Лек за рак на дојка и други канцери - Како се создаваат?

POSTEPEN PREOD NA MAKROBIOTICKA ISHRANA

Preodot na popriroden nacin na ishrana i na popriroden nacin na zivot ne bi trebalo da stvori nikakvi seriozni konflikti von as. Koga ke prejdeme na noviot nacin na ishrana, najdobro e da go zapocneme so nekolku osnovni jadenja, kako sto se integralniot oriz zgotven vo express-lonec, miso supa, nekolku jadenja od zelencuk, eden vid algi i banca caj. Potoa, postepeno, od den na den, od nedela vo nedela, ke mozeme da go prosiruvame nasiot izbor na prirodni produkti i da ucime i voveduvame novi nacini na kuvanje. Istotaka, morame da go pocituvame sopstveniot bioloski ritam i licnoto tempo na razvitok. Vo mnogu slucai pominale, 10, 20 ili duri 30 godini na vnesuvanje na nezdrava kancerogena hrana za da se razvie pretkancerozna sostojba. Zavisno od nasata licna situacija, ke ni bidat potrebni nekolku meseci, a vo nekoi slucai i nekolku godini, za da se vratime na normalnite varivni, disni, cirkulatorni, ekskretorni i nervni funkcii. Ne bi trebalo toj PROCES NA ISCELUVANJE vestacki da go zabrzuvame.
Vazno e da se zapocneme so promenata koja void kon zdravjeto.Vo preodniot period ponekogas ke go posakame vkusot, konzistencijata, mirisot I drugite karakteristiki na nasite stari nezdravi jadenja i pijaloci osobeno onie so koi ne hranele vo detstvoto. Vo tekot na prvite nekolku nedeli ili meseci na noviot nacin na ishrana, silnata zelba za starata hrana obicno go ODRAZUVA prirodniot process na odstranuvanje, koj kaj nas e vo tek. Parlelno so podobruvanjeto na nasata zdrastvena sostojba, toksinite i sluzot, porano natalozeni vo nasiot krvotok i vnatresnite organi – bivaat odstraneti od organizmot preku crevata I isfrleni so mokracata, potenjeto i preku drugite funkcii za izlacuvanje. Napustajki go naseto telo, cestickite na odstranetata hrana cesto se vtisnuvaat vo nasata svest, i nie gi custvuvame kako zelba za taa hrana. Podocna, koga nasata sostojba ke se stabilizira, takvata promena na zelbite ke pokazuva deka vo nasata ishrana e poremetena ramnotezata so toa sto ke vidime koja hrana ne privlekuva. Taka, ako ne privlekuva ovosniot sok ili sladoledot, togas nasata ishrana verojatno e premnogu solena, prekuvana i, opsto zemeno so poveke kontraktiven karakter. Ako, megutoa, ne privlekuva ribata, jajcata I drugite zivotinski produkti, toa znaci deka vnesuvame premnogu slatko, tecnosti i drugi mnogu expanzivni produkti. Tie porivi se eden od nacinite na koi nasiot organizam ne predupreduva na neramnotezata vo nasata ishrana.

Procesot na odstranuvanje e cesto prosleden ne samo so ovie povremeni zelbi tuku i so nekoi nenormalni fizicki manifestacii, koi moze da potraat od 3 do 10 dena, a vo nekoi slucai duri i do 4 meseci – SE DODEKA POTPOLNO NE NI SE IZMENI KVALITETOT NA KRVTA. Ako nasata vrodena konstitucija e silna I dobro struktuirana, takvite reakcii se obicno zanemarlivi. Megutoa, ako nasiot razvoj vo embrionalniot stadium i vo detstvoto trpel poradi haoticnata ishrana, ako sme vnesuvale vo sebe mnogu hemikalii, lekovi i drogi, ili ako vo minatoto sme imale nekoja operacija ili abortus, reakciite na odstranuvanje ke bidat poizrazeni.
Bez ogled na toa sto e pricinata na toa, ne treba da se zagrizuvame ako se pojavat vakvi reakcii. Tie se sostaven del od prirodniot process na isceluvanjeto i znacat deka nasite sistemi se REGENERIRAAT, odstranuvajki i isfrluvajki se ona sto bilo prekumerno, vishok, sto se nasobiralo vo tekot na mnogute godini. Tie reakcii moze,nacelno, da se podelat na slednite privremeni sostojbi:

OPST ZAMOR – Custvoto na opst zamor moze da se pojavi kaj lugeto koi porano jadele redovno i prekumerni kolicini na zivotinski proteini i masnotii. Energetskata aktivnost koja togas von iv se slucuvala bila rezultat na silnoto kalorisko isfrluvanje na tie prekumerni produkti namesto pozdravite, pobalansirani i pospokojni aktivnosti. Cesto takvi luge odprvo custvuvaat zamor i blaga mentalna depresija se dodeka noviot nacin na ishrana ne im stane izvor na energija za nivnata aktivnost. Toj period na zamor obicno ne trae poveke ode den mesec

BOLKI – Ponekogas se pojavuvaat i bolki, osobeno kaj lugeto koi porano vnesuvale prekumerni kolicini na tecnosti, seker, ovosje i drugi extremni expanzivni produkti i pijaloci. Tie bolki – kako sto se glavobolkata I bolki vo oblasta na crevata, bubrezite I gradniot kos – se pojavuvaat poradi postepenoto sobiranje na abnormalno prosirenite tkiva i nervni kelii. Tie isceznuvaat – postepeno ili odednas – stom abnormalno prosirenite oblasti na teloto ke se vratat vo normalna sostojba. Toa obicno trae od 3 do 14 dena, zavisno od nasata poranesna sostojba.

VRUCINA, TRESKA I KASLICA – Koga noviot nacin na ishrana ke pocne da sozdava pozdrav kvalitet na krv, pocnuva i isfrluvanjeto na vishokot supstancii – prekumerni kolicini na tecnosti, masnotii i mnogu drug material. Ako do toa vreme funkciite na bubrezite, urinarniot system i disnite organi ne stanale seuste normalni, isfrluvanjeto ponekogas dobiva vid na povisena temperature, treska ili kaslica. Tie pojavi se privremeni i tie bez nikakvo posebno lecenje isceznuvaat vo rok od nekolku dena.

NENORMALNO POTENJE I CESTO MOKRENJE – Osven predhodno opisanite simptomi, nekoi luge vo tekot na nekolku meseci, odvreme navreme, patat i od nevoobicaeno potenje, a drugi od nevoobicaeno cesto mokrenje. Nivniot predhoden nacin na ishrana bil takov sto vnesuvale redovno premnogu tecnosti vo forma na voda, razni pijaloci, alcohol, ovosje, ovosni sokovi, mleko i mlecni proizvodi. So namaluvanjeto na ovie kolicini na tecnosti, koi bile premnogu golemi, i masnotiite, koi bile nasobirani vo forma na tecnosti – organizmot se vraka vo normalna, uramnotezena, zdrava sostojba. Koga postepeno ke se povrati ramnotezata vo metabolizmot, ovie pojavi ke prestanat.

LACENJE NIZ KOZHATA I NEVOOBICAENI TELESNI MIRISI – Megu oblicite na lacenje spaga i ispustanje na nevoobicaeni mirisi od povrsinata na celoto telo, kako i preku disenjeto, mokrenjeto ili praznenjeto na crevata, a cesto, kaj zenite, i preku vaginalna sekrecija. Toa obicno im se slucuva na licata koi porano vnesuvale prekumerna kolicina na zivotinski masnotii, mlecni proizvodi i rafiniran seker. Pokraj toa, kaj nekoi luge se pojavuvaat – samo za kratko vreme – osipi na kozata, crveni otoci na vrvovite na prstite na racete i nozete i cirevi. Ovie vidovi na lacenja se osobeno karakteristicni za licata koi porano bile naviknati da vnesuvaat zivotinski masnotii, mlecni proizvodi, seker, zacini, lekovi i drogi, i za onie so hronicno losi funkcii na crevata, bubrezite i crniot drob. Megutoa, ovie oblici na lacenje prirodno prestanuvaat I obicno isceznuvaat bez nekoja posebna nega vo rok od nekolku meseci.

DIJAREJA ILI KONSTIPACIJA – Lugeto so hronicno poremetuvanje na crevata, cii nezdravi prehrambeni naviki gi predizvikale ovie poremetuvanja, moze povremeno da patat od dijareja (obicno preku den), ili od konstipacija (do 20 dena). Vo ovoj slucaj, dijarejata e oblik na isfrluvanje na natalozenata stagnantna materija vo crevata, vklucuvajki ja neapsorbiranata hrana, masnotijata, sluzta i tecnosta vo organizmot. Konstipacijata e posledica na procesot na steganje na crevniot trakt, koj, poradi prethodniot nezdrav nacin na ishrana, e abnormalno prosiren. Bidejki so stesnuvanjeto se vraka normalnata elasticnost na crevniot trakt, se obnovuva i redovnoto praznenje na crevata.

SMALUVANJE NA SEXUALNIOT PORIV I VITALNOSTA – Kaj nekoi luge se javuva slabeenje na sexualnata vitalnost ili libidoto, koja ne mora da bide proprateno so custvo na zamor. Pricinata za taa pojava e zatoa sto telesnite funkcii se angazirani vo otstranuvanjeto na faktorite na neramnoteza vo site delovi na organizmot, pa zatoa liceto ne raspolaga so vishok na vitalnost koj bi gi iskoristil vo sexualnite aktivnosti. Osven toa, vo nekoi slucai, i vo polovite organi vo tek e aktiven process na isceluvanje, blagodarejki na izmenetiot kvalitet na krvta, pa ovie organi seuste ne se spremni da ja prevzemat normalnata aktivnost. Takvite sostojbi traat samo kratko vreme, obicno nekolku nedeli, a najveke nekolku meseci. Stom se zavrsi periodot na procistuvanje od vishokot otrovni materii vo organizmot, se vraka i zdravata vitalnost i zelbata za sexualna aktivnost.

PRIVREMENO NEDOBIVANJE MENSTRUACIJA – Kaj nekoi zeni moze da dojde do privreno nedobivanje menstruacija. Pricinata za ova i vo ovoj slucaj e toj sto vo tekot na isceluvanjeto na celiot organizam vitalnite organi mora da bidat prvi koi ke ja primat energijata. Pomalku vitalnite funkcii, vklucuvajki gi i reproduktivnite aktivnosti, podocna bivaat obnoveni. Periodot na nedobivanje menstruacija e razlicen kaj razlicni lica. Megutoa, koga menstrualniot ciklus ke se obnovi, menstruacijata e zdrava i prirodna i pocnuva da se prilagoduva na normalniot 28-dneven mesecen ciklus, ne sozdavajki nikakvi nelagodnosti, kako sto mozda porano bil slucaj da bide propraten so nelagodnosti. Mentalnata bistrina I emocionalnoto spokojstvo togas bivaat zajaknati, sto vazi i za fizickata elasticnost.

MENTALNA RAZDRAZLIVOST – Kaj nekoi lica koi dolgo zemale stimulansi, drogi i lekovi, otkako ke go smenat nacinot na ishrana, se javuva – emocionalna razdrazlivost. Takvata emocionalna sostojba go odrazuva prilagoduvanjeto na krvta i raznite telesni funkcii posle preoganjeto na ponakov kvalitet na hrana; razdrazlivosta obicno pominuva posle edna do nekolku nedeli, zavisno od toa kolku silno bile pogodeni telesnite sistemi so predhodnite zemanja na drogi i lekovi. Dolgogodisnoto zemanje na rafiniran seker, kafe I alcohol, kako I povekegodisnoto pusenje cigari, vodat kon privremena emocionalna razdrazlivost koga ke se prekine so toa I koga ke se prejde na nov nacin na ishrana.

Od ‘The Cancer Prevention Diet’, By Michio Kushi


ALERGIJSKI REAKCII NA ZITARKITE - PRICINI
_________________________________________

Mozebi MASTITE i PROTEINITE od MLECNITE PROIZVODI se ODGOVORNI za nekoi vidovi na ALERGIJSKI REAKCII. Vo tekot na mnogute godini, jas, Michio Kushi, davav soveti na mnogu luge koi od nekakva pricina bile alergicni na integralnite zitarki. Spored moe mislenje ( Michio Kushi ), lugeto se ALERGICNI na GLUTEN ili DRUGITE SOSTOJKI na - psenicata, ovesot, pcenkata, ili proizvodi od integralno brasno - verojatno uste od raganje KONZUMIRALE redovno ili premnogu MLECNI PROIZVODI ili redovnop ili premnogu RAFINIRAN SEKER. A kolkava e taa kolicina ? TOa e BILO KOJA KOLICINA, ako postoi alergicnost na integralnite zitarki. Najverojatno deka problemot pocnuva vo najranoto detstvo.
Na bebinjata koi se hranele ili se hranat so KRAVJO ili VESTACKO MLEKO na cucla - im NEDOSTASUVA KOLOSTRUMOT na nivnata majka, mlekoto koe se laci nekolku dena po raganjeto na bebeto. KOLOSTRUMOT e potreben da STVORI JAK IMUNITET i ZDRAVA CREVNA FLORA pred bebeto da bide podgotveno da ja vari vo zeludnik cvrstata hrana. Bebinjata hraneti od shishe ppodlozni se na bolestite vo detstvoto a podocna na alergiskite reakcii, osobeno ako i ponatamu konzumiraat redovno ili preterana kolicina na MLECNI PROIZVODI i RAFINIRAN SEKER.

