Кажете нешто повеќе за фашите бивши, каков е вашиот однос, дали комуницирате или во никој случај, дали ви се јавува итн Еве јас да кажам за мене: со еден збор да го опишам нашиот однос: личи на ептен добри другари, се дружиме си останавме во исто друштво како и порано, на фб секогаш сме на chat, понекогаш разговараме и за тоа кој каде згрешил и кога ни било убаво кога бевме во врската, ама сепак шансите за да бидам пак со него се многу мали, многу ме има повредено, а вака за другар е супер
Ахх тие Бивши Еден од нив ми е и школски од средно и во исто друштво бевме така да често се гледаме и понекогаш си муабетиме безврска на фб, но сепак сега имам дечко и малку сме на дистанца Со другиот последниве неколку год имаме 3-4 пати муабет правено на фб, тој е во Америка од пред неколку години. А третиот го немам долго видено, ама не ми прави муабет откако си фати друга женска, таа му има забрането зошто еднаш во кафиќ го зафркавав а незнаев тогаш дека таа му е девојка и од тогаш ни здраво не ми прави
Темава Со сите бивши сум само на културно здраво. Затоа се бивши, а не се другари, не ни можат да бидат.
Единствено само со првиот дечко не зборувам. Не дека се разделивме на лош начин и дека ме повреди, останавме пријатели но после некое време почна пак да ми изјавува љубов да ме нервира и едноставно го отфрлив ептен. После 4 години тој пак објавува на ФБ песни со моето име, стстуси итн . Вториот ретко го гледам. Викендите само. На факултет е во друг град. Кога ќе се видиме се поздравуваме , понекогаш правиме и 2-3 реда муабет. А третата среќа ја мојот сегашен дечко со кој сум скоро 3 години.
јас имам чувство дека мојот 1 дечко никогаш нема да ме остави на раат ... стално ми ѕвони,прави лажни профили на фб ... ми пишува од кај негови блиски .... се запознава со мои другари и другарки.. се распрашува за мене... а тоа мнн мн мн мн ме нервираа... понекогаш и се плашам да не ми направи нешто ... =// Останатите се ок на сите им кажувам здраво , како си ... тоа е се
Комуникација на минимум. Многу работи се издешаваа за да ние продолжиме да комуницираме нормално. Не ни сакам. Прво се обвинував дека јас го повредив, ама од кога слушнав некои ствари, несакам да знам ништо. Јас на него се најдобро му посакував он на мене слушнав дека ми посакувал да раскинам со овој дечко за да сум видела како е! Епа фала, не ми требаш! И може се искарав со него, ама да се раскинеме, ќе си почека за таа желба. Како и да е, да не бидам оф топик, нејќам да комуницирам со него, разменуваме 2-3 збора од ради реда, пошо се гледаме секој ден во школо.
Со ниеден не стојам добро. Проклетство ваљда некое, што ти јас знам. Жал ми е поради тоа некад, али не се опседнувам нити па разглабам зашто испаднале така стварите. Јбг, живот.
ахх тие бивши хахах јас имам еден со кој што се дружевме во исто друштво и се заљубивме еден у друг и ни беше многу убаво во врската но почнуваше да станува чуден и почна многу да ме нервира како и да е раскинавме, моите другарки се уште пробуваат да не спојат а јас не се чуствувам убаво затоа што знам дека немаме веќе шанси, а покрај другото тука е уште еден кој ми го сврте умот ... хаххах и неможам да го бркам на раат некако глупаво се осеќам затоа што ми кажува дека ме сака (бившиот)
Па и немам некоја бројка, само двајца бивши, со едниот се немам видено ни слушнато многу одамна, ама во добри односи останавме. Другиот... што да ви кажувам. Дечкото ми беше највеча љубав свих времена, ама ете, ме дриблаше ко Роналдињо, и видела не видела му турив пепел. Дури сега после две години гледам кој сељак е, т.е јас и тогаш знаев ама не сакав да поверувам. Па кога ќе го видам со "златен" ланец и прстен, тесна патика и тесна фармерка до колена...кхм. Нема на кого не кажав кои глупости ги тресел, еден куп вицови му измислив, со другарка ми го викаме Хел Бој или Кобра мен(имаше рамбовка со кобра отпозади), и така. Иако, морам да признаам, кога го видов пред година дена и кога сегашниот дечко сеуште ми беше тазе, пак ми се затресоа коленцата, па и ме гушна. Скапаница
Ретко налетувам на некој бивши, а и кога ќе налетам не можеме да се изназбориме ...како, што, што правиш со и во животот... па и кога ќе ја видат ќерка ми ако е со мене обавезно прашањето-твое е ...е не бе, не е, комшиско е па го шетам Со сите имам коректен однос (освен со првиот-хајскул свитхарт, кој никогаш после раскинувањето не сум го видела, околу 10-тина год.), дури и мило ни е што ете сме се сретнале после извесно време. Инаку никој од нив не ми е пријател на ф.б., не ни сакам да ми биде, никогаш не ме побарал никој (може не ми го знаат новото презиме ), ниту пак јас, нема потреба од дружење, бивши си се бивши , културно поздравување, муабет и ај чао до некое случајно наредно налетување.
