Од здравствена гледна точка постот има смисол, но од верска е сосема ирационален. Иако верата е ирационална категорија самата по себе, умилкувањето кон разни богови по пат на исхрана е смешно, дури и ако постои врховно семоќно битие кое го створило универзумот - малку е потценувачки да се верува дека го интересира дали некој човек на една небитна планета таму некаде постел или не постел. Сериозно...
Досега не сум постела но сакам да го направам тоа. Особено сакам да постам еден месец пред Велигден. Се прашувам, дали ако никогаш во мојот живот не постам тоа ќе ме направи помал верник иако се друго почитувам?
Накратко само ги ѕирнав коментариве, немам време да читам се’, но ми забоде око еден, дека со постот ќе ни се простат сите гревови. Се надевам искрено дека никој не го мисли тоа кога пости затоа што е тотално погрешно. Постот е долга и широка тема, да не правиме муабет за тоа дека библиски и не е баш така како што се тера православно. Има неколку вида на постење, од апсолутно без храна и вода, до само на вода, до постот на Даниел и така натаму. Но, кој пост и да се одбере, целта е прочистување на телото и слабеење на телесните потреби и нагони за да се создадат услови за подобра духовна врска. Еве едно интересно видео ако некој сака и има време да го гледа, убаво се објаснува во него, иако не е православен христијанин пасторов.
Sum postela mnogu pati i bozikni i velindenski posti nekogas poslednata nedela , nekogas celosni posti , ona sto me interesira dali vo boziknive praznici se jade maslo ??
Најчесто да, освен во среда и петок. Ако е црвено слово или празник со крвче дозволено е масло да се јаде и во петок и во среда. Со тоа што риба (во било кој ден) не се јаде до Пречиста и после свети Спиридон (или после свети Игњатиј Богоносец).
цели пости се до Божик , али може да се пости првата недела без масло и да се причестите , или последната недела без масло и тогаш да се причестите пооззз
јас никогаш не сум се исповедила , одам во црква , постам се причествувам , а се молам на Бог секој ден , можеби би се исповедила некогаш , али моите маки и гревови ке останат мегу мене и Бог , ако нешто грешам нека биде гревот на мене
Епа правиш голема грешка. Бидејќи ако не се исповедаме сите гревови ни остануваат, а кога се исповедуваме нам ни се проштеваат. Посебно, ако си мислиме себеси добро, мораме да се исповедаме пред причесната. Причесната е оган кој ги гори нашите исповедани гревови, но ако нашите гревови не се исповедани и покајани тогаш ќе се запалиме себеси. Да се исповедаме што е можно почесто, особено пред светата причест.