KONZUMACIJATA na MLECNITE PROIZVODI i RAFINIRAN SEKER mnogu godini, dodveduva do PROMENA vo KELIITE na ZELUDNIKOT i CREVATA, vklucuvajki gi i RESICKITE vo tenkoto crevo ( mali strukturi slicni na pipki koi se zadolzeni za apsorpcijata na hranata ). CELOKUPNIOT ORGANIZAM mozda se PRILAGODUVA na POGOLEMITE MOLEKULI na ZIVOTINSKIOT PROTEIN od MLEKOTO i IZOBILSTVOTO na KALCIUM i drugite hranlivi materii vo kravjeto mleko. Istovremeno, mozebi doaga do NEPOVOLNI REAKCII NA voobicaenite INTEGRALNI ZITARKI - tie reakcii gi narekuvame ALERGIJSKI REAKCII.

Ako ste ALERGICNI na GLUTENOT od ZITARKITE, osobeno na toj od - psenicata, ovesot ili pcenkata - obidete se da gi ZAMENITE so - INTEGRALNIOT ORIZ ili PROSOTO - koi SODRZAT pomalku GLUTEN. Istotaka, ZGOLEMETE ja kolicinata vo ishrana na zelencukot i jadete poveke mahunarki, kako i proizvodi od niv. Postepeno SMALUVAJTE ja kolicinata na MLECNITE PROIZVODI i HRANA so RAFINIRAN SEKER i slicno, dodeka ne bidete vo sostojba POTPOLNO da gi IZBEGNUVATE. Za nekolku nedeli, obidete se da jadete malku GLUTEN od INTEGRALNITE ZITARKI. Postepeno, mozebi ke vi bide mozno da gi svarite i apsorbirate integralnite zitarki BEZ NIKAKVI neprijatni ili ALERGIJSKI REAKCII.

od kniga " The Macrobiotic way", By Michio Kushi

 

BOZJETO CARSTVO NA ZEMJATA - obvrska na covestvoto

Bozjite vetuvanja se obvrska na lugeto, da se grizat za svoeto zdsrvaje i za dugite luge i zivotni i za celata planeta Zemja

“Ke vladeat mir i sigurnost zatoa sto Bog vetuva deka ke im stavi KRAJ NA SITE VOJNI.”, - Psalmi

“Ke ima izobilstvo hrana za site.”,-Psalmi

“Nema da ima potreba od lekuvanje zatoa sto nikoj od zitelite nema da rece ‘Bolen sum’.”, - Isaija

“Nema da ima taguvanje, bidejki smrt nema da ima veke.”, -Otkrovenie

“Bog vetuva deka negovite slugi ke gradat svoi kuci, ke ziveat vo sigurnost, i ke se veselat doveka.”. – Isaija

“Bog dava moznost da dobieme zivot vecen.”, - Jovan

“Platata za grevot e smrtta.” – Rimjanite


Grev e da se umre neprirodno, nasilno I prerano od bolest, vo vojna ili vo nesreken slucaj. Lugeto koi umiraat od rak se samoubijci bidejki ne sakaat da se lecat I dozvolile bolest koja obicno se razviva za 10, 20 ili 30 godini stetna ishrana. Toj sto umira od cancer ne e nisto porazlicen od onoj koj umrel od alkoholizam ili droga I slicno.

COVESTVOTO vo PROCESOT na EVOLUCIJATA mnogu pati ja MENUVALO ISHRANATA. ZITARKITE bile POSLEDNATA KARIKA vo toj LANEC i ZITARKITE go OSPOSOBILE COVESTVOTO da ;

- RAZVIE MOK na RAZMISLUVANJE;
- DA SE ISPRAVI i
- DA stane POTPOLNO HUMANO
- DA go PRODOLZI ZIVOTOT
- DA go PRODUHOVI SVOETO POSTOENJE
- DA SPRECI I IZLECI BOLESTI.

"Mala korekcija vo DNK i covekot moze da zivee so vekovi", - Osho

"DNK dnevno trpi 55.000 ostetuvanja!"

 

10 нус-ефекти на храната!?!
__________________________

Кога на човек му се јаде, веројатно прва работа што му паѓа на памет е вкусот на она што му се јаде. Второ што им паѓа на памет на многумина се калории, масти и шеќери, емулгатори итн.
Освен дебелеење, храната може да предизвика и многу здравствени компликации. Нус-ефектите обично им се припишуваат на лековите. Но, и лековите исто како и храната се супстанција што се внесува во организмот и која може да предизвика најразлични несакани последици.

Еве листа од 10 најчести нус-ефекти предизвикани од храната што ја јадеме:

1. Телесен одор. По истражувачки пат е откриено дека црвеното месо негативно се одразува на телесниот одор.

2. Акни. Храната што изобилува со заситени масти и масни киселини го стимулира појавувањето на акни. Истражувачите велат дека млекото има токму спротивен ефект.

3. Алергија. Алергиите се главна несакана последица од исхраната. Теоретски, секоја храна може да предизвика алергија. Во пракса, 8 видови на храна се одговорни за 90% од алергиските реакции на храна: млеко, јајца, кикирики, оревчиња (Бразилски, лешници, бадеми и ореви), риба, школки, соја и пченица.

4. Габични инфекции. Габичните инфекции се предизвикани од прекумерна концентрација на квас во организмот, така што храната која влијае врз нивото на квас, може да биде одговорна за овие инфекции. Значи: шеќери, оцет, скроб, рафинирани јаглехидрати, квасец и производи што содржат квасец (ПИВО!!!).

5. Киселини. Долга е листата на видови храна што можат да предизвикаат киселини: лимонести овошја, пржена и мрсна храна, оцет, домати, чоколадо.

6. Висок холестерол. Холестеролот најмногу е присутен во храна од животинско потекло. Високиот холестерол го зголемува ризикот од срцев и мозочен удар. Многу холестерол има во: мозок (телешки, свински, јагнешки), јајца, органи (џигер, бубрези, слезина).

7. Камења во бубрег. Оние што конзумираат многу животински протеини а малку течности се со зголемен ризик да добијат камења. Повеќе студии имаат покажано дека зголемено количество на внесен калциум, а намалување на солта, претставува превентива од повторно појавување на камења.

8. Оштетување на меморијата и способноста за учење. Кај постари лица чија исхрана е богата со заситени масти, зголемена ингестија на храна богата со бакар може да предизвика брзо намалување на нивната способност за размислување, учење и помнење.

9. Отекувања и собирање на вода. Исхрана богата со сол, натриум или шеќер, може да предизвика ваков проблем. На телото му е потребна константна концентрација на сол во неговите ткива. Кога концентрацијата ќе се зголеми, телото неутрализира преку задржување на течности.

10. Мигрена и главоболки. Храната предизвикува главоболки преку промена на мозочната хемија или менување на тонусот на крвните садови. Чести предизвикувачи: сирење, пиво, црвено вино, чоколада, храна богата со нитрити.

 

VITAMINI I MINERALI


Konzumiranjeto na vitamini i minerali e potrebno na covekovoto telo za odrzuvanje na negovite normalni funkcii, za metabolizmot i za jaknenje i odrzuvanje na immuniot sistem.
Dnevnata potreba na vitamini,minerali i balansni sostojki e slednava (preporacana doza spored Svetska Zdravstvena Organizacija):

• Beta-Carotin 5 mg
• Vitamin A 0,8 mg
• Vitamin C 60 mg
• Vitamin E 10 mg
• Vitamin B1 1,4 mg
• Vitamin B2 1,6 mg
• Vitamin B6 2 mg
• Vitamin B12 1 µg
• Biotin 150 µg
• Folna kiselina 200 µg
• Niacin 18 mg
• Pantothenska kisleina 6 mg
• Vitamin D 5 µg

Vitamini:

Beta-Carotin (Provitamin A)
-za zdrava koza i dobar vid
-vazen koenzim za pravilna funkcija na kozata, ocite, immuniot sistem
-pri pravilno doziranje sluzi za dopolnitelna sonceva zastita

Biotin (Vitamin H)-za zdrava koza i nokti
-sostaven del na mnogu enzimi pri metabolizmot
-neophoden za razgraduvanje na masnotii i jaglenhidrati

Folna Kiselna ( Vitamin B3)
-sostaven del na mnogu enzimi
-neophoden za funkcii na nervniot sistem i kozhata
-pomaga pri procesi na detoksikacija

Pantothenska Kiselina ( Vitamin B5)
-ja potkrepuva vnatresnata izgradba na razlicni tkiva
-sostaven del od procesite na detoksikacija na organizmot

Vitamin B1 (Thiamin)
-vazen za nervniot sistem i Jaglenhidrantniot metabolizam
-biten za dobra koncentracija

Vitamin B2 (Riboflavin)
-sostaven del za Hem-metabolizmot (osnoven del na eritrocitite)
-biten za dobar vid
-za zastita i zazdravuvanje na kozhata

Vitamin B6 ( Pyrodixin)
-pomaga pri metabolizmot na belkovinite i nervniot sistem
-neophoden za gradenje na Hemoglobinot vo organizmot.

Vitamin B12 (Cobalanin)
-neophoden za obnovuvanje na krvnite kletki i site procesi na obnovuvanje
-ima ucestvo vo zacuvuvanjeto energija vo forma na Glukogen kaj muskulite

Vitamin C (Askorbinska kiselina)
-uste narecen zastiten vitamin poradi negovata uloga kaj immuniot sistem
-najbiten vitamin za detoksikacijata, obnovuanjeto na krvnite kletki
-neophoden za zdrava kozha,zabi i koski

Vitamin D
-neophoden za Koski i zabi (nedostatok na ovoj vitamin predizvikuva Rachitis)
-neophoden za Metabolizmot na Kalcium i Fosfor

Vitamin E
-biten za metabolizmot na masnoti
-ima funkcija na antioxidativ i neophoden za prevencijata od rak i arterioskleroza

Vitamin K
-neohoden za site reakcii pri kaskadata na Agregacija na krv pri povredi

Minerali

Kalcium
-najvazen mineral za jaki i zdravi koski, optimalna rabota na musklulnoto tkivo, za srceto
-nedostatok na ovoj mineral predizvikuva Osteoporoza

Chrom
-biten za site anabolni i katabolni reakcii vo organizmot
-ja potkrepnuva rabotata na muskulnoto tkivo i prodonesuva za redukcija na masnoto tkivo

Zhelezo
-sostaven del od Hemoglobinot, neophoden za fukncijata na eritrocitite, i za site enzimi pri kletocnoto disenje
-najgolema potreba na zelezo imaat sportistite (poveke zelezo, poveke eritrociti, podobra kletocno disenje) i zenite za vreme na bremenost

Jod
-potreben za produziranje na hormonite na stitnata zlezda koi se odgovorni za gradenjeto na koskite, Metabolizmot, procesite na rastenje i normalna funkcija na mozokot

Kalium
-neohoden za normalna funkcija na srceto i bubrezite, istotaka za nervnoto i muskulnoto tkivo
-eden od najbitnite faktori za regulacija na kolicestvoto na voda vo teloto

Bakar
-potreben za produkcija na odredeni enzimi vo teloto
-sostaven del na kletkite od immuniot sistem
-go regulira vgraduvanjeto na Hemoglobin vo eritrocitite

Magnezium
-igra vazna uloga vo aktiviranjeto enzimi za dobivanje na energija na kletkite(od ATP)
-ima vazna uloga vo gradbata na koskite i ligamentite
-vo stresni situacii se zgolemuva potrebata na ovoj mineral

Selen
-golema uloga za zastita na kletkite pri toksikacija
-go jacnee humoralniot immunsistem
-vrzuva toksicni teski metali vo organizmot
-stisti od zakalkuvanje na arteriite
-nedostatok na ovoj mineral predizvikuva slabeenje na immuniot sistem, a so toa se zgolemuva rizikot za infekcii

Cink
-sostaven del na mnogu enzimi
-coenzim pri reakciite na razgraduvanje na shekeri i belkovini vo teloto
-go jaknee immuniot sistem

Balansni sostojki
-sostaven del na rastitelnite substancii
-golema uloga za ishranata i za digestivnata flora,pobrza digestija i cistenje na digestivniot trakt
-pomagaat pri isfrlanje na toksicni sostojki od teloto
-go namaluvaat rizikot za rak i go namaluvaat nivoto na cholesterol vo krvta

Primeri za balansi sostojki:
-Amylazi, Lactazi i proteazi
-Coenzum Q10
-Isoflavon
-L-Carnitin
-Lecithin
-mlecni bakterii
-Omega 3 kiselini

__________________
Don't dream your life - live your dream!!!

 

10 работи што можеби не сте ги знаеле за срцето
_______________________________________________

Срцето отсекогаш било тема за луѓето, со цели томови посветени на значењето на љубовта. Научниците денес откриваат дека пумпата за крв во нашето тело е многу покомплексна отколку што прво се мислело.

