Деновиве имам ненормални вртоглевици. Излегов некни до продавница, и буквално осмици правев на враќање ме сретнаа 2 комшики почнаа да ме прашуваат што ми е, и уште толку ме фати нервоза бидејќи сакав што побргу да си отидам дома. Ме седнаа пред зграда изгледа мислеа дека ми се слошило, уште толку почна да ми се врти и да ми гори лицето и некако им се извинив и избегав. Се закопав од срам. Што правите во ваква ситуација, ви се има ли случено да ве забележат?
Оф леле, јас така со малата во пицерија и бившиот сопруг ххаха. Си нарачав за јадење се собро си седнав, и одеднаш почна да се собира гужва, мене почна да ми се врти, да ми се пресекуваат, раце, нозе, срцето 200, почнав сите околу мене матно да ги гледам, ко да не сум јас, иииииии демек дишев длабоко, па се вртев лево десно, а карши мене еден згоден тип, ко за беља очите не ги тргна од мене, а јас сирота уште толку паника. И и викам на керка ми ајде да си одиме доста е веке хаха, станавме и дим да ме њама. Само што влегов дома ништооооо, како да не ми се десил никаков напад. Пу колку се изнервирав ради типчето од карши што не си го погледав уште малце заради мојот глупав напад. И сега брзо пак ми се деси на едно излетно место, отидов навечер на прошетка, кога седнав а околу еден куп луге исто чуство дека се губам, и кога се тргнавме на страна од гужвата пак сум си ок.Значиии аманн
po odama imam citano za simtomve i svaiv deka imam aksioznos...eve veke 1 godina na pocetokot mislev deka sum bolna od nesto neznaev sto mi se slucuva bev na lekar i mism deka ja napnav maticnata, ispitav krvna slika, pa tiroidna, zaradi vrtglavicite snimav spondiloza i centarot za ramnoteza i se mi bese odlicno i na nevrolog otidov i nito se bese ok...nemozam da opisam kolku mi stana tesko e mi bese jsno od sto mi e imav strav da izlezam nadvor imam vrtoglavici losenje treperenje na teloto, da odam do prodanica da pazaruvam odvaj nemozam ili da bidam vo guzva prano sum bila mnogu sprotivno sum nemala problemi ,, stvarno ne mi e jasno sto mi se slucua i zatoa poveketo vreme sum doma, taka se custvuvam najsigurna
Ги имав јас порано и ми поминаа, многу се непријатни но не се плаши гледај да не се фокусираш многу на нив и побрзо ке ти поминат
Кога имав вртоглавици веднаш паничев што ако паднам, што ли ке мислат за мене и сл... кога излегував со луѓе што незнаат што ми беше уште пред да ми се врти им кажував оваа вечер притисокот ми е низок како да ми се врти... И мене ми беше како тебе срам и страв како ке шетам.. Мораш да си ги вметнеш мислите дека само ти си битен, дека на секој еден може да му се случи да падне да изгледа омалаксано, и ниедно друго мислење на тие околу тебе не е битно, затоа што знаеме дека и да сме совршени некој секогаш ке има неубаво мислење за наш изглед и понашање. Не си вметнувај дополнителни грижи од типот што некој ке помисли за тебе. Додека да ти помине периодот носи си вода со тебе .. Кога ке ти се заврте сконцентрирај се на нешто околу тебе интересно... ке ти помине за брзо плус и до времето е жешко спарно.. на сите им е така од него не само на ние што малку повеке паничиме
Здраво девојки како сте ми денеска? Јас деновиве сум добра, немам многу нагласени симптоми, од време на време ке се јави некој ама со послаб интензитет. Се надевам дека и вие сте ок. Поздрав и имајте убав викенд.
Здраво и од мене, фала богу и јас сум некако по добро, знае да ме здрма некоја лоша мисла, ама некако ја игнорирам и за брзо поминува. Во понеделник керкичката е прваче, па сега малце и тоа ми создава паника. Како ке ја носам, зимам и слично. Но и покрај се знам дека морам и можам да се изборам со ова.
http://opsesivnokompulsivni.blogspot.co ... znost.html еве еден линк каде што се убаво е објаснето, кој сака нека си читнее. Ве сакамм ситее и ви пракам позитивна енергија која денес ја имам многу и сакам да ја поделам со сите васс
Да ве прашам за вртоглавиците...Бидејки ги имате и јас овие месеци ги имам..може да ми кажете какви вртоглавици имате..Јас на пример имам матни внатрешни во глава ми се мати...не онака просторот туку у глава..незнам дали е тоа од аксиозноста???ке ми одговорите какви се васите вртоглавици???поздравче
проверив мила цела крвна слика се е во ред... ама кога ме фаќаат немозам онака више да ги издрзам матност во мозокот...
