СДК Ич не ме бива да пишувам поетски како вас феминки,блазе си ви Инаку за мене ова ќе биди долго лето °_°
Незнам зашто ако ме изнанервира нешто треба да фатам и да лупам по се што ќе ми дојде или да почнам да кршам...цццкцццк - И шо демек, сеа еве си ја испразнив негативната енергија, готово филџаните (карикирам) беа криви за мојот проблем па ги скршив и ете сега квит сум си... Не разбирам стварно.... А таа негативната енергија што ја исфрли врз покуќнината каде отиде? - Нормално кај нас, секако! Не мислиш малце и на нас?! Не е малце себично?? Се тоа го правиш пред наши очи, цела зграда те слуша! Си се запрашал ти воопшто што правиш? Освести се, аман доста ми е! Не се трпиш! Утре полагам англиски, дупка сум и сега по таа твојата глупава логика, треба јас утре да испокршам све таму ако не пројдам како шо треба???
@Cka iskrajno da ti kazam me zagrizuva ovoj tvoj post, a bogami i tie koj kliknale deka im se sviga. Zena so kariera, ubav brak, dete.... ni na kraj pamet netreba da ima vakvi misli, nema pricina. Zivotot e prekrasen, kamu da moze da izivema uste dva , ako ne tri zivota. Sekoj sleden bi imal drugo scenario.Izbor ima sekoj i od vas zavisi kako ke go ziveete. Preispitajte gi zelbite, celite.... i postavete realni za da ja vidite prekrasnata strana.
Моментот кога не можеш да најдеш упаљач / кибрит ни за лек, а сеуште не си го испил утринското кафе, зашто немаш со што да го направиш. I made fire with my own hands! Spoiler: The force is strong with this one За малку ќе ја дигнев куќава во воздух пробувајќи да направам искра со кремен. Кремен. Со плин. Tranquility lvl: тибетски свештеник. Smokers get it.
Со тек на годините, се ставаш себе си над околината. Престанува да ти значи мислењето на разни небитни за тебе личности...дали таа цени или не твој потег, дали очекуваат нешто од тебе, што сакаат да чујат од тебе....посебно за твои приватни работи. И на околината не и значи тоа што ти мислиш за неа. Со тек на годините почнуваат да не ти значат нечии коментари и мислења. СДК...честито !...со созреал. Добредојде во твојот свет кој конечно си го креираш како тебе ти одговара
Навистина,не можам да ги разберам луѓето кои воопшто не фаќаат ништо. Значи прст не креваат за да помогнат во чистење,а па камоли рака. Влегувам во станов и гадно ми е да седам,сакам што побргу да излезам. Ебати цимерството годинава,ебате. Се нека оди по вода...
Да, плус запалив и свеќа со плинот. Just to be sure. Spoiler: Импровизиран упаљач Понеделник, I am ready for you!
СДК, Кога понеделнички ќе испратиш мејл со погрешен фајл во него, знаеш дека цела недела е отидена у ..таквото Некој ден може ќе ме стрпаат во затвор за оддавање државни тајни
Понеделник, прва смена на работа а надвор врне.... Не ти се станува од кревет. И додека подзамижуваш на работа односно се обидуваш да ги држиш очите отворени мислиш дека кога ќе отидеш дома ќе си го најдеш креветот во истата состојба како што си го оставил сабајле ќе си легнеш и ќе одмориш. Креветче мое чекај ме доаѓам за кратко.
Понекогаш ми е толку досадно се значи буквално се,во животот.Секој ден исти работи,исти луѓе,исти обврски,исто место,исто време.......... Сакам да си измислувам работи и да ги создавам да ги направам лично јас,ама немам доволно средства,ресурси и други помошни материјали,и само си останувам со мислите во глава. И бога ми само глупости напишав сега............
Кога наоколу се расфрлате со лаги за себе си,не ви е срам да се погледнете во огледало? Во очите на другите може ке гледате она што мислите дека гледате,како ви веруваат,но ете тргнете од себе си. Колку пати отсутно го слушате соговоеникот а климате со глава колку ви е пријатно што го слушате а вие со паметот испомешан од вашите грижи,стравови,радости? Ако сте виделе во огледало понекогаш црвенило на вашиот образ а тоа да не е вашиот руж или добар хемоглобин,има надеж за вас. Свесно лажете,и тоа самите себе си.
Оној момент кога следи пакување на малата патна торба го чекаш го чекаш со нетрпение и на крај не знаеш што да пикнеш бидејки ако во моментот ти е ладно не веруваш на оние онаму што ти кажуваат дека се печат неосетно. Ете така.. ќе си стои торбата најверојатно до вечер а јас цела под импресии дека конечно ќе се одморам од целата турболентност и ќе здивнам од сите пренатрупани обврски. Сабајле облакам дебел џемпер земам слишалките со мене и најверојатно една лимонада и ќе патувам низ облаците барајки го одморот и спокојот некаде подалеку од обврски и работа. Ах да, ќе тркнам и до кафеана и ќе уживам во претстојните иаполнети денови.
Не сакам никој да се навреди од моево мислење што ќе го пишам сега. Ништо лично. Обично не се замарам со другите животи како што и не сакам за мене да се замараат небитни личности. Сакам да кажам за фб-то. Искрено мене ич не ми смета кој колку пријатели има, колку лајкови и коментари, дали се чекираат, или не... Нивни живот, што сакаат нека прават. Јас не сакам да имам 5 000 пријатели на фб, бидејќи не гледам што фајде од тоа. Не сакам да ставам слики секогаш од секаде. Доволно ми се 100 пријатели кои што ги знам и ми се нели кои роднини кои пријатели. И лајковите немаат никакво значење за мене. Не патам за внимание. Како што кажав за другите не ме интересира, тоа го мислам само за мене. Ако сакаш да ставиш сто слики слободно стави ама не ми мрчи мене зошто имам само една слика на профил и една на насловна. Друго што ми смета е дечко ми мој да има 1 000 пријатели на фб, од кој повеќе од пола не познава. Не се работи за љубомора, само мислење. Ми смета упорно да напнува да ставиме на статус дека сме во врска. Што има потреба од тоа? Тие што треба да знаат ќе знаат. Ми смета да става милион слики со нас и секоја интимност како годишнина и слично да споделува на фб. На тие што ми значат ќе им покажам слики, нема потреба сите да ги видат. Тоа е....
Едно од најекспонираните прашања што упорно ја разбранува човековата љубитност е поврзано со разноразни калкулации и можности. Правото на лична дискреција е елиминирано од алчноста и бескруполозноста. Постигнувањето на целта по секоја цена триумфира над чувството за срам и совест. Многумина сакаат да знаат колкав е нечиј месечен приход и да прават планови за туѓи расходи, а притоа никој не ја зема во предвид тежината и одговорноста на работното место. Најважниот дел од разговорот се сведува на броеви и е поважен од тоа како некој се чувствува ...
