Мислам дека не најдов ништо на оваа тема, па затоа отворам нова. Кое е вашето мислење, дали мајката и детето треба да се изолирани сите 40 дена, да немаат посети и слично или сосем спртивно. Мислам дека тоа за 40 дена важи само кај нас, никаде на друго место во светот. Баш ме интересира искуството на веќе искусните мамички, кој е нивниот став на оваа тема
Јас не веривам во бабини деветтини ,но останавме дома тие 40 дена ,само заради бебчо Тоа е мало и кревко,склоно на бактерии, алергии,вируси... Затоа е убаво да се изолира од луѓе,гужви Сигурно тие бабини се измислени да се плашат снајките и да не шетаат многу многу Затоа мајки поседете си дома и галете се со беблаците, и вие ќе се опоравите раат и тие ќе пркнат , па има време ќе шетаме
Не ја гледам разликата на пример помеѓу 39 и 41ден???? Демек на 41 не е више склоно кон бактерии. Сигурно нема да праам журки дома, ама за одредени луѓе нема да има вакви правила. Баби, дедовци, тетки, а и некој од друштвото, може да дојде и на месец дена. Тој период бебчето и така си спие повеќе па нема да е многу во контакт со луѓето.
И јас неќам да верувам во бабиби деветини, но дефинитивно бебенцето е уште мало, неприлагодено на новата средина и сепак му треба поинакво внимание, а не постојано да биди во метеж. Особено ми е чудно кога малото одвај пркнато, само неколку недели и одма на кафе со се него. Има време за се, не е потребно веднаш да се експонираш во јавноста со се него
се породив во мај, беше премногу топло, не ги исчекав 40 дена, си излеговме накај 26-7 ден, тука некаде беше... на кафе за прв пат го однеов кога имаше 2 ипол месеци, а пред тоа си шетавме низ малата, во паркот... не го почитував тој адет... старите се бунеа, но јас не гу слушав, и како што веќе рече некој погоре само кај нас е тој адет, на друго место го нема друго е на пример ако бебечто е родено во зима, или пак мајката не се осеќа спремна за да излезе, или пак поради страв да не се разболи... сепак секој си има право на избор
sunshine88 јас никаде не напишав дека треба да се чува во стаклено ѕвоно Кај мене секако дека ми дојдоа најблиските мајка,сестра,золва...и да бебето спие и да дојде некој Работата беше за на кафиња,кафани,по гости ....а и да сакаш не ти се иде ( барем мене,бев царски) Јас си го испоштував адетот 40 дена,па и подолго се средивме со бебуш и кога видовме дека сме спремни се рашетавме А ти прави како мислиш дека треба...
Прво, никој не те спомна тебе и не ти префли ништо за тоа што си седела дома до 40 дена па и више. Јас зборев општо кое е моето мислење. За кафани и чуда ништо не реков, мислам дека и нормално е дека подолго од 40 дена нема да можеш да отидеш. Пошто нели е ова тема во која сите го кажуваме своето мислење. Никого не осудив, никого не нападнав. Сепак секој сам си одлучува нели??????
За првото дете бевме 1 месец во болница па кога си дојдовме дома нели дека предвремено родено некои си две недели имаше контаклти само со најблиските мои и на сопругот потоа полека полека се дружевме со повеке луѓе а за второто дете ма ни 2 недели не иседивме дома додуша си бевме дома ние ама имавме гости и паметам некаде на месец време беше илинден и си отидовме кај еден другар на викендица со неа За тоа со бабини басни да не слушате тоа сето е измислено за демек не смее да се испага заради да нема контакти со вируси бактерии настинати луге а банално ми е тоа да си чист демек коа одиш кај бебе со нема 40 дена демек сестрите и докторите на неонат беа многу чисти па секој ден го гледаа и факаа бебето ?????ццццццц
и мене то да си чист ми е некако банално. ако има медицинско оправдување ок, ама ако нема поголема глупост од то немози да се измисли
и ве молам не се напаѓајте, темата е за да споделиме различни размислувања. Ја отворив бидејќи здрави живи кога ќе се породам ме интересира какви се искуствата на другите па и тоа да ми помогне во одлуката. Инаку баш на fb имам пријателки кои имаат премали бебиња па ставаат милјарди слики од нив, слики од тоа каде ги шетаат. и тоа ме поттикна за да соберам различни мислења. Очигледно секој како размислува и како се осеќа
Немам лично искуство ама внук ми се роди на 22 јули...јас и снаа ми после нецел месец го носевме накафе
Ленкич, добордојде на форумот. Не се скеирај, ќе се изначиташ различни теми каде што изгледа како да се расправаме ама не е така. Секоја со свое мислење, не може секогаш да се согласуваме, нели? И што сега,сакате да кажете дека не можам да одам на журката каде што планирав за Нова Година? Се шалам, се шалам женски Значи вака одат работите, ако е зимско бебе не треба да се носи надвор да не се разболе, бактерии, вируси...А ако е летно бебе не треба да оди надвор затоа што е жешко. И вака и така некој ќе негодува така да јас мислам кој како сака така треба и да си прави. Јас оддвај чекам да се роди малата за да одиме да се шетаме. Штом сме физички способни и двете ќе одиме надвор, не на гости или по кафичи, туку да не фати воздух 5-10мин околу населба. Ќе цркнам од сафра да морам да седам дома 40дена.
