Ветувам дека ќе се подигнам од дното пак. Можеби не денес, не утре но за ивесно време да. И ветувам дека (иако потешко ми оди) ќе се потрудам да верувам дека некогаш и јас ќе го најдам мажот кој ќе ме љуби како што и јас и секоја друга жена заслужува да биде љубена.
Ветувам дека ќе се подигнам од дното пак. Можеби не денес, не утре но за ивесно време да. И ветувам дека (иако потешко ми оди) ќе се потрудам да верувам дека некогаш и јас ќе го најдам мажот кој ќе ме љуби како што и јас и секоја друга жена заслужува да биде љубена.
ветувам дека ке ги поправам тројките по француски и физика, а физичко неќам да поправам. ветувам дека ке бидам помирна (само незнам од кога) ветувам дека ке си се запишам тоа што ја сакам, а не што ке ме натераат!!!!!!!!!!! и точка!! ветувам дека нема да му дозволам да прави со мене што сака. ветувам дека нема да фатам дечко додека не сфатам дека сум зрела за дечко.!
Ветувам дека ќе се потрудам да бидам по позитивна,стварно сум многу песимистички настроена некогаш...
Ветувам дека ќе ги положам сите колоквиуми и испити, и ќе бидат сите горди на мене, заради мојот успех!
Ветувам дека никогаш повеќе нема да спуштам телефон на недокажани муабети...Ветувам дека ќе бидам посмирена!
Ветувам дека за 5, 10, па нека се и 20 години, ќе сум личност која нема воопшто да мисли дали има пари да го преживее денот или не и ќе им докаже на другите дека никогаш не треба да се откажуваме од самите себе. Ветувам дека ќе го постигнам врвот на ова општество. Ќе седам во некоја канцелатија, држејќи само пенкалце и не нешто потешко од папка со листови. Ветувам дека нема да се мачам за една мизерна плата од 8-9000 денари која не стигнува да се подмират сметките И на крајот ветувам дека ќе се гордеете со мене. ( до моите родители)
ветувам дека ..... што и да ми смета нема да прекутувам,нема да наведнувам глава на нешто што сум у право нема да дозволам никој никад више да манипулира со мене и да ми наметнува мислење ветувам дека по цена на се ке си го кажувам моето мислење,па макар и да викам на цел глас
Да бидам искрена, порано многу често ми се случуваше да ветам нешто во момент на среќа и секако потоа ветеното.. да не го исполнам. Но, најверојатно со самото созревањето дојде и моментот кога сфатив дека зборот не е обичен, дека носи тежина, обврска и дека се обврзуваш да сториш нешто кое што другиот го очекува од тебе. Или кое што ти го очекуваш од себе. Сега, го користам многу ретко. Го изговарам само во ситуации кога знам дека можам да го исполнам тоа што сум го ветила, кога знам дека можам да го оправдам кажаното. Не е лесно, посебно кога се работи за она што јас го очекувам од себе. Затоа што разбирам кога одолговлекувам, а и не ме гризе до толку совеста. Со другото поинаку е, посериозно... А, би требало да биде обратно.
Ќе учам повеќе од утре.. ..ќе бидам поодговорна личност.. ..нема да се нервирам заради нив.. ..ќе работам и ќе заработувам сама... ..ќе го следам мојот сон ...