1. Сексапил. Ако веќе не вежбате класично, направете малку „гимнастика под чаршафите“. Вашето срце ќе ви биде благодарно. Истражувањето спроведено врз 2.500 мажи на возраст помеѓу 49 и 54 години покажало дека доколку доживуваат оргазам барем три пати неделно, ја преполовуваат веројатноста за смрт од некоја срцева болест. Сексот слободно може да се смета и за вежбање: проценето е дека при една енергична сексуална средба согоруваат околу 200 калории, што е еднакво на 15 минутно брзо трчање.

2. Женско срце. Жените се во предност околу некои работи за срцето, но кога се работи за кардиоваскуларните болести - главни се мажите. Со децении на срцевите заболувања и инфарктите се гледа како на машки болести, а тоа е далеку од вистината. Годишно, во САД, од срцеви заболувања умираат 500.000 жени, што е за 50.000 повеќе од мажите. Жените не доживуваат срцев удар како на филмовите: со остри болки во градите и губење на свеста. Наместо тоа, тие се жалат на умор, болка или притисок во срцето и дополнителни симптоми како мачнина и болки во грбот и вилицата.

3. Закрепнување на срцето. Скршеното срце при невозвратена љубов толку боли, што посакувате да имате „ново“ срце или барем прибор за поправање. Овие две опции може наскоро да станат и лесно достапни. Научниците ги истражуваат црвеноточкестите саламандри за да развијат терапија за луѓето со физичко оштетување на срцето. Саламандрите се водоземци кои ги регенерираат оштетените делови од своето тело, па дури и срцето. Во друго истражување, научниците во лабораторија одгледале срце што чука од матична клетка од ембрион.

4. Од срце за срце. Наизглед глупавиот поглед со кој ве гледа кучето, или попатното триење на мачката од вашата нога ве тера да помислите дали е возможно тие да комуницираат со вас. Една неодамнешна студија ги става и коњите на списокот животни коишто можат да ги распознаат човечките емоции. Научниците откриле дека биењето на срцето на коњот се усогласува со биењето на срцето на човекот којшто го допира. Коњскиот детектор на емоции еден ден ќе може да ја замени апаратурата за стрес-тест.

5. Големи срца. Некои луѓе навистина имаат поголеми срца од другите. Но, зголеменото срце повеќе е знак на срцево заболување отколку на знак за вљубеност. Најчестиот тип на зголемување, наречен дилатирачка кардиомиопатија се појавува кога срцевите комори се истегнати и зголемени. Испакнатините го ослабнуваат пумпањето на срцето и се намалува дотокот на крв во органите. Ако не се лечи, зголеменото срце за кратко време откажува.

6. Смејте се, тоа е добро за вас. Смеењето од срце, она од кое ви се насолзуваат очите, прави многу повеќе од подобрување на расположението. Истражувањата покажале дека смеењето на глас ги отпушта мускулите на крвните садови со што се подобрува дотокот на крв во следните 45 минути. Кардиоваскуларните болести се последица на оштетувањето на токму овие мускули. Тоа и не е баш за смеење... или можеби е...

7. Пијте за своето срце. Една чаша црвено вино оди право кон срцето, но неодамнешните истражувања покажуваат дека истиот ефект го имаат и белите вина. Научниците го оправдуваа ефектот на црвеното вино со лушпата од грозјето, бидејќи таа е полна со одредени антиоксиданси. Бидејќи грозјето се лупи за да се добие бела варијанта од виното, многу научници претпоставуваа дека овие вина немаат позитивни ефекти на здравјето на срцето. Но лабораториските опити со глувци покажале дека внатрешноста на зрната е полна со други состојки погодни за срцето. Затоа, кога треба да изберете вино - следете го своето срце.

8. Моќна пумпа. За помалку од една минута, вашето срце пумпа крв до секоја клетка од вашето тело. И во текот на денот со околу 100.000 отчукувања лансира 9.000 литри крв богата со кислород, низ 96.650 километри крвни садови кои ги поврзуваат ткивата и органите во нашето тело. Тоа е доста добра работа за мускул со големина на тупаница.

9. Скршено срце. Скршеното срце може да предизвика губење на свеста. Истражувањата покажале дека раскинувањето со саканата личност или пак вест за смртта на сакана личност буквално може да доведе до скршени срца во облик на зголемен ризик од срцев удар. Овие трауми доведуваат до зголемено ниво на хормон на стрес кој привремено го „зашеметува“ срцето. Резултатот се симптомите на срцев удар: болки во градите и тешкотии со дишењето. Но ова заболување на срцето се лекува со блага терапија и одморање.

10. Знак на љубов. Со тежина од околу 280 грама, мускулот исполнет со крв наречен срце стана универзален знак на љубов. Старите Грци верувале дека срцето е седиштето на духот, Кинезите го сметаат за центар на среќата, а Египќаните мислеле дека од него потекнуваат емоциите и интелектот. Сепак, никој не е сигурен од каде точно потекнува поврзувањето на срцето со љубовта. Една од тезите е дека срцето го добило ова значење во античкиот грчки град Кирена во денешна Либија. Оваа колонија била позната по растението наречено Силфиум - чијашто мешунка била полна со зрна во облик на срце. Силфиумот имал лековити својства, а можно е да се користел како растително контрацептивно средство.

 

SOVETI ZA POCETNICITE
_____________________

Ako makrobiticki produkti se mesaat so cokolada i druga hrana koja ja jadat site, i dokolku nema dovolno aktivnosti pa ke apne tek ponekoj makrobioticki produkt , na primer, snegulki so jogurt i mleko i slicno - togas sigurno nema da oslabi covek pa nit ke se izleci od nekoj vid na rak nit pa ke spreci pojava na cisti i kancer. Ovde ne vazi pravilo 'od se ponesto' ili ' moite jadele sve pa i ja i nisto ne ni e' a toa spored Michio Kushi doaga postepeno pa nekoi i ne se svesni da imat rak ili im pasga sekerot itn. efekti na makrobioticka hrana se custvuvaat relativno brzo no od ishrana treba da se eliminira sekoja stetna hrana od 2te osnovni koi se kancerogeni i nosat bolesti.

Zeni i mladi devojki se nepotrebno optovareni so linija ili strav od debelnj; nie maskite uvek sme sakale krupnicki a slabi ne bas tolku.

Pod uslov da go sozvakate sekoj zalak detalno, mozete da jadete makrobioticki produkti kolku sto sakate i pak nema da se zdebelite nit ke se razbolite. Za dobar sex ili teska rabota potrebna e izdrzlivost a hrana za izdrzlivost e makrobiotickata vegan.

So pomos na makrobioticka ishrana mozno e da se smeni krvnata grupa, pa duri i da se odredi polot na fetus.Taka pisuva Micio Kushi.

ZAMENI STETNI PRODUKTI SO ZDRAVI
________________________________

Zameni stetni produkti so zdravi i konsultiraj se so makrobioticki instruktor ili procitaj nekoja kniga za makrobiotika.

Namesto bel oriz zemaj integralen oriz i drugi zitarki
Namesto rafiniran seker zemi prirodni zsladuvaci
Namesto rafinirana sol koristi morska sol.
Namesto nekvalitetni kancerogeni sosovi koristi sojin sos tamari koj e prepoln so enzimi.
NAMESTO BELI PECIVA I LEB KORISTI LEB OD CELO ZRNO NA ZITARKI ( takov jadele hipokrat i rimski vojnici ) so priroden kvas. Koristi priroden kvas za leb - Industriskiot kvasec ja razreduva krvta.

Vo spektar na makrobioticki produkti za se postoi soodvetna zamena.

 

РАКОТ НА ДОЈКА МОЖЕ СПОНТАНО ДА ИСЧЕЗНЕ?
________________________________________

Истражувањето кое беше направено во врска со ракот на дојка и чии резултати беа објавени во Archives of Internal Medicine, 24 Ноември 2008 година, од страна на истражувачот Per-Henrik Zahl, покажаа, „...Некои од инвазивните карциноми на дојка кои биле откриени со мамографија, покажале спонтано исчезнување“.

Имено истражувачите нашле 22% почеста појава на карцином на дојка кај жените кои правеле мамографија секоја втора година, за време од 6 години, за разлика од оние жени кои правеле мамографија еднаш за тие 6 години (1909 жени наспроти 1564 жени на група од 100 000 жени). ...

Ако очекуваме, секој од овие откриени карциноми да продолжил да се развива, тогаш би требало после 6 години да се открие ист број на карциноми кај жените кои правеле редовна мамографија на секои две години и кај оние кои правеле еднаш мамографија во 6 години, наспроти добиениот резултат на помал број на карциноми кај оние жени кои правеле скрининг еднаш во 6 години. Заклучокот на истражувачите бил „...Се чини дека некои од карциномите кои се откриваат со чести мамографии, воопшто не би се развивале, односно спонтано би се повлекле и не би биле регистрирани кај жените кои се прегледуваат поретко, односно на 6 години.“

Како и да е, настрана од резултатите и заклучоците од оваа студија, спонтано повлекување на карциномите на дојка, без никаква терапија, постои и многу такви случаи се опишани во секојдневната пракса на лекарите. И не само на карциномите на дојка. Спонтано повлекување е забележано и кај карциномите на простата, мозок, бубрег, грлото на матка кај жени, дебело црево и сл.

Многу пациенти кај кои е дијагностициран карцином на дојка, па и на друг орган, се крајно депресивни и се чувствуваат безнадежно. Голем придонес за таквото сфаќање има општо прифатеното мислење за неизлечивоста на карциномите. Ваквото мислење е многу опасно кога е подржувано од самите доктори, затоа што безнадежноста и страдањето на пациентот е фактор за брзо пропаѓање на организмот по дознавање на дијагнозата. Пациентите имаат право да знаат дека дури и таканаречените напреднати форми на карциноми можат да бидат излечени и да завршат со таканаречената спонтана ремисија или исчезнување.

Она што е стопостотно сигурно е фактот дека повлекувањето на карциномите оди секогаш со напорите на пациентот да ги сменат своите деструктивни животни навики со здрави животни навики. Една од најсилните, најпродуктивните здрави животни навики е комплетна промена на начинот на исхрана, односно елиминирање на храната која „ја храни болеста“ со храна која го подига и го обновува имунитетот.

Така, доаѓа навистина до повлекување на болеста, состојба која е општо позната како спонтана ремисија на болеста или спонтано излекување.

Кога напорите но и средствата би се насочиле кон едукација на жените која е храната која треба да ја јадат како заштита од карциномот на дојка, многу посреќни жени би имало за разлика од онаа ситуација кога се организираат хуманитарни манифестации за подобрување на условите на лечење на болните кои примаат цитостатици.

 

ДЕНЕШНИТЕ ЖЕНИ НЕМААТ РАСИПАНИ ГЕНИ

Голем процент од жените денес страдаат од гинеколошки заболувања кои го уништуваат квалитетот на нивниот живот. Две третини од жените денес страдаат од таканаречениот менопаузален синдром и најпродуктивниот период од животот го поминуваат барајќи излез од неподносливата состојба во која се наоѓаат. Од друга страна голем број на жени кои сеуште не се во периодот на менопауза секој месец страдаат од таканаречениот предменструален синдром кој со денови го нарушува нивното психичко и физичко здравје преку зголемен крвен притисок, напнатост, надуваност, болки во стомакот и дојките, ужасни главоболки, несоница, раздразливост...

Илјадници девојчиња страдаат од болни менструации и со денови изостануваат од секојдневните обврски на училиште или на факултет, заради онеспособеност, малаксалост и понекогаш екстремно искрварување.

Илјадници жени се судруваат со проблемот на екстремни крварења, тумури на матката или цисти на јајниците. Многу од нив се советувани да направат операција и да извадат дел од своите генитални органи како решение за нивниот проблем.