Јас се супер од сабајле, излегов со малата шетавме. И сега требаше пак да одиме до пазар и само што не се онесвестив. Ме седнаа на тезга. шекер и вода па ме миеа абе бруки. Не знам дали беше напад или стварно ми се слоши.
Toa e problemot kaj nas i da ne ni se slosi nie mislime ni se slosuva i neznaeme koga stvarno ni e loso a ne e napad na panika
Kој знае не ми делуваше како да е напад, ми се стемни пред очи, и ме приметија лугево на пазар дека пребледев. Може ми паднал притисокот беше жешко и спарно, а и многу гужва
Kој знае не ми делуваше како да е напад, ми се стемни пред очи, и ме приметија лугево на пазар дека пребледев. Може ми паднал притисокот беше жешко и спарно, а и многу гужва [/qДенот е не добар времето е многу променливо може да ти е од притисокот поминало не го мисли нас се мозе да ни се случи
Натемила...напад е ...не ти се слошило вистински...вака прави анксиозноста, напаѓа на пазар , плоштад, во поголеми маркети, театар, кино....значи таму каде што има гужва и каде што ние се чувствуваме ,,заробени,, во гужвата. Друг пат остани на нозе и почни(да мислиш на нешто друго)...... да се интересираш за цените, квалитетот на зеленчукот, допирај ги, мирисај ги, муабети со продавачите....незнам прави СЕ само остани , не бегај колку и да ти чука срцето, колку и да откажуваат нозете (остани со мислата дека ништо нема да ти се случи)...со неколкупати одбиванје (игноррр на симптомите) нападите ке исчезнат...упорноста ги победува нападите...Запомни...нема да се онесвестиш, така само мислиш, мислата те вознемирува и се формира круг, магичен одвратен круг на страв од страв...прекини го, отфрли го, не давај му да те мачи. Јас бев иста , ги туркав луѓето за да излезам од пазарот, се гушев и се тресев , мислев дека ќе умрам тука сред пазар...хахахахама се уште сум жива фала муна Бога , аи здрава сега шетам со часови и уживам на пазар....Ја суспеав ке успеете и вие .. Ве сака Д уња
Инаку да, вртоглавиците се чувствуваат внатрешно, како во главата некој нешто да ти мати, како некој да те бутка да паднеш на моменти, а не онаа вртоглавица каде што собата ти се врти. Понекогаш се заматува видот, понекогаш како да седиш на вода, те љуља... јас мислам дека сето тоа е од анксиозноста... Јас сум сеуште за никаде. Немам излезено од дома речиси една недела. Сум знаела и по месец дена да не излегувам. Штом ми се сврти надвор, јас одма се затварам после ми е страв да искочам.
Ах, Дуња каков човек си ти, секоја чест! Само да ве прашам дали го имате чувството како да сте заборавиле да размислувате како нормалните луѓе и ве вади од памет помислата дека нема да можете пак. Иначе, јас направив нешто многу храбро пред некој ден, што ме турна 10 чекора напред у борбата против анксот. Се соочив со коренот на проблемот, со изворот на моите најголеми стравови. Ако некој ме следел, ја веќе објаснив дека во детството имав проблеми со мојот чичко-алкохоличар којшто додека бев дете и татко ми само што почина доаѓаше да не убие, избрка и не имаше затворено со мајка ми и сестра ми у една соба без греење у сред зима. Јас одев во школо и коа се враќав само се молев да не ја убил мајка ми. Пред некој ден дојде и почна да се расправа пак и брзо си се повлече дома, инаку живееме у куќа-лепенка. Коа дојде одма го осетив стравот како ми се зголемува, како се растресов целата и сфатив од каде доаѓа целиот проблем-стравот од него! Ми дојде да плачам, но наместо тоа за ПРВ ПАТ во животот отидов кај него и се СООЧИВ со него! Му реков дека нема да дозволам вака да прави, дека ова не смее да се повтори и он почна да јаде гомна нешо за мајка ми и му реков дека нема да дозволам лош збор да се каже за неа во мое присуство. И му плеснав у лице се шо ни напраил до сеа и дека нема да дозволам веќе да имам трауми од него. Да, дур зборев срцето ми лупаше 200 на саат, но не си отидов! Седев таму, му кажав се што мислам, го издржав неговиот поглед и можноста да ми напраи нешто. И знаете што?! После се што му кажав, си ја прибра опашката и рече ок, нишо веќе не зборам. Замислете го моето изненадување. Значи човек треба да покаже заби и да се бори за себе. После тоа плачев да, коа дојдов дома, мајка ми и сестра ми ми честитаа и ми рекоа дека никоја од нив би немала храброст за тоа. Веднаш се почувствував поинаку. Бев горда на себе, конечно се ослободив од вината дека никогаш не ја одбранив мајка ми од него и видов колку сум всушност ја храбра. После тоа бев на концерт со друштво и супер си поминав. Затоа, драги мои, барајте го коренот на вашиот проблем и исечете го! Поздрав
