толку од викендот од утре пак на факс,пак исто аман веке дојди распусту;и да се одмориме,и да спремаме испити
Решена бев што сакам да студирам од 3та средно. Ме влече оваа професија, поврзана сум со неа и ја сакам.Кога кажав каде ќе се запишувам добивав коментари како тоа е боза факултет, глупости, немало работа, што ќе сум праела после. Многу ретко од кого добив вистинска подршка да го учам тоа што го сакам. Мојата професија е хумана, сакам да ја изучувам и сакам да ја работам цел живот. Први колоквиуми одлично положени, почнува спремање за втори : ) Не е боза, не е глупост, вистински големи книги и лекции се во прашање, ама јас со мерак ги учам. Знам дека правилно одбрав се додека тие книги не ме плашат туку едвај чекам да ги отворам. Ќе има и паѓања и нервози, јасно ми е, ама се е многу полесно кога го сакаш тоа што го учиш.
Здраво. Интересен форум, интересни теми, уште поинтересни ликови... Се надевам на добра дружба со сите феминки и по некој фемин .
Кога се породив на прозор во болница дојде да ме види мојата најблиска пријателка со дечко и. Им го покажав бебето и дечкото се расплака од среќа и и рече сакаш јас и ти да си имаме бебенце, види колку е убаво... Утредента тој ја запроси. Многу бев среќна, ќерка ми направи добро дело за кое не е свесна. Започна нејзината мисија на овој свет. По месец дена дојдоа на гости со добра вест, Луна ќе има другарче. Се радувавме уште повеќе. Плачев од среќа со неа, заедно израснавме, од 7 години се дружиме, учиме заедно, а утре и нашите деца ќе бидат пријателки, па ние ќе им одиме на родителски, ќе ги шетаме заедно... си имавме прекрасни заеднички планови. Се до денес траеше таа среќа. Ми се јави да ми каже дека имала спонтан. Срцето ме боли за неа. Ја сакам како сестра. Ме боли како за свое. Што згреши таа, што па е виновно малото душиче во неа, што веќе го нема? И еве сега е во болница плаче, јас плачам од дома. Немам што да и кажам. Зборови нема со кои ќе ја утешам. Ја лажам. И велам млада си, има време, ќе биде. Ќе заборавиш се кога повторно ќе останеш бремена. А знам дека нема да заборави ништо. Утре кога пак ќе забремени душичката ќе и се тресе, којзнае колку време ќе и треба да ја излечи таа рана. Од една страна мило ми е, се сакаат, многу ја чува и почитува. Имаат долг живот пред нив и сигурна сум дека ќе си имаат и дечиња. Но од друга страна се чувстувам виновна, можеби нема да им се вродеше таква желба да не дојдоа таа вечер под болничкиот прозорец, немаше да минат низ таква болка и тага. Но така требало да биде. Не им било судено. Што е нивно ќе си дојде. А навистина ми е жал. Неизмерно многу!
Ах Грујо Грујо, ги испусти децава, секаде факултет му изгради, сите се прават академски граѓани а не знаат што зборуваат.
