Морам да дополнам: Дали имаш љубовни проблеми т.е дали патиш за љубов ме праша господинот доктор во една ординацијасе збунив и уште се каам што не станав да излезам на сред "интервју" ако може така да се нарече,или пак да го прашав дали планира таму да бидам мед.сестра или нешто друго...ќе заборавев додека ме прашуваше не седеше спроти мене тука пред мене на бирото онака со една нога разбираш
Секогаш викав мора да се излезе од магичниот круг наречен комфорт зона ако сакаш нештата да мрднат напред. Се' се менува, не воздушувај по цел ден и цела ноќ не можам да го поднесам тоа веќе ! Го кршиш кругот, чекор по чекор ...
@Outlook Прво прочитав помфрит зона И си велам, коплетно ја разбирам што зборува, за тај магичен круг Помфрит или комфорт, точно така, животот е надвор од таа зона.
Огнено зајдисонце, опоен мирис на липи и по некој смирувачки звук од песната на птиците... нема таков уметник што може да пружи уживање за сите сетила како природата И после може ли некој во лето да не биде расположен без некоја посебна причина?
СДК дека ваквите мажи што ги читаат мислите, што разбираат без милион објаснувања, ете баш ваквите вреди да се чекаат...........
У петок вечер одам на младинска меѓународна размена у Несебар за спорт преку Еразмус. Составувам прашања за успесите у спортот кај нас и ми текнува дека освен 5-6 прашања нема шо да поставам. И го прашувам лидерот шо ќе не носи шо друго да поставам кога нема. Ми вика пиши нешто на смеа, битно е дружењево на разменава, не е научна конференција И стигнав до пливање и ми текна на Маленко. И прашањево Which macedonian male swimmer was not known for his results but by having a couple of wifes? Мислам дека ќе го знаат Литванциве или Чесиве Или можда требаше да додадам and was married for macedonian pop diva, writer and philosopher Suzana Turundzieva Исто правам презентација за Охрид и регионот под заштита на УНЕСКО и посебно да спомнам и убаво да опишам за јагулата и патот до Саргасово Море И ми текна на овој предизвик, лично го познавам човекот шо успеа да го исполни, феномен е. И како човек и како спортист, мило ми е шо го познавам. Морам да го спомнам а и баш ќе спојам спорт и подигнување на свесност за актуелни проблеми. Покарај ова една од инспирациите за да почнам да трчам е он. Kaпа доле This blog is for everyone who wants our Ohrid eel (Anguilla anguilla) to complete its journey to Sargasso Sea, which was interrupted 50 years ago by building dams on the River Drim. For this cause we made an project called JOURNEY TO SARGASSO SEA. This project consist of running 7400 km (distance between Ohrid-Macedonia and Hamilton-Bermuda) on training and races for about year and a half (time needed for an eel to complete it's migration from Lake Ohrid to Sargasso Sea). The main purpose of this project is raising awareness about the problem and building fish passages at dams on River Drim in Macedonia and Albania. With this running journey we wanted to symbolize the legendary eel’s journey from Lake Ohrid toSargasso Sea, which was interrupted 50 year ago by building dams along River Black Drim. http://journeytosargassosea.tumblr.com/ И да и се заблагодарам на фб другарката шо ме вклучи у ова, баш сега ми требаше нешто вакво. Ама буквално на шала и пишав, цела Европа ја прошета и ниеднаш не ме викна мене. Ми вика Несебар одговара ли? Лично не се знаеме, и праќав книга преку пошта зимава и не заборавила и враќа со многу поголема услуга. Капа доле и за неа
Ми замина и последната блиска другарка на работа во странство. Толку сум тажна,нерасположена... Ми беше многу криво што во последно време се каравме за ситници но лесно се заборава. Понекогаш ми доаѓа на некои случки од минатото да им се вратам па да си залепам некој шамар. Но враќам стари пријателства и баш се радувам... И вака кога ги бројам деновите кога очекувам другарка на гости кај мене дома на поседок, се радувам како дете...
Случајно го отворив кајгана форумот.. Прво имаат многу дупли теми изгледаа немаат модератори. Второ секоја тема имаше само неголку мислења па дури и да бараш нешто тешко да најдеш. Како и да е поинт ми е не го мењам форумов наш за никој и никого
СДК често си викаме утре ќе биде подобро, од утре ќе се променам, од утре ќе почнам да живеам, ќе го правам тоа и тоа.И наеднаш се пропаѓа во вода. Чекаме некое ново утре кога стварно тоа ќе се реализира и пак исто, не можеме да излеземе од лавиринтот. Вчера бев сведок на една случка,случка мала, а значајна. Девојче со широка насмевка влезе во пекара. Купи една баничка и ја даде на едно мало кученце кое беше на автобуската постројка. Додека кучето си јадеше, таа насмеано го гледаше, а и сите околу неа. Колкумина би се осмелиле да го направиме ова? И не мора ова било што за нас, тоа е само за нас. Да помогнеш не е трошење пари и време, ами задоволството кое го носи чуството дека си помогнал без да очекуваш ништо за возврат.
Сдк, Денес по 100ти пат си докажав дека кога на некого ќе речам - не си фаќај работа до мене, стварно го мислам. Во последнава година не дозволив на никого да ми згазне на нерв, никој не успеа да ме понижи, омаловажи и уништи, нема да дозволам ни од денес бе батка А ако мисли некој дека се преценувам, баш ме заболе онаквата Во кратки црти, денес некој наеба затоа што си фати работа со мене
