Конечно си јадам црешки после година дена! На Фитин омилените! Толку се сочни и благи. Ме потсеќаат на некои убави спомени, кога ги јадев во вангла гледајки во небото додека не се собере цела кула од семки... Најдов црешки што се во пар, на една дршка две и се потсетив како си ги ставав на ушите како обетки и така се шетав пред мама...
Денескa, бaш нa oвoј петoк 13ти е рoденден нa мaјкa ми. Случaјнo? Не би рекoл. Се шaлaм бе, срцкa женa е. Секoгaш oд свoјa устa вaделa зa ние дa имaме, кoгa oдев вo шкoлo ми пoмaгaше кoлку знaеше и умееше и ми ги цртaше пo ликoвнo цртежите, a кoгa ќе ги oднесoв зa oценa сaмo 5ки редев. Кaкo уметник ме гледaше прoфесoркaтa, a јaс сирoт еднo дрвo не знaм дa нaцртaм. Нè oдгледa речиси сaмa без никaквa пoмoш, штедеше и уште штеди зa ние дa имaме кoлку-тoлку. Јaс и тaa сме слични пo кaрaктер, иaкo пoнекoгaш ме нервирa кoгa oд мрaвкa слoн прaви и зaтoa јa викaм drama queen. Не знaм штo би прaвел кoгa ќе дoјде тoј ден, aмa се нaдевaм декa ќе живее уште дoлгo, иaкo тaa викa декa дo 50 гoдини ќе живее и ќе рoкне. Инaку, денес пoлни 29 гoдини ...oвaј де 49. Зa мaјкa мoже уште мнoгу дa се збoри, aмa тукa привршувaм. СРЕЌЕН РOДЕНДЕН, МАЈ ДРАМА КВИН. И НЕ ДO 50, ДO 150 ДА ЖИВЕЕШ.
Деновиве со расположение сум како ролеркостер - up, down, up... И така до бескрај. А и времево ми влијае дополнително, смачено ми е од јакни, џемпери, од се што е подебела облека, сакам да носам по кратки ракави, фустани, летна облека, а не секое утро да се мислам дали денес ќе ми студи и каква јакна да облечам
Гадно ми е како едвај чекаме да излезе некоја сензационална вест, па според текстови од портали да коментираме за сопствена забава. Погадно кога се работи за нечиј живот.
^ Како беше ова? Не дека не ми се случило,имам и јас моменти кога мислам дека цел свет е прорив мене,ама во следен миг се запрашувам. Како тоа вината е во сите а јас права? Следен чекор е тоа што пробувам да сменам нешто кај себе. Само со ваков начин за решавање на проблемот побрзо доаѓам до решение. Без разлика кој бил кривиот. Дали светот или јас. Од стоење во место аир не сум видела.
Петочки сон. Сонував како сум во Охрид на тренинг и ете го дечко ми таму, не се познаваме. Си викам во сонов кој е дечково, ваљда ќе се запознаеме. И се запознаваме, испадна женет со две деца, ама инкогнито геј, па ми стана најдобра другарка. Ќе ми требаат неколку дена да не го гледам чудно. Боже, боже...
ми недостигаат другарките жими две што си ги имав прошетки; разговори;трачарења ми недостига времето поминато со нив
Петок 13ти се покажа и те како фатален за мене денес. Но се надевам дека Бог ќе ми даде трпение, да ги поднесам неправдите и злобата на некои луѓе. Едно научив луѓето кога ќе видат дека си постигнал нешто и дека конечно си задоволен од текот на животот , ќе најдат милион и еден начин да го уништат тоа. А обично блиски луѓе ,со кои до вчера си делел се. Јас не сум на овој свет за некому да судам,некој веќе ни пресудил. Но морам да кажам постојат особи од кои ќе ти го згрозат животот за навек. Ви Благодарам , можам јас.
