Сите мажи во мојот живот (роднини, пријатели, дечковци) се многу емотивни. Посебно пред мене, не знам што е тоа што ги тера мажите во мојот живот да си поплачат пред мене, а жените да ми се прават силни и јаки како да не ги знам дека се изгубени кокошки. И тоа е океј, благодарна сум што постојам со искрени мажи и посебно сум благодарна што знам дека ќе живеат долго: проблемите не ги стискаат во себе. А вие стегајте ги вашите мажи, трупајте им ги вашите камења пошо нели, вие сте принцези. Сериозно, тоа на крај се собира, во срцето, затоа мажите имаат помал животен век. Еве, чат пат ќе ми излезе нешто хипстерко да преслушам уз кафе, уз садови што ме чекаат за миење. И кој и к*р на оваа комшиката со оваа Мистириос уејс песната, по триста пати на ден ебате лигавите.
Нас жените од мали не учат дека треба да бидеме совршени. Не да бидеме свои,туку да припаѓаме на определен калап. По тоа запаѓаме во магичен круг на неприфаќање на себеси и на нашето тело. Ги маскираме и криеме недостатоците и со тоа стануваме се повеќе свесни дека има дел од нашето тело од кој се срамиме. Не се трудиме да го подобриме,туку го криеме. Има недостатоци кои и не може да се скријат целосно,па ги покриваме со облека и се срамиме и не уживаме во интимноста со мажот кој го сакаме заради нив. Запаленото светло во спалната соба го доживуваме како микроскоп кој го следи нашето тело и го обележува секој недостаток. Како станувам повозрасна,се повеќе учам да го сакам своето тело,да го запознаам и да му бидам благодарна што е здраво и силно и способно да напредува. Наместо да го трујам со негативните чувства кон недостатоците,одбирам да го потхранам со љубов и внимание. Затоа што заслужува. Постот ми е поттикнат од едно ново и според мене корисно движење на социјалните мрежи,што опфаќа селфи слики од жени во кои тие го покажуваат и со тоа го прифаќаат она што го сметаат како свој недостаток. Најчесто тоа се стриите и затоа е под хаштаг thighreading
Среќна сум кога читам добра книга, среќна сум кога ќе направам ручек/вечера за моите намили и сите заедно кога сме среќни, среќна сум кога брат ми сабајле ќе стане и ќе ми каже дадо те сакам, среќна сум кога ќе се видам со братучед ми и ќе ме изнагушка и цел саат си се гушкаме и смееме, среќна сум наутро кога ме будат моите две миленичиња.... Среќна сум.... Бидејки во мојов живот има прекрасни личности кои ги сакам најмногу. Кој кажа дека животот не е убав? Животот не е мед и млеко но сите имаме некој кој сакаме и некој кој не сака, безразлика дали е мајка, брат, сестра, внуче, другар\ка или некое милениче... Сепак, животот е убав.
Ако за нешто срамота е да се жалам од работата е тоа што уживам кога ќе си влезам во празната хотелска соба само за мене и сите луксузи со неа. Мука ти е што следниот ден имаш хаос...ама и убаво ти е па. Се дешавало и орангутани од луѓе според ниво на ментален развој да носиш, па да се караш зошто искорнал штекер, скршил нешто...и он на тоа вика - па далеку ми беше ова или она... Ама добро, тоа е минорно. Си се радувкам и си ја полнам агендава за до крај на годината. И сто посто ќе има некој што не јаде путер за доручек, па ќе треба да му бараме маргарин по можност бордс еве, ама... ај. Од такви настани билдаш самодоверба и си викаш - леле какви има, јас себе си си се малтретирам со високи очекувања, осудувања на лични особини, абеее ајдее шетааај. И сакам мирис на кожа... си купив кондурчиНа, ме заебаваат дека лечам срце, сум ги извадила на биро и си ги душкам. Лепрекон-жена!!! Сакаш хотел убав, сакаш кожа на нога? Ју хев ту уорк бич! И се се заврши како што треба... си ветив тетоважа после сите овие настани и утре ќе си ја исполнам, конечно! И пак јас сум будалата која се даде максимално, а за ист ќар, но не е битно. Ако нешто ми фали во оваа држава тоа е работна етика, што никогаш нема да ја имаме...
