Во петокот прв пат влегов во една пиљара за да купам јагоди за викендов. Добар ден - добар ден, порачувам едно кило, во меѓувреме му плаќам на продавачот внатре, додека жената надвор мери на вага. Излегувам од продавничката, на вагата гледам 940 грама, а женава ја вади кесата и ми ја подава. И си викам, пу јаз'к, за 60 грама ме избрка како купувач, никогаш повеќе да не влезам тука. Не дека ми дошло до тие 4-5 денари што ги ќари од мене, ама многу ми е глупава ситуацијата и одма ми создава одбивност. Јагодите беа вкусни, да не ми направеше вака уште 10 пати ќе купев од таму. Ќе ме ќареше како муштерија, па редовно ќе поминував таму. Има маалски продавнички кај што со мерак си пазарам, кај што ме знаат и ме поздравуваат, кај што без проблем и кусурот го оставам. Ама таму никогаш не ме украле за неколку јагоди. Не го бива секого за бизнис, не и не.
Ne e mozno da si gord na site raboti sto si gi napravil vo zivotot. . Bitno e da ne se sramis od nitu edna
Sakam da kazam deka si go brisav cel post. Tolku dolg... Dobro de, greski se slucivaat xD Ok, bitno sakav da kazam deka dadov otkaz I deka epten mi e tesko. Nejse, da ne dolzam zs mozam pak da se izglupiram I da go brisam I ovoj
Eden vikend garaza se sreduva, sledniot vikend dvorot napred i nazad, tretiot vikend se sadi cveke i se dekorira okolinata za cetvrtiot viken zimata da pocne. Ic leto da n doaga najubavo ke bide. Arna si e zimata ni te cesa lice od alergija, ni si pospan od sonceto, ne te pece sonce, ne se potis, breftas i mirisas.......
Кратко.... Сакам некој да ме гушни и да ми кажи дека за многу кратко се ќе биде во ред. Силно. Олку силно.
И тамам мислиш дека имаш најглуп ден евр, другарка ти ти кажува за некоја девојка со име Липа, ама на латински. А на латински звучи како женски Химен, ама полошо - д слати уан. А истата таа девојка имала дечко, ама го сакала дечкото на другарка ми. И сега имаат косокуб. Хилеријс. И си викаш - а што ако имав вакво име и звучам како слати женски Химен? Не ти е боље, ама си се смееш сам со себе за глупости. И на овие ли години правите такви работи бе ало? А сега... Силбо! Храна за утеха.
Изгледа само ние фамилијарно сме такви луѓе што за секоја втора свадба (што се прај со сите обичаи) плачеме од жал дека невестата ја земале во друга фамилија. Порано таман тапан да се слушне, мајка ми одма солзите на очи а мене смешно ми беше, и викав да не се глупира, АМА сега и мене ми е така На свадбата кај братучетка ми, ете ги сватовите доаѓаат со музики глупости, а татко ми застанал и солзите ги брише. Па до него му застана и новиот свекор на братучетка ми и тој плаче, пошто му било жал за родителите на невестата што им ја земале ќерката ало луѓе на свадба сте или? Плус тој (свекорот) нели синот си го жени, наместо да се весели, да игра, тој застанал до татко ми и плаче заради сватовите што им земале ќерка...и тоа фатено на камера е И после исечоци има како најјаки моменти од свадбата, и тој момент е ставен тука нормално, двајца мажи се гушнале и плачат...а немаат допирна точка еден со друг, од различни страни се нашле...вујко и свекор на невестата. Ок може малку и алкохолот замешал прсти ама ај. Солзи сами течат прости ми.... Пред неколку години на свадба кај вујко ми (ете од машка страна сме биле), и тука плачење Па кога ќе ја земаат невестата, со песната црешна се од корен корнеше...тогаш рачунај дека мајка ми е во вц и плаче се корни. И на нејзината свадба, кога дошле да ја земаат на тие што им свиреле им рекла ако почнете да ја пеете црешна се од корен корнеше, нема денар да ви се плати за цел ден што сте свиреле...и овие за да не се расправаат друга песна и засвиреле кога ја земале. А кога ги гледам јас нив со насолзени очи, и мене ми се плаче бе Не знам што би се дешавало (здравје, некој ден) на мојата или од брат ми свадбите...ќе пијат дијазепами од најјаките, за коњи смирување Така најјак дијазепам си се имаше напиено тетка и на мајка ми, кога го женеше синот, и цел свадба беше како со вештачка насмевка, ко во светот на бајките. Значи цело време фацата и беше иста на жената, насмеана, и после ни кажа дека не знаела ни што прави, ни кај прави, ни пак дека се сеќава на нешто, се и било низ магла ама морало да се напие, инаку ќе плачела, дека на сваќата и ја земала ќерката... Затоа најубаво е свадба да се прави директно во хотел. Без глупости, обичаи, дај ми на ти, цел ебан ден еј. Наместо одморени да се младоженците, наместо да се изнаиграат, да се веселат сите, да имаат енергија, тие сите од 7 саат се станати и праат 30000 адети и после за вечерта во хотел, немаат сила веќе, исцрпени се сите...ама не....тапанот дома да чукнел, да се знаело свадба дека се прај (македонски менталитет ). Додуша некои гајле си немаат, ама овие моите се препречувствителни...дури и по машка страна да сме појдени, сепак ќе плачат....од радост, жал, возбуда....не знам...секоја чест на тие што си се ко камчиња во срцето.