Луѓе вчера денот.... Ах. Значи низок ми беше скроз притисокот 70 со 40 и зедов одма да пијам течности наеднаш супа, кафе, вода, сок, кока кола... И веројатно оти наеднаш ко кренав почна тахикардија. И плус испаничив јас, многу нормално. И уште полошо си напрајв. И ајде на ургентна. Екг едно, па инекција инфузија, па екг друго па ајде полежи смири се бла бла. Знам со сигурност дека сама од паничење си ја влошив состојбата. Онака да застанев да се смирев наместо да се плашам ќе ми поминеше... Ама Сандра си е Сандра. И таму беше прекрипи на ургентна. Сообраќајка имаше па сите трчаа се паничеа аларми свиреааа... Се испотресив уште толку. Утре полагам. Сега ќе видам дали ќе поднаучам нешто или не. Здравје... Ќе одам на поправен. Наравоучение ај ем а џрк. ------------------ Кучето загрев веројатно осети дека паничам ко излегвав за ургентна и онака почна да ме гушка да ми скока пред нозе да ми застанва бебе мое мило <3
Омилено нешто на светов ми е планирање на патувања. И најслатки се тие расправии со друштвото кога не можете да одлучите во кој правец да резервирате билет. На листата ми е и еднодневно разгледување на некој град, ама сама. Многу ме интересира од која перспектива ќе ги гледам работите така. Едвај чекам! Нема подобра мотивација за работа кога знаеш што сѐ можеш да си дозволиш после тоа.
На денешен ден точно пред една година мм ме побара за жена. Колку бев изненадена и радосна и збунета. Премногу емоции во еден момент
Знам знам има такво видео еве го: http://www.novi-svjetski-poredak.co...kaza-da-zemlja-nije-kugla-koja-se-vrti-video/ не го изгледав целото ама и тоа што почнав да го гледам ништо не разбрав
Ми текнувa дo пред некoлку гoдини кoјa сензaцијa беше Петoк 13. Пa гледaње хoрoри и измислувaње нa "вистинити" прикaзни... Сегa зa мaлку немaше ни дa зaбележaм кoјa дaтa и кoј ден е. Периoдoт oд Мaј дo Август ми е пoзнaт кaкo периoд кoј пoминувa пoбрзo и oд брзинaтa нa светлинaтa... Вo песнaвa сум зaљубен. Тoa...
Пред некој ден, пред предавањата влегувам за првпат во една мала продавничка во близина на автобуската, и од продавачката добивам неколку повелете, благодарам, а пред излегување и едно „Убав ден, повелете и другпат “, сето тоа проследено со љубезна насмевка... Потврдата дека сѐ уште постои култура, дури и кога доаѓа од рандом непознати луѓе, секогаш ми го разубавува денот... додека пак од друга страна пријатното, но сепак чувство на изненадување при вакви гестови, ме замислува за фактот колку истите ни станале несекојдневни во денешницава. Луѓево треба да се потсетат дека никогаш не можеш да имаш вишок културни манири и љубезност...
Позитивна неизвесност, мекици на повидок... Чекаме сите, на секој повик ми потскокнува срцево. Некако измешан ми е периодов, вредна бев многу минативе недели. Нов предизвик ме чека другата недела. Викендов ми е слободен, па утре одам да си купам штикли. Еден пар, убави, бордо, со не премногу висока штикла, овие сум решила да ги износам до крај. Веќе ги имам видено, знам каде се, утре ќе бидат мои. Да го заокружиме периодов со една частенка. Заслужив.
Боже, во каква заблуда живееме... Слободни? Па ние сме се освен слободни пријателки мои. Зарем е слобода е да посакувам нешто целиот свој живот и да не можам да го имам? Зарем сум слободна ако сакам да посетам некои места, да започнам од почеток некаде далеку од тука, но да не можам заради куп социјални,финансиски и правни печки? Еден ми е животов. Ова е моментот во кој треба да ви појаснам дека некои од нас едноставно се гушат во овие општествени пранги. Јас никогаш не сакав да пораснам мустаќи, да ставам наметка и да правам манџи по цел ден, додека мажот ми се гости со салата и ракија и вика да побрзам за да ги чувам децата. Ги сакам тие деца некој ден, но не вака, не тука... Јас не се замислив во бел фустан како пепелашка пред полна сала гости, туку со човек кој се гордее што ме има, на плажа, тој, јас и матичарот... Јас не давам секој ден се од себе за сега некој да се осуди да ми рече дека не вредам и дека не е доволно. Не, ова не е мојот избор. Сакам да патувам, да го видам секое парче од овој свет пред да заминам од него за секогаш. Сакам да можам да заминам каде и кога тоа ќе го посакам, да не бидам роб на газдата кој ти дава 10.000 ден и 10 дена одмор годишно. Сакам да им помагам на луѓето, да "им се најдам" , што би рекле, без притоа да им дадам повод да се претворат во бесчуствителни копилиња кои едвај чекаат да направат нешто за себе, притоа оштетувајќи те. I long for a greater freedom! i long for greater people! I long for this dream...
Шо сврха има на некого да му се повторува дека е 'глупача' по сто пати бе?? Па секако ќе заборави дека и кажале, бидејќи, нели е глупача?!?!??
