Најбеспомошното чувство на светот е кога онаа која те родила, се мачи. Болна е, ја фатија вртоглавици, ѝ се лоши. Одвај ја однесов до тоалет, додека ја чекав излегов на тераса и си дозволив да се изнаплакам. Некогаш ми се чини дека Господ мене ме казнува преку неа. Зашто таа највеќе ми значи. Само за неа би дала живот без да се мислам. Татко ми е од оние крути луѓе што не збори многу. Си избега кога ја виде таква, веројатно сакаше да ја остави во тишина. Таа само ми промрморе - само јас сум будала што трчам околу него, види колку му е гајле.... Ме болат ваквите мажи. Ме боли што не ја праша што да направи за неа. Ме боли зашто неа ја боли. Зашто кога тој ќе настине, таа му вари чаеви, му топли вода за да кисне нозе, без да ја замоли. Зашто тоа го прават луѓето кои си се ветиле во добро и зло. Ме боли....
@Bender Rodriguez уффф сега баш и не знам како тебе ти звучело. Со намера честитав, ама ете... Станува збор за една убава вест...
Поим немам како те засегнав. Што наметнуваш лични глупости не ми е јасно? А и како знаеш дали не ме засегнало? А не знам и кај виде осуда за луѓе со психички проблеми? Јас зборувам за оние кои се прават како се е ок, а ги вади од контакт огномет. Имам впечаток дека се нешто почна да ги вознемирува, растројува луѓево, а не се запрашале зошто? Тие со психички проблеми ги разбирам, не ги разбирам оние што се во негација дека имаат некои проблеми. Напнат човек се штрека на петарда, а реакцииве по фб ми се сосема на место за нација под хроничен стрес. Не беше ТООООЛКУ гласно и страшно. Некои се фатија и дека воздухот го загадувал огнометот, а дуваат цигари по две пакли, ама тоа е личен избор нели, д свит ајрони. И не е прв пат да слушнам вознемирувачки реакции за огномети во последниве години. Што знам, во минатото народов не ми се гледаше толку вознемирен од еден огномет. А колку што прочитав бил и најавен. И сочувствувам и разбирам дека се под стрес оттаму и препораките да се насочат кон селф кер, а не само нешто хронично да ни присметува. Џаст фор д рекорд, како мала имав фобија од огномети, денес фала богу немам трауми. Деца од војни имаат трауми, од огномет не. Така да чил малку. Се сфаќаат пресериозно несериозни работи од немоќ да ги решиме реалните проблеми на здрав начин. Изгледа некако те засегна тоа, па запрашај си се веќе кога се зададе и не сум иронична. А внука ми од 4 месеци вчера со окорени очи гледала од балкон и се скинала од смеење. И ај сега? Можеме да мериме? И поздрав, се разбира. Ти не си ме разбрала и си ми наметнала работи кои јас воопшто не ги ни пишав, па препрочитај и ќе ја видиш иронијата.
Животот по не знам коj пат се покажа ептен нефер. Отиде уште еден млад човек. Сеуште не ми се верува дека баш тоj си замина. Еден од ретките со коj можеше на раат муабет да се направи, да те сослуша и да каже нешто паметно. Почиваj во мир, другарче.
Ич не ми е жал за нејзиниот живот кога ќе помислам на бебето. За другото се согласувам. Секоја наша одлука или не краси или не гнаси.
@Lilit ако за тебе не било толку гласно, за тие 10луѓе што се јавиле, било. Не ги гледај секогаш работите само од твој агол на размислување. Воедно не се работи само за стрес. Денешните градби се како картонски кутии, па звукот е многу посилен. А во однос на тоа зошто толку ме засегнало, јас знам зошто, не е воопшто никаков проблем да споделам. Знам дека цел час го смирувавме малото на другарка ми. И ете ова не се смееше како твојата внука. Но прашањето ми е зошто пак тебе ова толку те погодува? Ако работиш во банката не се секирај и лошиот маркетинг е добар. А вооедно нема ни да се казни банката, туку фирмата која го организирала огнометот. Секогаш големите институции се извлекуваат. Искрено мака ми е од луѓе како тебе. Ако се побуниш за нешто што не било изведено како што треба, наместо да се поддржиме за наше добро, ние се делиме како стока. Затоа не ни ја бива државата. Да бевме во Америка луѓето ќе си се здружеа и ќе ја тужеа банката за стрес. И на крај ќе профитираат од тоа. А не кај нас секогаш мора да се најде некој како тебе кој ке вели народот е крив, тој е под стрес. И не си го лечи стресот.Ма дај те молам. И ако не ти ја разбрав иронијата, нека ми служи мене на чест. Те молам не ме вовлекувај во понатамошна дискусија.
