Значи вака. Си бев онака чисто информативно на едно интересно документарно филмче организирано од аматерско астрономско друштво од областа на физиката во малата сала во Домот за култура(муфте беше,влезница не се плаќаше).Тематиката беше конкретизирана за вселаната,науката,зошто постоиме,како постоиме,ѕвезди, галаксии,упорноста и бунтовноста на Џордано Бруно,Коперник и Галилеј... После четириесетина минутки откако заврши филмчето следуваше дискусија кохезирана за филмов. Беше тоа интересна дискусија,која многу трае,но јас ја проследував.Велам трае,бидејќи јас си заминав после 2 часа од дискусијата,бидејќи морав да дојдам дома за да можам да станам утре рано бидејќи треба да брблам за презентација по историја.Од физика на историја скокам,ама ако. Е сега сето тоа беше интересно и филмот и дискусијата(за момент помислив да се вклучам,ама си велам ај да не бегам од темата,иако некои ептен ја залутаа и стасуваа со ставовите до областа на квантна физика),се додека едно неврозирано чупиште не зеде да шанта по столицата таму зад мене,само акаше со тоа ноџиштето,чукаше како некој ној кога бара да си ја стави глата во земјата или некој клукајдрвец 24/7 цака цака цака цакаааааа по дрво или кога некоја бесна крава ќе шиба ќе тера ќе трча со тоа роговите за да те вдени и да те закачи на бандера или некое дрвце.Е буквално ме испоретемети и ми доаѓаше на моменти да се завртам и да да и речам сестро застани да не те застанам јас.Ама од чиста култура да не му ја прекинувам дискусијата на луѓето со мојата кавга,не се свртив.Упорно ли упорно си продолжуваше.Јас трпи како натоварено магаре.Ако.Се свртив набрзински,имаше едно оранџ џус косиште како сок од портокал пљус морков плус цитрон да измешала во фарбана.Му пуштам цилиндар(капа како на магионичарите) на моето трпение.Сигурна сум да беше некоја друга на мое место ќе станеше да ја му залепи една. Жено,значи дојдена си да слушаш и гледаш за физиката,а ако тоа те нервира па акаш со невероватна јачина по столот пред мене,можеше комотно да си станиш и заминеш ако ти беше толку досадно и никој немаше да те излапа или отепа. Има луѓе шо сакаат да внимаваат на нештото,ако тебе ти е досадно не значи дека треба да се понашаш како децата од прво одделение шо му се игра повеќе отколку шо му се слуша шојма сторено Бруно Марс во животот. *Џордано Бруно мислев,пардон за ова* Следен пат ќе носам ракавици кожни онака и под нив ќе носам едно железно,за кога ќе акнам некој по лице да ме памти како Оче наш и денот да му е ноќ.Мислам и моето трпение има граница нели? Затоа луѓенца треба да се има општа култура кога се шанта некаде. Благодарам и извинете ме за докторскава дисертација,то ест рефератов. Ве поздравува,вашето симониште или симонна.а и верка
Иако имав доста напорен ден решив да прочитам барем една глава од книгата што одамна ми беше почната. И само колку ме освежи... Ги фрлив сити книги и списоци за присуство и решив да си посветам себеси внимание. Доста беше од работа. Секој ден по часовите, погледнувам што имам за работа за наредниот ден. И потоа си легнувам, уморена од предавања, бришење на таблата, објаснувања, врискање на најмалите. Верувајте денеска едвај сум ги прибрала од пред табла на клупи. 10 минути цратаа, а јас раштркана, не ми го пушта ЦДто лаптопот , тие викаат, се туркаат помеѓу себе. Имаме еден немирен и со сите се задева и ги турка. Ама, денеска му 'викав', го поучував.Ама џабе. Цела енергија ми ја зеде.Повторно го турна истиот од минатиот час. Срцко, го зедов од земја и го седнав на катедра. Ќе заплачеше за малку. Сега сум мртва уморна... П. С. Ако одите некаде и има некој ново вработен на замена никогаш не прашувајте кога ќе се врати стариот вработен пред да го запознаете новиот. Поглупо чувство амин. Стварно, глупаво се почувствував. Peace , world.
Me vadi od kolosek muabetot zadobar brak i deca gledanje ti treba posituiran maz. Do koga materijalnoto pred se??? Eve JAS imam mnogu materijalni darovi sto ic ne mi znacat,gi nemam nit koristeno nit planiram,podareni se blagodarna sum no ne mi trebaat. Podareni se za da gi primam i davatelot da ima mok da me kontrolira otposle. Se sto sakav e da imam razbiranje i sorabotka od partnerot. Nikogas ne sum pagala na gaz po Sekogas bev realna pred sebe si prvo i pred drugite potoa. Ne veruvam vo bajki,serii i filmovi tie i se nameneti da ne zabavuvaat i otrgnat od sekojdnevnoto sivilo. Nekogas sakam da si svrtam nekoj ubav film vo glava cisto da imam za sto da se nadevam. No kaj mene odamna nadezta izumrela a imam bukvalno se materijalno vo ovoj proklet brak. No go nemam najvaznoto sebe si i slobodata na licen izbor. Takak da deka materijalnoto e preduslov za dobra brak nemojte da se lazete deka e. Samo razbiranje,sloga,sebeprifakanje i prifaknaje na takvi kakvi sme od partnerot bez brutalna poteba da ne torturisticki raskinuva del po del za da stvori svoja sluginka,prisluznicka,kuklena igracka kako li da recam ...SE PREDUSLOVI ZA DOBAR BRAK.