Игнорирањето на проблемите во мој случај често се покажало како најефикасно решение. Па да, колку пати само некој проблем само сум го ставила на игнор, а не сум се замарала да го решам одма и оп магично, со текот на времето се решил или испраил, не постои. Затоа не се замарајте многу многу, значи и така се решавале проблеми. Многу интересен ми е феноменот како некои мажи сакаат да глумат силни мачо типови, јаки момци, демек влијателни во многу кругови, самостојни, а дома, ха! Дома чекаат ручече од мамичка. Ех, таквите ми се всушност најголеми слабаци, се им е само маска. Додека пак оние стварно силните, маж во вистинска смисла на зборот, лав бе, преде како маче пред мене. И незнам зошто е тоа така, изгледа имам некоја моќ на скротување. И не се работи само за мажи кои се емотивно инволвирани туку и рандом мажи за кои знам дека се силни карактери, моќни, влијателни и штознам... Смешно ми е дури, вака од страна ги гледаш во едно светло, а во мое друштво сосема друго. Ма не се замарам ниту со мачори ниту со предење, ниту ми значи нешто. Ај гитла.
Луѓе, не, се гледам пред мене освен луѓе не...Гледам монструми кои се обидуваат на секаков начин испијат твојата енергија, да ја исцицаат твојата душа и остават. А кога се неенергични, тогаш се и најопасни тивко се привлекуваат кон тебе, ти стануваат блиски во срцето, топличко ги гледаш а тие ладно ти забиваат не ножеви ами цели санти со мраз во грб... Нешто те студенка таму назад, но продолжуваш нанапред, но до кога, до каде ?
Во месарница по грешка наместо бројот на мајка ми, им го дадов мојот уште одамна, незнам кога беше. И еве, денес ми пишале порака дека по повод мојата лојалност ми подаруваат пакетче димен колбас, за празникот Илинден. Помислиле на мене. Уф, каков подарок ќе си добијам, па како ќе го прославам Илинден со него...
Имам лоша навика ко за млад човек слушам вести и ги анализирам бетер од пензионер коментирам и тоа што не ми е од работа на пример бистрам политика пошто матна е кај нас политикава па мора некој да ја избистри "Скандалозно вршите партиски вработувања во Центар"-му рекол зајакот на магарето (ова е понова верзија на онаа поговорката со подбуцнувањето за ушите меѓу зајакот и магарето) Слушам и се чудам што е скандалозното во партиско вработување ко да е нешто непознато иако не е праведно факт е дека во нашава држава се така функционира и за хигиеничар да си ти бараат партиска книшка туку тешко на оние кои навистина поседуваат квалитет и заслужуваат да бидат на добри раководни функции и работни местa но бидејќи немаат вујко владика и партиска книшка остануваат на патот ама па како се вели политиката е курва а донекаде и животот не е нешто бајче мило па не треба да не чуди што поштениот е поштено изигран и заебан и препуштен сам да се избори за своето место под сонцето и ѕвездите.
