СДК не мие јасно колку народов се труе со политика, а животот колку е краток, кои знае понекогаш да виде многу суров и тежок а наридов е слеп и тера политика ......
Денес и е роденден на една бивша другарка. Поради сплет на околности не се дружиме повеке добри две години. Баш денов ме потсети на сите дешавки што ги поминавме заедно. Да ме прашувате мене сеуште би се дружела со неа. Ова е едно од тие приjателства за кое ми е криво што завршило. На два пати и го отворив фб профилот со цел да и честитам роденден, два пати го затворив без да напишам нешто. Се уште се мислам дали да и пишам, ама вероjатно нема Нека и е срекен роденденот, може еден ден ке ни се сретнат патиштата.
Life is good, baby! Денов тмурен и радосен. Излезе сонце, излегов на кафе и добар чизкејк, со убаво музиче и најубав амбиент. Задоволна од сама себе, добра игра на состаноков, некако спротивната страна веднаш и не се најде, ама во секој случај со цврст став и сигурност се отвораат вратите. Јас сум во добивка и вака и онака, ако се случи си имам солиден бонус, ако не никому ништо, се си е ок опет! Убав муабет си направив, ми се стопли душава, се префрлив еве пред компјутер и почнав со мејлови за настани... Телефонот почна да ѕвони. Ми треба брзинава и хаосот. Очајно ме исполнува. Ај одам да се присредам и со мислите и со настаниве, па трк на пилатес да се изнавежбам ко човек.
Па тие шо не се сингл секако си имаат план. Јас не мислам нас сингл шо сме, да се собереме па може и к’смет ќе никне.
Фино е да си информиран, да знаеш што се случува во државата кај што живееш, особено ако иднината сакаш да ти е тука. Не мора да значи дека е труење.
Понекогаш сакам да се искажам некому, да раскажам за се што ме мачи, за се што ме прогонува, за секоја ситница поради која навечер тешко заспивам. Но, не можам. Имам на кого, неколку блиски личности, и благодарна сум за тоа, но во последно време така се навикнав и не верувам дека ќе се променам. Полесно е кога ќе го споделиш проблемот, но ете, има и такви кои сами се справуваат, како знаат и умеат.
Имав прилика да посетам еден манастир изминативе денови, но тоа што го доживеав таму никогаш не би можела да го избришам од сеќавање. Тргнав да се одморам од се, од градов, од воздухов, од луѓето а доживеав едно искуство. Бев да го посетам бидејќи не сум била никогаш, и како се приближував до портата за да влезам добив чувство како да влегувам во потполно нов свет, без проблеми, свет на тишина и мир. Се беше толку тивко и толку волшебно, воздухот чист мислиш си на облаци а не на земја. Како се спуштав надолу да влезам во малата црквичка имав чувство дека лебдам. Кога влегов во малата црквичка го почувствував мирот во душата, како да влегов и се преродив. Се што ме мачеше избега од мене, се што ме бркаше си замина, во мене остана само мир. И олеснување, како дишев чувствував олеснување. Сакав да останам многу повеќе. Кога излегов, излезе и мирот со мене. Се што имав остана таму, како само да се бори со тоа. Прекрасно место. И уште имам мир како никогаш досега во мојот живот, како да не сака да си оди, а не ни сакам. Такво место постои само за најхрабрите.
Едно е да се информираш, а друго да се замараш и оптеретуваш. А за иднината, тешко дека народот ке ја оправизатоа постот ми беше,да кажам повеќе релакс во животот а не да ја оправам иднината во државата, за тоа си има луѓе кои што се избрани и платени за да се замараат. Позз
Зошто Валентајн кога Трипун имал многу поблагородна мисија отколку тиј Валентин:? Несреќата на трифун е што му измислоле муабет дека е пијаница и сега сите бегаат од него никој неќе да се идентифкува со него. Исто како на жена кога ќе и закачат етиќета дека е курва сите бегаат од неа па макар била и невина. Сакам да кажам, многу сме површни, не сакаме да загребеме под површината и да ќи согледаме работите туку церуваме на нечие тиѓо мислење. Мислам дека многу малку се грижиме за нашето, се нешто се трудиме да прифатиме работи кои доаѓаат од западот п макар и да се лоши. Некако како да се плашиме да бидеме свои.