Реков: нема повеќе животни! Нема повеќе мачки.... Реков де. И, ете ти. Локалната мачка која, нон-стоп ја хранат и тоа сите, вклучително и ти,но, никогаш не била... чак толку блиска со тебе -поради некоја си за нејзе позната причина, почнува секое сабајле да ти мјаука пред врата Навечер се бута во влезот, спие во подрум, (го прави години наназад) па сега, од нигде-никаде, секој пат кога и е затворена влезната врата и не може да ја отвори или и се јаде, и се пие...или чисто досадно и е бе, па сака да се прошета кај тебе низ стан...она, од сите станови на приземје и на први спрат, ти иде на твоја врата. Се турка внатре, штом отвориш..ти душка сé живо и диво..оди кај toa, чинијата на јариќу, која, патем, стои полна со грицките ко и дента... и, ќе продолжи да стои дур некој друг не дојде да ја крене и фрли... и ти се правиш те нервира, ти смета, грда е..никаква... и викаш мрш ма..иш од тука.. и нејќеш нити да ја фатиш со рака и изнесеш. Пошто,нали... си рекол нема повеќе. Така и со луѓето - потоа.
Ама не можам да се помирам со тоа дека ич немам време за фемина. За душу сам је зашила, ми фалит. Колку само човек е силен и колку човек на момент можит да покажит слабост....моменти се само тоа.. Колку само животот е непредвидлив... Уште колку изненадувања ли ми крие...кизни. Јас сакам изненадувања, ама, претера во последно бе животе Ај ке издржам, друго чаре- јок. П.с Џабе си го вратив стариот аватар кога ништо не може да биде како порано. Ама нека, нека стојт.
Никогаш не помислив дека еден ден ќе бидам толку заштитнички настроена кон мојата помала сестра. Се вознемирувам кога ќе видам,некој што е и од мене повозрасен , да и пиши на фејс.А овие денешни деца,секој што ќе видат симпатичен,не е битно дали постар или помлад го прифаќаат за пријател.Сега ја разбирам мајка ми зошто толку многу се грижеше за мене кога бев во тие мои „луди години''. Сега разбирам зошто беше стравот во нејзините очи. Ах..Кога ли порасна мојата мала сестричка...Кога беше помала јас ја облекував и и велев да ми позира,а јас да ја сликам..Тогаш и беше досадно,ми бегаше.. А сега...Сега сака побрзо да порасне, ја гледам како со часови се спрема...Сака да изгледа повозрасна.. Во ред е сето тоа, сите тинејџерки се исти, и јас бев можеби таква. Но тогаш не размислував, не ми беше страв за мене..А за неа сега се плашам,да не тргни по лош пат, да не биде повредена....Сакам да биди блиска со мене, да споделува се, да и давам совети..Но секогаш кога ќе се обидам да разговарам со неа, не ме слуша..Сакам да порасне што побрзо, за да се смееме на сите глупости што ги прави сега...А можеби и јас ќе и ги раскажам моите... ПС: Неможам самата да верувам за што пишувам тука, како мајка ми да го напишала ова,а не јас..Мислам дека стареам
Site mazi samo jas edna i edinstvena zena. Ima li poubavo od toa? Milina da ti e da gi slusas sto moabet teraat. Moabetot kako pagalo sneg vo Juni 1989, opisno raskazuva cinis vo momentov se slucuva (dodusa pagase vo momentot sneg, ama ne toj od negovata prikaska), a ostanatite pazlivo slusaat. Nema brecanje, nema zavidlivost, nema ljubomora, nema natprevar.... Milina. Dojdes na rabota, kafe na masa te ceka. Ti si prva i posledna najvazna zvezda od zenski rod. Pazete deca koja profesija ja izbirate. Nemojte posle od toa zenite da se zaliti. Fala bogu na vremeto dobar izbor sum napravila, a ne sum ni imala nekoj da mi go posoci znacenjeto na rabota so isklucivo maski svet.
Кога си бев помала некаде околу 10-11 години,седев пред телевизор и ќе гледав некоја шпанска сапуница. Ќе видев како девојката и дечкото се караат,и таа лупа врати,корне коси,плаче по него. Седев и се смешкав си викав леле дали ова за љубов плачи?? Дали ова за машко плачи,па јас никогаш во животот нема да плачам за машко. За машко не се плачи,се плачи на пример ако нема кој да ти купи чоколадо или ако немаш убава кукла.. Е,сега си викам камо ли сега да го имам тоа мислење,тоа невино децко мислење... Камоо.........