Аххх тие бившии...хаха... Сум сакала со сите да сум во топ одност и не сакам а притоа и избегнувам карање и неправње муабет..! со сите бивши сум во пријателски однос... и можеби од страна изгледа дека не треба..како например на дечко ми итн.итн...но сепак и тие биле вмешани во нашиот живот и зашто да не правиме со нив муабет... ништо страшно ))
Мм... со едниот-нее, бидејќи јас така сакав. А другиот-даа, другари сме, уште не завршив со него, уште треба да го измачувам. Нема да продолжам уште многу, зависи колку ќе издржи, или колку време ќе можам да бидам ладнокрвна спрема него... Би рекла уште некоја година.
со бившиот дечко почнавме поинтензивно да се дружиме и комуницираме ,откако и двајцата си најдовме нова љубов и двајцата сме заљубени и знаеме дека тоа што било меѓу нас -било и завршило . Сега знаеме да се слушнеме , да си пратиме смс за поздрав , да побара од мене услуга или јас од него без никаков проблем , дури и излегуваме понекогаш заедно во парови и имаме баш супер дружба . Девојка му на почетокот ме мразеше многу , затоа што сепак знае дека сум му била прва љубов , но со тек на време ме запозна и сега се случува дури и јас со неа да излезам сама на кафе и сл.
Бившиот- еден е. Се поздравуваме коректно здраво- здраво и ајт чао секој на своја страна. Го гледам сака нешто повеќе, пробува, се мачи но го промашил времето изгледа. Поздравот му е сосема доволен.
Со едниот сме многу блиски, задолжително се слушаме еднаш неделно минимум, си комуницираме, затоа што го чувствувам близок како другар. Се смееме, си помагаме во неволја, на него можам да сметам во било кое време, а зошто денеска, во вакво одвратно време да немаш некој + таков човек? Луксуз е денес да одбиваш човечност и понудена рака за помош. Со другите скоро и да немам контакт, ако ги сретнам правиме културно и куртоазно здраво-живо и секој по својот пат. Имам и еден во друг град и кога и да поминам од таму, му праќам пораче да го поздравам и доколку е во можност да се видиме на кафе, зашто е исто фино момче (се разбира доколку девојката која ја има во тој момент е доволно цивилизирана да сфати дека е само едно обично кафе). Обично не се такви момите, па се немаме видено 100 години што се вика.
Само со еден не контактирам воопшто, дали по негова или вина на неговите другари не знам, како и да е ми згрешија си го добија сите своето своето и готово е меѓу нас. Со никој не се дружам онака активно, али кога ќе се видиме обавезно здраво, муабет за факултет, живот. Имам и еден од маало, него почесто го гледам дали во продавница или во автобус ако се погодиме со него може да се каже дека повеќе ни иде муабетот со оглед на тоа дека повеќе се мувавме, а официјално врската ни траеше некои две недели И така
еее бившии само со еден не правам муабет и тоа сигурно по моја вина. му се скарав оти не го сакав ниту пак можев да го поднесам а тој пак кутриот секој ден звонесе дај да се смириме да пробаме можи ќе ме засакаш дрн дрн, ама не сакав џабе се кога не го сакам ај барем сега и женет сие шовекот и чека бебе а само за еден понекогаш се прашувам како би ни било доколку не се разделевме пошто не беше од мојот град ама онака не го сакам повеќе си имам сега дечко скоро 2 год и супер мие
Јас само со еден бивши сум у така пријателско-уште-ми-се-свиѓаш односи. Мислам ни јас не знам дали уште го сакам, нити тој знае, врска неаме и ние што правиме, али важно интересно ни е. Идевме долго, па раскинавме, па бевме у пријателски односи и пак се смиривме,па пак раскинавме, сега како што гледам пак истава прича продолжува. Не заслужува да се смирам со него по последното негово понашање, али таква сум што да правам, не сум некое злопамтило, а и он па не згреши до толку (ова повеќе ко тешење ми е). Плус он е еден од ретките нормални луѓе што ги знам така да не можам туку така да изгубам нормален човек во мојов живот У секој случај, за него се најдобро, најмил ми е од бившиве, си идеме на кафе еве јас го чекам да дојде, другарчиња сме си. Другите, едниот го неам видено ни чуено од кога сме се разделиле, другите неславно завршиле, се некои недоразбирања и на крај ни едно здраво немам со нив. Првиот дечко уште ден денес, после 6 години, он и врска си има неколку години, уште ме следи насекаде и досаѓа, со него не ни сакам да имам ни едно здраво ни па муабет не дај боже, освен што замара некогаш на мсн, али и за тоа има блок.
Ууу,темава... Чекајте да ги најдам соодветните зборови. А,еве ги. Со бивши не контактирам. Од проста причина што си го носам проклетството на женидба после мене. Најсериозно. Двајца се оженија и гледаат или чекаат дете,а сите останати си имаат сериозни врски од по некои година,две,три.. Само со еден комуницирам сеуште,затоа што само една вечер откачивме и се смотавме,онака другарски. Другите,ниту сакам да ги гледам,ниту да ме гледаат. Знаете како е,нели, веднаш им доаѓа мисла од типот Кај згрешив со девојкава?
