Konecno da mi dojdat gosti doma a da mi se pointrresni od telefonot I intetnetot, da ne recam od femina Epten sakam koga prajme muabet a ne da se dzarime vo telefonite xD Zaklucok: Sto poretko se gledame - povekje se sakame a so toa imame i sto da si kazeme
Не можам да сфатам луѓе кои само се фалат. Лицемерни и лижачи, само се умилкуваат, а уствари ти мислам се најлошо. Луѓе од корист, те бараат само кога му требаш нешто. Оговарачи, само за другите знаат да кажат, друга тема на мубает немаат.
И јaс ќе се пријaвaм вo денс клубoт сo @AnaKarenina и @Giovanna. Мoевo и не беше бaш oдaмнa, сигурнo имa oкoлу три гoдини. Зa песнa и кoреoгрaфијa не беше тoлку тешкo кoлку штo беше зa oблекaтa. Јaс целa неделa се трескaв кaј дa нaјдaм црни фaрмерки, бидејќи тaкoв беше дoгoвoрoт. Мaшките белa кoшулa и црни фaрмерки, a женските белa кoшулa сo шoрцеви. Кoгa стигнaв нa генерaлнaтa прoбa, зaбележеaв декa никoј не се зaмaрaл сo фaрмерките, oсвен јaс... Ехеее, кoлку чaсoви имaвме изгубенo зa тaa приредбa... Memories... Имaм и снимкa, убaвo ме пoтсетивте ќе јa гледaм денoвиве.
Вторник и петок у ЈСП пекол е значи. Пред некој ден еден стар почна да се бута, вика идете понапред, почна да се кара дури со една млада жена, демек немала таа никакво воспитање што му се обраќа. . Абе не знам кој немал. Посебно прва смена е бетер, кај пазарчено коа ќе се качат, сендвич ме праат. Јас осетлива на мириси, гужви, едвај издржувам кога ќе почне да ми лупа срцево и тешко да дишам. А демек пензионерине нозе ги болат, не можат да стојат. Немој бре. Уште да го испочитувам да станам? А он нека ми се дере, навредува, помлада сум била, па може што сака да ми зборел чоекот. Сака почит - нека си ја заслужи. И јас сум човек, имам достоинство, примам авторитет, но сепак, како старине кон мене, така и јас кон нив.
Премногу прашување не е на арно..... Зошто е вака? Зошто не е онака? Ама требаше вака да биди... Јас премногу поставувам прашања очигледно..... Животот си има свој тек, не треба да го 'пресекуваме'. Нека тече....
Сакам да позејмувам книги од библиотека од причина што обожавам да ги читам исполнетите маргини со коментарите на претходните читатели. Смртно ме интересират! И вие таму некои, дај поправете си го ракописот. Знаете да бидете генијални, знаете да бидете и не толку паметни, а некогаш и тоа и тоа. Какви сте - такви сте, јас ве гушкам. Не сакам да позејмувам книги од библиотека од причина што не сакам никој да ги прочита моите маргини. Ги шарам со моливче единствено моите книги, а знам и да поминам доста време додека уредно, со гумичка, не се избришам од таа книга. Мене, првиот впечаток ми е битен и личен и морам веднаш да го забележам, плус, многу, многу е таен. (не оти некој го интересира, па) Хм, почнувам да ве разбирам вас со ракописите. Затоа ли шифрирате?
Испуштив да ве частам дечки.На 9 полнев една година на форумот. На форумот кој го следам оддамна. Форумот каде што научив многу важни и корисни работи, зборови некои кои досега во секојдневието не бев ги слушнала. Форумот од кој запознав прекрасни луѓе, со кои се дружам и по фб, телефонски.Со кои остварив добро пријателство, толку прекрасни луѓе, толку мили, со кои секојдневно контактирам, и комуницирам. Да и понекогаш им се жалам за мои проблеми, ама секогаш се тука да ме сослушаат. Ми кажуваат и свои маки, и радости. На форумот кога се зачленив денот баш и не го паметам многу, пошто не бев активна многу првите 2-3 дена, е потоа се сеќавам. Дојдов со намера да се консултирам за препаративна и декоративна козметика, за коса, за тело најмногу читав. Мода исто, врски ја читав, ама повеќето читав во категоријата брак, дете, бебе, свадба, општи дискусии, дом, рецепти.За литературата и уметност, филмови, религии, политики, музика не ме интересираше многу. Кантата ја читав и неа, се смеев. Имав неколку членки кои ми беа омилени, но некои од нив, веќе не се активни. Имаше преквалитетни луѓе на форумот, има и сега, ама не ќе беше лошо уште да се активни зар не ? На почетокот ми беше тешко да помнам никови, пред да се зачленам пола година поретко го читав, и баш кога сакав да се зачленам се правеше промената на форумот.И баш затоа се откажав, но после некој месец и ете ме. Кога ја открив темата инстаграм нема скоро ден да не ја отворам и да се лигавам пред екран, секоја чест за домаќинките, најомилена тема ми е. Во последно форумот и не е тоа што беше, и сваќам зошто некои се откажале.Скоро немам никаква волја да пишувам по темите, несмееш мислење да дадеш ПОНЕКОГАШ, те напаѓаат, се немам со многу контрано, општо зборувам, има некои тука што се прават многу паметни како они све знаат, ние од од марс да сме паднати, и само чекаат да започнат кавга.Лесно е преку пишување да се правиме ние сме тие нели ? А баш тие мислам дека во живо би се плашеле да ти прозборат, а не да се караат, како што прават овде.