СДК дека оваа промена ја посакував многу долго време и еве сега кога го добив тоа што сакам имам страв од тоа што ме чека.Преселба во друг град,нова средина,цимери,ново работно место,самата помисла дали и колку ќе се снајдам,како ќе бидам прифатена...Периодов сум доста опуштена и многу среќна,по долго време.Имајте убав ден феминки.
Значи еден дечко, го знам од средно, едвај на здраво бевме, веќе две недели досаѓа на фб да сум му простела. Што да му простам никој не знае. Му пишав добро, секако, неколку пати, он пак. Почнав да го игнорирам, ми вика пиши ми дека ми простуваш. Wtf човече? Блокнав пораки, сега почна по песните да ми коментира да му простам. Ни нешто ми згрешил, ни имам нешто што да му простувам. Па не се ни сеќавам на него. Убав ден луѓенца Јас вака ненаспана и полна со енергија, без обрски, појма немам што да правам со себе.
Кога ќе падне на паркет, да ти кажам, не е дека не сум помислила како е да падне врз помала жена. Се стресувам одма. Прај стомачни, па да правиме групна феминска стратегија како да го лапнеш.
Жени, ако, шминкајте се, ама немојте бре светол кармин со темно моливче. Па уште и не ја пратите границата на усните и изгледате као морони. Нема смисла, освестете се!
Жени, ако, шминкајте се, ама немојте бре светол кармин со темно моливче. Па уште и не ја пратите границата на усните и изгледате као морони. Нема смисла, освестете се!
Оф, четврток и петок ми се најмачни денови на јутуб, секој момент нешто ново се става, а јас неможам се да престигнам. Настрана од тоа да се пофалам дека добив дури 2 оценки вчера, една 9ка и друга 10ка. Утре имам презентација за кај омилената професорка а некако ме мрзи да седнам и да ја научам презентацијата, ама денот е голем, не? А и утрово бев толку креативна шо не знам веќе шо да му подарам на bby за роденден, а шо за Валентајн, а се само на еден месец разлика. Ох, зошто мораше ова да ми текни сега. Тој многу сака секаков вид на кафе, овошни и чоколадни бомбончиња па си реков да земам една кутија и да земам буквално секаков вид на инстант кафиња по 5, бомбончиња рефус да земам од секој вкус по неколку да измешам, неколку слики на мало од нас внатре, неколку ќесички различни вкусови на час, неколку реда шо сум ги напишала за него, конечно да му ја подарам и нашата тетратка шо ја спремаме заедно од скоро ко се фативме, беше стварно интересно. Кога размислам ова е предобра идеја и се плашам дека до Март ќе ја заборам, а пак од друга страна знам дека ова полулитарска шолја многу ќе му се најди, многу ја бендиса кога бевме Џамбо и плус ќе му се најди премногу за на работа. Ох зошто ми текна ова. Зошто. Зошто сега. Неможеше еден месец покасно да ми текни? Веројатно сега треба ова да си го запишам негде за да не го заборам. И за крај, се надевам дека на факултет барем и на шега ќе ни дат ваква пракса: Останете ми поздравени
Да си ја ставаш раката во жарот,па после жарот ти е крив,па модринки,па солзи,клетви. Врз кого? Нормално дека врз сопствената брзоплетост. Пробај без клетви,па макар цел свет те подржи дека до жарот е а не до тебе. Зошто? Така само пак си ја труеш сопствената душа. Жарот и онака има убаво лице дур не се претвори и тој во пепел. Но за тоа неможе сам да одлучи и да си помогне да остане таков. Контролата врз него е кај нас.
Јас се мислев нешо по кафани да го шетам на плескавици oвo oнo ама штo викaш, повеќе умови попаметно мислат... тaмaн еве од понеделник почнувам вo теретaнa, кoгa ќе се нaбилдaм ќе пишaм, пa дa нaјдеме решение , пa здрaвје бoже и нa свaдбa дa ни игрaте
Кoгa ги гледaм луѓевo кaкo прoбувaaт дa oгрaбaт некoј, ми иде дa ги седнaм и дa им oдржaм лекцијa зa oгрaбувaње. Не знaм дaли мoже пoглупo суштествo дa се нaјде нa светoв, нo дa се oбидеш дa гo oтвoриш џебoт oд рaнец нa среднoшкoлкa кoјa у себе имa книги, книги и сaмo книги (и еднo пенкaлце) не сaмo штo е пaтетичнo, туку и трaгикoмичнo. И секaкo декa ќе oсетaм кoгa некoј ќе ми гo фaти рaнецoт, нo тoлку невештo дa гo нaпрaвиш тoa зa дa гo измрдaш цел рaнец сoсе мене.
