Пиев Хелекс и асентра, ми се подобри малку состојбата, ја пијам се уште а пак ми стана полошо како на почетокот. Има некој со вакво искуство?
Дали е можно од Хелексот (0,25) ко омалаксана да се чувстувам и да ми се спие по цел ден? Сигурно ми е јак и дали вие го имате кршено на пола? Дали чувсвтвувате дека не можете да влезете во сон? ЈАс така се чувстувам немам длабок сон и само мислите ми работат.
Eве, јас прекинав со антидепресивите. Има веќе две недели како не ги пијам. Иако имам дисоцијативно нарушување, проследено со дереализација, поточно чувство на нереалност на се` околу мене 24 часа, хронично. Антидепресивите не направија да се чувствувам пореално, ниту ми ги избришаа опсесивните мисли кои ми велеа дека сонувам, сум веќе мртва, а ниту пак ќе направат било какво подобрување за мене, бидејќи јас сум безнадежен случај. Тоа е што е, животот и обврските продолжуваат понатаму...
не се согласувам дека си безнадежен случај... во моментов и јас се осеќам така поради опсесивните мисли ама знам дека не е такаа... верувај дека имам страшни опсесивни мисли... но знам дека и за тоа постои решение ... само не губи надеж... мачно е многу знам но не се предавај !!!
Хелексот го пијам исто 0,25 и да можно е да ти се спие од него... но не е јак од 0,25... ако го скршиш и тоа не верувам дека би имало ефект... мене знае да ме омалакса и успие ама некогаш и кога не пијам така се осеќам
асентрата ги пиев можеби 4 год исто во комбинација со хелекс... на почетокот бев ок ми помогна ама после тоа исто така како да се вратив на почетокот... можеби треба да се консултираш со психијатарот да ти ги смени. .колку време ги пиеш?
Denes do prodavnica so sin mi bev neznam sto bese naednas mislev ke se onesvestam se paralizirav mi bese strav cekor da napravam.Si izmeriv doma pritisok 130/80 srcevo 110.Dali na nekoj sto e na terapija mu se ima ova sluceno dali e od vremevo ili sto e I lani istovo vreme septemvri ova mi se slucuvase.ima nekoj da pisi da utesi...
Dali koga ste napnati ili takov vi e denot i pokraj toa sto ste pod terapija vi deliva na spienjeto ? Ne mozete da zaspiete .
Zdravo na site jas sum nova na forumov I kako site vie isto I jas baram spas vo januar imav nesreka I posle 2 meseci otkako se oporaviv pocna da mi se ragja strav panika prvo jaka vrtoglavica mi se susi ustata imam ponekogas tesko goltanje grutka vo grloto. Pred ovaa ankcioznost jas bev mnogu jaka licnost odev na rabota I koga ke mi recea odime nekade jas bev prva a sega mi e strav da trgnam samo gledam kako da odbegnam da ne odam. Lugje se custvuvam uzasno kacuvam I temperatura 37 so 5 vi se slucuvalo li toa. Pobarav pomos I mi dadoa demetrin 10 mg po pola I nekoj antidepresivi na prirodna baza no gi bataliv oti od niv imav jako gadenje. Pomagajte lugje drustvo
Seto toa e rezultat na nesrekata sto si ja doziveala bez razlika kakva i da bila.Site tie "sintomi" se od stravot sto go osekas.Ne treba da im se plasis,naprotiv da im se sprotistavis.slobodno prvo na pomala odalecenost da odis,pa postepeno da ja zgolemuvas.i togas da si davas na sebe sila deka prethodniot pat si uspeala.ke uspees povtorno.a stravot i panikata ne ti mozet nisto.eve jas celi 19 god.ziveam so niv.otsem diazepam od 2,leksilium od 1.5 ili demetrin po pola.i toa na svoja raka.mozebi gresam no apce za da ti go smeni mozokot da misli pozitivno uste ne e izmisleno.toa mozes ti samata.
... прекинување на било што нагло , а посебно на лек не е во ред за телото да го прифати недостигот на внес на истото ...требаше да намалиш прво доза некој ден , па зачестеноста ако си пиела два пати ќе намалиш еднаш... и потоа кога ќе дојдеш до минимална доза еднаш дневно се применува метода на ОДЛАГАЊЕ , односно не ќе речеш ,, не пијам веќе лекови,, туку ќе речеш ,, ај сега сабајлево не ќе ги пијам на ручек ќе ги земам ,, , кога ќе дојде ручек ќе речеш ,, ај сега на ручек не мора вечер пред спиење , ...и кога ќе дојде ноќта ќе си речеш ..,, еееее сега ноќе не мора ќе легнам , ај утре ќе се напијам ,,.. и со тоа го излажавме нашиот мозок со ,,одлагање ,, и дента останавме ,, чисти ,, без внес на лек во телото и што е најважно мозокот воопшто не делува панично затоа што не е под стрес дека нема да го добие тоа што секојдневно го добивало телото и станало зависно ... ова метода е многу успешна за прекинување на пиење алкохол , храна , коцка , и други работи што ете едноставно зависиме да ги направиме ... дај да видиме зошто си безнадежен случај ? ... човекот може многу лесно да умре , но и многу тешко ако има здрав дух во себе , ај да видиме зашто мислиме дека ќе умреме така наеднаш ? што е причината за да мислиме тоа ? а?
