Do covekot. Koga i da vlezam na teemava,znam deka ke procitam nesto ubavo. Znam deka nikoj nema nikogo za nisto da obvini,osudi,nadmudri,ili barem da proba. Skoro vo sekoe drugo katce kaj i da probas da si olesnis na dusata,ke naide nekoj ako ne na tebe,ke naletas da procitas kako nekomu probuva da mu bara greski vo negoviot zivot,bez da proba da go cekori so negovite konduri.
Така е, ми се гади од таквите луѓе. Дупло полошо да ги снајде од она што им го прават на кутрите животни СДК со другарките решивме од 1ви да одиме на фитнес, ќе видиме што ќе испадне од оваа работа
За некои личности Меркатор е маркет во Словенија, за други картограф и творец на проекција. Ете тука е разликата.
Убаво ми беше на факултет. И не, не го сфаќам ова дури сега, кога од факултетот ми остана уште дипломската работа, јаготката на шлагот. Ова си го знаев уште пред да тргнам на факултет - конечно ќе го учам тоа што го сакам, конечно време кога ќе можам да бидам љубопитна, конечно нова средина, нови луѓе. Отидов со големи очекувања и не се разочарав. Честопати знаев да кажам дека иако бев побезгрижна за време на средношколските и основските денови, најубав период во којшто најмногу научив ми беше овој, студентскиот. Многу кафиња, непреспиени ноќи, успивања, плачки, смеа, пијанки со колеги, дружење со луѓе од „фелата“ , семинари и конференции. Некои подобри, некои полоши, скоро сите привршуваме. Интересно е колку е лесно да се одалечиш од луѓе со кои до вчера си делел клупа и со кои си дремел на кафиња повеќе од пола ден, пет пати неделно. Некои колеги веќе завршија и почнаа со работа, други со пракса, трети полагаат, четврти се вратија по родните краеви. А многу малку е потребно за да изгубиш контакт - кој работи, кој има обврски по дома, кој ретко користи фејсбук, кој не може баш овој викенд, нешто му излегло, или ќе оди на викендица со мажот и детето (имаме и понапредни ). Ќе се видите на кафе еднаш во два месеци во осакатена варијанта, присутните се брзаат, отсутните со совршени алибија. Наеднаш сте втурнати во светот на возрасните во кој како да не е дозволено да се забавувате или да се опуштите. Кога ќе размислам, четири години (или пет) се баш таман за човек да ги помине како студент. Повеќе би биле премногу, премногу ќе се опуштиш (а и штетно е по здравјето ), помалку би биле премалку. Вака таман, мало интро во сериозниот, реален живот исполнето со екстремно забавни сегменти и многу патувања. Во овој дел, патувањата, воопшто не заостанував и благодарна сум што бев привилегирана да прошетам добар дел од светот. Благодарна сум што бев привилегирана да бидам студент
inlove:Подготовки за свадба, а мене хормоните хаос, тешко било да си мешеее, мажот ми па по цел ден љубов ми изјавува па и дека Србин толку слаткоречлив, ме топиии, ми фалат моите, сега за сега топ ми е во Странцијаа
Секогаш кога треба да станам рано заспивам касно,а кога неам ништо во план легнувам рано станувам рано. И сега умирам за спиење. П.С. Добро утро
СДК...таму каде што почнува долг, бидете 100% сигурни дека завршува пријателството Позајми му на пријател и избриши го од листата.
Ги жалам девојќите чии 'дечковци' си имаат жена и деца... Ги жалам мажите кои си имаат 'девојќи' покрај жена и деца... Ги жалам сопругите на тој тип мажи... А најмногу од се децата чии татковци се такви!! Им завидувам на тие кои уживаат во вистинска љубов, под услов да не се во некоја од оние категории...
Да така е но сакав да кажам дека се повеќе бракови кои траат 2-3год максимум и потоа развод..Не се мешам на никого нити пак осудувам туку страв ме фаќа зошто сеуште сум немажена ме чека и мене брак што не сакам да го завршам до душа нели никој ништо не може да предведи што и како ке се случува но сите сакаме да го зачуваме тоа до нас.Зошто од 2011 год па натука се повеќе и повеќе разведни барем во мојот град каде што живеам во последно време тоа го слушам...Не сум таква личност да осудувам или да се мешам во нечиј живот само ме загрижи зошто расте бројот на разведини поз галапче имај убав ден
СДК... Поголема благодарност заслужува оној кој на човекот му помага да не падне, одошто оној кој го подига.
Живот... Ќе те прошета низ толку патишта, ќе те однесе низ разни лавиринти, ќе научиш многу работи, ќе научиш и да читаш меѓу редови... И на крајот после сите кулминации и перипетии доаѓаш до заклучок дека е вредно да се живее, дека вреди да се бориш да го пронајдеш она вистинското во и за себе, да даруваш љубов и само љубов, да знаеш дека си причната за нечија среќа, да живееш со тие убави чувства довека... Наместо злоба, завист, омраза... Дарувајте љубов, среќа, насмевки, почит... Полесно е... Кога знаеш дека си причината за нечија насмевка на лицето...
