Vi blagodaram na odgovorot. Dali ste imale iskustvo so odlozuvanje? Inaku koga se javiv ne mi spomnaa razlicni lokacii samo mi rekoa deka treba uput za kaj niv, pa ke ne prenasocat kaj sto treba otkako ke otideme tamu. Jas sakam sepak da slusnam iskustvo dali nekoj odlozil do sega, ne sakam da zgresam, da ne sum prezastitnicki nastroena, ama od druga strana i da ne go frlam vo ognot, i da ne moze da se osvesti kaj se naogja taa cela godina. Mene licno mi lici deka ke mu bide premnogu pocnuvanjeto sega, nekako nema nekoja odgovornost, i se plasham deka samo ke ni bide pregolem stres na site doma pokraj nego, a na nego najmnogu. Ako ima nekoj takvo iskustvo ve molam spodelete. Pozdrav
Второ одделение второ полугодие и тоа сега пред распуст за прв пат седна самоиницијативно да напише домашно. Така да не се надевај дека нешто догодина ќе биде поинаку. Освен ако стварно цела група остане за следна година, па така да одложите.
Во случајов цела група си се по правило за следна година (родени се 2019г), а само 2 (или 3) деца се 2018. Не знам другите што се 2018 дали ќе се запишат сега во прво (најверојатно да). Независно од нив, другарчињата со кои е цело време и се дружат најмногу остануваат уште една година во градинка. И од Септември наместо да биде безгрижно дете, треба уште недозреано за обврски да му се наметнат и пишување домаши, и седење на часови.. тоа ми е најголемата мисла. Инаку да, можеби и догодина нема да му се пишува самоинцијативно домашно, и да учи, ама мислам дека ќе биде посвесен за се што носи училиштето.. Не можам да одлучам што е поправилно, затоа барам искуство со вакво нешто. Многу ми е мисла периодов што е најправилно, и треба побрзо да се одлучиме. Секое споделено искуство е добредојдено (и во насока на моето размислување а и спротивно). Поздрав
А, врз основа на што ќе бараш одложување? Затоа што дуграчињата од група се помали или.... Па, на училиште ќе најде други другарчиња. Освен со врски (што ми е тотална глупост) не знам како да одложиш одење на училиште во ситуацијава кога детето е здраво и право, а и не ја гледам потребата од тоа. Сега може ти делува оправдано, ама понатаму кога неговите врсници ќе бидат во погорно одделение, не знам дали ќе му биде сеедно на детето. Не комплицирај и не драматизирај. Пушти си го детето како и сите негови врсници на училиште. Таман си е.
Правилата се јасни за поаѓање во училиште. Поаѓаат на училиште во годината во која полнат 6 години. Можност за избор имаат само деца родени во Јануари (тие може да се одлучи дали ќе појдат со полни 5 или со полни 6). Мене само не ми е јасно зошто е твоето дете со помала група во градинка и не знам како ти проценуваш дека твоето дете не е зрело за на училиште. Имаш некои претходни сознанија, сте имаме некој проблем во прилагодување, во градинка се жалат дека не сака да соработува и не завршува ништо од зададените задачи, заостанува во моторички вештини (пример не знае сеуште да држи молив), не се изразува со јасни реченици и слично. Ако оди со помала група бидејќи не било прилагодено со врсниците тогаш можеби треба да се сомневаш во тешкотии и да размислуваш на одложување. Ако оди со помала група зашто во таа каде што требало да оди немало место тогаш немаш простор за размислување околу одложување. Ако имаш двоумење прбо види вработените во градинката дали го проценуваат како подготвени или не за училиште. Често пати тие подобро проценуваат зашто ти нема шанси да видиш како работи и како се снаоѓа во група кога ти или некој од домашните не е таму. Ако од таму ти кажат не е спремно детето барај проценка во Симпо. Во сите други случаи пушташ дете на школо и тоа е тоа. Во меѓувреме работете со логопед со кој работењето продолжува и во тек на школување. Како за сите така и за него. Јас лично пуштив дете родено во Јануари со претходната календарска година. Ама мене од градинка ми рекоа дека ако остане уште една година многу ќе напредне и потоа во прво ќе му биде досадно. И ене го во школо се врти на час и место не го собира зашто брзо ги сфаќа работите и да досадно му е ако не му дадат плус задолженија. Често не завршува на час зашто се загледува во чавки низ прозор и потоа брза. На тестови што почнаа сега во трето да ги прават секогаш е со најмногу поени. Моето дете е когнитивно напредно и затоа и тргна во школо тогаш кога тргна. За домашно тек сега во трето почнува самоиницијативно да пишува. Ама не е единствен. Скоро сите се такви. Имаат три девојчиња што се послушни и мирни и тивки и пишуваат самоиницијативно домашни. Другите 25 од одделение се турни ме да кинисам кога станува збор за домашни. Од аспект на поведение најнемирно е детето што е скоро година дена постаро од моето дете односно родено е во Февруари и тргнато на школо со 6 и 8 месеци. Така што правила за прилагодување, успех во школо и пишување домашни нема. Се зависи од дете до дете. Е сега вака кога напшишав изгледа дека се багаботни одделение, ама не се. Прилично се грижат едни за други, нема некои поголеми проблеми од аспект на навреди и тепачки, имаат дете со посебни потреби што е супер прифатено и генерално сакаат да одат на училиште. Се е до тоа каква атмосфера ќе создадат наставничките. Нашите потрошија добар дел од времето на создавање единствно меѓу децата на почеток на прво одделени. Тек во трето почнуваат да ги двојат по успех.