Колку млади жени денес страдаат од полицистични јајници, кои се обвинуваат за неплодност и други хормонски пореметувања. Колку жени страдаат од ендометриоза.

Што се случува со жената во современото општество? Дали жената го губи квалитетот на своите гени и станува организам кој е помалку вреден и осуден на рана пропаст и страдање? Дали природата го менува својот став спрема женското тело и одлучува да го уништи казнувајќи го на страдања и болки? Колку гинеколози искрено и отворено размислуваат за тоа зошто толку многу патологија кај жените се јавува денес? Колку се помислува на вистинските причини за сите овие болести...Дали во женското тело има орган повеќе? Дали тумурите на матка се јавуваат затоа што во телото на жената има матка...? Дали предменструалниот синдром се јавува затоа што женското тело лачи женски хормони? Ако е така тогаш какви хормони треба да лачи женското тело? Машки? Дали цисти на јајници се јавуваат затоа што во женското тело без потреба има јајници?

Ако се размислува со мозокот на ножот, излегува дека органите во женското тело се виновни за болестите кои ги манифестираат, па затоа најдобро е да се отстранат, и жената така помалку ќе биде жена и помалку ќе биде болна...

Но свесните луѓе, особено вистинските стручњаци не размислуваат така. Се разбира дека гените на денешната жена не се помалку вредни од гените на жените во минатото. Тие се исти. Се промениле само животните навики кај жените. А тоа не се лекува со операција или со таблети. Не се виновни женските органи или женските хормони за болестите кај жената.

За најголемиот број гинеколошки проблеми одговорноста треба да се бара во нездравата исхрана и лошите навики. Со сосема едноставна промена на исхраната, со елиминирање на лошите навики, најголемиот број гинеколошки проблеми кај жената буквално исчезнуваат. Вистинските стручњаци тој факт никогаш не треба да го занемарат!

 

ПРЕДМЕНСТРУАЛНИОТ СИНДРОМ И ИСХРАНАТА

Сè поголем процент на жени денес страдаат од таканаречениот предменструален синдром или ПМС. Можете да прочитате илјадници страници од медицинската литература (од областа на гинекологијата), каде овој синдром се опишува како состојба на општа нелагодност кај жената во периодот пред менструацијата, како состојба на изразена нервна раздразливост, чести главоболки кои се од мигренозен тип, подуеност на стомакот, опстипација или пролив, болна осетливост на дојките, несоница...ПМС завршува со почеток на новиот циклус, но со тоа обично не завршуваат тегобите. Најмногу жени кои страдаат од ПМС, а особено девојчиња, се судруваат со силни болки во текот на менструацијата, кои некогаш завршуваат со колапс...

Синдромот на ПМС е совршено опишан, би се рекло дека е совршено изанализиран и проучен од страна на медицината. Ако сте лекар кој специјализира гинекологија, или без разлика, ако сте лекар кој трага по методите со кои може да им помогне на своите пациентки да се ослободат од ПМС синдромот, во литературата можете да најдете многу совети и лекции за лекување на синдромот, и тоа се пред сè: хормонска таблетарна терапија, депо на хормони кои се инјектираат, лекови против главоболки, лекови за измокрување на „вишокот течности“, седативи, витамини, па дури и поудобни душеци за спиење, напивки за „протерување“, итн. За болната менструација, се разбира, можете да понудите лекови против болки, кои треба да се земаат во првите денови на менструацијата. И тоа е сè...од лекарот...

Но, ако сте пациентка која сепак бара малку поинаков начин на комуникација со докторот, и одеднаш го запрашате докторот: Докторе, зошто јас имам ПМС и болна менструација?

Тогаш веќе ќе дојдете во ситуација да се судрите со конфузното и нејасно објаснување на повеќето доктори кои ќе ви кажат:

Тоа е сè уште нејасна работа; или

Тоа е заради вашата ендометриоза; или

Тоа е затоа што имате аденомиоза на матката; или

Тоа е затоа што имате миоматозна матка.



Ова објаснување на пациентката ништо не и значи. Искрено, и на докторот не треба ништо да му значи. Зошто? Затоа што ПМС и болната менструација не се јавила затоа што жената имала миом или аденомиоза или ендометриоза, туку затоа што причините за појава на сите тие работи сè уште се присутни во организмот. Кои се причините за нивно појавување, е прашање кое воопшто не се анализира во современата медицина.

Кога современата медицина би се занимавала многу повеќе со начинот на исхрана на луѓето, тогаш ќе пронајде многу решенија за состојбите за кои засега има само привремени, или би се рекло, „маскирачки“ решенија. Имено, исхраната која избегнува продукти од животинско потекло и масти воопшто, придонесува за намалување на нивото на естрогени хормони во крвта, кои се причина за голем број на пореметувања, кои водат до спомнатите состојби на ПМС и болни менструации.

Со намалувањето на мастите во исхраната, се намалува нивото на естрогени во крвта. Од друга страна, со намалување на консумирањето на животинска храна, се зголемува внесот на растителната храна која изобилува со растителни влакна, кои помагаат за намалување на нивото на естрогени во крвта, исто така. Тоа го прават на тој начин што го зголемуваат излачувањето и исфрлањето на естрогените преку дигестивниот тракт. Така, ако јадете повеќе грав, грашок, компир, зелка, ориз и друг зеленчук, ќе имате далеку помало ниво на естрогени во крвта, отколку ако јадете риба, свинско, телешко, јајца, млеко, сирење и сл. Кога ќе почнете на овој начин да го контролирате нивото на естрогени во крвта на нормално ниво, тогаш нема да ги чувствувате негативните ефекти од зголеменото ниво на естрогени, а тоа е ПМС и болните менструации. Но сепак, треба да се спомене дека со елиминирањето на животинската храна и мастите од исхраната, нема да почувствувате ефект ако сè уште јадете замастени манџи и преливи за салати, пржени компири, маргарин, чипс и друг вид на пржени грицки...

Затоа, за да се ослободите вистински од проблемите на ПМС и на болните менструации, треба да научите како да направите вистински промени во исхраната. Затоа, програмата на 8-КА е едукативна програма, која ве едуцира за причинско-последичната поврзаност на начинот на исхраната и болестите, како и лекување на болестите со начин на исхрана. Таа програма истовремено значи и успех во справувањето со вишокот на килограми на многу природен начин, без напорно и депресивно броење на калории.

Со следење на новиот начин на исхрана, многу пациентки за многу брзо време се ослободуваат од мигренозните главоболки, напнатоста на дојките, нервозата, раздразливоста, опстипацијата, подуеноста на стомакот. Многу девојчиња се ослободуваат од силните менструални болки и повторно се способни да се вратат на секојдневните обврски, на учењето, спортувањето и сл. За да се почувствува максималниот ефект од промената на начинот на исхрана, препорачувам да се обидете тоа да го спроведете барем два месеци.



УШТЕ НЕШТО ЗА МЕНСТРУАЛНАТА БОЛКА



Кога зборуваме за мастите, тогаш да споменеме дека различни видови на масти различно делуваат во организмот. Така, животинските масти содржат големи количини на заситени масти, кои се во цврста состојба кога се на собна температура, додека растителните масти се во облик на незаситени течни масла.

Мастите учествуваат во создавањето на простогландини во организмот. Тоа се соединенија кои учествуваат во воспалителните процеси, болката, мускулните контракции и во згрутчувањето на крвта. Затоа, простогландините всушност се главните актери во создавањето на менструалната болка, и затоа лекарите при болни менструации даваат лекови кои го блокираат дејството на простогландините. Но, проблемот е во тоа што и тие лекови, покрај позитивното дејство, што е намалувањето на болката, имаат многу поголемо негативно дејство во организмот. Од друга страна, со начинот на исхрана може да се контролира создавањето на простогландини во организмот и на тој начин организмот природно да се ослободи од болната менструација, без притоа да му се нанесува дополнително оптоварување и уништување на одбранбениот систем.

Некои луѓе сакаат да го зголемат нивото на таканаречените корисни масти во организмот, па земаат Омега-3, или рибино масло и слично. За жал, и тие луѓе многу грешат, затоа што земањето на масти во вакви облици е причина за бројни други пореметувања во организмот. Подобра стратегија е онаа која се базира на земање зелена растителна храна, како што се лиснатите зеленчуци, мешункастите растенија (грав, грашок, боранија, леќа), а да се елиминира животинската храна.

И витаминот Б6, исто така, игра улога во намалувањето на менструалната болка. Лекарите денес многу лесно препишуваат таблети со витаминот Б6. Сепак, многу попаметно е пациентите да се едуцираат како нивниот организам природно да се обезбеди со доволни количини на витамин Б6. Овој витамин игра улога во намалување на нивото на естрогени хормони, со тоа што го олеснува нивното преработување во црниот дроб.

Доволни количини од витаминот Б6 има во житарката, гравот, бананите и јатките. Рафинираните брашна немаат витамин Б6. Кога се зема од овие видови храна кои се богати со Б6 витаминот, во организмот нема да има недостаток од истиот. Но, кога се зема таблета витамин Б6, може да дојде до несакани ефекти од истиот, кои се изразуваат во нервни пореметувања.

 

ТЕОРИЈА ЗА БОЛЕСТИТЕ ПО ДОКТОР РЕКЕВЕГP

Д-р Рекевег опишува шест фази во настанувањето на болестите кај луѓето:

Првата фаза - е таканаречената фаза на екскреција (излачување), кога организмот настојува да ги исфрли токсините од себе преку екскретите (урина, пот, столица...). Тоа обично се манифестира преку пролив или засилено лачење на мукус, кога може да се јават одредени облици на бронхитис, алергии итн.

Втората фаза - е фаза на реакција, кога организмот ги отстранува токсините преку подигање на телесната температура, разни воспаленија, мобилизација на белите крвни клетки. Во оваа фаза, според д-р Рекевег, може да се јават полипи на слузниците во телото, опстипација и сл.

Третата фаза - следува ако претходните две фази биле неуспешни. Третата фаза значи практично депонирање на токсините „некаде периферно“ во организмот, каде што не ќе можат да се нарушат нормалните биохемиски процеси. Но, ако продолжи создавањето на токсини, тогаш тие се натрупуваат и во виталните органи, како што е срцето, крвните садови, органите на имунолошкиот систем и сл., што во медицината се вика локус резистенцие минорис, односно место со најмала отпорност.

Овие три фази во принцип се реверзибилни, и организмот, по отстранување на причините за нив, во потполност може да се опорави. Но ако сите три фази се неуспешни, тогаш почнува четвртата, потешка фаза, која остава потрајни последици. Организмот во следните фази почнува да развива процеси на разорување на поедини места во себе, со што настојува да се одржи.

Четвртата фаза - е фаза на импрегнација на токсините во некое ткиво (како кај тетоважата на кожата). Таквата импрегнација се манифестира со болест на некој од органите кој имал најмала отпорност.

Петтата фаза - е дегенерација и неповратно оштетување на некој орган, со што се менуваат клеточните ензими и органската структура на органот. Така, докторот ја опишува цревната болест кај цревата како дегенерација на улцерозните клетки, по што тие умираат, а потоа се појавува бактеријата Хелиобактер пилори. Според него, оваа бактерија се јавува овде за да „ги изеде“ мртвите клетки од токсицираното ткиво, бидејќи не постои друг начин организмот да се „отараси“ од нив. Така, организмот го јаде своето сопствено ткиво, за да се спречи понатамошно ширење на болеста и оштетување на други органи. Животот е феномен кој не само што се создава, туку и самиот се одржува.

Така, Хелиобактер пилори не е причина за болеста. Тоа го тврди и д-р Јанг. Според него, причина за улцерот е латентната ацидоза.

Хелиобактер пилори денес се наоѓа во желудникот на една третина Американци, се тврди во „Д Атлантик маунтли“ (The Atlantic Monthly”, A new germ teory, 1999).

Шестата фаза - е почетокот на карциномите. И карциномот на желудникот, и карциномот на дебелото црево, се всушност неопластична фаза, која е последна одбранбена фаза и шанса за регенерирање. Токсините тогаш се толку многу импрегнирани и клетките се толку многу дегенерирани, што и самата ДНА е загрозена. Интоксицираните клетки се размножуваат без контрола само за да се одржат во живот. Токсичниот трулеж во средината на туморот е здружен со микроорганизмите. Овие микроорганизми се нарекувани со разни имиња, но во последно време се нарекувани Siphonospora Polymorpha ( како што ги нарекла Вирџинија Ливингстон), или Fasciolopsis Buskii, како што ги нарекува Хулда Кларк во книгата „Лек за сите болести“.

