Што би направиле ако дознаете дека дечкото ве изневерил..?

RUN!

 

Ќе му барам оштета!!!

 

Добриот/т и изневерен/на дечко/девојка нема да изреагира никако...Едноставно тивко ќе си замине засекогаш без галама, а тоа кога изневерувачот ќе му го гледа грбот додека жртвата си заминува ќе биде неков срам, а не на жртвата.Ако знам колку сум се трудел да изградам нешто со цврсти темели и сум си замислувал розова иднина со партнерот, а некој да ми исплука на чувствата со изневерување,едноставно за мене веќе нема назад.не затоа што немам отворен ум и за такви работи туку затоа што сум проценил колку е саатот и можам да предвидам како ќе се развива односно деградира врската понатаму...

 

ќе го задавам
(не буквално)
или некоја пакост ќе му напраам сигурно
одмаздољубива сум ептен

 

Vo momentot ako jas go vidam so svoi oci,mnogu ke napravam,a ako ne vidam ke cekam da vidam i togas toj neka misli,jas ke prestanam da mislam

 

Си бараш нов партнер и готово.

 

Bi go ostavila vednas

 

За дечко па ич не би правила драма, секогаш кога се сомневав во дечко си заминував без да се занимавам со што и како. Понатаму не ме занимаше буквално ништо. Штом ми дал повод, не можам да се замарам со небитни ствари.

 

Колата ќе му ја демолирам ( најмилото им е тоа) и клоцата нормално

 

Сите кажуваме дека ќе го напуштиме, ама во реалноста ретко кој има доволно храброст да се одлучи на таков чекор.
За едно хипотетичко варање на муабет сите ние би ги напуштиле партнерите, ама луѓето наоѓаат 1000 причини за да ја продолжат врската или бракот со човек кој изневерува.

 

Имав една личност, всушност девојка ме изневери. Не и раскинав одма, ме интересираше до каде ќе оди, дали има негде крај нештово, и воопшто немаше. Се скаравме и кажав се во лице, останавме на здраво и чат-пат пишуваше ваљда ко че е осамена или досадно и е, се до период кога стварно ми стана одвратна, а по време не можев ни да ја трпам, одбивна ми беше само да диши што се вика..
За жал делиме исто друштво па останати сме на едно Здраво.


Порано си мислев че простиш, нема да држиш во себе лутина, гнев, така итн, ама со тек на време иако простено, одвратна ми е, мизерна и се останато.

 

Еднаш ќе простиш, ама после тоа цело време ќе живееш со сомнеж. Нема мир да имаш. И во најголем дел од случаите, тој што еднаш изневерил, изневерува пак. Некои немаат граници. Имав другарка која беше изневерена од дечкото. Му прости, ама не можеше да биде мирна. А идиотот си го правел ќеифот со други. Му раскина. Вика - Се каам што му простив првиот пат. А тој излезе дека е женкар.

 

Простувам само за да не "заглавам" во тој период од живото или во минатото. Ми беше премногу болно, емотивно, затоа што уникатно бевме поврзани да речам, или јас си мислев така, зато што нормална личност не прај вака. Од мали деца бевме заедно си сподеувавме работи итн, и океј ни одеше првите две години врска. Небитно.

Ми стана толку одвратна што само ја гледав заради друштвото оти ни е заедничко и максимум здраво. Се случуваше да ме труја со бош муабети или нормално да и помогнам, ама со тек на време исчезна. Јас свртив нов лист.

 

Ќе речев дека ќе заминам тивко и полека... Ама неее, штом крвта ми зоврие мора нешто да ми ја олади. Ќе ме памти додека е жив.