Не ми се прави ништо. А, всушност тоооолку многу работи би правела. Но, не ги правам. Не ги правам бидејќи чувствувам грижа на совест. Грижа на совест која ми се наметнува, притисок од околината. Сакам да врискам, сакам да бидам сама и да одлучувам за себе! Не сакам да зависам од никој, не сакам да чувствувам дека морам нешто и некому да се докажувам. Животов е мој, јас треба да бидам исполнета, моите желби и соништа се важни. И ќе најдам начин, мора да најдам начин да ја сопрам агонијата. Да престанам да се чувствувам неисполнето, незаинтересирано и немотивирано. Сакам да се искажам, сакам некој да ме чуе, да ме разбере и утеши! Сакам да си ги живеам соништата, а не да им се враќам секоја вечер, мечтаејќи. Не е дека не сум среќна, напротив, после долго време веќе два месеци сум среќна. Но, тоа сепак не ми е доволно. Не ми е, ова не е се што сакам.
Другарки и мајка му. Лоша комбинација. Кој што она - ах нашава, не сака Сваровски, не сака злато, она по филигранот и охридските бисери е. *широк осмех* *ишарет* И така неколку пати за различни работи. Останав самонеискажана, со отворена уста. Од денес имам ПР, добро? А он вајбер - уште е таму да не си доаѓам? Од денес да ме викате света маченичка преподобна Лилит. Амн од мајки. Нек се живи и здрави, ама дал од неговата, дал од мојата, тоа ти е све исто, немогу бре!!! Среќа па на иста страна сме во ист тим, инаку...
СДК намногу се нервирам од т.н. СУДИИ на кои најчест израз им е ,,ЈАС КОГА ТИ РЕКОВ...,, Таквите секогаш се победници и ликуваат над твоите грешки. Каква е таа потреба да се докажуваш над моите ,,грешки,,?
Еве и тоа помина.... мислев дека ќе биде полесно али не било баш така ... Како и да е, со добра мисла за побрзо физичко и психичко закрепнување, па здравје во Јуни асално да прославиме
Boli sebesozaluvackiot nagon. No toa se dlaboko potisnati emocii od dolgogodisno ponizuvanje i sebeizmacuvanje da se progoltaat,neutraliziraat za mir i spokoj i boli spravuvanjeto so niv. Emociite se tolku nepredvidlivi a spravuvanjeto so niv bolno za da ne nauci da ne dozvoluvame da bideme povredeni povtorno pred se od sebe si a potoa od drugite. Sepak zivotot e za da se uziva vo nego,ne da se strada i boluva za tugo zadovolstvo. Koga ke se setam kolku bev srekna porano( no togas mislev deka mi fali uste malce samo toa malo malce)....Pak ke bidam i srekna i sokojna i zdravstveno(psihicki)isravna...Vreme i distanca mi trebaat.Se ke si dojde kade sto odmna bilo. Dojdeno e da se izbrise debeliot prasliv sloj od zaboravenoto a dlaboklo vkorenetoto. Tuka bilo i ke bide otsekogas-moeto jas. Go zamolcuvaa drugi a i jas no nemoze da se zamolci sustinskoto na sekoj od nas.
Петок и леќа, наравно. Книги и обврски,еден тон. Драма квин женички до Брегот на Слоновата коска. Една таква мислам дека е потомок на ѓаволот, сериозно и го видов бројот 666 на раката. Малку доле, малку горе, малку во небесата. Мојата идеална слика не исчезнува како морска пена така лесно. Сеуште. Си ја имам замислено, абе идила, па Венера настапи во Риби, ауууу почна имагинарниот свет. Јас одлучив да си комуницирам отмено во медитативна атмосфера, остај тоа глупостите насервирани.
Таман си мислиш сега сама ќе бегаш,на кој му е гајле за тебе никој не те шмиргла. Вјасав јас така си терам по патот,тројца од машките во класот ко ме поттргнаа со тоа чантата наназад,еднио скока другиот до мене,третиот трга за да застанам....кај ојш вака симонче сама?Гледаш има народ околу тебе,кај те оставаме ние сама да си бегаш...е фала После настапувам како во глува доба,како апаратче да ми треба за слушање...ми викало едно девојче со мене шо учи симона та симона,јас не бе bitch mode on терав.Ај ме втаса и таа,ко се сопнав за малце сите светци ќе ги видев,а таман таа да ми се насмее на ова,и таа се сопна.KARMA IS A BITCH...и после денот ми се разубави со едно насмеано здраво од дечкото од обложувалницата.Името му беше напишано,ама имаше муштерии таму кај шалтеро и незгодно е да му речам еј абе кажвај име оти инсомнијава не трпи повеќе. Наравоученија: Нумеро 1-Никогаш не си сама,секогаш ќе се најди цел машки харем околу тебе кога не очекуваш Нумеро 2-Начулете ги ушите кога ве повикуваат и верувајте дека кармата е кучка кучкосана Нумеро 3-Уплатете секогаш ливче или пак земете билтен кај лепотаните во Моцарт Благодарам,приватно