Anksioznost,plus zima-utesuvajte me luge mi treba poddrska .So virtuelnosta uste poloso nekogas mi e,sakam se da se vrati kako porano,da se vratat starite vreminja....Dobra nok dragi prijateli
На таксистиве не им треба да одат на психолог, пошто проблемите си им ги раскажуваат на патниците. СИ ја олеснуваат душата со секој патник што ќе влезе Земал ми се жали дека имал школо, а немал работа ко јас да сум толку моќна што само да завртам еден број одма ќе му најдам работа Не можам да ги слушам, сакам кога ќе влезам во такси да ме однесе до местото кај што сум рекла и толку. Зошто на непознат се жали? И јас имам проблеми, и јас да почнам да се жалам па кај ќе ни биде крајот така. Цела држава ќе ја поминеме со таксито и пак нема да има време да си ги кажеме маките....ама добро, до некаде може убаво си прават. Инаку убаво е што постојат куќни слави, пошто инаку ќе се заборавиме со поблиската фамилија. Собрани братучеди, внуци, тетки, мајки и останати членови на потесно семејство, на слава кај баба. Таа кутрата душича местела, правела, готвела, сервирала...се перфектно направила Сарма, риби, 2-3 различни салати, баклава, бомбици, други слатки, пиво, вино, сокови....Не може подолго време на нозе да стои, ама премногу се трудела сега и сите пријатно не изненади. Кога не виде сите собрани, очите и светнаа од радост. Денес си и биле сестри, зетовци, комшии и не знам кој на гости, ама внуците и се најголема радост на секоја баба. п.с. Ајде од прилика уште недела дена имам да се замарам со глупости, а после паметот заминува на лер
Миличка од мене ја имаш целата подршка на светот иако не те знам вака но би ти препорачала да почнеш да мислиш на убави работи да не мислиш на тоа па да видиш после колку убаво ке ти биде
Вака не се договараме да ја испратиме 2015 и Новата да ја дочекаме, водата каде поминла не се враќа и не треба да се врати затоа што патувањето продолжува понатаму, зошто тогаш ти да се враќаш наназад? Ајде, да си направиме денес да ни е убаво, море поубаво од некогаш, што велиш, прво чистење на плакарите па, потоа убава нежна шминка музиче и тн. Не знам што е тоа анксиозност терминилошки ама што и да е дошло поради нешто и треба да си оди поради нешто,а тоа нешто си ТИ
Знам дека е тешко те разбирам потполно но некогаш мораш ти сама со себе да се избориш треба ти да бидеш појака од тоа а не анксот од тебе да биде,јас верувам дека ке успееш доколку се потрудиш малце повеке имај доверба во себе
blagodaram devojki.pa taa bolest e psiholoska ,verojatno se raboti za mojata samodoverba.teloto mi e vkocaneto,crni misli mi idat postojano deka nesto loso ke se sluci ili jas ke storam nesto loso ,deka ke izgubam kontrola nad sebesi tesko e veruvajte.neodamna povrediv licnost koja mi znacese i ne mozam da se smiram
Таков е животот некогаш кога ќе те повредат кога ќе повредиш ... секоја психологија е поврзана со она што ние го викаме ДУША, не си ја казнувај доволно се животните лекции,а ако гледаш не оди сама да се средиш тогаш психолог и сл. Вкочанетост на телото беше или не беше симтом на нешто не можам да се сетам ... а пешачиш ли? Ништо нема лошо да се случипа, дури и да се случи тоа ни зависело ни ќе зависи од тебе, можеш ли ти да го контролишаш ветрот, водата, земјотресот и сл. мислам дека не можеш што значи дека ти немаш одговорност да се грижиш што ќе се случи утре, утре ќе му се радуваме на сонцето НОВ ДЕН, НОВА СРЕЌА НЕ ЗНАМ КОЈ ПИША ЗА ФИЛМОТ ОДВЕАНО ОД ВИОРОТ И МЕНЕ ДО ДЕН ДЕНЕС МИ Е ИНСПИРАЦИЈА, ПОГЛЕДИ ГО.
Искачај повеке дружи се не седи дома ама ич прави се што е можно само да не мислиш на тоа верувај дека така многу побрзо ке се избориш со анксот вака ништо не правиш млада си што се вика животот е пред тебе ни ти не би сакала да се уништиш,имај верба во себе пак ке ти кажам секој има проблеми во животот,или пати од некоја болест но со тек на време се поминува па така и тоа само треба да бидеш храбра и да се бориш повеке,па ако треба јас ке ти помогнам 24/7 ке ти правам муабет само да не мислиш на тоа.
Prekrasni ste devojki.pesacam no mi e strav sama da izlezam,nekoe cuvstvo na sram imam,ne se opisuva.sepak zivotot e ubav
