Денес...ден за сонце и ветер во коси, разбранувано море, преплетени прсти, последни стапалки на студениот песок. Ден за чадена риба покрај смрзнато езеро, Москва со бадем во стариот град и кафе во Hard rock. Ден со многу смеа, ден со спомени. А утре? Утре е нов ден,
Денеска испив една флаша вино...(Да ти ибам алкосот ;@ ) Исто така денеска дечко ми ме почасти со жешок секс
Денес... Издишувам. Еден тон отрови ми се насобраа. Не ги мислев. Бар не премногу. Само слушав. Се вртев и си одев. Ама... ништо не те спасува од туѓиот лошотилук, всушност. Џомити не ги мислиш. Не те допираат. Ка не! Еден по друг, еден по друг... Гнаси.
Денес немавме вода па осетив на своја кожа како се капеле моите предци, две леѓенчиња и ѓезве за поливање Денес ја ценам водата многу повеќе од кога и да е предходно
Да не ви пукна и на вас цеква? На моја комшика 2 спрата под мене денес и пукна цевка, пошто немало никој дома, не ја пуштила чешмата да тече, а бидејќи се стопли и мразот се прошири и ја пукнал цевката. Па за беља немаше никој дома кај неа, па моравме вентилот од цела зграда да го сопреме и така и ја вечерва сум без вода :/
Еј еј, не се опуштај многу Се надевам ќе се оправи ова до утре, пошто Недела е ден за бањање, после кој ќе чека уште една недела
Тежок беше денов. Како навиена и под норма од утро до мрак. И пак истите прашања и истите желби како и секоја ноќ пред спиење. Само наместо она " Од утре по опуштено" вечерва мислата е поинаква. Кнедлата во грлото се потешка. Дојди УтреШ побрзо и помини што е можно полесно. Денес имав понуда за да почнам повторно да работам со поранешниот сопственик на фирмата каде што работев. Го замолив да почека да поминат овие неколку дена и после да ми понуди она што има.
Денес.. Се прашувам кој ден помалку го сакам. Денот како вчерашниот или денот кој следува после него. Секогаш кога и да одиме,научувам уште неколу приказни тешки како Вистински планини. Таму не смеам ни да тагувам како што треба. Не смеам. Ах како глупо звучи,да тагувам како што треба. Таму има таги поголеми и од мојата планина. Таму се плашам дека ке изгледам себично. Таму ми се сите клетки укочени. И Денес,и тука,и секаде ке ми се. Само таму е малку поинаку. Ироночно. Таму Светот постои за да тие продолжат да постојат,а толку многу сите таму си повторуваме,камо ова овде да не постоеше. Ти животе,скот си.
Темата си е само моја. Обично за Денес,пишувам на крај наа ден,Денес малку поинаку. Денес станав одморена и свежа. Појадок нсправен и пак се кутнав до малото. Ги обожавам утрата одкако почна да се буди покрај мене моето малечко. Претходно обично ги преспивав. Спиј мамино.Сакам да бидеш што подолго безгрижен. За тоа ке дадам се од себе. Денес е ден кој ке го посветам на безгрижноста и последните подготвки за утрешната слава посветена за твоето здравје.
Денес некако прекрасно се чуствувам малце и досадно на работа ама ќе помине некако работново време.Вчера убаво се извалкавме во снегот со дечкото,насмевки и љубов на сите страни и на крајот од вечерта си заспавме заедно. Воедно ви го честитам празникот на сите форумки за многу години
Denes , na ovoj golem den ,izgubivme ushte eden clen na semejstvoto . Iako ne se znaevme dolgo , toj mi prirasna za srce , kako da me porasna vo ovie 3-4 godini , otkako se znaeme . Go sakav kako roden dedo da mi beshe .. Se teham deka vo ovoj kratok period , barem malku pridonesov za negova radost , so toa shto cesto gi nosevme decata kaj nego na gosti , a sekako mnogu gi sakashe i sekojpat im se raduvashe kako prvpat da gi gleda . Neka pociva vo mir ... P.S. Sakajte si gi babite i dedovcite , i posetuvajte gi dodeka seuste se zivi .. Mozebi nemaat ushte mnogu vreme .. Bog se javi - Navistina se javi !!