Тенкото црево, во кое се исфрлаат алкалните секрети, многу тешко заболува од карциноми, бидејќи средината во нив не е кисела.

Карциномот е најкиселата болест од сите болести.

 

Алкохолот од мажите прави садисти?!
___________________________________

Британското истражување направено во текот на оваа година покажа дека алкохолот ги прави мажите агресивни, што не е случај со жените. Директорот на британскиот National Addiction Centеr изјави дека низ студијата е утврдено дека мажите по три алкохолни пијалаци не можат да ги следат фацијалните експресии кај соговорникот, како што можат додека се трезни.

- Тоа се однесува на оние ситуации кога пијан маж, без никаква причина реагира луто и агресивно и најчесто прашува – „што гледаш“. Во таа состојба тие не се во можност да ги прочитаат изразите на лицата околу нив, па поради тоа некое загрижено лице им изгледа луто, изјави директорот на центарот Даг Селман.

Во истражувањето биле вклучени две групи од 130 мажи и жени. Некои биле под дејство на алкохол, а другите на тоник. Во студијата било следено однесувањето на испитаниците.

- Внимававме и на карактерот на поединците. Прво најдовме луѓе кои се насилни, а потоа и мирни луѓе. Сепак, на крај заклучивме дека алкохолот ги прави мажите садисти. Факт е дека во Нов Зеланд има повеќе од 70.000 физички и сексуални напади поврзани со алкохол, рече Селман.

 

DA LI JE SAVREMENA MEDICINA POSTALA PROTIVPRIRODNA NAUKA?

HEMOTERAPIJA -NAJSUROVIJA MEDICINSKA PREVARA?

Iako su u poslednjih stotinu godina mnogi medicinski istraživači i naučnici širom sveta definisali blizu 300 terapija koje su se pokazale izuzetno uspešnim (i do 100 %) u lečenju raka, zvanična medicina prihvata samo tri metode: hirurško odstranjivanje tumora, zračenje X- zracima i hemoterapiju. Sve tri metode sakate i razaraju ljudski organizam i zapravo samo tretiraju posledicu, ali ne i uzrok bolesti. Da li je lečenje zaista cilj savremene medicinske nauke?

Piše: Ivona Živković

U najširem smislu hemoterapija (hemioterapija) je medicinski tretman u kome se određenim hemijskim sredstvima, koja se ubacuju direktno u krvotok, truju i ubijaju ćelije u ljudskom organizmu. Cilj da se ubiju one koje sadrže neki mikroganizma ili kancerozne ćelije. U tu svrhu koriste se brojna jedinjenja ili njihove kombinacije sa antibioticima i citiostaticima (koji sprečavaju deobu ćelija).
Kako se putem krvi praktično prenose kroz čitav organizam ove toksične hemikalije ubijaju i mnoge zdrave ćelije i čine u čitavom telu ogromna razaranja.

Koliko su ove materije toksične govori i to što lekari, medicinski tehničari i sestre koji ubrizgavaju pacijentima ovaj “lek” obavezno nose specijalne zaštitne rukavice i naočare jer i samo mala količina ovih hemikalija u dodiru sa kožom može da izazove teške opekotine.

"Lek" koji je greškom dospeo na kožu jednog pacijenta

"Ukoliko u bolnici prilikom rada ili transporta dodje do prosipanja izvesne količine hemikalija koje se koriste u hemoterapiji , proglašava se biološka opasnost. To zahteva posebne mere predostrožnosti , a stručnjaci u specijalnim odelima moraju da počiste pažljivo sve površine koje su bile u dodiru sa hemikalijom i to po specijalno propisnim protokolima. Nije li čudno da se ovim otrovnim hemikalijama "leče" ljudi i ubacuje im se to direktno u krv?"

Prvi lek koji je napravljen za potrebe hemoterapije je “salvarsan” i njega je napravio još 1909. godine Pol Erlih za borbu protiv sifilisa. Za to je dobio i Nobelovu nagradu.

Za same pacijente hemoterapija je izuzetno teško mučenje ravno srednjevekovnoj inkvizicijskoj torturi. Pored mučnine koja se javlja, ne samo tokom primanja ovih otrova u organizam, već i nekoliko dana, pa i nedelja nakon toga, dolazi do teških oštećenja na ćelijskom novou u čitavom organizmu.

Najpre se uništavaju krvne ćelije, crvene i bele i sprečava se njihova deoba. Deoba ćelija u organizmu je stalni proces i to je esens života.
Zbog toga se ubacuju u krv drugi lekovi koji nivo belih krvnih zrnaca onda podižu.

Na sluzokoži usne duplje se pojavljuju teške ulceracije, gde je koža toliko uništena da nervni završeci postaju ogoljeni. Uzimanje hrane i vode tako postaje nepodnošljivo zbog osećaja pečenja i žarenja.
Ali, bez brige kažu edukovani lekari, jer i za o postoje napravljeni specijalni rastvori za ispiranje usta.
Isti tip ulceracija se javlja na crevima što ima za posledicu teške prolive. Ali farmaceutika je i za to napravila neke lekove koji se mogu davati kako bi se tegobe makar malo ublažile.
Naravno, na istom principu strada i bešika.
Hemoterapija (čitaj trovanje) izaziva pad imunog sistema, gubitak apetita, i logično, konstipaciju. Verovali ili ne, sve ovo savremana medicina 21. veka naziva LEČENJEM. Čega?

Malignog tumora, kažu, jer on se mora smanjiti ili uništiti. Drugog načina osim hemoterapije, radijacije ili sečenja nožem – NEMA, kažu edukovani lekari!

Kako je moguće da i nakon skoro 100 godina od kako se vrše istraživanja u lečenju raka, na koja je potrošeno do sada najmanje trilion dolara, NEMA bolje terapije? Šta je radila medicinska nauka sto godina, kada nije uspela da za lečenje raka nađe nešto manje otrovno, manje škodljivo i mučno?

Istina je, međutim, da danas u svetu postoji najmanje 300 različitih veoma uspešnih terapija za lečenja raka, ali se uporno sve vode kao alternativne. Vodeći svetski zdravstveni autoriteti i dalje prednost daju trovanju, pečenju i sečenju, baš kao i pre sto godina. Ko je zaustavio medicinsku nauku na nivou od pre 100 godina?

Učinila je to je jedna mala , ali moćna interesna grupa kapitalista kako bi osigurala svoj profit.

Upravo 1920. godine farmaceutska industrija, hemijska industrija i naftna industrija (mnogi lekovi se prave sa suspstancama koje se dobijaju iz derivata nafte) inkorporisle su svoj biznis, a njihovi vlasnici ukrstili su vlasničke strukture u svim vodećim kompanijama iz navedenih oblasti. Tako je nastao korporativni biznis farmako-petro-hemijske industrije.

Njihove transnacionalne korporacije danas pokrivaju praktično čitavo svetsko tržište hemijskim i farmaceutskim proizvodima, tržište nafte, medicinske opreme i snabdevanje vodećih svetskih kliničkih centara.

Termin “korporacija” izveden je upravo iz reči “korpus” -telo. Korporacija je telo za sebe i ono se hrani i egzistira samo ukoliko stalno postoji profit. Cilj korporacije jeste da se stalno uvećava. Korporacija u sebe zato uvlači što više poslova i povezuje ih, pri tome guta manje kompanije. Samo u lečenju raka korporativni biznis danas obrće preko 200 milijardi dolara godišnje i najveći deo kolača odlazi onima koji su za sebe zgrabili najveći deo tržišta. Korporacija Bristol-Myers je danas glavni svetski snabdevač hemijskih supstanci za hemoterapiju. Njeni ljudi su u upravnim odborima vodećih svetskih bolnica i istraživačkih centara. “Bristol - Myers snabdeva pola sveta lekovima za hemoterapiju. Članovi upravnog odbora ove kompanije istovremeno su bili i na čelnim funkcijama u američkom Nacionalnom institutu za istraživanje raka (NCI). Na primer: Pol A. Marks je predsednik Izvršnog odbora u bolnici Sloan-Ketering i istovremeno direktor moćne kompanije Fajzer (Pfizer), koja proizvodi lekove koji se koriste u hemoterapiji. Džejms Robinson je član upravnog odbora Sloan - Keteringa i direktor Bristol - Myers-a. Sve to je razlog zašto su Sloan - Ketering bolnica, Nacionalni institut za rak (NCI), Društvo za borbu protiv raka (ACS), Američka medicinska asocijacija (AMA), kao i Administracija za hranu i lekove (FDA), uključeni u borbu kojom se štite interesi profitera na ovoj bolesti”.
O radu ove kanceromafije pisao je detaljno u svojoj knjizi " Svet bez raka" Edvard Grifin još 1974.

Članovi Saveta za opštu edukaciju, prve Rokfeler fondacije snimljeni 1915. godine (levo) i Upravni odbor Rokfeler Instituta za medicinska istraživanja (desno).Rokfeler fondacija je tako sa svojim "filantropskim" radom i donacijama postavila svoje ljude u čitav niz medicinskih škola, istraživačkih centara i bolnica širom SAD. O ovome je detaljno pisao E.Richard Brown u svojoj knjizi "Rockefeller Medecine Men " (Medicine & capitalism in America).

“Hemoterapija je izuzetno unosan posao. Za doktore, bolnice i farmaceutske kompanije... Medicinski establišment želi da svako sledi tačno isti protokol. Oni ne žele da industrija hemoterapije podbaci i to je prepreka broj jedan za bilo kakav progres u onkologiji”. Dr Glenn A. Warner, M.D.

Da je do ovakve globalne inkorporiranosti došlo pre 200 godina umesto pre sto , kada je otkrivena nafta, kao zlatna koka, umesto hemoterapije rak bi se lečio pijavicama. I to bi bilo usvojeno kao ortodoksna medicina. Ako vam lečenje pijavicama u odnosu na hemoterapiju deluje primitivno, imajte u vidu da je “lečenje” pijavicama mnogo bezbednija terapija od “lečenja” toksinima.

Ali, većina lekara ni pacijenata nije u stanju da prihvati da je hemoterapija obična prevara.

Napravimo zato malu analogiju i pogledajmo šta bi se desilo da se medicina, pre 200 godina u vreme lečenja pijavicama, inkorporirala u profitabilni sistem petro-hemijskog trusta.

Poznato je da je puštanje krvi bilo uobičajena medicinska terapija stotinama godina još od antičke Grčke. Mnoge bolesti su se tako “lečile”. I to su sprovodili edukovani lekari. Ovu primitivnu terapiju zasecanja pacijenata nožem u početku 19. veka zamenila je mnogo savremenija varijanta tog istog, ali pomoću pijavica. Nož više nije bio neophodan i bio je to veliki napredak u medicini.

Pijavice su korišćene uz simptome laringitisa, mentallnih poemećaja i debljine. Klinika sa pijavicama je napredovala i razvijala se pa je vremenom otkriveno da su američke vrste pijavica bolje u terapiji od evropskih, jer prave manji rez na koži i isisavaju manje krvi. To je za pacijenta blo bezbednije. Tako se dinamika isisavanja krvi mogla stručno regulisati dodavanjem ili smanjenjem broja pijavica. I za ovo su se, verovatno, specijalizovali lekari “pijavičari”. Terapija je bila toliko popularna da su pijavice skoro istrebljene. Specijalizovali su se verovatno i uzgajivači pijavica, pa sakupljači, pa trgovci koji su ih prodavali lekarima itd. Svi oni koji su u ovom poslu učestvovali svakako su našli tu i svoj interes.

Da su se svi ovi “biznismeni” iz 19. veka tada organizovali kao jedna korporacija i jedan interesni klan, mogli su izdejstvovati monopol na uzgajanje pijavica, na njihovu distribuciju i medicinsku terapiju. Investirali bi onda u edukaciju isključivo lekara “pijavičara” i patentirali ovu terapiju kao svoju i definisali svoje protokole u lečenju. Investirali bi u bolnice koje bi ovu terapiju sprovodile, isključivo po njihovim protokolima, i debelo to naplaćivali. Najveći deo zarade bi išao glavnim pijavičarima koji su registrovali patent.

Da bi ostvarili monopol u terapiji morali bi da stave pod kontrolu sve bare iz kojih bi se mogle nabaviti pijavice ili bi ih jednostavno isušili, a onda napravili svoje zaštićene bazene za njihovo uzgajanje. Držali bi monopol i u distribuciji pijavica, njihovom posebnom pakovanju, a investirali bi i u medije i popularne medicinske revije preko kojih bi promovisali lečenje pijavicama. Građani bi tako bili ubedjeni da su pijavice najsavremenija medicinska metoda za lečenje mnogih bolesti.