Знаете што е иронија? Легнуваш да се изрелаксираш, ти влага дома и ти пее - неверна, не си, не си верна, неверна си ти лепотице, неверна си, не си, не си моја, бистра цуро ти красотице, пола моја, пола до крај своја, скроз луда лепотице...ме гледа и се подсмешнува. Не реагирам... Се тушира...продолжува да пее. Си викам што пее овој лудиов, што е со песнава... ја најдов, ја пуштив ГЛАСНО, у реду е човече. (си направив филм дека нешто ме пеца без врска... не да не, како права жена, мора да има подконтекст на се нали). И застанува мирен и си диригира и вика пази сеа - бродоите мирно мирно пловеа очи ми твоите бадем очи зедоја...Ме бубнува во нос...хммм...оќеј?!?!?! И вика, јака е, па уште и намига. Викам ми се свиѓа. И тој упорно, ама нели е јака? Викам многу е супер, само да не се пронаоѓаш, тој пак - па не, делумно, ама признај дека е јак текстот?!? Пак одговарам - супер е, ме бендисува и музиката ми се свиѓа, од тие моите циганарија малце. И на тоа, господинот - ај сврти се види малце у видеово... се вртам- хопааа, на видеото Ориѓански и Лешоски на сликче. Хопааа...ХОПАААА... Се окезив. Текстот за лепотицата бил на Лешоски. А требаше да ми биде јасно дека е на Лешоски, па толку лепотице...кај има на друго место?!? Ме шлапна по гз и ми вика - ШАХ МАТ ЛЕПОТИЦЕ! и си легна да си чита... Еве се смее и си играме - штооо? ништо, бе ништо хехе. е штооо? Абе ништо...хехе... И ме гали по коса како шлаки и се смее и ја пушта на рипит. Од увек сме имале лав хејт однос... вечерва може и ќе степаме или ќе го испратам дома. Добро бе, се десило, една факинг песна, со музика...И Мајли Сајрус ја следат милиони па уште е шит, шо? Ми се чини поголем проблем во врскава ми станува Лешоски од време на време, отколку тоа што ми остава капки на огледалата... и шо знае да ми рече дека сум тежок човек. Сум! Таа сум! Не викам дека така треба да остане! Е така...да не остане незабележано... пошто сум поштена, од фемина завршив на кавр фото, па да бидам искрена до крај како мојов живот е комичен кога не е трагичен. Лепотици едни!!! А уште си стојам на истото за поезијата. Ама еве знаете како скромно си заклучува - да бе, лигушки и патетично е таму некој идиот да ти пишува вакви ствари или да ти ги пее, ама кога ти доаѓаат од човек што го сакаш убаво ти е,а? Ааау чекај малку, па ти ме сакаааш, значи стварно ме сакаш? Ќе чуете ако сум го убила до крај на денов...и ноќва... Ај лепотици, уживајте!
Дојде и денот за пакување Не дека не уживам во пакувањето, туку ме фаќа мрза некогаш И не само тоа, најтрагичното е што едвај го затворам куферот. Мора да седнем над него, па да се затвори. Причината за тоа, сигурно на сите ви е позната, - премногу облека Значи секогаш зимам алишта што никогаш на одмор не ги облакам, ама сепак мора да се стават во куфер Овојпат, решив и си ветувам сама на себе, дека нема да земем многу алишта!! Имајте убав ден луѓе
Некаде прочитав: „Да беше патувањето бесплатно, немаше да ме видите уште еднаш.“ Навистина, да можам би испарила одовде во истава секунда, во потрага по нешто ново, непознато. Ми здосади едноличност, истите куќи, истите дрвја, истите улици, истите луѓе. Сакам нови работи, сакам да одам низ сообраќај во метрополите, да талкам низ огромни шуми, да се печам низ пустини, да дишам планински воздух, да се топам под зајдисонца, да дочекувам изгрејсонца, да ги гледам ѕвездите до доцна... Некаде далеку одовде, во светот, каде што никој нема да може да ме најде. Сакам да го имам светот под моите нозе, и само со еден куфер со мене да ги истражувам неговите убавини.
Земав да правам макарони и се заседнав пред лаптоп, па цело тенџере загорело, еден саат го миев, а макароните ич не беа вкусни. Домаќинка лвл: ни макарони не знам да направам.
Биди она што си.. Освен сиромав, депресивен, грд, анорексичен, гојазен или геј. Или у превод - биди општествен робот кој ќе дозволи ,,идеалистите'' да ги лечат сопствените комплекси преку тебе.. Не знам колку забележувате, но, јас неодамна дојдов до заклучок дека формулата за успех во овој наш црн фиктивен меур, се` состои во тоа, да земеш и сите несовршености грубо да ги згужваш и натрупаш во орманот, а потоа добро да ги заклучиш таму, преправајќи се дека не постојат. Додека, од намерата дека некогаш конечно ќе полеташ, секогаш ќе те отргнат волците во јагнешка кожа. Знаете, оној добро познат збир огорчени простодушни зликовци, со срце постудено и од Антарктикот. Ликови, облиени во лажна самодоверба, чиј најскап накит се` лажните насмевки нанижени на деведесет и третата маска. И фактот дека не се ништо повеќе од егоцентрични незрели социопати, иако одвнатре ги растргнува, сепак не ги спречува да ве убедуваат дека се совршени. И оваа констатација не е воопшто беспричински донесена.. Веќе подолго време минувам низ овој транзитен период кога размислувам, преиспитувам и вагам вредности. Но, едно денешно збиднување особено ми го привлече вниманието.. Имено, утрово наминав до блиската фризерница да закажам термин за потстрижување, и така стоејќи додека чекав да стаса фризерката, се разминав со една девојка, која инстантно по нејзиното излегување, подлегна на негативни критики за нејзиното неиздипилирано тело од страна на други две девојки кои како мене чекаа. Останав запрепастена. Зато дечки, да се разбереме... Телото е ваш ,,храм'', и него ќе го третирате онака како што вие сакате! Тоа подразбира дека вашата желба не секогаш мора да се поклопува со баналните модни стандарди, или фантазиско провлечени пропорционални линии. Битно е да бидете здрави, а списанијата со голи фотошопирани тетки и чиковци не се ни одблизу репер за здравје, туку напротив, амез во кој само се продлабочува несигурноста до недоглед. Бај д веј, оф топик - Конечно е официјално прогласено долгото присуство на портокаловата фаза! Орден!?
