Зошто дозволувам секакви идиоти да ме нервираат? Зошто дозволувам и најмала ситница да ме расплаче? Зошто сум толку емотивна? Зошто небитни личности да диригираат со моето расположение? Колку убаво ќе си бидам расположена, ќе слушам слушам убава весела музика и одеднаш некој ќе ме извади од такт. И непознати луѓе на улица, во автобус, во продавница...дозволувам сите да ме нервираат. Ама сепак денес се спротиставив, се карав и почнав и да навредувам. Другарка ми ми вика доста, прекини, ми дава знак да прекинам, ми намигнува демек албанци биле...па што сака нека се, ајде нека ме допре, нека ми направи нешто пред толку луѓе. Знам дека од по селата се со културата во минус влезени, знам дека се племе невоспитано ама ајде бе нека проба. Ќе одам по судови ако треба, ќе ги тужам, ќе ги пријавам само нека ме допре некој. Се мразам самата себе што сум толку емотивна Цела негативна енерија од сите ја впивам ко сунѓер, некој ако е нерасположен и јас станувам нерасположена, некој ако плаче и мене ми се плаче...абе ајде плачке една.... А најголемо влијание има толку величенствениот интернет ќе прочитам нешто неубаво, ќе ми пише некој нешто што ќе ме изнервира, ќе видам нешто тажно и толку од моето расположение....готово намалувам со интернетот....сега сметам и не можам да најдам просек колку стојам на интернет (зависи кога сум станата, кога ќе легнам и колку работа имам во текот на денот) ама ете да речам по 4-5 може и 6 саати дневно. Ќе намалувам секој ден од саатите дефинитивно. Со среќа. Фала.
Аман од оваа главоболка секоj втор ден. И знам дека памет не ми доага да идам на лекар. И ке си трпам кога сум смотана.
Се будам, влегувам на Фејсбук, гледам тој пред колку време бил уклучен и... Што, по ѓаволите, барал во 4 саат на Фејсбук?! Се налутив и често ми се случува за тоа да ме фати некој инат и нервоза.
Неможам да поверувам. Една од најдобрите другаки како ме откачи. Ауууу која кучка, ми иде фацата да и ја рснам.Ау ау ау ау ....Додека бевме средно последните две години многу се дружевме.Бевме од различен клас но живеевме во исто маало.Во средно сите машки ја шупчеа не се дружеше или знаеше со голем број луѓе...На секој голем одмор бевме заедно и после школо секој петок или сабота искачавме.Нон стоп она е кај мене или јас кај неа...Секогаш само на мене ми кажуваше некои работи...Секогаш кога ќе и притреба нешто ми се обраќаше...Е сега летово почна да се одалечува од мене...Беше со друго друшво на одмор што не ги ни знаеше од предходно...Кога се врати цело време ми квачеше дека најјако си поминала (иако јас не бев на одмор никаде оваа година )...После два дена отиде на одмор во Грција беше некаде 10 дена баш за мојот роденден...И незнам зашто цело време беше онлајн на вајбер и знаеше дека ми е роденден и не ми го честита. Уште толку ме нак*рчи. И откога дојде од вториот одмор пак се видовме и потоа испари, ја снема, ме заборави...Почна да искача со новото друштво што штотуку ги имаше запознаено.Секој ден и вртев да се видиме да искочиме низ маало и секогаш вели неможам денес со другово друштво сум искочена и толку.Сега доаѓа сабота ја викам за у дискотека и ми вика со други ке одам.Значи ни да викне ни ништо.Која кучка, како си го покажа е*аното лице на крај..Значи ми иде да ја ЗГАЗАМ.До вчера немаше со кој да искочи сега П*чка ми се прави.Абе иди бегајјјјјј!!!!! Добро може си нашла некое друштво со кое и е поинтересно и се тоа ама треба мене да ме заборави ?????...Две, три недели ми нема пишано ни здраво ни како си ни дали си добро...Уфффф... Кармата да и врати се !!!!!!