Во однос на ова јас лани на колега му купив за роденден, сапунче, шампонче, стик рехсона и наливно парфемче хахах. И има подобрување ите како.
Не сум некој голем верник. Што знам. И мое мислење е подобро да бидам атеист. Немам ништо против оние што се верници, ни христијани ни муслимани. Нели секој ќе се верува во што сака и колку сака. Ама ако решите да бидете пралославни христијани тоа и бидете а не да превземате туѓи празници. Некако ми е несфатливо. На 7-ми јануари го празнувате Христосовото раѓање а на 14 февруари денот на љубовта. Епа сега што сте, православни или католици? Еве јас не знам искрено.
Моментот кога во 3 сабајле решаваш да манеш еден туш набрзина, и ти прегорува сијалицата на пола туширање Сите спијат, ти заклучена во вц и оди излези по темница да те видам. Се измавав во сите предмети што постојат во вцто додека ја најдов вратата, па дур отклучив Инаку станав метеоропат, главата ми експолдира и не можев ни да спијам, ни да јадам, абе ништо. Си реков да си купам маскара и неколку лакови, ама не можам да станам и ај баталив Ах бе главче престани да ми пулсираш, ама барем сигурна сум дека има нешто, не е празна штом ме боли
СДК ... Некој е овде со мисија да биде убав, некој да биде богат, некој сиромашен, некој да биде скромен, некој среќен, некој пак несреќен, некој да е просечен, некој да е екстремен, некој да биде битен, некој пак небитен ... Некој е со мисија да биде хуман, некој себичен, некој суров, некој миротворен, некој сосем свој, некој изгубен, некој да е осуден, некој пак судија, некој добар, некој лош ... Некој да е генијален, некој будала, некој борец, некој плашливец ... Некој амбициозен, некој пасивен, некој емотивен, некој крут ... Некој љубен, некој само да љуби, некој осамен, некој секогаш во пар ... Секој некој е со некаква лична мисија и животен пат кој треба да го живее. Ама не секој е и со мисија да биде запаметен. Таквите личности умерено и ненаметливо живеат и оставаат белег. Таквата личност е со мисија да биде само човек. Е таквите треба да ги чуваме!
Лани јас со дечкото не го славевме Св Валентајн, а и не ни планиравме. Не знам ама мене ми е тоа глупаво и никогаш не би го славела. Едно кај нас е Св Трифун, другиов си го преземаме, а друго не ми треба мене посебен ден во годината еден ден за јас да му направам изненадување т.е. и нема да биди бидејќи таков денот е знае дека нешто ќе му направам и ќе се мислам ќе се притресувам шо да му дадам. ЈАс тоа би го направила во еден обичен ден, кој за него, нас би бил посебен и тогаш би го изненадила пријатно, би му дала некој мал но сепак посебен поклон за него од срце, а не дека бил валентајн па ај мора да се даде нешто. За некој шо го сакам и шо сакам да биде среќен, сакам нешто да го израдува не ми треба посебен ден.
Според ова, мајка ми е бетер од дете. Ми се напна еднаш зошто не сум ја средила дневната. После 2 саати ми праќа порака на фејсбук со видеово https://www.facebook.com/HofButenland/videos/vb.150175245020405/921160587921863/?type=2&theater Преводов по мое тумачење ќе да беше, размазено кравче, мрдни го газот. Ама ако ништо друго бар не ме тагнува на слики со "eve ja mojata lepotica, gorda sum na moeto sonce". Thanks God!
Седам на сред соба на земјата а околу мене е ко бомба да паднала, треба да чистам ама... Ме мрзе бе па.. утре ќе го видам.. вака сум цел ден
Нa пaт блиску дo 14.02. сите имaaт дa кaжaт нештo, де хејт, де пеперутки. Секoјa гoдинa истиoт муабет вo oвa време... Штo знaм, мене не ми требa прaзник и oпрaвдувaње ни зa вoдење љубoви ни зa пиење. Убaв викенд. Слaвете гo живoтoт, не прaзниците Вaшa М,
