После повторното стартување, следуваат повремени флешбекови од сите пропуштени шанси кои не си ги реализирал во период од животот кога ти било сеедно. Наместо да буткаш и напаѓаш со нокти и заби, си се повлекол и си ги оставил работите така да течат. Тоа е најголема грешка што некој може да направи. Не се каам, само не можам да кажам не жалам за некои пропуштени прилики. Ама знам дека никогаш повеќе нема да ја повторам истата грешка и да дозволам да ми се лизне нешто од рака. Нема никогаш повеќе да препуштам контрола во други раце и да се откажам од билошто.
Многу ме заинтегрира проблемов кај неколку луѓе околу мене и нивните фантазии. Не сакам да грешам душа а ниту најмалку да судам, но се повеќе се прашувам што тоа и е на народод побогу секојдневно се повеќе и повеќе луѓе зборуваат на маса за илјадници илјади евра приходи, за џакузи и базени и вили и апартмани. Мислам.. зборуваш, се фалиш дека земаш и тоа е ок сосема, но кога стигнуваш на ниво да ми велиш дека имаш приход од 10 000 евра а ти од мене 100 денари на заем бараш под изговор дека "немаш ситно" си ми дно дна на човештвото. Правеш мало собче на село а трубиш вила си правел, базен и не знам што а оваму немаш 100 денари за сок и за седенките во кафеана, па одозгора и одмор да ти платам. И.. пари си земал, вила си правел. Да да.. Е добро што ви е?! Дали нас "кутливите" не правите будали или дефенитивно имате проблеми со психата и најверојатно треба да пробате да се лечите, еве не знам. Не еден.. до сега се 3 јца со фантазииве пред народ.
Oh kolku ubavo ke spijam vecerva A svabi??? Smesno vi e sega ? Dusata mi se napolni. Mrs doma! Auf Wiedersehen!!!!! #dieMannschaft
Колку само сум ја заборавила природата. Се нанервирав молејќи ги сите да прошетаме низ зеленило. Сите со шемата кафе. Мене искрено ми е банално. Си го зедов точакот и заминав. Знаете само колку се смирив? Не полн пола саат седев со една другарка, ја побарав јас, па се согласи. Лекција : Штом нешто ти се прави- прави. Не очекувај од другите. Ми се чуди другаркава, како сум можела сама да возам. Како сум можела сама да седам во природа. Едноставно, САКАМ И МИ ТРЕБА. Еден од лековите за депресијата и анксиозноста е природата. Се преродив Од денес повеќе никој не молам. И да, направив кравајчиња за прв пат. Едното што го нема си го каснав И на крај, Будистите биле во право. “The Buddhists say if you meet somebody and your heart pounds, your hands shake, your knees go weak, that’s not the one. When you meet your ‘soul mate’ you’ll feel calm. No anxiety, no agitation.” Добро ви ноќ
Единствено што ме расположува кога ми е глупав денот, се малите дечиња или малечко куче. Колку се невини и наивни душичиња. Се нешто им е интересно, се нешто ново најдуваат. Попладнево го поминав со шеткање на братучетка ми (во придружба на другарка ми). Има 3 години и преслатка е. Не, не е само таа слатка туку сите дечиња на таа возраст се такви. Едноставно покрај неа не можеш да биде нерасположен или тажен. Таман ќе отвори уста одма ќе те расположи...невини, наивно душиче. Не знае да лаже, не ти мисли лошо, сака само да си трчка и да си игра. Не и е гајле ти какво мислење имаш за неа, не и е гајле дали се извалкала по фустанче со чоколадо, не и е гајле дали некој ја оговарал, не и е гајле како е облечена...среќа братучетка ми спаѓа во групата на помирни деца, па на раат си шеткавме, дури и во кафич седеше без да досадува. Сфатив дека повеќе време сакам да поминувам со мали дечиња отколку со големи, возрасни, намрштени луѓе. Убаво е да ја земеш цело попладне, да ја шеткаш, да си играш со неа, да ја задеваш, да ја слушаш да ти раскажува некои фантазии, да се расположиш и после врати ја кај мајка и нека си ја чува Што ми требаше да го гледам ова http://9gag.com/gag/azAAYmb Глуво-нем татко што животот си го даде за ќерка му... Ставарно треба повеќе да обратиме внимание на тие околу нас, на тие што живот би дале за нас...никогаш ни сум се срамела, ни ќе се срамам од семејството...