Истиот случај сме ние... Но мене тоа ми се случи кога требаше да почнам 2 година..од деца мали се знаевме,од бебиња. Таа исто во грција 10 дена отиде и после само ми велеше грција ова грција она грција вака грција така грција онака грција грција грција грција!!!!!!!! И досега не се имаме видено во германија таа замина незнам каде поубо и да не дојди
Ауу колку негативна енергија си насобрала.Олади малце не ти зависи животот од неа. Мене сестра ми има заборавено да ми честита роденден .Знам те вреѓа тоа ама што можеш да промениш.За џабе си кинеш нерви .
Не знам ама мислам и осеќам како да е малку поладен со мене. Амаааннн!! Пак лии ? Значи не можам веќе да издржам. Зашто не може да биде се во ред??? Знаеш ли колку многу му се молам на Бога за нас? Знаеш ли дека се молам никогаш да не те изгубам? Ако ти речам дека те сакам и ти ке ми кажеш..ок, вчера и сабајле сам ми кажа. Поминавме заедно одмор и сега ..досадно а..? Лелее не си свесен колку пренајмногу те сакам ..знам дека и ти мене ме сакаш..колку ли само ме сакаат сите твои роднини? Ти велат ..да не ме губиш...ама знам ти си рак во хороскоп..па.. ухх .. не знам што да кажам .. зашто не ми пишеш ти прв порака ? Макар и 1 збор да е..ке се израдувам знаеш колку многу? Секогаш јас ти пишувам прва....барем да вратеше на една.. Во октомври правиме 2 години. Те молам. Ајде да успееме заедно, можеме ! Потребен си ми , повеќе од било кога !
Не ми се јасни луѓево свој леб јадат туѓо гајле берат, не си гледаат во нивното ѓубре во дворот ами гледаат во дворот на комшијата! Моите соседи нон стоп дремат у двор и секогаш кога се спрема нешто кај нас се готви од зимници, џемови од сливи или сок од праски тие ќе застанат на оградата и нон стоп ќе зборат како било рано, па како не ве мрзи да работите, на мајка ми и велат па ти имаш ќерка има кој да ти помогне...ама се што кажуваат со некој чуден тон дури и очи превртуваат како тие да ни дале пари за да си спремиме се што си јадеме. Многу мразам некој кога по долго време ќе ми пише и тоа со оправдување дека векови го немало од не знам ти кои причини или истиот тој ќе ми го раскажува денот па перев, готвев, се скарав со свекрва ми, (а воопшто не прашува како сум јас) потоа немам што да и вратам и не знам што затоа што ми стигат на мобилниот една по друга 4 пораки последователно меѓу кои ми појаснува за децата на снаата, золвата, па комшијата била болна од рак, другарка и се развела... абе крај нема од зборување за други животи и несреќи и тоа преку пораки замислете што би се случило да ти збори во четири очи зошто не си стави патент или клуч на устата да не збори и пиши се што треба и не треба не ми е јасно. И стварно не знам кој нешто ја праша туку те гледа малку си порадосен и одма да ти ја одземе енергијата со муабет за личности кои ниту ги познавам ниту сакам да зборам за други животи си го гледам својот. Денес збори за другите пред мене утре ќе им збори нив за мене и така во круг ама никако нема да се подледне себе и својот живот ко за промена да збори за другите.
Е жими се не можам веќе се пренервирам ај да не ја кажувам причината ама тетка ми која многу ја сакам ме откачи и ми рече ОД ОВАЈ МОМЕНТ ЈАС НЕ ТИ СУМ ТЕТКА, НЕМАШ ТЕТКА
Братучеди... Какви братучеди бе.. Мрш очи да не ви видам.. Двајца излеговте од нигде и очекувате да ве сакам? Да сум пријателски настроена кон цела фамилија? Не не не.. Ми пишуваат за морал, нешто што демек го научиле од родителите ХА-ХА-ХА! Од родителот кој на мајка ми и се заканувал дека со се мене (како бебе) ќе не запали во станот.. Таков родител? Од таков родител ли сте учеле што е морал?! Очи да не ви видам...ООООЧИ! Мочко.. А и денес уште една личност ме изнервира.. Убаво рекле - нов бунар копај, во стариот не плукај.. Со кое лице ли реши да бараш услуга кога до вчера ме пцуеше до 10то колено... Мрш и ти.. Иш, мрш, гитла.. Сакам поглед кон море, не поглед кон тапчовци...
