Неодамна, негде порчитав: „Важно е да се научи како се паѓа“. Ова се однесува на луѓето кои не можат да се сносат со проблемите, луѓето кои се научени само да победуваат и да бидат на врвот.. Кога нешто лошо им се дешава, тие ептен запаѓаат во депресии, ептен се разочаруваат од животот, и мислат дека нивното „паѓање“ да речам, е крај на светот. Според вас, значи, вие, како гледате на проблемите кои ги носи животот? Како губите?Дали се повлекувате во самите себеси и на некој начин почнувате да тоните, исчезнувате, паѓате во депреси или пак сметате дека сте доволно јаки и не го прифаќате и признавате поразот? Дали поразот ве ослабува, ве опаѓа или пак ве прави појаки? Ме интересира кое е вашето мото што ве води низ животот??
Стронг доволно беше за денес. Продолжи утре со нови и оригинални идеи за дискутирање. kafe-muabeti/zivotno-moto-t1566/?hilit=%D0%BC%D0%BE%D1%82%D0%BE