Најслаткиот миг од нашиот живот е достигот на сопствениот успех при макотрпен труд и трпение, најслатката лажичка сите ние ја сркаме кога нашата супа сме ја зготвиле со пот и време. За овие мигови вреди да живееме и никогаш да не се откажуваме од нашите сништа и желби. Што повеќе сме свесни дека очекувањето од луѓето околу нас треба да го разграничиме и да живееме за себе и своите очекувања тоа полесно ќе се сносиме со нас самите и ќе живееме еден нормален исполнет живот без предрасуди и норми од другите. Достигот на сопствената имагинација е всушност поделбата на нашето живеење, а поимот "не соли памет онаму каде што не си повикан" е златна реченица што кога луѓето ќе ја сватат и ќе научат што значи ОСЕТ светот ќе го направат пореален и попрефинет. Сељачизмот не го варам, не. Пријатна вечер и секогаш борете се да ја остварите вашата имагимација во пореално светло.
Denovive dobiv nova ponuda za brak preku moi poznanici,za nekoj si od Avstralija,uf kako sum se iznervirala!!!! So ubavo im objasnuvam,ama koj da svati bre,se zapnale da me omazat,ne da si gi gledaat doma decata,se osekam kako da sum dadena na licitacija,ne samo sto zapnale za Avstralija,tuku i za nekoj od Mk insistiraat,posto neli sum "stara moma". Ama okej ,dosega kultturno objasnuvav,ama od sega neka se pazat tie sto ke se osmelat da me mazat,da gi predypredam samo,2 dena sum na jaki hormonski tableti,i ne odgovaram za moeto tresenje i bes kon niv,ionaka zasluzeno ke si dobijat
Rama me iznasmea Inaku ne se sekiraj i jas sum ''stara moma'' ne si sama i kaj mene ke ima vakvi raboti osekam ke se isplasat tetki,strini oti raskinav so deckoto i ke pocnat da mi prakat strojnici
Не знам кога последен пат сум пишала во темава. Отварам неколку пати ама не ми доаѓаат зборови за да напишам. Периодов накратко убав и исполнет. Многу нови нешта, многу среќни лица. Меѓудругото, имаме едно новонастанато гравче на кое сите се радуваме. До сега најблиско гравче ми е ова. Само два сантиметри било моментално. Сега се типува дали ќе биде машко или женско. Чекаме сите да видиме. Свадби колку сакаш периодов, веќе сите залихи на фустани и штикли ги истрошив, а богами и на пари. Што ви текна на сите одеднаж да се мажите бре? Полека малку. Пресушив и со идеи и со пари. Не, дај Боже само вакви периоди да имаме, само за свадби и мекици да не' канат. И така. Ние двајца се искачивме на надморска височина од 1.500 метри. Што би рекол тетин ми, освојувавме врвови. Нема потреба да ви кажам која убавина и мир го има таму горе. Како да не си на овој свет. Одеднаш се' застанува, нема гужва, нема луѓе, нема брзање, времето како да стои во место. Навечер ладничко, ѕвездите се гледаат како да ти се над глава, рој. Преку ден нормална температура со благо ветре и омиленото пиво со кикирики. Се будиш во 7 наспан, ништо не те боли, нема главоболка, нема укочени мускули. Убавини колку сакаш. Сега одма повторно би отишла. Прекрасно место. Се одморивме за сите пари. Планови еден мал милион скроивме, таму горе се' изгледа полесно и подофатливо. Полека но сигурно си чекориме. Некако да ви кажам период на уживање ми е. Не мислам на ништо и не прифаќам вест која не припаѓа во типот на "радосни". Ништо подоле од тоа. Само вака да си тераме.
Na prvo citanje za malku ke kliknev lajk no nesto me natera da podzastanam. Se zaprasav,kakov pat bil toj ako sama cekoram? Koja ramnodusnost treba da ja poseduva covek za da moze bez sekogo? Togas sfativ deka,dokolku co zivotot stekneme luge pokraj sebe,bez koi nemozeme,i koi nemozat bez nas,e togas sme na vistinskiot pat. Ubavo e covek da e samostoen,no da moze bez sekogo e sosema nesto drugo. Cisto samo kako primer deka site imame razlicna percepcija za vistinski pat.A dali toj navistina postoi? Valjda nikogas nema da doznaeme Sekogas ke ima po nekoja pogresna ulicka,tuk tamu.
