Сите грешиме во животот,само ретки се оние кој го признаваат тоа. Ако учиш од своите грешки - ти си интелигентен. Ако учиш од туѓите грешки - ти си гениј.
Мајками ме разбуди да сме оделе во град,да ми купела нешто бидејќи јас моите пари ги давам за козметика.Најмногу гардероба имам летен период,а за зима сум слаба.Подобро претпладне незнам дали сум поминала некогаш,зашто обично ќе се скараме бидејќи сме различни карактери. Сакала да ми купи пончо,а купивме друго нешто. Фала мамо сакам повеќр денови вака,без кавги и ништо.
Neznam zosto seuste clenovi baraat sovet po temite,pogotovo vo bracnite temi. Zarem ne uvidoa veke deka ke dobijat se,samo sovet konkretno za toa sto barale,ne. A uste pomalku znam kako odredeni sovetuvaci namesto da si napisat mislenje,odnosno sovet za ona sto si barala clenkata konkretno,se trudat da ja ocrnat,pa duri i i izmisluvaat raboti koi taa ne gi napisala. Drug zaprimeten "fenomen"tamu,e nadmudruvanjeto megu site nas ucesnici tamu. Namesto da ostavime clenkata sama da si odluci koj sovet ke go prifati,nie se raspravame megusebno cij sovet e podobar. Zeni! Ne e za smeenje rabotava
Темава ја посетувам само кога сум разочарана од некои личности. Сакам да кажам дека многу сум си глупава затоа што им давам втора шанса на луѓето. Очекувам да си го исполнат ветеното, па после сум во ситуација да ме разочараат. Еве така и денес. Најубаво да ги отпишам од список што би се рекло, ај да е пријател, ама роднината неможеш.
Mnogu sum razocarana od ljubovta i opsto od zivotov,ne ni zamisluvav deka vakvo nesto ke me snajde deka vaka ke bidam izigrana,ne zamisluvav deka na ovie godini ke bidam ostavena bez drustvo i ljubov pa i so golema tezina na srceto,potorno sum pred golema planina od bolka koja ke moram da ja pominam,sosema sama,sleduva tezok period....
Палома то прва следат разочарувањата, а колку повеќе и повеќе ги доживуваш толку повеќе ќе се навикнуваш и понатака на нив ќе реагираш ладнокрвно. Така да ти не си разочарана, туку срцето и душата ти се празни, ова е само почеток тек то прв следува вистинската борба за се општо вио животот.
Iskreno sum naviknata bidejki i porano mi se slucuvale neubavi raboti,mislev deka ke ima kraj na razocaruvanjata i makite deka me sleduva ubav period,ama totano zgresiv,celo vreme vo sebe si vikam JAS SUM MNOGU SILNA I OVA MOZAM I KE GO IZDRZAM,a se molam toj da go dobie toa sto go zasluzil
И мене често ми се случува да ми е подобро преку викенд да сум дома,посебно кога ќе пристигне студот сега.Што ќе ми е гужва? Да ме изнервира некој,да ми влијае врз расположение? Е не ,фала. Ама некогаш сум сосем спротивна и сакам многу луѓе околу мене,не е ни чудно за Близнак во хороскоп
Мислам дека како најглупава особина кај мене ке го ставам тоа што кога сум среќна не ни приметувам, но кога сум тажна ги помнам тие денови цел живот.
Life is beautiful е најубава лекција за животот.На ова не се рамни ни којзнае какви гуруа и нивни канализатори. Во филмот Роберто Бенини, се труди да му докаже на својот син дека светот е розев и тоа во едно многу грдо време. Во една голема грдотија, политичка ,нацистичка , фашизам... А тој пак,се прави, се за да ја тргне болката настрана. Таа болка, многумина ја чувствуваат... Ја влечат со себе. Но што ќе направи болката од човекот, зависи од тоа каков ков сте, какво ви е месото. Може да ве направи монструм како Хитлер, но и Мајка Тереза. Веројатно во розевата боја е, во тоа е штосот. А таа е најубава кога си заљубен. И небото е интензивно плаво и тревата е уште позелена..... и пеперутките се во стомакот. Еве мајка ми ме потсети, според фенг шуи розевата боја требало даприсуствува и во спалната соба. Јас велам, прво во главата да ја всадиме, а ова за собата ќе го имам во предвид. Епа бидете најзаљубени
Не очекував дека толку убаво ќе ми биде овде Времето исполнето,обврски,муабети кафе со луѓе кои допрва ги запознавам како што треба. Свекрвица пу пу да не ја подречам ме гледа како мама што ме гледа
Веројатно акцентот го ставаш на тагата. Ако го ставиш, дозволуваш да те води . А не, никаква светла водилка не е тагата.
