Незнам до кога животот ќе биде вака неправеден. Не сакам да се жалам,но веќе немам нерви за ништо. Се иде на назад. Секоја започната работа останува недовршена. И секој почеток е тежок. А надежта и добрите мисли прават да се чувствувам подобро и да ги чекам вистинските случувања.
Ми лепи самолепливи ливчиња со белешки на лаптопот: - Ми фалиш. - Убава си. - Многу те сакам. И ми го разубавува денот. Ама еве денес не сум го забележала, затоа што имав и јас залепено неколку, и го шетав лаптопот наоколу, па и покажував на луѓе на него. Така се шири љубов *** За малце ќе испратев мејл кај што наместо „поздрав, Сара“, пишува „поздрав, саат“. Тоа ќе беше преслатко.
Како ќе го поднесам брат ми додека му поминат тие луди, тинејџерски години?? У пичку матер веќе ќе се гони. Се за него е зезање, не постои ништо сериозно, цел живот е од денес за утре И ако му преречеш нешто или иронично се смее, или се лути. Реткоооо, многу ретко можеш нормално да зборуваш. Прееска дојдов дома изморена, никој немаше, а знаев дека тој ќе си дојде од школо крај 5.30 ама не можев да го чекам, а пошто не сакам да се будам со аларми фино лепо пишав на лист: Разбуди ме во 18.30 и листот го оставив на маса во дневна за да може секој да го види. Моите дошле дури во 19.30 и дури тогаш ме разбудија, а господинот дошол од школо, на истиот лист пишал: Ајде стани 18. 30 е...и си заминал на карате И уште паметен се прави, ми вика ти мене не ми рече директно да те разбудам туку на лист си пишала, епа и јас да не те будам директно ете преку лист те разбудив... Ме нервира многу, цел ден т.е. цела вечер ми ја поремети. И немав време да се расонам и да се спремам, сепак појдов, се изнервирав и порано си заминав Инаку дефинитнивно, значи, ДЕФИНИТИВНО треба да почнам да бришам некои личности од мојот живот. Господе, дај ми сила. Мнооооогу ќе ми треба...Доста попуштав, поста бев глупава, доста си играа со мене, без секого се може... Нема да паднам во депресија за глупи и небитни.
Srekna srekna najjsrekna ! Za 1 mesec si idat mama i sestra mi i konecno ke ja vidat vnuka si (ima 13 mes) a jas niv posle 2 godini. Jupiiiiiii Ke bidat toa prekrasni 15 dena koi veruvam ke mi gi napolnat bateriite
Многу се нервирам кога некои се понашаат како да не сум присутна во просторија каде што седиме повеќе души заедно. Ни да те прашаат како си, што има ново, како на факултет.. Боже пази. А јас можам да прашувам, да давам совети да се замарам за свашта. Се гледаме во очи, се смешкаме и вртиме поглед на страна. Не знам мене ми станува многу непријатно во такви ситуации. А баш ми е мерак да ми се пофали некој, да ми каже дека успеал во нешто, а не цело време едни те исти муабети што ги слушам веќе по стоти пат. Што знам, чудни луѓе има. Или јас сум чудна?!
Кога ја гледам сликата со пациенти низ болничките ходници, сознанието за добрите резултати од редовните здравствени прегледи ме прави неизмерно среќна и горда што во рацете имам испишано парче хартија со (не) обични броеви кое за менe претставува нeпроценливо богатство. Секојдневната игра со прости броеви што ни ги уништува амбициите и афинитетите ја доживуваме многу повеќе се додека не сфатиме дека има и такви што ги занемаруваме затоа што не подлежат на мерки и пресметки, а всушност се се што имаме на себе и со себе. Доброто здравје е збир од здраво тело и здрав дух. Чувај те го како најголем влог на кој не можете да изгубите.
Од мажи за мене вакви, кои слабоста кон една жена ко орден на градите ја носат, гордо и блескаво, не плашејќи се да ја покажат, не срамејќи се да ја потсетат дека е важна, да ја потсетат пред сите... Нека ги има што повеќе...Ние жените ги заслужуваме знам...
Сонце... студени зраци и облак од црни мисли... Градам виножито што треба да ги растера сите темни вибрации...Извор на убави чувства.. на свилени допири и мал залутан поглед во далечина.. Ја сум полна надеж. Си ја чувам за лоши денови. Го галам неговото поспано лице и го слушам вознемиреното дишење. Тој се плаши да не ме изгуби... а јас се плашам да не ги изгуби сите останати ради мене... Сонлива сабота. Имам потреба од црцорење на птици во овој сообраќаен џган. Па се смирувам во негова прегратка... а тој секогаш бдее буден над мене. Па го смирувам него со антички филозофии... Мислам дека одамна престана да ме слуша.. ама битно ме гледа.. А потоа кафе на тераса и крушевски локум со ореви. Отомански Да се испочитува историјата до крај.
Не можам да го опишам чувството кога утрово погледнав кој датум е. Точно една година откако разговаравме за последен пат. Точно една година од последниот пат кога се почувствував вистински среќна. Си ветив дека нема да плачам, но солзите беа неминовни. Толку сеќавања за миг ми се вратија, ми прелетаа пред очи, толку убави моменти, насмевки. Не е лесно да се продолжи кога се ме потсетува на тебе. Да можам да го вратам времето на кратко, би го искористила само за да те прегрнам уште еднаш.
Isto.. Se zamaraat so gluposti zatoa sto nemaat svoj zivoti i napravile lazen profil i iako site se svesni deka toa e lazen profil i komentiraat i ja rugaat.Za zalenje se lugeto koj sto i komentiraat i se zamaraat so laznite profili i po tugite zivoti dodeka nivnite prasina fakaat
Sdk...De bre na vakov ubav den li se uci za kololvium :- Soncevo "puka" ,site izlezeni a jas moram da ucam : NE E FER.
Како беше она, нема да те види кога си најубаво нашминкана и најубаво облчена, туку кога не изгледаш на ништо. Епа добро е што си имав очила за сонце. Мразам случајности... колкава е веројатноста, стварно е за чудење. Се симнуваш долу да земеш нешто и тадааам, ете го принцот, за малце само што не ме изгазил,зошто не знам да поминувам улица како што треба, а и плус многу ветер дуваше и цела коса во очи ми беше.. Како и да е среќна сум и за тоа што се случи
Последната слободна сабота пред два последователни натпревари си ја потрошив одејќи цели 6 часа низ град да бирам кошула за табло. Браво, браво Лела! Колку паметно...
Колега кој го сметав за брат, денеска ми призна дека ме гледал на поинаков начин, имал чуства спрема мене. Искрено ме разочара, не знаев шо да му речам останав без коментар. Во право беше зет ми, еднаш го виде и ме велеше дека има чуства колегата за мене, дека ме гледа на поинаков начин, јас бев сигурна дека такво нешто не е можно, му терав инает. Сега не ни знам како да постапувам спрема него, уште еден доказ да не му верувам на никого. П.с една песна случајно по пат ја слушнав и ме врати 2години назад, ми врати се како вчера да беше, ме упропасти.
Да смениме тема Имам кежуал садистички секс со нездраво згоден љубовник Се занимавам со фул контакт тепање спортови Конзумирам опојни наркотици Сакам да читам Не зборувам гласно Мразам луѓе кои зборуваат со храна во устата и луѓе кои берат туѓо гајле