Феминки мои убави, нежни и паметни, деновиве ве мислев, знаете ли? Додека најдобрата другарка повторно ми потврдуваше зошто е толку важна за мене, мислев на вас, знаете ли? Додека ја слушав како ми повторува дека треба да го мразам, мислев колку вие внимателно ме слушавте додека треперев за него... И не, не и кажав дека веќе го мразам, зошто вам тоа прво ви го кажав, низ толкуте непотребни зборови потрошени за него... И не , не и реков „не труди се толку, неважен е тој“ кога тој е најголемата моја лекција... И не, не и кажав дека години и камшици рој ми требаа за да го замразам... камшици кои болеа повеќе од овие нејзини зборови... И не, не и кажав дека покрај него дознав колку сум трпелива, насмеана и нежна... И не, не и кажав дека покрај него дознав колку сум сензуална и кревка... И не , не и кажав дека покрај него дознав дека сум жива, дека зслужувам многу... И не, не и кажав дека покрај сите страдања тој ме научи каков маж сакам... И не, не и кажав дека покрај него научив колку нежен маж сакам до себе, колку ми требаат нечии очи вперени во мене, нечии валкани мисли сокриени само за мене и усни прегризени при првиот поглед... И не, не и кажав дека покрај него дознав колку ми треба маж кој ќе гледа како се смеам и ќе бакнува додека спијам.. И не , не и кажав дека покрај него научив дека ми треба маж – соговорник, советувач, слушател и поддржувач (се што не беше тој...) И не , не и кажав дека чекам некој друг кој ќе е храбар сонувач, кој низ маки учел во животот... И не, не и кажав дека чекам некој друг, со силен парфем, силни раце кои зграпчуваат, очи кои светкаат, усни кои бакнуваат и ум, ум кој импресионира... И не, не и кажав дека чекам некој друг за да играм без музика под ѕвездите,... И не не и кажав дека чекам некој кој ќе е среќен што сум го чекала баш него.. Само и кажав „те сакам, фала ти за грижата“, а истото ви го велам и вам... ве сакам зошто ме утешувавте кога таа не можеше, кога никој не смееше, кога тој ме камшикуваше... ве сакам зошто знам дека ќе сте тука кога овој следниот ќе дојде... ќе сте тука и пак ќе дознаете први...
У 21-ви век, 2016 година уште тема на оговарање е како некоја многу менувала дечковци. Дали сте реални? Па, ако нема потенцијал да те однесе пред олтар и/или да гради дом и семејство со тебе, или сериозна врска воопшто, за тоа служи, за менување. Ваков муабет, само калуѓери имаат основ да го прават, па и тие доволно се доблесни никоаш да не го направат.
Мотивацијата ми е на завидливо ниво...денеска се чуствувам мотивирано како човекот шо го дизајнирал Јапонското знаме.
Несмееме и нема никогаш да ги заборавиме! Осумте загинати полицајци оваа година се хероите кои Македонија и народот ќе ги памти вечно!
Трудејќи се да се одврзеш од сите синџири,алки и нараквици,вака или така -ти успева. Убаво ти е, си гледаш за својот гз. И за другите ти е гајле ама ко да не ти е. Со ред во мислите и шум од нешто... Од едно не можеш да се одделиш, од мириси. Мириси што потсеќаат на некого, некогаш, некаква ситуација, момент ... Се врзувам за мириси. Ете, ќе збира,збира и ќе избие негде.
Mnogu raboti sakam da kazam no toa podocna..Sega za sega ke recam-Imajte ubav i ispolnet den.Pocetok na nova rabotna nedela.
Бев уверена дека го преболив и после толку многу години поминати мислев дека е само добар пријател, но денес кога ме гушна сфатив дека сеуште го сакам, ја сакам таа силна прегратка, сакам да заспивам во неа, го сакам него назад.
Сакам да кажам, сфаќам да се сакаш, да се цениш, ама да се потсмеваш на сметка на другиот за да ја зголемиш сликата? Па не заслужува(ш) грам внимание бе. Логично е, кога „дискутираат“ двајца (се освен дискусија), се обидуваат да наметнат мислење. Чекај, сериозно? Кога продолжува разговорот, а правилото е „последниот победува“, е тогаш е веќе лошо. Навреди на лична основа, поставување надимаци, вртење очи, потсмевање, потценувачко смеење и што уште не. Знајте кога беше ова интересно? Средно. Кога ти вријат хормоните, тоа е правилото - последниот победува, а не кај возразни и разумни луѓе. Глупо е. „Не очекувам да сфатиш.“ „Чекај, мислиш со тебе ќе го зборувам ова?“ „Да, да, зошто ти сееее знаеш.“ „Ти се молам, мадам/принцезо/госпоѓице/мис-знам-се.“ „Чекај ти најде ова да ми го кажваш?“ ^П.а.т.е.т.и.ч.н.о. Себепреценување на сметка на омаловажување на некој друг е просто бедно. Абе колку „вешто“ избегнува дискусии со познаници, на форумов, ради ова. Ова ме потсетува на татко ми, зборува со комшијата, демек другарчиња се, и збораат за историја и сега ова се случва „Да бе со тебе јас историја ќе зборам, десет пати поќе од тебе знам, а дете од 10 години поќе знај од тебе.“ - и чекај, ако чоекот знај поќе од тебе и то го омаловажуваш автоматски знај помалку, сериозно? - ама изгледа редно е да се привикнам од вакви луѓе и ситуации. Некако изгледа како да се нема излез. И сега се думав дали да го пишам или не, али јебига. Останете ми поздравени.