Среќна ме прави тоа кога јадам чоколадо, варено геврече, читам добра книга, предењето и галењето на моето маче и снег, обожавам кога има снег, кога ми крцка под нозете и сето околу мене е бело.
Сите имаме избор. Во секоја ситуација. Преку глава ми е со душа да чекам да си дојдам дома, во Скопје и да примам негативна енергија на тони. Па, побогу, што се случува? Дали станавме депресивна нација, кога тоа се случи? Не сум толку долго време отсутна, пред само 3 години и јас живеев во Македонија и не се сеќавам дека беше вака... И сега некој ќе каже дека лесно ми е мене од страна да коментирам, ама не ми е... Премногу е тешко кога гледаш драги лица како психички тонат. Никаде нема совршена ситуација. Некаде има пари, ама времето е за нигде. Некаде времето е супер ама нема животен стил. Некаде има најубав животен стил и 4 годишни времиња, како кај нас ама економската ситуација е таква каква што е. И со кукање нема да се промени... Утре изберете позитивна мисла. Друга емоција е, ви го подобрува расположението, ве прави полетни и продуктивни. И немојте да кажете дека нема зошто да бидете среќни... Живи сте, дишете,гледате,слушате,мирисате... Бидете благодарни.
Јас ли сум фалична или светот е наопачки. БЕСА...чуле луѓево за овој збор??? Стои си позади тоа што си го кажал ! И ако не стоиш, не очекувај друг пат со тебе билокаков ,,дил,, да правам.
Кога треба да спијам станувам уште рано рано кога треба да станам и имам обврски неможам очи да отворам. Знам дека не сум единствена и дека на повеќе ви се случува истото ама тоа е што е Колку бргу му минуваат деновите,месеците ,ма веќе и годините бргу ми минуваат- летаат Сакам времето малку да застане да донесам некои поважни одлуки и пак да си продолжи се како што треба.Ама ниту времето застанува ниту јас се решавам туку си се тешам ај може ќе биде во брзо време... а можеби и не Петок почеток на викенд а мене веќе до недела деновите ми се испланирани , повеќе сакам се под план отколку изненадно не дека не сум спремна за нешто изненадно да се случи ама .... Да разгледам што има низ форумот па ќе си легнам работата за денеска ја завршив вчера така да ептен сум слободна. Вие каде и да сте уживајте си,не се нервирајте,смејте се и да имате сите убав викенд
тоа да но во денешно време тешко дека ќе најдеш неколку вистински луѓе околу тебе кои ќе те подржуваат во се(можеш само на фамилијта да се потпреш зошто само тие ти посакуваат најубаво во животот) др се е маска ...барем сум видела ситуации каде каменот е паднет од блиску (најдобра другарка) што не значи дека и тебе ти се дешавало истото ...а и сите сами чекориме тоа што ти се случува само тебе ти се случува ,тоа што ми се случува само мене ми се случува и така да сите сме сами на нашиот пат....не јас не гледам негативно на животот туку само ти кажувам дека тоа е реланоста......али тоа е дискутабилна тема така да секој ќе верува во што сака ....поздравче
Станав и го отворив прозорецот, произлегуваше тмурност и сувост..прав доцен есенски ден. Излегов кога ветерот ми го погали лицето а воздухот ме расони со неговата свежина.. листовите од блиската кајсија се обоиле во шармот од есента, жолтеникаво паѓаат и го прекриваат дворот во прекрасна разнобојна постела. И цвеќињата ми се исушија.. во нив не постои повеќе живот.. но пленат со нивните тмурни есенски бои... преовладува жолтоникава кафеавост во дворов. Утрата секогаш ми пленат ведрина и спокој, мир уз шолја чајче и топол блузон, мирисот на топлите пецива од околната пекара секогаш ме разведруваат ..убаво ми е кога обврските ги ставам на стенд бај и уживам во топлината на утрото посветено за мене и моите чуства и мисли. Уживам со есенските денови ..
