Нешто што најмногу посакувам е да ги заборавам куферот и торбицата засекогаш и никогаш да не се пакувам. Преку глава ми е веќе од распоредување алишта средување за мене за него,ваму два дена, таму два дена уфф . Пред два дена се вратив од кај моите со два огромни куфери. Значи луѓе абе секогаш има што да се земе од дома. Никогаш не сум излегла со ранче или со мала торбичка и да си се вратам дома без да се мачам да тегнам куфер Е сеа уште не убаво распакувана јас треба пак да се пакувам За прв пат ќе одам кај свеки на гости сама без него Ќе има смешки знам , држете ми среќа да не пукнам од осаменост и патење по љубави
Пријателите си ги бираш, роднините не можеш. Не мора да значи дека мора да контактираш со некој само затоа што ти е во фамилија. Ич не сакам исфорсирани односи.
Па добро бе да му се сневиди,што другарка ќе беше..Ме лажела ич око не и трепнуе,којзнае која и е целта.И не ,не ми кажа некој друг,самата си открив и те фатив во лага.Не ми се верува.Оти бе таква испадна ? Пу.Луташ по среќата да си ја најдеш изгледа ама ништо,а? Љубоморна си многу ,ете така за се си љубоморна.Не можеш да скриеш ти се гледа по фацата и вештачкото однесување. А најдобра другарка као демек.Да бе,си мислев со години тоа и пред месец дена сфатив дека не си ми ,а сеа тоа и уште еднаш се докажа,а верувам и уште многу пати.Океј другарке,јас мразам да го кријам ова,па затоа во лице ќе те прашам две три прашања, не стрплива сум за одговорите.
Понекогаш си мислам за тоа колку работи сакав, а не успеав да ги остварам. Се поклопија со некои други работи што ги сакав, а не беше возможно да ги искомбинирам и се‘ да постигнам. Неблагодарно би било да кажам дека сега вака не сум среќна, напротив, многу сум, ама сепак некогаш ми одат натаму мислите и ми е криво за некои работи што никогаш нема да бидат. И од секогаш ми било тешко да се одлучам за едно, иако одлуката што ја правам на крај е стварно поткрепена и никогаш не сум се покајала, ама тоа не значи дека другите опции ми испариле од мисли за навек. Некои работи не знам да ги оставам да си одат. Ми текнува и кога се запишував на факултат паметот ми леташе на 6 страни, навидум се беше донекаде сродно, а толку различно. На крај успеав и смер да сменам на сред студирање...И ден денешен и покрај тоа што се‘ уште сметам дека ја направив најправилната одлука и дека животот ме донесе пред ситуации и можности за градење убава кариера што ќе ме исполнува, сепак ме јаде црв од време на време за она другото што го оставив позади, па си лутам некаде со мислите и си замислувам каков би ми бил сега животот ако тргнев во некоја друга насока. Па ми доаѓа реалноста пред очи и си викам - Е будала си стварно! И така се‘ до наредното одлетување со паметот. Од друга страна понекогаш се тешам дека ќе успеам барем дел од тоа да остварам преку некое хоби, иако малку тешко веројатно, ама што да не си се понадевам, можеби и стварно ќе ми се укаже шанса некогаш да биде, ако се‘ уште ми лута барем помислата некаде низ паметов па со некои макар мали и ситни постапки несвесно да се движам кон тоа. Мајчице, тешки ми се вакви денови кога од сабајле ќе почнам да мозгам глупости и да се себеиспитувам колку можам и што сум направила Не дека не е фино од време на време, ама што па баш денес мораше. Ми се поклопи изгледа и со ценетиот пмс...успеав и да јадам три пати од сабајле, таман да ми тежи се одеднаш. Наслов за денов - Дајте вино хочу лом
Многу мразам луѓе со кои се нема разбирачка.значи ти му велиш анте тој анте......Па уште паметен ке ти се направи демек е во право ,а си знае длабоко во душата дека ја оплескал и тоа убаво.Да не се знаело да се признае грешка.Што его ке беше попопо
Една убава иницијатива за нас, нам блиските и сите луѓе коишто нешто ни значат. Да ја поздравиме иницијативата! http://www.kurir.mk/makedonija/vesti/214912-FOTO-Vozi-kako-sekoe-dete-na-ulica-da-e-tvoe-dete
Сакам есен и сакам ладно време и бев една од тие кои го бараа ладново време и со душа го чекаа. Ама тој преоден период кога дома ти е постудено и се мрзнеш, седиш под ќебе, натуткан, па треба да излезеш надвор за да се стоплиш ми е . Досадно. Додуша, кога ќе видите од светлата страна, тоа е добра мотивација за излегување од дома и за уживање во денска или попладневна прошетка. (Слабо ПМС, а? )
Викенд, а јас повторно си дојдов дома да си ги јадам нај вкусните јадења на мама. Колку е убаво сабајле да се разбудиш дома, таа топлина, мирисот на што туку сварено турско кафе..