Pijavičari bi otvarali svoje edukativne centre, medicinske škole , univerzitete, izdavali medcinske udžbenike. U upravnim odborima ovih institucija bi sedeli provereni pijavičari. Studenti medicine bi učili o najsavremenijim medicinskim dostignućima u tretmanu pijavicama.

Lekari koji bi bespogovorno upražnjavali lečenje pijavicama išli bi na međunarodne seminare u egzotične krajeve, dobijali skupe poklone i stručna plaćena usavršavanja od odgajivača pijavica. Interesni klan pijavičara bi za svoje odabrane lekare ustanovio posebnu svetski priznatu nagradu za dostignuća u medicini, a na sve strane bi nicali istraživački centri koji bi se bavili genetikom pijavica i rekombinovanjem njihovog DNK kako bi se dobile nove i savremenije vrste koje bezbolno buše kožu i sišu krv.

Posebne farme bi uzgajale ove pijavice u najsterilnijim uslovima, a sva naučna ispitivanja bi bila veoma skupa i to bi se odrazilo kasnije i na cenu tretmana.

U korporativni lanac bi se uključile i brojne farme na kojima bi se uzgajala samo hrana za pijavice.

Za saniranje ožiljaka od ujeda pijavica nakon terapije specijalizovala bi se posebna farmaceutska grana koja bi proizvodila meleme, kremove, losione i sl., za brži oporavak. Biznis bi se širio.

Naučnici bi na posebnim institutima proučavali i utvrđivali količinu krvi koju pijavice treba da isišu za svaku bolest. Podaci bi izlazilu u stručnim časopisima koje bi finansirali pijavičari. Postojale bi pijavice za tumore, za reumu, hipertenziju, dijabetes... i, naravno, doktori “pijavičari” za to specijalizovani.
Cenu lečenja bi podigli u nebesa i tada bi mnogi manje imućni građani morali da idu od kuće do kuće i preko medija da mole za humanitarni prilog za lečenje svog bolesnog deteta u najprestižijoj pijavičarskoj klinici koja bi skupo naplaćivala tretmane.

Mediji u vlasništvu pijavičara bi promovisali isključivo lečenje pijavicama, a servilne televizije (kao B92) bi skupljale pare za nabavku uzgajališta pijavica. Žene bi se pozivale da obavezno bar dva puta godišnje idu kod lekara na tretman puštanja krvi pijavicama i to bi se nazivalo prevencijom. Oni koji se ne bi odazvali na preventivne tretmane, bili bi preko istih medija zastrašivani mogućim dobijanjem “opake bolesti”.

Nevladin sektor bi zahtevao da parlament donese zakon o obaveznom puštanju krvi kao prevenciji.

Pijavice bi se prodavale samo za devize, pa bi državne i privatne bolnice u Srbiji morale da uzimaju kredite u evrima ili dolarima kako bi ih nabavili. Naravno, mediji bi promovisali američke pijavice kao najbolje. Najbolje za ceo svet.
I na tome bi svi u lancu zarađivali novac. Sve po potrebi i u skladu sa medicinskom naukom koja nikada ne bi smela da izađe izvan okvira u kome se nalazi terapija pijavicama.
Sva dalja medicinska istraživanja bi bila zaustavljena, a svako ko bi pomislio da se leči na drugi način, osim pijavicama, bio bi proglašavan šarlatanom i nadrilekarom. Medicinska udruženja bi samo lekarima koji leče pijavicama izdavala licencu za lekarsku praksu. Svaka alternarivna lečenja bi bila zabranjena, a oni koji bi ih primenjivali nazivani bi nadrilekarima i preko medija bi bili omalovažavani i ismejavani.

Da se neverni uvere da je to JEDINO ISPRAVNO lečenje pravljene bi lažirane statistike o broju izlečenih od raznih bolesti. Ko bi to mogao proveriti kada su u svim upravnim odborima naučnih institucija i svim medicinskim školama pijavičari?

Zapravo, stvarnog izlečenja za mnoge bolesti ne ni bi bilo, pa bi se medicinska nauka bavila novim istraživanjima u pokušaju da nađe optimalan način korišćenja pijavica za određene bolesti. Izlečenje od raka bi uvek bilo tu negde, stalno u novim i novim otkrićima.
Ministri i bi iz državnih budžeta davali odgromna sredstva za dalja istraživanja pijavica i njihovu genetsku modifikaciju. To što bi mnogi umirali po bolnicama bilo bi tumačeno da se nisu na vreme javili lekaru i dobili tretman pijavicama.
Generacije lekara bi bile uverene da se danas živi duže i zdravije samo zahvaljujući uspešnoj primeni pijavica u lečenju mnogih bolesti.

Da li vam sve ovo deluje sumanuto? Ili vam je tu mnogo toga poznato?

A da li vam deluje sumanuto kada danas moderna medicina 21.veka primenjuje lečenje hemoterapijom koja je nastala još 1909. od koje opada kosa, razaraju se tkiva i ljudi uvode u paklene muke. Da li vam je neobično što se u hemoterpapiji koriste čak hemikalije koje se istovremeno koriste kao bojni otrovi (kao npr. citotoksin bis2-hloroetil -sulfid poznat zbog mirisa kao senf-gas).
I sve to košta od 300 000 do 1.000 000 dolara. Ko je odredio tako visoku cenu tretmana otrovima? Da li znate ko danas sedi u upravnim odborima tih eminentnih svetskih klinika?

ČIME SE OPRAVDAVA KORIŠĆENJE HEMOTERAPIJE

Jedini način da se opravda korišćenje hemoterapije i zračenja je ukoliko ovi tretmani značajno produžavaju život pacijenta u poređenju sa onima koji se leče drugim alternativni metodama. To znači da je hemoterapija (posle hirurgije) jedini način da se tumor, ukoliko ugrožava život, smanji ili eliminiše. Imajte u vidu da nije svaka maligna izraslina na vitalnom organu i da mnoge i ne predstvlajju smetnju vitalnim funkcijama.
Tačno je da će se tumor na ovaj način brzo smanjiti, ali smanjiće se i vreme preživljavanja pacijenta. Evo šta o tome kaže dr Filip Binzel koji se preko tridest godina bavio tumorima:
“Kada se okrije da neko ima tumor, prvo što lekari razmatraju je šta da učine sa izraslinom. I kada takav pacijent prima hemoterapiju pažnja lekara najčešće je okrenuta tome šta se događa sa tumorom. I najvažniji cilj je njegovo smanjivanje ili eliminacija. Ali, kako se ovom terapijom smanjuje tumor i pacijent postaje sve bolesniji. Zastrašujuće je koliko lekarima to ne smeta, a smeta im postojanje tumora, koji često ne smeta ni samom pacijentu, osim što kod njega izaziva paničan strah”. (Ovaj strah najčešće pospešuju mediji.)
“Najstrašnije je što se nakon eliminacije tumora, hirurškim putem ili hemoterapijom pacijent smatra skoro izlečenim. Ali nije tako. Naprotiv”.

Doktor Binzel podseća da je tumor samo vidljiva manifestacija poremećaja koji se odvija u čitavom organizmu. Odstranjivanje tumora ne znači i odstranjivanje uzroka bolesti. Borba protiv raka mora biti borba protiv kancerogenog procesa u čitavom oganizmu. Jer, smrt ne nastupa od jedne maligne izrasline već od metastaze.

Na žalost, konvencionalna medicina je potpuno koncentrisana na simptom, a ne na uzrok. Tako se hemoterapijom, radijacijom i hirurgijom zapravo rak kao proces uopšte i ne tretira, a ljudi se nakon operacije otpušatju kući jer je širenje kancera tako zaustavljano.

“Ne postoji ništa u hirurškom metodu odstranjivanja kancera što može sprečiti njegovo dalje širenje”, kaže doktor Binzel. “Radijacija, takođe, ne može sprečiti dalje širenje. Ni hemoterapija ne može zausaviti širenje bolesti. Kako to znamo? Jednostavno pregledom statistike.”
...
“Postoji u medicinskoj statistici nešto što nazivamo ‘vreme preživljavanja’. Ono je definisano kao vremenski interval od trenutka kada je rak dijagnostikovan do trenutka kada pacijent umre od ove bolesti.”
...
“Poslednjih 50 godina, ogroman napredak je načinjen u ranom dijagnostikovanju raka. U tom periodu vremena, ogroman napredak je načinjen u hirurškoj sposobnosti da tumore ukloni. Ogroman napredak je učinjen u primeni radijacije i hemoterapije i njihovoj sposobnosti da tumor smanje i unište. Ali, vreme preživljavanja pacijenata danas nije veći od onoga koji je bio pre 50 godina. Šta to znači? Očigledno znači da tretiramo pogrešnu stvar”, piše u svojoj knjizi “Živi i zdravi” dr Filip Binzel. (Philip Binzel, M.D., Alive and Well).
Dr Filip Binzel smatra da se u primarnom stadijumu raka, osim malog broja izuzetaka, tumori nalaze u stanju da niti ugrožavaju zdravlje, niti život pacijenta. Ono što predstavlja opasnost je širenje bolesti na čitav organizam”.

HEMOTERAPIJA UBIJA BRŽE OD RAKA

Mnogi ljudi koji su “umrli od raka” zapravo su umrli od tretmana koji je uključivao hemoterapiju ili zračenje. Tako hemoterapija ubija zdrave ćelije organizma pre nego što ih razori kancer koji može veoma sporo da se razvija.
Većina pacijenata koji su “umrli od raka” zapravo su umrli od neuhranjenosti, jer kancerozne čelije uzimaju hranjive sastojke iz krvi i razaraju imuni sistem pa je tako oslabljen organizam podložan mnogim infekcijama protiv kojih nije više u stanju da se brani. Hrana se transportuje krvlju pa je ubijanjem krvih ćelija organizam još više ugrožen. Pored toga hemoterapija uništava ćelije creva, usne duplje i zbog totalnog mučenja organizma on prestaje da traži hranu.

Dakle, hemoterapija ne da ne podiže imuni sistem, već ga slabi. Sve ove pojave koja prate hemoterapiju medicina “leči” dodavanjem novih lekova koje je farmakobiznis spremio kao pomoćna sredstva u hemoterapiji.

Tako kada se unište bela krvna zrnca, ona se novim lekovima ponovo podižu na neki podnošljiv nivo. Ulceracije se leče rastvorima za ispiranje, a tu su i lekovi protiv proliva ili zatvora. Savremena medicina ima na raspolaganju lek za sve, samo ne lek protiv ljudske gluposti. Sve je to uključeno u cenu tretmana, pa jedna hemoterapija danas košta 300 000 do 1.000 000 dolara. Oni očajnici koji veruju savremenoj medicini moraće još i da podmažu ili mole lekare na VMA u Beogradu da bi ovaj skupi tretman i dobili, jer sve to na kraju plaća Fond za zdravstveno osiguranje.

“Većina pacijenata obolelih od raka umire od hemoterapije. Hemoterapija ne odstranjuje rak dojke, debelog creva, ili rak pluća. Ova činjenica je dokumentovana pre više od deset godina, ali lekari i dalje uporno koriste hemoterapiju za ove tumore”. (Allen Levin, MD UCSF “The Healing of Cancer”)

“Nemački epidemiolog na “Mannheim Tumor Clinic” u Haidelbergu, dr Urlih Abel, uradio je obimno istraživanje i analizu svake glavne studije i kliničke primene hemoterapije ikada izvedene u svetu. Njegove zaključke treba da pročita svako ko namerava da se ukrca na ‘hemo ekspres’, zapisao je u svojoj knjizi “Doktor u kući” Tim O’Shea (The Doctor Within).

“Da bi bio siguran da je uzeo u obzir i pročitao sve što je ikada publikovano o hemoterapiji, dr Abel je poslao pisma na 350 medicinskih centara širom sveta tražeči da mu pošalju bilo šta publikovano na tu temu. Abel je istražio hiljade članaka i verovatno da u svetu niko ne zna više o hemoterapiji od njega.
Za analiziranje mu je bilo potrebno nekoliko godina, ali su rezultati bili zapanjujući: Abel je otkrio da od ukupne naučne evidencije o primeni hemoterapije, koja mu je bila na raspolaganju, nigde nema dokaza da je hemoterapija na bilo koji primetan način produžila život pacijenata koji su patili od najčešćih oblika kancera”.

“Abel u svom radu naglašava da hemoterapija retko može i da poboljša kvalitet života obolelog. On opisuje hemoterapiju kao ‘naučnu pustoš’ i kaže da je najmanje 80 procenata hemoterapije izvedene u svetu bezvredno i poredi je posprdno sa “carevim novim odelom”, jer niti jedan lekar niti pacijent nije voljan da od nje odustane, iako nema naučnih dokaza da ona nešto vredi”. (Objavljeno u medicinskoj reviji “Lancet, 10. avgusta 1991.)