Утрово едвај се истркалав од кревет. Ги завршив на кратко обврските со факултет за денес и планирам пак да си поспијам. Сакав да ви кажам дека обожавам позитивни и добри луѓе. Денес имав можност да запознаам една таква жена. Истрајна,многу цврста и превесела иако животот не бил баш милозлив кон неа. Полека учам дека има и добри работи во стравот од иднината,тоа значи дека чувствувам страв затоа што чекорам кон новото и непознатото,а така растам. Секогаш кога чувствуваме таков страв,на пат сме да направиме нешто многу храбро. Да излеземе од сопственото удобство. Петок денес девојчиња,имајте убав викенд.
zborot papucar za maz ima isto znaenje so zborot kurva za zena nekoj so koj sakas da imas sto pokratki interakcii, zaradi nejzinata mala socijalno/reproduktivna vrednost
Цело сабајле се пакувам, пеглам, диплам, го проверувам списокот да не заборавам нешто. Две купчиња со алишта, два несесери, два куфери. Едниот спакуван со тренерки и патики спремни за на планина, другиот со кошули, џемпери и чизми спремен за во Германија. Некако сè ми е на брзање, во понеделник ќе си дојдам дома на саат-два, колку да го сменам куферот, па продолжувам Битно мемориската картичка на апаратот ми е празна, спремна сум да ја доведам до Memory full! Се надевам убаво ќе поминеме по пат, па ќе се вратам со убави импресии. Минатиот пат бев воодушевена од зеленилото низ градовите во Германија, сега октомвриски можам да замислам каква глетка ме очекува Имајте убав викенд Една кригла пиво од мене, во име на Октоберфест што за малку ќе го испуштам
Во денови кога сум екстремно смотана се тешам дека и Ив Сен Лорен бил, освен дизајнирање едвај се снаоѓал во секојдневните обврски. Не дека дизајнирање е мала работа, човекот е гениј. Или оние генијални математичари кои освен математика не знаат ништо. Епа кога можат тие, зашто мене некој да ми суди кога ќе се сопнам и ќе свиткам нога и три недели подоцна се уште ме боли. Или кога ќе договорам три различни работи во исто време. Или кога ќе оговарам некој во грешна порака. Па што, може сум скриен гениј, само уште ни јас не знам.
Пред малку на радио ја слушав песнава Spoiler: ... и така една грутка ми застана во грло, очите ми се насолзија.. Зборовите и те како ме допреа Со мајка ми нема ден да не се скараме, да се налутиме една на друга ама сепак не би можела да го замислам животот без неа. Незнам што би правела да ја немам, таа е тука кога доцна навечер плачам. кога сум лута и не сакам да разговарам таа е тука да молчи со мене. Тука е да ме сослуша, да ме утеши, советува... Ахх колку сум чувствителна перидов си цмиздрам за се. Не, не сум во пмс
Не сакам ништо да правам... Времево ми ги оживува спомените, ми прави тешко да дишам. Ќе си останам денес во кревет.
Нов ден, нова јас. Станав, се насмеав и продолжив да гледам напред. Чувствата од вчера вечер кои не ми дозволија да спијам мирно денес ги поттурнав уште подлабоко во мене. Таму припаѓаат, таму ќе останат до следната криза. Се надевам ќе биде поблага кон мене од претходната. А денес имам многу нови идеи и желби. Имам верба и моќ да си ги исполнам. Се мотивирам и почнувам да работам на нив. Почнувам од почеток пак. И којзнае уште колку пати ќе почнам, но полека и сигурно ќе исполнувам желба по желба. Цел тефтер испишав со можности и сонови. И планови што и како можам да направам. Човек да си помисли дека почнувам да го освојувам светот. Може и тоа ќе биде. Ќе ја издржам есенва некако, а после и зимата ќе ја протуркам. Многу обврски и занимации ќе ми бидат потребни да бидам ведра и да не се вртам назад. Туку кога сум кај есента, си го средував плакарот и всушност немам што да облечам. Колку многу имам летна облека, ама зимска едвај. Два пара панталони, и тоа не се ни многу дебели и едно четири џемперчиња. За блузи по долги да не правам муабет едвај две имам. Оу ноу, ми треба шопинг. А њамам пари. Следен пат кога ќе сакам да купам фустан, добро ќе размислам да земам нешто за поладно денови како џемпер на пример. Ама да, таман работа да пропуштам убав фустан за џемпер. И после ќе дремам во плакар и ќе се чудам што да облечам кога надвор е пониска температура од 25 степени. Логика? Нема. И така вечер ако одам на Виноскоп, или ќе се мрзнам или нема да личам на девојче. И тука изначкрабав безброј редови, неповрзани ама нема врска. Имајте убав викенд. И исполнете си бар една желба, колку и да е мала.