Секоја лоша мисла, не дело што ја упатуваме на некој, секогаш ни се враќа на нас. Дали преку станување свесни за тоа, по што следи гризење на совеста или преку некоја случка во животот... Ама karma has its ways. Треба да се научиме да бидеме помалку себични и self-centered (иако изгледа таква е човековата природа) и да помогнеме на другите, зошто така всушност си помагаме себе си. И се обидувам, навистина, ама се повеќе и повеќе се разочарувам во луѓето кои ги носат баш овие квалитети. Изгубив веќе двајца-тројца луѓе и не сакам таа да биде уште една од нив. Секој ден дружење, излегување, зборење по саат време на телефон.. За што? За да се случи ова? Не е за одморот, не е за излегувањето, за постапката е. Еден повик и едно како си би решило речиси се. Се чувствувам толку осамено, зошто баш таа дружба со тие неколку луѓе моментално ме одржуваше во живот. Но, сите се водат според свои лични интереси и желби, разбирам... Растеме и се менуваме, како си врвиме низ животот запознаваме нови луѓе, и губиме некои од старите. Можеби затоа како малечки сме имале десетици другарки, за на крај да останеш со една или две. Ама биваше ли ова да ми се случува со најблиските? Ако ги немам луѓето што ги сакам околу себе, што друго останува од животот...
Не сум личност која оговара и зборува за физички изглед. Бегам од таквите ама толку луѓето немаат грам памет тоа е чудно. Моја бивша другарка ,сограѓанка стави силикони па 24/7 става слики со ред веќе 2 месеци. Па добро за сликање може ги ставила не за себе . Скд 2 Со моите дома не се поднесувам мајка ми сака да ми изиграва полицаец и само ми кажува дека само трошам пари на глупости ,за шопинг не ја чепкам веќе 4 месеци , почнувам да не ја поднесувам. А татко ми не ме пушта на одмор со дечко ми, незнам дали да му се лутам зошто нема доверба во мене што дополнително ме лути,ама не сум го видела скоро 3 недели поради работа не е дома и некако не сакам да си расипувам однос. Скд3 дечко ми гледам собира пари а јасно му е дека на одмор не се оди. Сигурна сум за прстен собирa Единствено брат ми само ми оди по ќејф,сe остава на мене и тоа ме радува само со него си бев на моренце 3 дена така да остатокот од ова лето ќе си останам Охрид.
сакам да кажам дека личноста која ми беше најблиска и сум и ги кажала сите проблеми се оддалечи од мене.Зарем нема фер другарки или сите се дружат со тебе додека не пронајдат други
Зошто важните работи, соништа, луѓе и емоции не се оставаат во раце на судбината... Само се зграпчуваат цврсто и се оди напред...
Sdk deka neznam ama bas neznam koga ke puknam. Mnogu raboti vo zivotot ne se onaka kako sto sakas. Svetlina na zivotot mi se samo mm I maloto. Se drugo veke stana Sr** e. Veruvajte pukam I nemam sila da sednam nitu da si gi pisam problemite nitu da pobaram sovet. Samo sakam da isparam od ovdeka od ovaa kuka od zloto. Mi treba odmor na samo so najmilite ke go docekam.
Дали некогаш за брзо ќе биде прифатливо во ова државичето сам да си излезиш? Или како? Не знам за по другите градови ама во Битола сам да те видат директно во Демир Хисар ќе те пратат. Сакам некогаш сама да си излезам! И на кафе да си седнам и книга да си читам. Или навечер свирка ќе има и ќе нема со кој да одам, и не одам сама заради околината. Иначе радо би. Глупости бе глууууппооостии! Двеста години назад.
Кога сонуваш нешто толку убаво, што по будењето остануваш во кревет уште пола саат и ги стискаш очите со надеж да го продолжиш сонот... Искористувајте го паметно времето со најмилите. Зашто се` се враќа само тоа не.
Ми се лоши од screenshots и јавно исмевање. Сакав друго да напишам ама еден пост погоре ми го одвлече вниманието. Дали ние сме совршени и имаме право јавно да објавуваме приватни пораки и да оцрнуваме некој? Освестете се малку а ако сте во пмс не мора да напаѓате недолжни луѓе. И што е важно зошто Зоки се зачленил на форумов? Зарем ние треба тоа да го одгатнуваме да судиме? Навистина не ми се верува на кое ниво паѓате.
