Многу. Многу. Многу носталгичен сум јас. За мене важи „Дома си е дома.“ Арно ама, како минува времето, нема фајде од дома...
Носталгична сум за детството и безгрижните детски игри , за времињата кога трачаревме со другарките и потајно ги ѕиркавме симпатиите ... Времето кога баба ми и мајка ми ме викаа од улица за ручек , кога со нетрпение чекавме да дојде ноќта за да играме криенка , или утрото за да гледаме покемон . Носталгија ме фаќа и кога не сум видела некој од ближна фамилија подолг временски период , или кога нема да се слушнам со пријателка подолг период .. Кога би требала да си одам од местото на живеење , исто би била носталгична ..
Не живеам во странство, ама кога би живеела некаде надвор од Мк, сигурна сум дека ќе чувствувам носталгија.
