Здраво Јас сум тазе на форумов и би сакала да знам како се справувате со моментите кога ќе се разочарате ? поздрав
Sto pravite koga ke se razocarate? Мислам дека има ваква слична тема во Кафе муабети. Дали некогаш сте се разочарале, па би можеле таму да дискутираме за тоа. А и би требало насловот да го напишеш на кирилица и воопшто кога пишуваш треба на кирилица. Ама тазе ни си тука, ќе се навикнеш и ќе научиш. Еве јас да ти посакам едно топло добредојде и да ти биде пријатно на нашава Фемина. Поздрав.
Sto pravite koga ke se razocarate? Ме фаќа тешка депресија и на сите им се лутам. Во тие моменти подобро да не зборам со некои непознати бидејќи ќе мислат дека сум најлошата личност на планетава.
Не се разочарувам лесно Но кога ке се разочарам најдобро е денот да го поминам сама - за доброто на другите Инаку ке се карам и расправам за се и сешто Тешко оној кој ке ми прозбори тој ден
Обично во такви моменти сакам да останам сама, не ми треба никакво друштво. Останувам сама со себе, да размислам за се, и да се исплачам ако треба. Во такви моменти не ми е потребен никој, затоа што ми е тешко да се доверам некому, тешко ми е да објаснувам што се случило и зошто сум разочарана.
Па најчесто си пуштам музика. И некогаш ненормално брзо ми го менува расположението. И наеднаш се развеселувам, ама по кратко време, пак сум нерасположена, па пак се расположувам, и се така во круг. Или некогаш едноставно, ќе си легнам да спијам. х)
Ставам крај, финито, бришам, викам, фрлам, драма квин...после се смирувам па си тажам, венеам, размислувам, преиспитувам...на крај вистински заборавам и продолжувам за едно искуство побогата и (си велам) попаметна...
Ко ќе се разочарам,плачам викам се нервирам,а потоа не чекам да ми избројат до десет,станувам и пак се борам одново! За се има решение
Кога ке се разочарам знам да заплачам , да се нервирам но во одреден момент си велам, не ова не е крајот има нешто повеке таму некаде. Се смирувам и одам напред .
Плачам ,слушам музика, претежно песни во кои се пронаоѓам себе си или во која е опеана ситуацијата во која се наоѓам ,кукам по форумов се извинувам затоа што знам понекогаш да пренесам негативна енергија ,се повлекувам,си останувам сама со себе ,не дозволувам да ми ги гледаат солзите и да мојата тага и болка ја претворам во муза т.е пишувам проза или поезија сеедно за по извесен период да ги избришам солзите и кога ми е најтешко пеам и тоа еден добар хит од Владо Јаневски Што и да е ќе помине посебно делот каде вели болката не значи да се предадеш затоа не плачи секое лошо за добро е што и да е ќе помине ...и оттука пронаоѓам сили за повторно да се борам и да не се предадам сепак ова е живот и никој не ветил дека сее со него совршено и дека нема да има падови и разочарувања на крајот е битно да се извлече поука од искуството што сме го имале и според мене оној кој најмногу страдал во животот ,оној кој доживеал најголеми разочарувања станува посилен и помудар
Плачам,и тоа многу,депресивна сум,една недела ,некогаш и повеќе,си слушам линкин парк и се опуштам со нив,многу помага музиката мајкеми
Кога ќе се разочарам многу размислувам што да правам , не зборувам многу ,и мнооогу се инаетам се инаетам, а и слушам добра музика
Обично одам со моето куче да трчеме покрај реката, па кога се враќам дома дури и заборавам што се десило
Ништо ќе поплачам малце ако е некое големо разочарување, ако е помало ќе си речам не ни вредело ова што сум се разочарала толку и ќе се потрудам кон нешто друго да се фокусирам
Зависи од тежината на разочарувањето... понекогаш плачам, понекогаш излегувам за да не мислам на тоа, понекогаш и шопинг помага и најчесто се трудам да се сетам за кои работи сепак ме бива за да ми помине побрзо
Пффф, одма се фрлам на нешто чоколадно, па после одиме и на нешто соленко (ама за грицкање), ако се работи за грижи акумулирани подолго време си пуштам и музика....па ќе си поплачам 20тина минути и целиот проблем е решен
Чистам, не знам како ме расположува тоа но некако чистејки заборавам дека сум била разочарана. Читам книга, најчесто лове стори Спијам, ама ова последново некако не ми оди од рака, заталкувам со мислите и не можам да заспијам.
Чистењето и средувањето е физичката работа, а умствената работа, молитвата. За пет минути сум како нова .