Само пази сецкан да не ти го дадат. Ќе ти го расипат празникот . Јас ли валкани мисли? Ма неее . Шала на страна. Денеска падна договор со либето мое за на одмор. Онака скроз спонтано и непланирано. Му кажувам за една понуда на мобилен, онака како можна опција и ми се јавува по 15 минути ми вика „Драга јас однесов капар во агенција“. Ме чуди со неговата одлучност во последно време. Ич не беше таков. Ама ако сакам кога ме изненадува. И за разлика од други години ич не се замарам какво ќе биде местото, сместувањето дрн дрн. Битно ми е дека ќе имаме 9 дена само за нас двајца , да се одмориме од турбуленциите што ги имавме периодов. Многу ми се намачи душичка. Но сепак излеговме од се тоа уште позаљубени и уште посилни. Почнавме и да правиме планчиња и за заеднички живот. Се надевам се ќе биде во ред. Да сме здрави и живи само, другото ќе се нареди. Имајте убава вечер драги мои.
Мори девојко..која девојка...пуста жено...не бе,девојка е уште...море арно си реков јас.Море пуста жено, златна таа.Абре 18 години си,абре шо се облекуваш како Кајли Џенер,шо се пустиш на 18 да бидеш така возрасна да речам?Да,18 се рачуна како да влегуваш во светот на возрасните.Ама девојка си сеуште бре жено мачна,душа мачнааааа!И шо ако имаш 18?Да не те знаев,ќе си речев оваа тетка ќе да има 25-6.Има време за се'.Не знам зошто толку некои брзаат да пораснат,кога после ќе бараат обратно:сакам да сум детееее!Е ќе црекаш после да бидеш дете,ќе го бараш детето во тебе. Уште поненормална ситуација,според мене,е шо имам комшивче,мало околу 4-5 годинчиња.Абре ало,на детето му требаат играчки,да скока со јажето,да ужива во животот,да се смеј како да видело како коњ вози ферари,да игра криенка и шо не.Но не му треба ајфон 4.Детето така ќе расти,со паметот оставен на ајфонот?Нека му купуваат ајфон,не сум против,но на толку мала возраст,то не ми е соодветно.Ќе играло игри не знам што.Тоа со очите да си ги расипи над ајфонот,игра го викате?Наместо погоре шо напишав? Како ќе знае шо е куку(криенка),шо е лепчиња,шо е ова шо е она?Ајфонот ќе му кажи бе,ајфонот. И за крај....да патувам.Да сакам премногу.И ако то е бесплатна работа,фри тинг иф ју ноу ват ај мин(за малце вајоминг ќе кажев),јас со задоволство ќе му ја летнев на Хаваине онаму и немаше да се вратам... Луѓенца златни,најубаво е мозокот да ти е во лера.Од ниедна болест да не ми се плашите,само од мозокот. Ако мозокот ви зајде,то ест паси некаде,е тогаш сте готови драги фемињаковци златни.(поинтересен беше начинот на кој една козметичарка ми го кажа ова,ама ако...) Ве гушкам јас и ве сака Верка(ду ју вант лешници/ореви енд дет тингс,верка вил гоу ту да форест фор ју,лав ју Верка Лешниковска)