Благодарам на одговорот, многу ми значеше и вакво мислење да слушнам. Инаку во градинка е со генерација деца помали од него по случајност, таму имало место кога се правеле групите, и таму остана до сега. Ќе размислам сепак, ќе отидеме и во училиштето на тој разговор што го имаат со детето педагог/психолог.. Ќе разговарам и во градинката што ќе ми кажат, па ќе одлучиме. Многу ми значење деталниот одговор, за да добијам поголема слика. Јас некако се мислам дека емотивно не е подготвен, плус дека работиме со логопед за некои гласови, плус дека имаме блиско детенце со неполни 6 тргнато во прво одделение одвај се соземаа цела година, а од второ си беше нормално, и искомбинирани повеќе причини ме натераа да мислам во таа насока. Инаку вака општо развојот му е нормален, нема други причини.
Не можеш да носиш одлуки за твоето дете врз основа на туѓи деца. Мојот на пример ниту еднаш не заплака при одење во школо иако некогаш вика дека не сака да оди во школо дента (ама и мене не ми се оди секој ден на работа), а детето од комшиите што тргна во исто време со него и е родено до Април (значи со полни 6) цело прво полугодие плачеше на влегување во школо секој ден. Пак ќе ти кажам од дете до дете има разлика. Исто така има разлика од наставничка до наставничка. Секоја има ралзичен пристап. Нашите две на пример во прво полугодие од прво одделение не им даваа домашна дома освен малку за викенд. Првото полугодие беше прилагодување и сепак на крај од првото полугодие од прво одделение децата беа спремни за да почнат со усвојување букви. Другото одделение добиваа домашни во Октомври. Има многу фактори кои влијата на тоа дали детето побрзо ќе се прилагоди или поспоро.
Др Ристовски. Важно ми беше да има добар преглед па затоа таму го однесов. Ако ти е за потврда можеш било каде
Дали наставничките вложуваат енергија да ги мотивираат оние дечиња кои несакаат баш да пишуваат на час? Ако да,со кои методи?
Наставничката вложува, ама и дечиња има кои не сакаат да соработуваат ич. Кога не може да се справи ги бара родителите да разговараат дома со детето. Ги мотивира најчесто со стикери на рачиња, петки со смајли и слично. Ама има дечиња кои се лутат и одбиваат да соработуваат и навистина не може да се излезе на крај. За ова и јас се чудев ова од родители што си кажуваат а и дете дома ми пренесува што се случува во школо. Навистина тоа им е работа, ама мораат да имаат ортоми нерви. Последно детенце што кажуваше одбива да пишува, се лути и го фрла моливот, па дури и плаче ако го тера наставничката. А денес се знае не смеат казни, не смеат глас да повишат на ученикот, како излегуваат на крај не знам...
Епа коа ги запнаа децата на 5ипол години да дремат у клупа, нека се справуваат. Ние како родители немаме право да бираме дали сметаме дека нашето дете е спремно или не, морало да иде. Ако морало нека си излезат на крај, да не не бараат после нас родителите, небивало ова небивало она...
Така е, ама ова се случува и со дечиња од второ и трето одделение. Наставниците не се криви што порано тргнуваат.
Печати со смајлиња во тетратка, стикери на рака, во второ и понатаму сите меѓу себе си проверуваат дали е нешто точно или не. Ако се целодневна имаат шанса да завршат и во вториот дел од денот. Повеќе од тоа не ни можат да направат. Дел до работата е и на родителите. Не може само наставниците да мотивираат. Главната порака за вредноста на учењето сепак од дома доаѓа.
Ама и казнувањето не е начин.Ниту издеравање.Има осетливи деца.Еве моето...збориме дома,на моменти се размрзува да пишува.Наставник настапува со дерење и го расплакува.Кај моево дупло повеќе инат се појавува,за да после во сон плаче и ми вика нареден ден:“мамо нејкам да одам во школо,ќе ми се смејат“. Па не е решение и психолошки булинг од наставничката.Нејзина претерана реакција.Не е лесно ни за нив,ама свесно се определиле за работа со деца. пс-случајно направив replay на тебе
Казнување никако не е начин. Разговарајте со наставничките дека кај детето има страв кога му викаат дека мора да сработи. Секако на таа возраст им треба мотивирање ко е е позитивно, а не страв од казна.
Кај нас го немаме тој проблем со викање. Во наше време ни викаа, не плескаа во школо, и јас не сум за тој принцип скраја да е. Дечињата некако денес се многу поосетливи, со страв се полни. Кај нас од учителката син ми го обожава школото. Има некој нејзин принцип, дали и ние што убаво му зборуваме ама ептен позитивно влијае за неговата желба. Некогаш и до самото детенце е, еве две, три другарчиња не сакаат во школо а иста наставничка. Мора и ние многу да зборуваме со нив, повеќе ние отколку наставничките. Зборувај со неа штом дете има трауми, ќе му развие одбивност и трауми кон школо. Сите дечиња не се исти.
