Тоа што си легнувам касно навечер или рано наутро е последица од многу мисли, мечти, чувства и знак дека сум жива, свесна и се борам!
Ya'Rabbim никој да немам во животов, само нејзе остави ја покрај мене. Сите нека си заминат, таа нека остане.
Сакам да ми се случи нешто добро, да ме измести од секојдневната рутина и правила кои сама си ги наметнувам. Ми фали да бидам поопуштена а не секогаш сериозна. После турбулентен и напнат период ми фали нешто убаво.....
Успехот на еден човек е опасна работа ...ако не е претпазлив. Дури и најпаметните луѓе ги доведува во заблуда дека ако успеат во нешто никогаш нема да изгубат некоја битка. СДК....кога се качуваш , лесно можеш да запреш, ама не и кога паѓаш надоле.
Веќе извесно време пробувам да си ги искажам чувствата во темава неможам и неможам,затоа што незнам од каде да почнам,па ке почнам од онаму каде што мислите застанале. Како секој ден стареам така све повеќе и повеќе ми фалат оние кој прерано ме напиштија(отидоа горе на небото),често размислувам што би било да би биле покрај мене,дали би бил овој сега?Оној кој сам се бори против себе,сам се бори за себе,сам го печали секое денарче,сам печали леб,буквално сам без никаква помош од никој ама баш од никој.Сите оние роднини згаснаа едноставно исчезнаа,дали мислеа дека ке им барам нешто или ке им земам дел од имотот кој ми следува искрено незнам,но знам само дека ги нема.Кога и да им се јавам да ги слушнам секогаш се во брзање,или некаде искочени,зафатени со некоја работа.А до пред некоја година тие истите,јадеа,пијеа во нашиот дом,имавме прекрасна дружба,но за жал исчезна све.Што е најтрагично ги учат нивните деца да си го одбегнуваат братучедот,својот роднина кој секогаш кога можел им помагал.Но тоа е што е човек неможе никој да натера со сила нешто да направи нели,така да и јас кренав раце од нив. Нема секако да се откажам од она што ми следува(имот) нема да го оставам на никој освен за себе,моите родители работеле цркале за тоа и починале за јас да го оставам на некој кој мене ме одбегнува и не сака да ме види,кој не ме смета за роднина за брат?Нема шанси јас тоа нема да го дозволам,па макар и на улица да ги оставам.Голем е имотот што ми следува и свесен сум дека некој може да остане на улица но не ми е веќе гајле,ке го добијат она што го залужиле.И јас ке бидам во гужви,по работа,зафатен со некоја работа,искочен по ресторани што ке немам време за нив,како што они досега немале време за мене. Сакав следново да го кажам,повеќе нема роднини,комшијата повеќе ке ти помогне него ли роднина.Све се сведе на матријалното и ако немаат корист од тебе ти НЕЧИНИШ.Веројатно и јас треба да почнам да играм прљаво за да осетат како е и како ми било,ама па јас секогаш во себе си викам Господ ке им врати на сите оние кој ми помислиле зло,ми направиле зло и сакаат да ми направат зло.Господ е еден и единствен и НАЈГОЛЕМ АМИН.
@Скопјетесакам Не се откажувај и никогаш не се спуштај на ниво на оние што те повредиле. Оди си по својот пат и живеј си за себе! Оттука, макар виртуелно, ја имаш нашата поддршка Инаку СДК, како да откачите досаден додворувач во три секунди? Прифати му ја понудата и во истиот момент кога ќе го закажеш кафето, магично ги снемува 99% блефираат
Помирисе со тоа што се случило и продолжи да се бориш за себе и тоа што ти следува. Од роднините ич не очекувај ништо повеќе. Гледај да си заработуваш да си имаш пријатели за муабет за дружење, па ќе си имаш своја фамилија еден ден и се ќе си дојде на свое место. Тебе убаво те воспитале твоите, паметна и културна личност и радувај се за тоа.
