виолетова (слива) за натаму ќе видиме... Cheers to changes..! Поздрав и имајте убав ден
Ќе ја чекаме на препад да ја нападнеме кога ќе оди по голема нужда, шшшшт никој да не се смее таа си замислува дека на златно славејче си пее
Абе пријавувајте ги темите на извичниче, јас неколку пријавив. Ама не можам. Не се постигнува, како таа ги отвора со толкава брзина не знам. Сакам да разлистам Нови Мислења, а тоа...
Колку многу сакам и имам да изнакажам ама сепак ќе си молчам. Уште учам, лека полека сите се покажаа. Добро е барем знам со кој на што сум.Фала на сите.
Одлуката на некого дека од денес па натака ќе биде строго професионален. Хилеријс. До вчера се ѕенѕал ко неарен, бил неурамнотежен и барал пажња на различни начини и од еднаш се претвара во сериозен и строг, јер одлуки брате и животни промени. Сите се гледаме онака со покер фејс...и се смееме под мустак. Ајде да видиме до кога ќе трае оваа монодрама, ама у секој случај му го задоволуваме атеншн сикингот што не можеше да го добие со другото однесување. Сите сме забезекнати... Пресмешно е човече... моментите го издаваат. Сите се трудиме да се менуваме и развиваме, кога духовно растеме и сме во конгурентност со одлуката за истото, со вистинско убедување сите ја пречуваат со позитивно воодушевување. Ама кога е вештачка и се граничи со арогантност и непријатност ти предизвикува морници и гадење. Ужаси... Дојдовме до стадиум - ти го заборави светлото во тоалет... еве се крстам.
Не знам дали и некој друг се согласува со мене, ама според мене најубаво кафе е кафе направено од машко. Без разлика дали е кафето направено од другар, дечко, брат, татко, братучед.. мене тие кафиња ми се најубави. Иначе конечно продолжен викенд, сите да си поминете убаво, поготово тие што ќе имаат 4 дена споени, претпоставувам ќе биде одлично, аха да само што сите 4 дена јас имам многу за учење, сепак ќе се најде време и за забава.
Значи растурам! Тоа Математиката како ми оди под рака, ехее, најдобра другарка ќе ми стане. Ама најозбилно. Само така. Е не, ќе се зезам. Ова е за веселба, ако не сте знаеле. Си почнав со двојче, и сега, опаааааааааа, петка. Па браво бе мајсторе. Најдобра од цел клас сум. Мислам, ако може и да ми се поклоните. Не бе, фала. Ама заслужувам барем кафенце, зар не?
Сакам да кажам дека разочарана сум од луѓето. Посебно од блиски другарки. Од друга страна среќна сум што бидна како што биднало бидејќи со време се одалечив од луѓе што само ми наштетуваа но од друга страна навистина криво ми е што јас сум била секогаш тука за нив а од друга страна тие не биле тука за мене.. А и мило ми е што животот ми се промени, почнав да работам, денот ми е организиран, си терам, имам малку но доволно другарки на кои можам да се ослонам, крај краева не ми треба некој што ќе бидам 24 саата па ќе трачариме цело време.. Осеќам како да ми помина меракот за тие работи, некако созреав. Порано ги меревме сите кафулиња немаше ден да не сме заедно. Сега дури разбирам колку трошење на време ми било тоа. Нови почетоци напишани на лист хартија, кои треба да се реализираат.
Зарем и денес се`уште постојат родители кои на прашањата и исповедите на нивното дете со покомплексна тематика одговараат со: „Јас на твои години со татко ми не сум смеел да помислам да разговарам за тоа.“? Уау стварно? Кој авторитет. Не бе, не разговарајте, правете си слика за детето каква што вам најмногу ви одговара после ќе се чудите кога тоа ќе направи дваесет години и ќе личи на се`, освен на детето коешто вие сте мислеле дека го имате. Битно послушно ќе ви е. Тоест вие во тоа ќе сакате да верувате. А може и на гатач ќе одите да видите евентуално да не му напраил некој нешто. Секој со своето.
Психологијата како наука е доста фина ствар у принцип, ама најзагадочно нешто ми се семејните односи. Некој да гае таква омраза кон своето дете, да го колне, емоционално малтретира и константно да покажува нездрави чувства кон него не е на арно. И покрај се што постои на светов, зарем нема некоја мала искричка што зрачи љубов кон она што си го создал ? Под било кои околности...