Ni jedan vodeći medij u svetu nikada nije pomenuo o ovoj obimnoj studiji ni treči. Ona je totalno zataškana. (Možete pretpostaviti da su svi ti mediji u vlasništvu “pijavičara”).

Poređenjem "vremena preživljavanja" kod hemoterapijom tretiranih i netretiranih pacijanata došlo se do sledećih rezultata:

“Moje studije su pokazale da netretirani kancer kod obolelih ostavlja obolelima do četiri puta veće šanse za duži život, nego tretirani. Ako neko ima rak i reši da ne preduzme ništa, živeće bolje i kvalitetnije nego ukoliko se podvrgne radijaciji, hemoterapiji ili hirurgiji...” tvrdi profesor Hardin Džons (National Cancer Institute of Bethesda, Maryland, 1956 Transactions of the N.Y. Academy of Medical Sciences, vol 6.)
Doktor Džons je sproveo globalno istraživanje raka svih tipova i uporedio netretirane i tretirane slučajeve, da bi zaključio da netretirani žive duže i često nadžive one koji su tretirani.

 

Cigareta - LEK !?

Duvan(Nicotiana tabacum)proglasen za neprijatelja zdravlja broj 1,a u ne tako davnoj proslosti se koristio kao LEKOVITA BILJKA za mnoge bolesti.
1560 god.Zan NIko,francuski ambasador u Portugaliji dosao je do informacije da je duvan lekovita
biljka kojom se mogu leciti mnoge bolesti pa cak i kancerogene.Isprobao ga je na svom prijatelju zalecivsi mu rane na licu,a sebi migrenu.Napisao je svoja zapazanja i postao poznat toliko da ga je kraljica Katarina Medici pozvala na dvor da izleci njenog sina od migrene.
Tretman je uspeo,a duvan postao kraljevska biljka.

 

Светскиот макробиотичар Едвард Еско одговара на прашања од макробиотиката _______________________________________________________

Ова се одговорите на еден од најпознатите светски макробиотичари, Едвард Еско, на прашањата кои му ги поставувале учесниците на разни семинари и предавања, кои тој ги одржувал ширум светот.

Како да се живее во склад со природата?

Една од првите работи која им ја препорачуваме на луѓето е да водат сметка за тоа што јадат секој ден. Затоа што, како што сега откриваат современите нутриционисти и медицината, храната е главен фактор на здравјето и болеста. Постојат бројни докази дека современата исхрана богата со масти, со рафинирани производи и слично, е поврзана со појавата на срцеви заболувања, со рак и со многу хронични болести. Затоа, како прв чекор, им сугерираме на луѓето да почнат да ја менуваат својата исхрана и да и се вратат на традиционалната исхрана.
Дали го избегнувате месото?

Во најголем број на случаи, да. Јас лично не сум јадел месо 30 години.

Според резултатите од големата студија која ги проучува прехрамбените навики во Кина, исхраната базирана на билки е поздрава од исхраната базирана на месо. Дали се сложувате со тоа?

Да. Доказите за тоа се многубројни. Поради тоа, во последниве 10 години многу луѓе престанаа да јадат месо и преминаа на исхрана со многу помалку масти, како што се рибата и морските плодови или сојата и сојините производи, богати со растителни белковини. Денес многу луѓе се сложуваат дека исхраната богата со месо не е добра за здравјето. И оваа епидемиолошка студија за Кина (Студија за здравјето на Кина), само во широки размери и на научен начин, го потврдува она што веќе многу луѓе го знаат.

Големиот пораст на заболени од срцеви болести е навистина цивилизациски проблем на Америка и Запад. Се сложувате ли со тоа?

Дефинитивно се сложувам. Кога ќе ги погледнете Јапонија, Филипини, Африка и другите краеви на светот каде луѓето не консумираат толку намирници од животинско потекло, ќе видите дека процентот на срцеви заболувања кај нив е многу помал од оној во САД и во другите развиени земји. Истото важи и за многуте видови на рак. Популациите кои консумираат малку животински масти имаат многу помал процент на рак на дебело црево, на простата, на дојка и други видови на рак.

А додатоците на исхраната - суплементите? Дали и тие спаѓаат во макробиотика?

Наша цел е да сите потребни хранливи состојки ги добиваме од намирниците кои секојдневно ги консумираме. Ако јадеме добро избалансирани разновидни намирници, немаме потреба од вештачки додатоци. Како привремено решение, луѓето кои се хранат на современ, неправилен начин, можат понекогаш да користат додататоци на исхраната (суплементи). Но, не препорачуваме долготрајна примена на суплементи.

Дали е точно дека макробиотската исхрана влечи корени од јапонската исхрана?

Макробиотската исхрана вклучува елементи од традиционалната јапонска исхрана. Макробиотската исхрана не е јапонска исхрана, туку вклучува во себе повеќе традиционални исхрани од различни култури. На пример, и вашата баба најверојатно јадела интегрален леб, кисел купус, грав, леќа и други растителни намирници, а многу помалку намирници од животинско потекло, отколку ние што ги јадеме денес.

Американските Индијанци јадат пченка, мешункаст зеленчук и дињи, што сè спаѓа во макробиотска храна. Ако се вратиме неколку генерации наназад ќе видиме дека луѓето, повеќе или помалку, се хранеле така како што препорачува и макробиотиката. Во намирниците пред Втората светска војна, имало само околу 5 -6 хемикалии. Денес во намирниците има неколку илјади хемикалии. На преминот од 19-тиот во 20-тиот век сите јаделе, повеќе или помалку, органска храна. А ако ја погледнете статистиката на нивното здравје, верувале или не, ќе видите дека во тој период срцевите заболувања биле многу ретки. На преминот од 19-иот и 20-иот век, од рак боледувале 1 од 27 луѓе. Денес од рак заболува секој трет човек. Овие промени корелираат со преминот од традиционална исхрана на модерна, преработена храна богата со масти и вештачки додатоци, хемикалии.

 

Ориз - здрава храна и лек
_________________________

Оризот (Oryza sativa) е по потекло од тропската Азија и е основна храна на повеќе од половина жители во светот. Успева во скоро сите делови на светот, а особено во топлите и влажни предели. Постојат околу 1 000 врсти на ориз. Покрај тоа што оризот се користи за исхрана, тој се употребува и во индустријата, во козметиката и во медицината.

Оризот е извонредно хранлив (360 калории во 100 грама). Сиромашен е со масти, но богат со скроб, па затоа е лесно сварлив.

Оризот е богат со минерали. Најмногу има фосфор (116 милиграми) и калиум, а нешто помалку магнециум, калциум, манган, железо, сулфур, бакар, цинк, кобалт...

Од витамини, оризот најмногу содржи витамин Е и витамини од групата Б.

Поради својот биолошки состав, оризот не е само храна, туку и лек.

Уште во старата кинеска медицина, оризот играл важна улога. Неговите лековити својства ги признала и научната медицина: оризовата вода како природно средство против пролив, оризовото брашно во исхрана на доенчињата и децата.

Оризот има многу важна улога во диеталната исхрана. Сепак, напоменуваме дека денес оризот во исхраната погрешно се користи: излупен и глазиран (помалку вреден), наместо природен, интегрален.

Во старите кинески хроники, оризот се спомнува уште во 2 800 година пред нашата ера, а и денес е една од најважните култури во светот и основна храна на поголем дел од човештвото..

Во споредба со другите житарици, оризот има најголема енергетска вредност: 100 грама ориз содржи 1540 kj или 368 kcal. Од хранливи состојки најмногу има скроб (70–80 %), потоа белковини (6,5 %) и масти (0,7 %), а богат е и со минерали. Најмногу има фосфор (116 mg%) и калиум (98 mg%), а не се занемарливи ни количините на магнезиум, калциум, манган, железо, сулфур, бакар, цинк, кобалт, флуор.

Од витамини има витамин Е – во р`кулците, и скоро сите витамини од групата Б – во лушпата.

Во продажба може да се најдат 3 вида на ориз:

* нелупен, т.е. онаков каков што ни го дава природата, познат како интегрален,
* олупен, но неглазиран и
* олупен и глазиран, каков што најчесто се користи, посебно во високоразиените земји, каде не се гаи, туку се увезува.

Разликата помеѓу овие 3 вида на ориз е огромна. Нелупениот и неглазираниот ориз не е на изглед така убав како глазираниот, но неговата прехрамбена вредност, богатство на витамини и минерални соли, е неспоредливо поголема отколку на глазираниот.

Долготрајната исхрана исклучиво или претежно со излупен и глазиран ориз, а такви случаи има доста во светот, доведува до авитаминоза, т.е. до познатата болест „бери-бери“, која може да завржи со смрт.

Кинезите го употребуваат оризот како основна храна.

Во IX век во Азија се појавила болеста „бери-бери“ како резултат на недоволното внесување на витамини.

Таа болест траела 50 години се додека не се дошло до заклучок дека машината што го преработувале оризот ја тргала обвивката на оризот, која била богата со витамини. Од тогаш почнал да се употребува интегралниот ориз, кој всушност е ориз со лушпа, кој е многу богат со витамини.

Нелупениот ориз има, покрај другото, неспоредливо повеќе сирова целулоза, па затоа тој го поттикнува празнењето на цревата, го поттикнува излачувањето на желудечните и цревните сокови. Идеалниот однос на неговите биолошки состојки ја воспоставува рамнотежата во организмот.

Поради големата содржина на скроб и калиум, како и поради неговата лесна сварливост, оризот се препорачува за диетално лекување на желудечното и цревното воспаление и на проливот.

Научно е докажано дека оризот, поефикасно од било која друга житарица, го зголемува излачувањето на мочката, па затоа тој им се препорачува на лицата со водена болест, односно на лицата кои имаат отоци и насобрана течност во шупливите органи (во абдоменот–асцит и целодробната обвивка–плеврит).

Исто така, со исфрлањето на поголемата количина на течности од организмот, се исфрла и вишокот на фосфор и белковини, што значително ги намалува ревматските тегоби, тегобите при гихт, кои се пратени со болки во зглобовите.

Со водата се излачуваат и штетните материи од организмот, па ориз или оризова вода е природен лек за детоксикација на организмот.

Оризот го намалува крвниот притисок

Кога ќе се зголеми крвниот притисок, веднаш треба да се примени диета со ориз. Едноставно, болниот треба 2-3 дена да јаде само добро сварен и несолен ориз и обилно да пие чаеви за намалување на крвниот притисок.

Ориз против долготраен пролив

Мешавина од 3 супени лажици оризово брашно (од интегрален ориз) и исто толку сомлен јачмен се прелива со еден литар зоврена вода. Покопениот сад се остава да стои 2 часа. Кога ќе се олади, се додава сок од дренки или дуња. Оваа каша се јаде 3 пати дневно пред јадење.

Ориз против воспление на дебелото црево

Се ставаат 4 лажици оризово брашно, 2 големи лажици ориз, 2 големи лажици копива и боровинки. Оваа смеса се прелива со литар зовриена вода и после 2 часа се процедува. Течноста се пие засладена со мед од хељда.

Оризот го зголемува излачувањето на урината – природен диуретик

Се зема една шоља ориз, корен и лист од магдонос и целер. Се вари полека во еден литар вода. Кога оризот ќе се звари, се процедува и се пие течноста повеќе пати во денот.

 

Јачмен - здрава храна и природен лек
____________________________________

Јачменот е една од најстарите житарици. Тој е една од најуниверзалните зрнести култури, со широки можности за употреба во исхраната на човекот. Како култивирана билка, јачменот е гаен уште во каменот доба, 5000-6000 години пред новата ера. Трагови од култури на јачмен се пронајдени по долините на Тигар и Еуфрат, во долината на Нил и околу швајцарските езера.

Старите Грци го сметале како подарок од Деметра, „мајка на житото“, па на божицата и носеле жртвени колачи од јачменово брашно.

Јачменот е житарица која по својот биохемиски состав, а особено по своите лековити својства, има полно право да биде „равноправна“ со другите видови житарици, а од некои видови дури има и предности.

Хранливите вредности на јачменот се, инаку, слични со другите врсти на житарици.

Во целото зрно јачмен има 11% белковини, 1,8% масти и вкупно 73,4% јагленохидрати.

Во излупеното зрно јачмен, овие вредности се менуваат – процентот на белковини и масти се намалува, а се зголемува процентот на јагленохидрати.

Јачменот е богат и со минерали: калиум, фосфор, магнезиум, калциум, натриум, сулфур, железо, манган, бакар, цинк, кобалт, флуор и јод.

И витаминскиот состав на јачменот е сличен со витаминскиот состав на повеќето житарици. Јачменот ги содржи скоро сите витамини, а посебно витамините од групата Б.

