Денеска е денот кога ме напушти, а јас не се сетив на денешниот ден. Денот кога го изгубив она што најмногу го сакав во животот, тебе мамо. Прости ми што го заборавив денешниот ден. Само знам дека си негде на небото и ме чуваш сакам да ти кажам дека премногу те сакам и никогаш нема да те заборавам. Можеби е глупаво ова што го напишав ама сакав само да ми олесни на душата.
Hihhi, sum primetila nekolku pati denovive deka e vistina ova pa taka me inspirira da posakam da si kazam tuka. Neli ova feminava se trpit xD Gingerce milo
Ne e sreka da se otkazesh od se vo ime na inaetot. Ne e sreka da si slep I da ne mozesh da vidish komu navistina znachish.No sreka e shto mi se ispolni edna zelba...Del od mene prodolzuva da zivee...
A so ova izmislica e? I na toj/taa sto go pisal/a ova mu se ima sluceno valjda.. Jas go imam videno ova negde ama koga vekje se pronajdov denovove I si go kazav. Pooriginalno zdravje
Дајте бе да се собериме сите ние на кои што ни е депресивен, стресен, напорен, мачен периодов и да се веселиме да се пијаниме... Нема полесно да е? А и позабавно..
Ama samo originalno depresivnite. Ne tie sto se prepravaat deka se vo depresija ili pod stres. Ne biva taka
Абре скраја било оргинално депресивни да сме куклооооо Депресивен е периодот та иначеееееее... Јас кажав шо ќе помогни вие сега како сакате
За депресијата научно е докажано дека одличен лек е шетањето, бидејќи ако доволно долго шетате, можете и да излезете од земјава.
Мене сите ми викат, лелееееееее, ама си освежена, пролепшана, лицето ти свети, зрачиш со лепота и со позитивна енергија. Викам тоа е тој сјај што го даваат парите, да не се лажеме, не е од лепота. Евентуално ако си трудна, ама последно што проверив, не бев. Само упорно одење во далечина, па ќе сијаме сите како нови петденарки.
Јас им велев од воздухот ќе да е. Плус нели шетање подалеку така илјадници км преку океан. Ама факт, прија на се' кога менуваш средина па уште ти се погоди како што си сакаш.
Дремам дома ко мисирка пред компјутер со тешки романтични мелодии во позадина, и одеднаш ми светнува - FUCK, СУМ СЕ ЗАЉУБИЛА. Дојдов до заклучок дека ги имам сите симптоми на заљубеност. На пример, денес заборавив да јадам, се наоѓам во константна еуфорија, спијам по 3-4 саати и се осеќам наспано, врв на денот и постоењето ми е кога ќе го видам, поточно кога ќе го гушнам, пуштам некои апла романтични песни до даска на слушалки и потајно му ги посветувам на него. Се осеќам ко возбудена тинејџерка. А не дека сакав ова да ми се деси. Онака ми се прикраде од нигде-некаде, и коа сфатив на каде иде работава веќе беше касно. И сега што да правам, ништо. Ќе се радувам на нашите inside jokes со надеж дека позади нив се крие нешто повеќе и од негова страна, дека гои чуства кои се нешто повеќе од обично другарство. И ќе си ќутам, и ќе си се надевам дека можеби во некоја од наредните вечери кога како и секогаш, случајно, ќе останеме сами, испреплетено помеѓу долгометражните разговори, ќе ми украде бакнеж. А до тогаш еве нека ечи :
Кога не водам добар дијалог сама со себе,тука е секогаш мајка ми. Да си ги испитам плешките колку ми се јаки и да се фатам во коштат со болката. Откако се исфалив со новиот начин на консумирање калинки,ми се слоши. Па тргнав накај мајка ми. јас: Мамо,исцедив калинка и како да ми се лоше. Ме гризе желудникот,многу беше кисел не е така интересно како кога јадеш зрно по зрно... Да каснам некој двопек ако не ,а? мама: Така ти е кога јадиш у воа време,после 7 се јаде ли? Затоа ти се лоше Спиеше жената,али знам дека го мосле истото и на јаве
Имав една класна во средно, строга жена. На времето не ја сакав, ме тераше да учам како се размножуваат ларви и растенија. Небитно, бев бунтовно детиште па често влегував во конфликти со нејзе. Имам чувство дека многу ме сакаше жената, иако бев бесна и често и правев проблеми во класот, ме фаворизираше некако. Додека другите требаа да и носат оправданија за отсуства од часови, мене сите бегања од тестови и испрашувања, ми ги оправдуваше. Секогаш ми велеше „ти верувам ама и те проверувам, и се знам каде си, со кој си, немој да ме лажеш.“ Некако во мене останаа врежани тие зборови, „ти верувам ама и те проверувам“. Свесно или не, и јас се трудам да функционирам така во животот.
Da se nadovrzam, bash niko ne zna zashto sam plakala... Sekako se se sfaka pogreshno, pa neka e od sreka! Kakvo chuvstvo...moeto famozno "marionetka "...Koga so Celoto srce sakash da se sprotivstavish na neshto, no Kako magepsan te vleche... Nadrealno... Vudu... Prokleti crni magii... Prokleti bezmozochni glavi... Nikogash poveke nema da se kacham vo voz... Ni da chekam na kjosheto pod zalnata vrba... Ni kopnezlivo da sonuvam za onoj den... E,toj pomina... I nie Ke pomineme... I se Ke bide zaboraveno eden den... Nekoj nema da znae,Oti toa ne smee da se kaze, samo da se dozivee...