Зажалив што запознав едно 5 луѓе надвор од овде, но за другите воопшто не жалам.Со тие луѓе ќе си продолжам со дружба, макар и се откажала од форумот. Тука сум многу часови на ден, би рекла 5-10 часа на ден.Си ги читам интересните теми, си ги читам омилените луѓе, има многу квалитетни нови членови, ама по темите драги мои, ретко да ме сретнете.И досега не пишував којзнае што, ама барем поактивна бев. Подобро ми е во лп да пишувам, отколку овде да откривам, не се кријам, туку луѓето секогаш си преувеличуваат. Се сеќавам првите 3-4 месеци, колку имав желба да пишувам и да направам 500 мислења, да освојам трофеи, па потоа 1000 мислења.Е тоа со тек на времето и многу бргу ми помина таа желба.Сега тоа не ми е важно, важни ми се добрите луѓе на кои нешто им значам, и кои ми значат.Да виртуелно пријателство е, но некогаш можеш на виртуелен прјател повеќе да се довериш отколку на некој близок. Никогаш нема да ја заборавам личноста, која беше секогаш тука за мене едно добри 3-4 месеци кога воопшто не бев океј.Кога светот ми се рушеше, кога секојдневно плачев.Секоја ноќ.Таа личност беше секогаш тука за мене да ме ислуша, да си ги кажам маките, и да ме утеши.Не секој можеше да го трпи моето кукање, моите лоши претпоставки. Со која имавме над 22000 пораки на фб.Додека го немав бришано разговорот. Имам уште многу за кажување, ама не би да ја тупам, кога ме мрзи да пишувам, стварно ме мрзи, ама започнав ли крај не ми се гледа. Ево драги виртуелни пријателчиња послужете се Spoiler
@danche86 ^^се пријавувам во тимот за плачење. Денес признавам плачев цел ден. Ме интерсира само едно нешто, што има лошо во тоа ако на некого му навираат солзи додека е излезен надвор? Што вие никогаш не сте имале проблеми? Навистина чудно се однесуваат луѓето кога некој покажува чувства. Дефинитивно живееме во ерата на технологиите … Во денешно време чудно е да бидеш човек.
Станувам прееска на еден стар дедо во автобус да му направам место и човекот носеше кеси, додека он ги собере кесите од земја, а стар и успорен.... таап една девојка, штикла и штикла, хеланки тесни, бунда со крзно и си седна. И сите што бевме наоколку ја погледнавме, она од што самодовербата и удрила у глава мисли ја гледаме оти е убава, па ни се насмевна сирота. И дедото мирен, културен човек, вика фала девојче и си остана да стои.
Обично сум флегма. Онака мислам се излежавам по дома без никаква намера за да дешавам нешто (освен студирањето и работењето во лето). Сакам да кажам физички нешто да дешавам, да вежбам, трчам, нештоооо... Овие дена лудило ме фаќа ми иди да излезам надвор и да трчам ко будала. Ужасно ми се прави нешто физички зумба, фитнес, точак, трчање нештоооо... Ајде пролет ајде иди. Полудечу оти. Арно Марли си го имам па колку толку го шетам. А и не знам зошто стално сум како без енергија бре. Колку и да спијам што и да правам стално ми е мака омалаксана сум итн. Веројатно можеби влијае тоа што имам низок притисок во глобала па стално сум како поспана. И плус не пијам кафе.... Ќе си купам сега за брзо магнезиум. Слушам тоа давало енергија. И ќе јадам од кокосовото масло насабајле наводно и тоа давало многу енергија. И затоа после си правам проблеми дополнителни. Нема што да се прави, телото не е уморено, умот копа низ ѓубриња и само мисли мисли мисли без веза. Одииии бреее трчај вежбај таму да видиш дали ќе мислиш глупости. Ах бе како ми се затвори фитнес клубот за жени блиску ми беше, само жени супер да не напнуваат мањаци.... Шта чеш. Утре станвам-вежбам на велико!!!! Да излези нервата.
Во право си за ова со ЈСП само со една забелешка. Наместо сендвич кажи тост. Со толку многу луѓе во автобус мислам дека и боци со кислород треба да стават.
Боже ,боже...ако жената е ничија не значи дека може да биде сечија.И кога е ничија тогаш е најмногу своја. Што има тука нејасно?
Никогаш не се враќај во минатото,тоа е убиец на скапоценото време. Историите не се повторуваат,луѓето не се менуваат.Никогаш не чекај никого,оди само напред без да се вртиш назад.Луѓето на кои си им навистина потребен,ќе те стигнат,ќе те најдат сами!
@Magnolija јас многу го сакам мирисот на стари книги, па кога ќе позајмев некоја скоро распарталена книга од библиотека, одма си мислев - еј, замисли колку многу луѓе пред мене ја прочитале книгава, низ колку раце поминала за да стане ваква. Многу сакав да гледам кој што подвлекувал, кој што допишувал, некои стари книги беа буквално како дневник на некои читатели. Арно ама, ми се случи еден многу глупав момент при читање книга од библиотека - некој паметњакович на сред книга ми го напишал крајот! Ми дојде да ја џитнам низ прозор со се него! Поракава беше во стил: Не се мачи да ја дочиташ книгава, тоа и тоа ќе се случи... Ми се скрши филм Значи вие таму некои, поправете си го ракописот, ама ве молам не им го расипувајте задоволството на останатите со пишување спојлери низ книгите