... Старата ми се закани: Само да дојде татко ти! Ќе видиш ти!! Очите ми беа полни солзи, а телото како лист растреперено. Во недостаток на родителска грижа, ,,вандализмот" го покажав на дело. Таа и онака никогаш не ме сакаше, па ова и беше само еден плус додаден на листата. Требаше да тргнеме на пат. Брат ми поисплашен и од мене, ме повлече за рака. Беше секогаш заштитнички настроен кон неа. Можеби и јас би била, доколку не ме носеше порано во школо и забораваше да ме земе. Дојде и татко ми. Беше лут. Сакав да викам колку ме држи глас. Да избегам што подалеку од нив. Чекав да се случи нешто. Чекав татко ми за прв пат во животот да ме истепа или пак да ми удри шамар. Но, не. Беше лут, но нејзе. И беше лут, бидејќи не се грижеше воопшто за мене. Татко ми е оној заштитник после мајката. Старата веќе со години ја нема, а татко ми остана ист ко оној ден.
Да, баклавата на Миранда е.Која @crimson @marama jа сакаат многу. А јас нив, затоа што секој Бајрам се тука да ја пробаат.
Добро, кога знаете дека нешто сте згрешиле, кога знаете дека не сте во право и сте ја повредиле другата личност, зар не знаете да кажате извини? Барем едно Spoiler ЕБАНО извини...
Ne sakam da izigravam dezuren policaec, ama ic da ne misli oti vo Italija ke se usreki. Jas gi vikam zabari niv. Sum zapoznala mnogu luge od mnogu razlicni drzavi ama od niv i portugalcite poodvratni nema. Kaj niv najvazno e koj kako se oblekuva, koj kako izgleda... vo globala mnogu se povrsni i vrednostite im se katastrofa. Poligav i poglup narod ne sum videla, na isto nivo na glupoka mi se so portugalcite... Ako gi biduva za nesto to e moda i gotvenje... inaku se apla. Zenskite se katastrofa; ne gi gledajte tie na televizija sto se ispokrsuvaat, retko nekoja takva italjanka da sretnes. Poveketo se niski, crni, so debeli gazovi. Mazite im se na drugo nivou-> izdepelirani race, noze, gradi, intimni delovi, vegi (se sto depilirame nie zenite, toa depiliraat i tie). Frizurite se kako na tie zelenite papagali, bradite neguvani do daska i farmerkite podprceni dolu (kako da se spremaat vo voda da vleguvaat ribi da lovat).
Edna eks drugarka za skoro ke pravi svadba,odamna ne sme vo bliski odnosi i ne ni ocekuvam deka treba da me pokani,a taa naokolu po lugeto zboruva so znak prasalnik i sum bila jas,a nejzinite ja terale da me pokani...aman bre zeno trosok e svadvata i kako prvo ne se ni lutam ne sum ti na listata na bliski luge odamna,daj molim te ne go zemaj vo usta moeto ime poveke ,vo narodot ke se objasnuvame sega sto kako ,ko kriminalec da sum,ajt tamu srekno neka ti e ,i ne beri gajle za mene ic,prosteno ti e P.s abe kolku mi falea vasite postovi vo temava,2 saati ne mozev da ve dochitam
Вчера бев на мекици, па потоа сонував како ме брка бебе. Да, бебе што едвај лази, ама ептен беше брзо и имаше заби Интересна потсвест, колку сликовито ми го опиша мојот страв од имање бебе. Ама навистина, чувствувам дека е рано. Се смеевме со дечко ми, кога му реков дека се осеќам ко девојче што оди на работа. Претпоставувате дека ме зезаше дека платата ја трошам на играчки. Сабота ден за серии, книги, кафе во кревет и коучпотејтување. Не размислувам на ништо, едноставно уживам. Се додека не ме здоболи грб од лежење.
Се прашувам колку пати секој од нас овде изнапишал пост од цела страна,сите емоции собрани во еден текст,а потоа го избришал...
И денес е исто...тмурно, депресивно, посапно време. Излегов малку на кафе се изнервирав уште толку од некои идиоти, си дојдов дома и ја гледам мајка ми си работи нешто низ двор. Се преслеков и и се придружив. Жива ограда, цвеќиња, трева...леле кој смирувачки ефект го има сето тоа зеленило. Доволно е само да си гледаш во тревата за да ти се одморат очите и мозокот, а башка ако чепкаш низ неа. Многу позитивно на психата делува. Се опушташ тотално. Кратевме врвови на некои цвеќиња, ја средувавме живата ограда, ја чистевме украсната трева....и реков да садиме цвеќиња ама ми се изнасмеа пошто сеа на есен не се саделе Додека си чепкав така низ трева најдов растение со 5 лисја, слично на марихуана. И кажувам на мајка ми дека сум нашла марихуана и и го покажувам листот (на шала) и кога почна да паничи кутра жена, да не било стварно марихуана, да не не пријавел некој во полиција, да сум зборувала потивко ...ама стварно личеше.... После појдов до визба (немам влезено дооолго време) и си го најдов моето омилено пластично столче од детството...скршено а ме лажеа дека било изгубено. Татко ми ми го скршил несакајќи и барал исто да ми купи ама не можел да најде (сиво си црни ситни точки)...плачев долго време по столчето ама сум го заборавила, и сеа го гледам скршено...зошто ли го чувале воопшто не знам... Слично вакво..... Инаку сега правиме мала пауза, ќе пиеме по едно какао па после одиме на лупење пиперки кај баба ми (од прееска се јавува дека братучетка ми била таму, а мене ме немало)...ќе појдам малку да фатам колку да рачат сум помогнала, и ќе се изгубам
Многу работи сакав да ви напишам ама некако не можам да се изразам убаво. Нема да ме разберете сигурно. Јебеш га, во друга прилика, имајте убава вечер вие барем.
