Втора жена најмногу се сака. Просто сум изненадена од мажи кои биле копуци со сопругите, а новата жена со претходен статус на швалерка ја третираат како кралица. А не дека новава е нешто вау или подобра, ама ете ја научиле лекцијата. Ами да им текнеше порано пред да се створат живот со една па се да подарат на друга.
Me ubi monotonija nacisto. Tri meseci letnaa brzo, a jas kako po obicaj poslednite desetina dena najmnogu kriziram i sum bez volja. Se nadevam deka drugata godina ova vreme ke svrtime eden nov list vo nashite zivoti so golemi promeni. Mora da se uspee bez zapiranje i otkazuvanje. Sonishtata ne drzat vo zivot, ke napravam se za tie sonishta da stanat realnost.
Го дочекав моментот кога корпата за алишта во купатило ја видов празна. Дојде сестра ми, фрли една навлака за перница и толку беше од моментот.
Одат работиве на подобро. Се надевам дека не е само затишје пред бура. Паѓам на моменти, се депримирам јако, ама одма пробувам да се мотивирам, сама си се поддржувам, и успева бе. Психички сама се кревам, што до сега не се случило. Пак останав сама, овој пат се надевам на малку подолг период, да се пронајдам себе си, да поуживам сама со себе. Ќе одам сама на кино, сама ќе трчам, сама ќе шетам, сама кафе ќе пијам, не би требало да е толку лошо. Сепак, се било до психа и до перспектива...
Новинарството стана најбедната и најгадната професија во земјава. Тие 25 испити кои ги имаат веројатно се за како да стасаш од дома до факултет, а да не се изгубиш. Прават толкави штети за беден профит, а никој не ги запира. Како што секој може да биде глуп, така секој може да е новинар. Пр. 1 Јас бремена 5ти месец. Новинарите пишуваат како жена во истиот месец од бременоста како мене умрела поради крварење. Само што помислив дека во второ тримесечје не е страшна бременоста. Ме фати паника, хормоните го направија своето и плачев пола саат, липав и се тресев. Си викам, зар ќе уммрам во 5ти месец? Во 6ти? Ми се јави другарка од клиника. Вика, претпоставувам се испотресе за она вчера. Викам, да. Како може да се умре во 5ти од крварење? Вика, кога ти е седми абортус за краток период, ќе пробаш да го направиш сама дома и по 3 дена ќе дојдеш со крварење и сепса, ќе умреш. Нкој од новинарите не кажа што е всушност причината. А куп трудници паничеа од стравови поради нив. Ама... нема да имаат читаност ако не е јака веста. Пр.2 Новинарите пишуваат за дете со дијабет. Умрело. Друго дете со дијабет, кое си е супер со се, го слуша тоа на телевизија. 2 месеци од страв не може да зборува. На 11 години е под постојан страв дека ќе умре. Џабе мајка му објаснува дека ако пие лекови нема мака, дека тоа другото дете било и со други болести... Детето со трауми, новинарот со кликови. Пр.3 Вилијам Новак е во земјава по 11 пат. За жал, знам се за него. Операција кај него во Америка е 300 000 долари. Автор е на куп книги преведени на сите јазици. Човекот оперира без пари кај нас. Доаѓа со тим од 30 доктори. Годинава добива награда од Обама за најуспешен детски кардиохирург во Америка, а статсистикта вика дека е трет во светот. Направил над 200 операции на срце кај дете во земјава со голема успешност. Татко на дете во паника собира пари за операција во Белград. Некој му рекол таму да оди. 90% од порталите побараа пари да се донираат, а само 10% кажаа дека таткото тука ја одбил операцијата 3 пати. Впечаток, сите викаат здравството не чини, никој не знае што е вистината. Ама не е таткото крив. Не ги знае работите едноставно. А новинарите придонесуваат никој да не ги дознае. СДК - да се донесе нов закон за интернет порталите. Мора да имаат еден лектор, еден дипл.новинар, па да почнат со работа. И да се вратат одредбите во КЗ каде новинар за лажење може да одговара. И јас патев од неписмена новинарка. Ама кликот е посладок од туѓиот живот. А да... Некој нека им каже на новинарите што е истражувачко новинарство. А не Јорданка Јоци, да пишува, начув дека Ставре имал инфаркт (НАЧУВ) и сакам да умре! Тоа новинар е?
И трепериш како лист на јак ветар, од самата помисла дека нешто може да тргне наопаку. Од таму каде што се откриваш себеси, како ти фали некое парче сила и до таму каде што очекуваш потврда од друг. Ништо од рационалното, а камоли од сурово реалното, за себе не сакам. Па нека е и било каква измислица, јас сум за имагинарното, романтичното, безгрижното, поетско. Нека има солзи, бистри, нек се извајат од нив бисери. On and on the rain will fall Like tears from a star, On and on the rain will say How fragile we are, how fragile we are…
Мажите се всушност големи деца кои мораш одново и одново да ги превоспитуваш и по 4 пати да повторуваш едно те исто за да се научат на ред.