Денес бев на роденден кај симпатијата. Абе тоа возбуди, треми шо не. Добро е шо ми го посвети целото негово внимание пошо ептен ми ја напраи вечерта. Имаше еден другар шо цело време збореше со какви девојки идел, сите ми ги испораскажа, тежок женкар...леле колку мразам вакви. Мислиш ако ми раскажеш со колку си идел дека ќе ме заинтересира за тебе? Епа не...само ќе си мислам дека си сељак. И така целата под емоции и под дејство на кофеинот од испиените нескафиња очигледно вечерва тешко ќе заспијам. Обожавам вакви денови, поминати со луѓе што ми значат.
Ти мене ме вовлече во конверзацијава, а не јас тебе, така да...ќе да испаднам во право дека сме живчана нација. Се појавува, прави испад, па и следи, не ме вовлекувај во дискусија...ц ц ц ц. Знаеш дека испаѓа смешно, така? Не работам во банка. А под три, нели приметувате дека одеднаш се почна да ни смета? Ако е во Америка така, одете во Америка. Шо да ви кажам? Да веше тој амерички капитализам арен со сета таа квази демократија во која се е забрането, а и секој има слобода да каже дека е увреден од било кои причини, светов ќе беше подобро место. Кога гледате фасцинантни огномети по свет паѓате во несвест, а петте петарди во Скопје измачување. Мене муабетот ми беше дека како народ сме престанале да се радуваме и не гледаме во ништо дури ни симпатично, а тебе ти беше да се искараш, ете тоа е разликата. А башка што валгаш хистерично уз лични прибелешки, мислам дај, нема смисла, препрочитај се. И не мислев на мојата иронија, него на таа што ти ја направи.
Posleden pat tuka pishuvav za mojata " vrska" so decko pomlad od mene 7 godini.. Se beshe onaka kul i ok vo vremetraenje od 2 meseca i pogodete sto deckoto me zameni so 16 godishna!! Isfrustrirana bev da,znaev deka vrskava nema idnina,nesum Madona jas Ama ke priznaam deka kako devojka koja gi troshi poslednite tri godini od zlatnata 20 ka,mi otezna faktot sto bev zameneta od mlado devojce...pomina i toa,ne umrev de... Zaklucok od se ova mi beshe deka sekoj treba da si teznee kon svoeto,i ne deka ima nekoi pisani pravila za razlika vo godini,ete ima raznorazni primeri,jas ne uspeav,ama nekoj nekade ke uspee i yspeva vo vakva vrska. Jas poveke ne probuvam,ne fala,ke si baram 30 i kusur godishnjaci Toj den se osetiv glupavo koga gi vidov zaedno,im zraceshe mladosta i na dvajcata,se osetiv opadnato,ama ete me nazad vo realnosta P.s dzabe se site tretmani,site skapi kremi za lice i neznam sto,godinite odat napred i nishto nemoze da gi zastane,sekogash ke ima pomladi i poubavi od nas Ajde dosta dramatizirav kako vo PMS
@Rama за воља на вистината постоајат "милфици" и мажи кои се ложат на таквите. Секој има свои фантазии, некои се и премногу перверзни. Стои единствено фактот дека си "заменета". Иако младата и убава девојка едноставно - зрачи, јас сепак им позавидувам на добро (о)чуваните тетки. Е тој сексапил е веќе нешто пред кое и јас останувам без доволно зајадлив коментар...
Не издржа срце јуначко. Ја пратив пораката што ме измачуваше недела дена. Леле Не ми е добро Пуштете ми среќа!
Некогаш, најголемата болка е онаа што ја чувствуваме и ја чуваме во себе, без никој да знае. Ја чуваме како најсвета тајна која не смее да биде откриена. Ја чуваме само за нас. Ја чуваме за ноќта кога сме сами и можеме да тагуваме без никој да знае. Те боли, те боли се. Те боли постоењето, те боли времето што поминува, а притоа не можеш да измениш ништо. Те боли тишината, те боли бучавата. Се молиш да се смени нешто. Се надеваш на подобро утре, а знаеш дека се ќе остане исто. Безнадежно. Посакувам да те видам, да те допрам, да ти кажам колку ми значиш. А не можам ништо да сторам. Ме боли тоа што не можам да сторам ништо. Знаеш дека не можеш да направиш ништо кога веќе се си пробал, си сторил и тоа е тоа. Сите ти викаат помири се, остави на времето. Наводно времето ги лечело раните. Дали навистина? Ако е така, зошто тогаш поминаа четири години, а јас се' уште ја чувствувам истата болка ако не и поголема? Лаги, совети, глупости. Никогаш нема да помине, знам. Секогаш ќе те сакам, а ти нема ни да знаеш, нити да претпоставиш. Можеби понекогаш помислуваш на мене и се прашуваш дали сум жива, дали ми е добро, дали сум среќна. Тоа и јас не го знам. Можеби. Но, знам дека ме болиш. Ми требаш во животов. Смилувај се и дојди. Појави се! Те молам.