Се наспав, јадев, пиев кафе, направив генералка, бев во продавница, пак јадев, пак пиев кафе и се мислам пак да преспијам. Уште што треба да направам само за да не учам?
Му се јавувам, му викам а да се фарбам, да се осветлам, мислам дека ќе ми се свиѓа, а мислам дека и тебе ќе ти се свиѓа, ќе се освежам, многу одамна не сум направила драстична промена, м? Ми спушти... Ми се јавува и ми вика,ти сакаш мене да ми раскинеш,не знаеш како да ми кажеш или што е работава? И после демократија, правата на жените. Он не те пушта да се шишаш, да се фарбаш, што е следно, нема да ми даде да готвам? Ма ако. Не славам јас 8ми Март. Уат д фак д факинг фак? Не го доживував така сериозно...ама сериозен бил. Ina Mnogufina 22 January at 14:25 · Освен ако не работиш трета смена во фурна на стража горе, во хеланки не се иде на работа, добро? Јас знам една шо работи во државна институција и носи и хеланки и оние хеланки што излгедаат како панталони и на тоа носи сако... црвено. Да не знаеш дали да ти биде жал или да и се смееш. Ма трагедија е да имаш таков вкус, па и самодоверба. Со таква нездрава самодоверба Миленко изјави дека земјата е рамна плоча, оваа ќе си умисли дека е дизајнер на вселенски летала. Сериозно, со хеланки не се оди на работа, добро?
Поголем манијак за пенкала нема од мене. Си купив неколку прееска, најразлични, сите тенки и лесни, баш какви што сакам. Толку многу сакам да пишувам со пенкало, особено ако ми е по мерак, моливи не можам да поднесам, ме нервираат. Ќе се скрши, па изостри го, па претенко е, па пределебло е, па некои кршливи што има, ич не сакам моливи. Еднаш ме опомена наставничката по математика, таа стриктно со молив, дури и кога е за вежбање, мора молив. И така, денес сум нешто расположена за рандом дрдорења. Си го најдов филмот онлајн, утре да ми е спремен за гледање. Сите торенти бараат, симнуваат чуда, јас си го спремам онлајн уште сега Возбудена сум за да пишувам домашно сега со новите пенкала, ете до толку ги обожавам.
Некои луѓе се толку опседнати со себе и нивната желба да бидат "некој", што мислат сите наоколу се опседнати со нив. Ми доаѓa онака од срце да им плеснам "Олабавете малку, не сте толку битни за човештвото", ама некој потсвесен глас ми шепоти "Остави ги, нека се глупираат".
Она кога ќе видиш некој со кој одамна не сте се виделе и искрено од срце дури и неспретно детски,ти се израдува.Ми се наполни душата.
Sakav da odmoram od guzvi,od sekojdnevnoto solenje pamet na mama i tato,od placenjeto na vnucite i nivnoto rasturanje niz doma,zaminaa na gosti site,komplet jas mislev ke uzivam sama doma so glasna muzika ,onaka do kraj da tresat zvucnicite,ama ne mozam bre,ne pustiv ic muzikaa,ni tv nisto,zamislete mi falat,im se javiv da vidam do kade se,mi fali moeto golemo semejstvo,ne sakam da sum sama vo ovie 4 sidovi,me gusat a porano uzivav vo samotija,vsusnost i periodov sum za nikade,pocnuva da me plasi osamenosta...wtf?!
Јас.. Јас ништо не сакам да кажам. Всушност сакам, ама не знам како. Не знам како да кажам, ама сфатив дека не знам да бидам среќна. Не не можам, не не сакам, едноставно не знам. Ама морам да научам дека среќата е нешто толку мало и скапоцено, минијатурно и лесно кршливо. Треба да се биде среќен. Вреди. Ви посакувам мирна, спокојна, среќна, хармонична, убава ноќ, исполнета со насмевки, топли разговори. Ете, сепак сум имала што да кажам.