Не бре срцко какво напаѓање какво карање ние само си споделуваме свои мисленја и ситуации кои сме ги поминале затоа јас не се дрзам до ништо стрикно само велам на кој како му одговара така нека си прави битно е ние да сме си задоволни и срекни
јас ги седев дома 40те дена, сакав да излезам ама немав сила, сега да ми е овај ум дефинитивно би излегла.со последните сили би се дотерала и нашминкала и би излегла. чист воздух, нови лица, друга територија, сигурно би била многу по релаксирана....
Јас се породив сред зима 16 јануари и ладно беше, малото неколку пати само го извадив сонце да го фати, а јас си испаѓав до продавница наваму натаму, дека многу неможев да се движам поради раната, луѓе дома не ми доаѓаа многу од причина што јас неможев да трпам никој, еднаш кога ми влегоа се препотив, па ме видоа и си излегоа, а секако неможев ни да седам месец и повеќе само лежев и не ми ни требаа гости
навистина ли до 40 дена не смее никој навечер да влегува кај бебето и да излезе? е што ако некој само вечерта му е слободна
тоа се бабини деветини, твое е дали сакаш да ги почитуваш или не, јас веќе имам пишано на оваа тема, и немам почитувано ништо од тие 40 дена, па ни тоа, освен тоа да не му се сушат алиштата надвор на детето, бидејќи има секаков народ, па може и да фрли нешто итн
Да не му фрлат нешто? Мислиш нешто како ѓубре,прашина или мислиш на магија и сл? Батерфлај ти арно си размислуваш, а што ако некој може само навечер да дојде? Па кај нас татко и нема да може да ја види ако е така. Тој по цел ден на раб и што? Или не се важи тоа за него затоа што е татко? Ме чуди како тоа магичното/урочното/несреќното познава кој е кој кога ќе влезе кај бебето навечер. Глупости живи. Ич не се замарај со вакви работи, гледај некој болен да не дојде да ти го види а не дали ќе дојде во 8 сабајле или навечер.
на магија мислам имам два случаи во фамилија на кои е фрлена магија и знам како поминале, е сега дали е до неа или такава среќа имале не знам, ама пусти страв да не фрлат нешто и затоа што ми е сигурно, сигурно ми е
Она што сакам да ти го кажам е напишано во спојлер Спојлер Лелее не ми се верува дека веруваш во тоа. Не ме сваќај погрешно, не те исмејувам тебе или тоа што веруваш во тоа, ама оддамна не сум сретнала некој што верува во такво нешто. Разбирам што сакаш да кажеш. Да не ти кажувам една госпоѓа што се не и правеше на мајка ми. Пред повеќе години беше ова. Ќе си дојдеме дома и ќе најдеме некои глупости таа што ги правела за магија, ми текнува алишта некои имаше мачкано со крв и не знам таму што Искрено, злобна жена до коска. Ама ние во нашето семејство не веруваме во тоа. Жената џабе се мачеше да доаѓа и да се замара со се што правеше, никогаш ништо не постигна. Дури можам да речам дека место лошо добро и се случуваше на мајка ми. Ние веруваме во Бог и веруваме дека Тој е наш заштитник и дека ништо лошо нема да ни се сличи, дека тие магии немаат никаков ефект врз мајка ми или било кој од семејството. Така да можам да речам, луѓето само за себе лошо си прават кога прават магии, затоа што тоа нема никаков ефект, ама нив душата им се црни. Мислам дека кога луѓето веруваат во такви работи тогаш им предаваат важност на настани за кои луѓето кои не веруваат би ги гледале како обични нешта што се случуваат во животот, добри и лоши.