Е па убави луѓе кога има мора да биде убаво како да не биде убаво а свекрвица твоја пу пу стално да те чува
Каков Хичкок кога Гоце Делчев ќе сврши работа Во светот на мизериите чудесно тајно филмски живее Македонија.Во ваков свет на терор,мобинг, хорор,насилства и криминал се развива еден филмски жанр во филмската дестинација број еден во регионот,а и пошироко.Холивуд може вода да ни носи!Гоце Делчев е затворен поради филмски цели.Хичкок воскресна кога од горе виде какви можности крие овој студентски дом. Кралот на стравот и ужасот,поточно неговиот дух беше некое време населен во овој дом и кабадајски си дојде да снима филм.Му текна дека треба да се затворат просториите заради снимање на хорор филм.Студентите мораa итно да бидат сместени во кампови и контра-кампови. Некои и нејќеа да си заминат од идиличната атмосфера и оазата на мирот,па мораа да се активираат нашите алфа мажјаци од полицијата во придружба со лавојте и тигрите.Хичкок кога видел еден од паднатите тавани во домот, катастрофално ужасно страшно се воодушевил од глетката па решило батето да снима хорорче!Нешто се пуфка во филмската индустрија!Локацијата е нормално за мерак,во ова и ропак би се согласил.Ептен е страшно внатре, адреналинот убива и се чека во секој момент да падне некој таван или некое касперче да никни од некоја ламба и да не замара со подземски тракатанции.Студентите пак ронат-корнат солзи поради ваквата состојба што планираат протест и контра протест.Но кога се 250.000 евра во прашање нема тука дрндупки да играме.Како што се одвива ситуацијата,студентскиот дом ќе си остани чисто филмска локација, па зато студентите ќе си прат филмчиња во главите за камбек на гоце делчевската сцена.Ама таму се живот живее,таму дремиме ко заклани!Е тропајте на ламарина бе тралалајки едни,поќе назад кај Гоцета,на Куково лето луѓенца златни.
Само што дојдов од факулет, ја гледам баба ми си седнала во кујна и се загледала во една точка. Ја прашав што и е, ми рече само: "А што да ми биде мајка.. сама сум по цел ден.. досадно ми е премногу." И реков да се облече зошто ќе ја носам на прошетка низ Скопјево. Се облече, стави од омилениот парфем и ме чека на врата. Запалив кола, возев во 30 само за да може да ги види сите цвеќиња и украсни дрвца што се насадени по парковите. Очите и шараа како на мало детенце. Шетавме по бутициве за облека баравме поклон за магистратурата на сестра ми. Барајќи вадеше такви убави парчиња, што никогаш не би ми текнало да ги погледнам. Дури ме изненади со нејзиниот вкус.. Знаев дека од толку шетање ќе и се пријаде, а и ќе треба да пие лекови. Без да и кажам ја однесов на гиро. Кога виде кај ја носам, така среќно ме погледна и се присети на старите времиња кога ме шеташе со нејзините другарки. Јадеше и ништо не збореше. Ја прашав за што размислува? Ми рече : "Жал ми е што не можам да прошетам и да јадам како некогаш со (другарка и). Ја погледнав само и не и реков ништо. Кога ја видов дека се измори и дека немаше сила за одење и предложив да си одиме. Дојдовме дома, се пресоблече и си легна спокојно смешкајќи се. Душава ми е некако полна. Секој ден правам нешто за да ги усреќам најблиските. Сакам да ги гледам среќни и насмеани. Сфатив дека никој и ништо на светов не ми е побитен од родителите, сестра ми, баба ми и дечко ми. Никој! Тие се моето богатство, моето се.