Никогаш не сум се откажал од мојот сон и од она што на мојте родители сум го ветил,јас кога ветувам остварувам.Едноставно сум таков ретко ветувам но кога ке ветам исполнувам,уште од мал сум научен да живеам за себе и све што ке направам(изградам) во животот го правам само за себе.Фала @Summerlover на подршката Помирен сум со она што ми се случи во животот,но едноставно ме разочараа премногу роднините затоа што сме имале ок дружба и помош едни на други,сега веќе ги нема да се јават барем за да ме прашаат како сум,јас никогаш не сум побарал помош од никој,ако треба ке работам 3 работи само да си ги исполнам својте потреби и својте цели. Несакам да потенцирам што све сум заработил сам да не испадне дека се фалам,но сето она што ми е потребно го имам до мене. Имам доволно пријатели и доволно познаници што се дружам,ретко сум дома повеќе сум во движење и шетање,едноставно сум таков уште од мал и тоа неможе никој да ми го забрани или сопре. Се надевам дека еден ден ке имам фамилија,како Господ шкртнал така ке биде. Се надевам дека сум добро воспитан,барем јас така се осеќам не дека неможело уште подобро но ете толку можеле мојте родители.
Ви благодарам на сите за подршката,се надевам дека ке имам голем број на пријатели тука на форумов,и дека еден ден ке се дружиме и надвор од форумов. Пријателството е богатство од Бога.
Македонскиот народ долго време е заглавен во други времиња. Сегашноста и моментот начисто ги игнорира. Некои се опседнати со минатото и убавите времиња кога, како што велат, Господ одеше по земја, додека другите, оние помладите вообичаено, се заслепени од иднината која им блешти во очи. Велат, светла е иднината со нас, ние сме авантгардата, ние знаеме како да ја однесеме Македонија во Европа. А во Европа, и во онаа скандинавско богатата и во онаа романската јад и чемер, луѓето живеат занимавајќи се со вистинските и реалните проблеми кои го мачат обичниот човек. Дали ќе има дрва за зимава? Колку ќе поскапи бензинот? Каде ќе удрат терористите и кој трговски да го избегнуваме? Реално нели, од милијарда ипол луѓе, Исаксон од некое норвешко село ќе го гаѓаа терористите. Една работа, сепак, ги поврзува нашиот со сите останати народи во Европа. Препотентно можеби, но таа работа е интелигенцијата на обичниот човек. Без разлика на нештата со кои умот на обичниот човек е преокупиран во текот на денот, тој (умот) секогаш е лесно читлив и предвидлив, без разлика на кој дел од континентот се наоѓа. Сакам да кажам дека обичниот човек е подложен на манипулација до таа мера што дури и има потреба од неа. Општествата од Лапонија до Крит се конструирани како неисцртана боенка во која само треба да се вметнат боите, па за нијанса попаметните да ги добијат сликите кои им се потребни за лична сатисфакција, читај профит и моќ. Обиниот човек е подготвен да направи сè што ќе му биде грижливо всадено во главата дека треба да го направи и при тоа ќе одбива да признае послушност, велејќи дека не е глупав како останатите. Трагично, но е глупав токму како останатите. Веројатно, знаејќи ги овие нешта, на човек му преостанува да прифати да биде дел од мас-културата и да започне и сам со експлоатацијата на она што повеќе не може да го гледа како луѓе, туку како стока, како производ. Доколку не сака да прифати, претпоставувам дека ќе мора да се откаже од секаква разумна интеракција со општествата, да се изолира во некоја дивина и да прифати сите да го нарекуваат луд. Едно е сигурно, човек не може да го смени светот. Ниту Исус не успеал да го направи подобро место, ниту некој по него ќе успее, најмалку јас или ти или најдобриот човек на светот. It is what it is, прифати или замини.
Почнав да ги распознавам некои од луѓево по хороскопски знак. : Досега имам три личности погодено што се. Едниот по самиот лик го познав дека е Близнаци и тоа Ракчето мило,плаво и мил поглед го познав Забегав Поздрав и имајте убав ден
Тешко е додека се трудиш и се мачиш да постигнеш нешто, додека поминуваш ноќи без спиење за да сработиш нешто, додека се прашуваш дали можеби треба да се откажеш. Не треба! Сето тоа е тешко, но подоцна кога ќе вроди со плод, чувството на среќа и успех е најслатко.