Лековитите својства на јачменот се многубројни. Тие им се препишуваат на неговите главни состојки, како што се скроб, азотни материи, растителни незаситени масни киселини, шеќер, ензими и слично.

Јачмената слуз која настанува при варењето на олупеното зрно е многу вредна диетална храна при заболувања на грлото и органите на варење, посебно при заболувањата на желудникот.

Надворешно се употребува како топол облог за созревање на чиревите и за намалување на отокот.

Супите од јачмен, со дадаток на магданос и целер и други здрави зачини, се одлично диетално јадење за лицата кои се склони кон дебелење.
Јачменот го намалува крвниот притисок

Холандските истражувачи утврдиле дека јачменот содржи и до 35% незаситени масни киселини, кои го намалуваат нивото на холестеролот во крвта, што не е случај со ниедна друга житарица. Затоа јачменот треба почесто да се користи во секојдневнат исхрана, без предрасуди дека тоа е храна за сиромашните.

Јачменот е најделотворна намирница за намалување на нивото на холестеролот во крвта, а може да се додаде во супи или да се јаде во вид на каша за доручек. Јачменовите снегулки можат да се зачинат со цимет, кој го намалува шеќерот во крвта, а од млечни напитоци најдобар е кефирот. Одличен додаток на житните снегулки се и јатчестите плодови (ореви, лешници, бадеми) или брусница, кои помагаат во спречувањето на разни заболувања, од рак до мозочен удар, а извонредно делуваат и на здравјето на мочниот меур.

 

Јагленохидрати - важни состојки во исхраната
____________________________________________

Здравата ихрана подразбира внесување на балансирано количество на протеини, јаглени хидрати, масти, витамини и минерали. Потребно е да се внесуваат поголеми количини протеини и јагленохидрати, а помалку масти. Во исхраната посебно е важен внесот на витамини и минерали, кои ги има најмногу во свежото овошје и зеленчук.

Јагленохидратите се важни состојки во исхраната. Конзумирањето на јагленихидратите би требало да биде 55-60 % од калориите, советуваат нутриционистите. Треба повеќе да се јадат сложени јагленохидрати, кои ги има во зеленчукот, овошјето и житариците, отколку едноставни (прости) јагленохидрати, кои се наоѓаат во шеќерите.

Сложените јагленохидрати даваат повеќе растителни влакна, витамини и минерали во исхраната отколку храната со високо рафинирани шеќери. Храната богата со сложени јагленохидрати обично е малку калорична, содржи малку масти и холестерол.

Сите јагленохидрати не се исти. Нивната основна функција е да му обезбедат енергија на телото, особено на мозокот и на нервниот систем. Сложените јагленохидрати се наоѓаат во: интегралните житарици, во сите лебови од интегрални житарици, компири, овошје, и зеленчук.

Едноставните (прости) јагленогидрати (шеќери) се оние кои се наоѓаат во слатките и белото брашно.

Телото ги претвара и едноставните и сложените јаглени хидрати во гликоза (шеќер во крвта), која се користи за енергија. Вишокот шеќер, кој не се искористува од организмот, се претвара во масти.

„Храната богата со јаглехидрати има природно смирувачко дејство врз мозокот“, вели Сара Бриџленд, нутриционист при центарот за нутриционизам во источен Есекс „Хајер Нејчер“.

Оваа храна го покачува нивото на серотонинот во мозокот, што има за резултат убаво чувство. Само 50-тина грама јаглехидрати го зголемува производството на серотонин и ја намалува анксиозноста за само 20 минути.

Серотонинот е еден од групата хемиски материи, наречен невротрансмитер, кој мозок го користи за регулирање на расположението.
Храна богата со сложени јагленохидрати

* Сложени јагленохидрати: брашно, леб, ориз, пченка, овес, јачмен, компир, зрнеста храна, овошје, и зеленчук.
* Нерастворливи растителни влакна: сите пченични лебови и житарици, пченични трици, зелка, шеќерна репа/цвекло, моркови, бриселско зелје, репи, карфиол, пектин.
* Растворливи растителни влакна: овесни трици, овес, зрнеста храна, јагоди, јаболко, оризови трици и јачмен.

Храна богата со едноставни (прости) јагленохидрати

* Сахароза – бел шеќер, кафен шеќер, преработен шеќер, сиров шеќер (необработен).
* Гликоза – декстроза, гликозен сируп.
* Фруктоза – овошје, зеленчук и мед.
* Високо фруктозен сируп – течни засладувачи што содржат 42-90 % фруктоза.
* Мед – направен од гликоза, фруктоза и вода.
* Алкохолни шеќери – сорбитол, манитол, ксибитол.
* Лактоза – млеко и млечни производи.
* Малтоза, декстроза - зрнеста храна и печена храна.

 

Природната чиста вода – еликсир на здравјето
____________________________________________


Водата е извор на животот. Човечкиот организам не може да функционира без вода. Човекот може да живее без храна и неколку дена, но без вода ниту еден ден.

Водата е составен дел на телото и претставува 70% од вкупната телесна тежина. Секој систем и процес во телото зависи од водата. Водата ги разградува и пренесува хранливите супстанции низ телото, обезбедувајќи им непречена работа на сите органи. Таа е вклучена во отстранувањето на отровите од виталните органи, во пренесувањето на хранливите материи во клетките и во одржувањето неопходната влажност во ушите, носот и грлото.

Сигурно го знаете правилото кое вели дека треба да внесувате најмалку 8 чаши вода дневно. Ова правило скоро сите го знаат, но не и сите го применуваат. Притоа мораме да имаме во предвид дека газираните пијалоци, соковите, чајот, а особено кафето и алкохолот, ниту хемиски, ниту физиолошки се еквивалентни на чистата изворска вода, ниту пак можат да ја заменат.

Водата секојдневно се губи со дишење, потење, мочање и со варење на храната. Бидејќи човечкиот организам неможе самиот да создава вода, мора да ја надомести со конзумирање на чиста изворска вода и со храна која содржи вода (супи, сосови, овошје – лубеница, диња, портокал, зеленчук – крставици, тиквички, домат ).

На просечен возрасен човек му се потребни од 2,2 до 3 литри вода на ден. Препораките на експертите за исхрана се дека мажите треба да внесуваат 3 литри, а жените 2,2 литри течност дневно.

Кога не се внесува доволно вода во организмот доаѓа до дехидратација.Под дехидратација се подразбира негативен биланс на вода во организмот. Дехидратацијата е пратена со јака жед, сува слузница на устата, отежнат говор. Јазикот е сув и обложен, со збришани папили. Хиповолемијата доведува до тахикардија (забрзана работа на срцето) и ортостатска хипотензија (нагол пад на притисокот при исправување на телото, при нагло станување).

Се јавуваат и симптоми од страна на нервниот систем: наизменично депресија и зголемена надразливост, делириум и кома. Се намалува излачувањето на мочката и таа е концентрирана и темно жолта.

Важно:

За да го сочуваме своето здравје, за да имаме млада, еластична и здрава кожа и за да правилно ни функционира секој дел од нашето тело потребно е секојдневно да консумираме чиста, природа изворска вода. Ова е наједноставен начин да ги превенираме сите болести.

 

Праз – „чистач“ на организмот
_____________________________


Празот е од истата фамилија на билки како и кромидот и лукот, но има поблаг вкус и мирис. Според нутритивниот состав, тој е сличен на кромидот и лукот, но содржи повеќе белковини, бета-каротин и витамин Ц. Од минерали, празот е богат со манган, фолна киселина, железо, магнезиум, фосфор, калиум и калциум. Има мала енергетска вредност, нискокалоричен е и во 100 грама праз има само 28kcal

Со готвењето се нарушува витаминско – минералниот состав на празот, па затоа најдобро е да се јаде свеж, како салата.

Празот содржи триосулфонати, кои со сечкање на празот, преминуваат во сулфиди (алицин - активна антибиотска материја), кои имаат антибиотско дејство.

Алицин дејствува како природен антибиотик.

Алицинот го намалува и крвниот притисок, го намалува нивото на холестеролот во крвта и го јакне имунолошкиот систем. Затоа празот е природен превентивен лек против кардиоваскуларните заболувања.

Празот содржи и органосулфидни компоненти, фитохемикалии кои, заедно со некои витамини и минерали, поволно дејствуваат врз здравјето.

Празот е богат и со етерични масла, кои го зголемуваат лачењето на дигестивните сокови и со тоа го поробруваат варењето на храната.

Бидејќи содржи доста калиумот (во 100 гр.има 300 мг), а малку натриум (сол) празот е силен природен диуретик. Тој го зголемува излачувањето на течностите и токсичните материи преку бубрезите. Затоа често празот им се препорачува на лицата со кардиоваскуларни и бубрежни заболувања, посебно за намалување на отоците.

Празот ја негува и кожата. Супата од праз го осветлува тенот. Благодарение на диуретичкиот ефект, празот го чисти организмот од отврови. Содржи и витамин Е и каротин, кои се важни за здрава, еластична и нежна кожа.

Празот, во споредба со сите зимски зеленчуци, содржи најмногу каротин, витамин Ц и Е, кои најмногу ги има во зелените листови. Го зголемува имунитетот, помага против настинката и инфекциите. Празот содржи моќни антиоксиданси, кои го штитат организмот од штетното делување на слободните радикали, кои можат да предизвикаат многу хронични заболувања, вклучувајќи го и ракот. Со право празот се смета за природен антиканцероген, кој помага во превенцијата и лекувањето на ракот.

Празот е нискокалорична билка. Во 100 грама праз има само 35 калории. Содржи многу малку масти и шеќери, а доста целулоза, која брзо дава чувство на ситост. Пектинот од празот прави заштитен филм на служокожата од желудникот.

Празот ги „топи“ килограмите. Тој е идеален за одржување на нормалната телесна тежина, а се користи и при диетите.

 

Грав – билно месо
_________________


Гравот е донесен од Америка. Кај нас се одгледува до големи количини. Тој е најзастепен зеленчук на нашите трпези во зимските месеци. Спаѓа во редот на махунарки или легуминози, каде спаѓаат и грашокот, боранијата, леќата и сојата.

Махунарките се евтин зеленчук кој, како што тврдат научниците, помага во борбата против разни видови на рак.

Махунарките се богати со антиоксиданси, кои се борат против штетното дејство на слободните радикали во организмот, кои можат да предизвикаат рак. Најновото истражување докажало дека овој вид на зеленчук го намалува ризикот од појава на рак на дојка и го намалува растот и ширењето на туморот. Докажано е дека гравот делува лековито и при рак на дебело црево и рак на простата.

Гравот има скоро идеален нутритивен состав. Тој е побогат со протеини и од месото. Најдобро е гравот да се консумира со житарици, бидејќи таквиот оброк содржи полна доза на есенцијални аминокиселини кои му се потребни на човекот, советуваат научниците.

Гравот е извонреден извор на висококвалитени белковини, кои ги содржат сите потребни аминокиселини и претставува потполна замена за месо. Бидејќи не содржи метионин и цистин, гравот треба да се комбинира со житарици, како и со свеж зеленчук. На тој начин во организмот се внесуваат сите потребни есенцијални аминокиселини.

Гравот не треба да се јаде со месо, риба и јајца, бидејќи со нивна комбинација се зголемува киселоста на крвта и мочката.

Гравот е со висока енергетска вредност (во 100 грама грав има 143 kcal). Енергетската вредност на гравот потекнува од високата количина на јагленохидрати и белковини. Високата содржина на јагленохидрати, пред се скроб, дава долготрајно чувство на ситост, а со оглед на тоа што има помал гликемиски индекс од другите скробни намирници, гравот е дозволен во исхраната на дијабетичарите (во мали количини!).

Гравот го намалува нивото на холестеролот во крвта, ги врзува токсините во цревата и помага за нивно исфрлање. На тој начин, гравот го чисти организмот од токсини.

Поради високата содржина на фолни киселини, гравот им се препорачува на трудниците за нормално развивање на плодот.

Поради содржината на фитинските киселини, се ограничува консумирањето на гравот во терапии на анемија и остеопороза, бидејќи фитинската киселина ја отежнува апсорпцијата на железото и калциумот од цревата.

Гравот е тешко сварлива намирница. Лушпата на гравот е богата со сирови влакна и други материи кои несварени пристигаат во дебелото црево и така настануваат процеси на трулење, што доведува до чувство на надуеност и појава на гасови.

Лицата кои страдаат од желудечни, цревни и срцеви заболувања би требало да јадат грав во помали количини, поради неговата тешка сварливост, како и поради неговата тенденција дад го зголемува нивото на киселини во желудникот. Поради високата количина на протеини, гравот треба да го јадат во умерени количини и лицата со бубрежни заболувања.