@bijonse Jaс имам дисоцијативно нарушување. Тоа го пишав и претходно во темата. И, со ова пореметување ти не се плашиш дека ќе умреш, туку дека си веќе мртов, главно поради начинот на кој ти се менува перцепцијата кон светот. Наеднаш се ти делува нематеријално, пластично, како да не е тука пред тебе. Визијата ти е чудна, не го чувствуваш светот околу себе, внатрешно си убиен, и се чувствуваш буквално бестежински како дух, затоа што сопственото тело не го чувствуваш, и тоа е главна причина да мислиш дека си веќе мртов. Мене тоа ми помина се` ама останаа опсесивните мисли. Прашањата од типот ,,Зошто ова ми се случи?'' ,,Како?'' ,,Што е ова?'' ,,Дали е сега се` реално околу мене, дали моите блиски навистина постојат или се само креација на мојот ум?" Но, реалноста е дека ниту психијатрите не можат да дадат одговор на овие прашања кога станува збор за ова нарушување. A овие бизарни мисли се јавуваат токму како негов резултат. Тешко е да се разбере, многу. И подобро да не се разбере, а не па да се искуси затоа што е прав пекол! Кога велам прав пекол, воопшто не преувеличувам, напротив, многу сум искрена. Мене дереализацијата на пример ми одеше до тој степен да наутро не знаев каде сум, иако се будев секогаш во мојата соба и кревет, се ми изгледаше чудно, и само чекав од некаде да се отвори портал кој ќе ме одведе во задгробниот живот, затоа што не се чувствував за жива. И оние кои немаат дереализација, не можат да го разберат ова...Така да јас, попрво би одбрала да сум анксиозна отколку да имам опсесивни мисли поврзани со дереализацијата, или поточно ,,Дали е светот реален?'' И ради се тоа да се вадам од памет.. Што се однесува до антидепресивите, јас уште пред 4 месеци ја намалив дозата, ја скратив од две на по едно таблетче. И така по едно пиев уште два ипол месеци, и сега ги прекинав скрос веќе две недели, и океј сум. Не се ни плашам дека ќе се врати, нека се врати, не ме плаши веќе воопшто, ниту ќе дозволам да ме сруши и исплаши, иако е проклето страшна. Само ќе терам понатаму со животот, и ќе се обидам да остварам нешто, затоа што дереализацијата не е нешто што поминува само така од себе, ама јас ќе ја научам да се сведе на минимум и да не ми пречи, а кога ќе доаѓа да и покажам дека можам и со неа да бидам среќна, дури и ако сум мртва, ништо не постои, и се ова е само сон.
...те прочитав внимателно и не најдов трошка дереализација во твојот коментар ... ги затворив очите и те замислувам ...моментално твојата аура ми е поделена ... дали си двојна личност една дереаилизирана и најчесто ,,пеколно мртва ,, и друга многу реална и објективна која ете колку убаво објаснува со коментар за ,,таа друга нереалната ,, , треба да видиме кога таа другата нереалната избива на прво место и е посилна од таа реалната и го завзема телото во таа димензија на невистинско и нереално пеколно чувство и да ја стопираме или да ја насочиме на поинаков начин да добиеме нешто позитивно ? м? што велиш ?
Здраво Девојки Како прво би сакала да се извинам за подолгиов пост но би сакала со вас да го споделам моето искуство и излекување од анексиозноста: Јас сега сум целосно здрава, не пијам никакви антидепресиви, го живеам мојот живот како претходно дури може и подобро Можеби се прашувате како успев да се излечам од оваа состојба на умот наречена Анексиозност? Анексиозноста не е болест, таа е само наша состоја на умот. Антидепресивите само ја облажуваат нашата состојба, да не ни идат црни мисли, паники.. Мислам дека лекот е во нас самите. Барем во мојот случај беше така. Мислам дека позади секоја анексиозност стои страв од нешто, дали од излегување, патување, промена на работно место и слично. Јас се излечив така што се соочив со мојот страв (беше многу тешко да се направи тој чекор, и ден денес се сеќавам на тој ден кога решив да се соочам со стравот. Бев исплашена многу, но не дозволив стравот да ме совлада. Решив што сака нека биде ама ќе се соочам со него. И што се случи? Успеав да се соочам со стравот, и после тоа се чувствував слободно без страв, на моја рака ги оставив антидепресивите 3 дена откако се соочив со мојот страв , и до ден денес не зажалив за тоа) Силата за да се соочам со мојот страв дојде од вербата во Бога, затоа што ако силно и вистински веруваме во Богане треба да имаме страв од ништо. Откако се сочив со мојот страв почнав да ја читам Библијата-оваа книга чуда прави. (На секого топло ја препорачувам да ја прочита и да ја разбере суштината на истата). Ви поскаувам на сите брзо излекување од оваа состојба, да почнете да ги живеете вашите соништа, затоа што со верба во Бога, верба во себе и поддршка од најблиските секој ваш сон ќе стане реалност. Секое добро