-Ќе дојдам со тебе! -Не, ќе знае дека не ми си девојка, не си мој тип. -Можеби ќе помисли дека сум те променила, тоа ќе ја полуди... #љубов
Сакам да се фокусирам на вистински ствари. На вистински луѓе, вистински места, вистински емоции... Само ние сме креатори на нашите животи, ставови, идеи. Само ние и нашите мисли, тежнеења го правиме она што сме. Убаво е човек да се подзамисли, да застане и да види што е, до каде е.... Што планирал а што остварил, буквално да направи едно ретроспективно навраќање... И многу е убаво чуството да си го вратиш фокусот, да живееш во полна пареа, со големи амбиции а без премногу очекувања...
Како мислите да ми ги прочитала , затоа и го споделувам со Вас, зошто знам колку од нас го бараат својот соборец, партизан, бунтовник, љубовник... Убав чоек до себе да имаш - Ана Бутеска Да си најдиш чоек рамен на тебе кој ќе ти ја љуби и сенката кој и својата во твојата ќе ја гледа и да те чува ко капка вода на рака ко жеден чоек во пустина да те гледа ко да си му зеница ко да си нешто што не видел никојпат таков чоек пиле да си најдиш кој нема да ти се плаши оти ко другите не си кој нема да ведни глава ко ќе викаш кој тогаш глата ќе ти ја фати меѓу дланки и ќе те замолчи со бакнеж кој ќе ти биди изгрејсонце а зајдисонцето рака в рака ќе го минувате кој никогаш нема в постела грб да ти заврти и со лоша мисла покрај тебе да заспие таков пиле таков да ми најдиш за себе кој простум до тебе ќе стои ко ќе врни и ко во животот молњи ќе ве навјасаат кој ќе те покрие ко ми ти студи од болка и кој ќе те нишка ко мало дете да си кој твојата нежност ќе знај да ја види и на твојот убав збор душата ќе му се топи немој див чоек да земиш до себе таквиот само ќе те умори и поболи оти срцето твое ко памук е и сиот јад ќе го збери и телото ќе ми ти страда и очите сјајот ќе ми ти го изгубат убав чоек рамен на себе да бараш и колку и сама да си да не бираш шогоде ниту да се пазариш за неговото внимание да те остај своја да си да те остај да пишиш оти тоа си да не се плаши од твоите зборој на хартија ниту од тоа дека силна знајш да бидиш кој ќе ми те љуби и ко си со глата крената и со нурната в земи ко не ти е арно оти животов краток е толку кус шо на старост ќе ти се чини оти само си сонвал оти ништо не било реално зато времето да не си го губиш ниту себе да се изгубиш во бркотници и објаснувања кротко и мило да си го бараш она шо ти треба она шо градината во умот ќе ти ја расцвета а пилето во градите ќе ми ти го распеј оти животот кус е и горчлив знај да биди ко е чоек несреќен и глата горе тука е оти секој чоек е напола сечен и среќа е да си ја најди полојната таа со која цел ќе е со која свој ќе е слободен и среќен слободен пиле...слободен и среќен
Пред извесно време започнав неколку анимирани проекти, едноставно сакав предизвик да си ги одмерам моите сили и вештини на тоа поле, можеби "залудно" ќе потрошам неколку месеци од мојот живот, но ќе се здобијам со неколку корисни вештини во тоа поле...а и сакам едноставно ме влече тоа, сакам да трошам време затворен самичок во соба со "празно" главче пенкалото во рака и моите идеи преточени во слика... Така да Мацко, brace yourself цртачко лудило is coming! Дел од проектите следуваа подолу. View My Video View My Video
Еве си кажувам самата на себеси, ПРЕСТАНИ да си буричкаш по минатото!!! Добро? Ми се иде да си мавнам еден шамар.
Си лежам онака и ми текна да си направам To Do list. Добра идеја. Океј,ајде. Ете, земав лист и пенкало. Почнувам.