Преку глава ми се сите дома одвратни ми се никој неможам да ги поднесам,сакам сама да си седам во собава и никој да не ми влегува,да испаднам навечер со другарки да прошетам да се вратам и пак да бидам сама,неможам да ги трпам нив и нивните секојдневни кавги. Сакам оној што го сакам да ме сака.Барем еднаш да почуствувам дека може да добијам возвратена љубов,млада сум да ама ми треба во моментов некој што ке ме сака.Премногу осаменост,гледање околу себе лица што никогаш не се сакале а се заедно,психичко малтретирање доведува да уште поголема параноја и гледање негативно кон работите а исто така и недоверба,а не сакам понатаму да сум параноична не сакам да сум личност што се потресува за се сакам да бидам некоја весела,полна со живот,полна со љубов.Сакам тие што ги сакам да ме сакаат во исто време кога ќе ги сакам и јас а не секогаш или јас ги сакам они не ме сакаат или пак ке ме сакаат а јас нив да не ги сакам а после тоа обратно.
еххх. @seasopraime тоа е мојот нааааааајстар проблем .. Од како бев дете Кавгите дома беа мегу дедо ми и татко ми баба ми и мајка ми . се си беше или пак си мислев кога имав 5-6год. дека беше ок ситуацијата дома...но не била...сега кога има такви кавги одам кај дечко ми и не се вракам една недела .. Кога знам дека се помали кавгите излегувам со сестра ми на игралиште да потрчаме или со поголемата излегувам на плажа на едно топло чоколадо
Кога правиш некому услуга направи ја како што треба. Не прави човек да се покае што побарал помош од тебе...
Доаѓа Есен,и на велико дома се зборува за започнување со подготовки за зимници,а јас треба да помогнам нормално -ете овај дел ми е најомразен од цела Есен
Зашто никогаш неможам да најдам другарка која ќе биде покрај мене во добро и лошо, ајде мислев дека најдов, но погодете што ... Нож во грб повторно, зашто секогаш сакам да им помогнам на другите па и поради нив ќе се испокарам и со моите дом , јас со главата во зид , удирај , удирај али никако да сфатам дека зидот е посилен од мене. Да ми била она мене другарка нема да оди на дечко ми да му каже дека го варам ... и тоа да ми го крие цел месец да ми биде рамо за плачење додека јас се обидувам на него да му објаснам дека никогаш нема да го направам , зашто јас сум изгорена така, го знам чуството, не е пријатно. А она што прави, се сити на мојата болка ?На личност која била секогаш во било кое време била покрај неа ... Сакам да сум на некое место каде никој нема да ме знае и да почнам се од почеток .....
Те гледам еднаш во месецот. Па и вакво ли да биде? Не знам дали сакам повеќе. Разбери, дадов се од себе... Џабе е!
Те мразаааам, се мразам и себе си зошто сум со тебе. Неможам ни тебе ни себе да се поднесам. Кој гнев го имам собрано.... Тргни ми се од пред очи, тргни ми се од животот, тргни се... Остави ме да се средам и доста ме измачуваш со тој твој болен и психопатски ум! Ти би бил среќен да ме видиш мала, беспомошна и понизна, само тогаш би бил среќен! И не можеш да сфатиш дека не сакам да бидеш до мене, ти мислиш дека без тебе јас не можам да постојам, дека сум зависна... Мене не ми треба во моментов никој, само сум си потребна самата на себе, вистинската јас. Онаква каква бев пред да ме претвориш во оваа сенка на себе си!