Стварно не ги сфаќам луѓево кои на интервју за работа, у маркет на пример, ти поставуваат прашања у стил „Зошто би сакале да бидете дел од нашата компанија?“ или „Како си ја гледаш иднината тука?“ Мислам, wtf? Каков одговор очекуваш некој да ти даде – „Уште од мал ми беше желба да работам како касиер или магационер“ или „Ова е мојата работа од соништата“? Се знае зошто у време кога сите се факултетски образовани некој бара работа у маркет – затоа што нема ништо подобро и му требаат пари, сигурно не затоа што тоа му била цел у животот да работи у Веро или КАМ уште кога се запишувал на економски. Зошто поставувате глупи прашања на кои ако некој се осмели да ви даде искрен одговор уште ќе бидете и навредени? Зошто ги терате луѓето да ве лажат, а и самите многу добро знаете дека ве лажат кога ви кажуваат приказни како мислат дека баш они се совршените за чмаење на каса за 10 иљадарки? Има и друг тип на работодавци – оние што читале премногу статии на интернет од типот „Какви прашања поставуваат на интервјуата у Гугл?“ па сеа смислуваат премногу комплицирани и непотребно сложени прашања и тестови на своите интервјуа за работа, у меѓувреме добивајќи ерекција од помислата на тоа колку се они паметни и оригинални. Добро бе, што си замислувате луѓе, дека сте Стив Џобс или Бил Гејтс? Нит си ти Стив Џобс, нит твојата плукни-залепи фирмичка, со минималец и работно време на кое не му се знае ни почетокот ни крајот, е Епл – освен ако не мислиш на кинеската фабрика на Епл, у која луѓе се фрлаат од прозор од премногу убавини и бенефиции на работното место. Бидете малце реални со барањата од идните вработени и бидете малце свесни колку условите што вие им ги нудите се смешни у споредба со вашите барања од нив. Не можеш да очекуваш дека некој ќе ти работи 6 дена у неделата, по 10 саати, а по потреба и повеќе, дека ќе ти биде на располагање у секое време у денот и ноќта, а ти за тоа да му даваш 200 евра и уште да очекуваш да доживува оргазми на интервјуто за работа додека ти кажува колку едвај чека да биде дел од твојот тим. Не можеш на некој да му даваш логички задачи извадени од тестовите за астронаути на НАСА или да бараш да ти ја докаже последната теорема на Фермат, за после единствената умствена задача на работното место да му биде да запамти дека кафето го пиеш со две шеќерчиња. А да – постои и трет тип на работодавци, од кои патат особено жените – оние што си мислат дека се гинеколози, а вие сте дошле на преглед кај нив, па следуваат прашања од типот „Дали си мажена?“, „Планираш ли да раѓаш у наредниве 20 години?“, „Имаш ли дечко?“, „Колку пати у месецот имате секс и дали користите заштита?“ и сл. Уште да те седне на стол и да ти каже да ги рашириш нозете. „Не директоре, не планирам да се мажам никогаш, твојата фирма ќе ми биде и сопруг и љубовник и другар, а и деца не сакам да раѓам, ти ќе ми бидеш посвоено дете, за да можам да ги чистам твоите срања цел живот, да ти го бришам газето, па те покривам и заштитувам како права мајка и да те оправдувам и да лажам пред клиенти дека не си на работа додека се криеш затоа што доцниш со фактурите.“ Fuck. You. И не е толку страшно тоа што се повеќе се зголемува бројот на вакви умислени директори и менаџерчиња, него страшното е што ваквите неискрени интервјуа веќе на сите ни станаа, повеќе или помалку, као нешто нормално и секојдневно. А не е нормално. Ама ич.
Ги земав дипломите од натпреварот денес, заедно со писмените од пред 2-3 години (какви сè глупости сум пишувала), и двете оценки од екстерното ми се петки, добив ВИП-картичка од омилената книжарница, неделава кајсиите се токму до тој степен на зреаност како што јас сакам... Толку многу работи ми се случуваат моментално, но најважно од сè... Ме примија! Некои од вас веќе знаат. Примена сум на летниот камп! Од 250 кандидати, јас сум дел од 80 кои ги примија. Не ми се верува, а бев убедена дека нема да бидам. Добро поминав на интервјуто, ама имав многу трема, првпат зборував со Американци и мислев дека не дадов сè од себе. Неколку пати ми се блокираше мозокот и не ми текнуваа очигледни зборови. И оттогаш се помирив и си реков ништо. Вчера додека читав, ми титна мобилниот, отворам и го гледам и-мејлот. Со честитки, со добредојде, со "we're excited to meet you", со сè... Првите неколку секунди само зјапав без да поверувам, потоа почнав да скокам низ собата. Знам дека тоа ќе бидат најубавите седум дена. Седум дена ќе зборувам само англиски, дозволено е да се зборува македонски само еден час на ден и тоа на телефон со твоите. Quite the challenge, isn't it? И, да... ќе бидам ученик на генерацијата, ама тоа некако ми се засени од веста погоре. Пу, да не се урочам, сè ми тргна нешто. Најверојатно после ќе ме удри кола, оти само тоа ќе е добар баланс. Мислењево кога го гледам излезе фали ме усто да не те расчепам.