Сдк ми недостигате секој ден премногу, но на овој повеќе од било кога.Никогаш нема да бидете заборавени,секогаш ќе ве паметам по добро. Можеби немавте многу да ми дадете, но љубовта и вниманието што ми го подаривте не би го заменила со ништо. Жал ми е што не ја видовте вашата внука во каква девојка порасна и што нема да ја видите кога ќе створи семејство. Но,сепак знам дека ме гледате и чувате од горе Никогаш заборавени. Почивајте во мир. Амин
Кaмп зa девoјки oд среднo oбрaзoвaние, целoснo нa aнглиски и сo цел дa се рaзвивaaт лидерските спoсoбнoсти. Се викa GLOW(Girls leading our world) и oргaнизирaн е oд мирoвниoт кoрпус.
Почна да се осеќа летово у права смисла. Фатија горештини, не се седи без клима уклучена. Некако ме фати монотонија на распустов, иако го чекав толку време. Имав планови као ќе искачам ова она и на крај сите отидоа некаде ко по обичај, па нема ни со кој да се искочи. Како и да е и сама си се дружам, па летово решив да го посветам на вежбање и да си го обликувам телото. Првите денови ми беше тешко, а сеа веќе полесно ми стана да ги правам истите вежби, значи всушност се е навика. А страшна е навиката понекогаш...на пример навика на некои луѓе, но ете не беше тоа темата, а иначе навиката за вежбање е убава. Некако лета времето, а се осеќам како ништо да не се менува у животов мој и ме плаши тоа. Ама ај ќе биде боље, тука се фантазиите и желбите, па ваљда ќе се остварат некогаш...
Сакам да кажам, дека е логично кога ќе се зголемат обврските ,ќе пораснат и нервозите. Само прашање на време е кога ќе добиеш инфаркт !
Само ако те прочитам вака полудепресивна уште еднаш...ќе видиш убаво Ќе ти дојдам таму и ќе те Другата година ова време ќе дојде додека трепнеш, коцките ќе се наредат и соновите ќе бидат реалност. Ќе видиш, верувам во тебе и твојата способност Е тоа сакав да кажам
Се чувствувам лошо, поразено, уништено, скапано, без воља, не сакам да правам ништо... готова сум, толку беше од мене... Од нигде никаде на сето лошо и зло што не пратеше цела фамилија, ете и тоа мораше нели ... вчера ми открија рак луѓе... Колку и да пробувам да бидам смирена и да пробам да се изборам, неможам.... Дома владее штама, се е како мртво некако никој ништо не збори сите гледаат во мене со насолзени очи а јас се дотолчувам.... Неможам да се помирам со фактот, зошто? зошто?? зошто јас??? Незнам, веројатно уште малку остана од мене за кратко можеби и ќе бидам заборавена или па некој ќе ме спомне ете таа и таа со тоа име и презиме направила нешто добро или згрешила.. ќе се сетат на ваков ден како денешниов, ќе раздадат за моја душа.... Се чувствувам скршено, уништено, ужасно........ зарем толку беше од мене?! Сите мои сонови пропаднаа, се срушија... Пред само месец дена, мислев дека се ќе биде во ред, завршив со средно, правев матура, се спремав са полагањата за матура.... имав сон во август да се запишам на факултет, да го завршам да се запослам потоа, да имам свое парче леб да не зависам од никого, да се омажам, да имам свој кров над глава, да имам деца да ги изчувам да ги израснам.......... Но за жал, ете така Некој така сакаше да се случи, но незнам само зошто баш јас? Голем поздрав до сите на форумов, за тоа многу кратко време откога се зачленив сретнав прекрасни луѓе тука, имавме прекрасни разговори, одличен однос, си помагавме, се смеевме заедно, плачевме заедно..... Жал ми е што сето ова морав да го споделам ова со вас... Ви посакувам на сите се најдобро, многу здравје и среќа... кога јас веќе немам....
Леле девојче навистина не те знам,ама обиди се да бидеш силна,зарем нема никаква надеж?Мисли позитивно,може се ќе се среди.Како Господ не е никој.Цела се наежив и ме расплака,како одамна да те знам.Знам дека лесно е од страна да збориш,но те молам биди силна.За што и да ти треба тука сме сите, нема да те оставиме. Немам зборови со кои можам да те утешам
ПМС Плачам, не знам што сакам. Го изнажалив колегата оти денес му е роденден и сам е во Америка и нема со кого да го слави роденденот. Ми се иди да појдам до таму и да го Spoiler ЗАЛАПАМ в крај. Ах, сам кога ќе се сетам колку е згоден Бивши пливач, ах.. Телото да знаете само какво му беше, стегнат во тоа кошулата бела. Хормоните се криви за се. Ај чао заминав да менувам расположенија. И да плачам за глупости... Жени...
