Што да кажам а некого да не навредам т.е да не се почувствува навредено преку искажано мислење и став. Побогу стварно пола саат средувам пост со внимателно избрани зборови тргнувајќи од себе, како јас би постапила и како ја согледувам ситуацијата поткрепено со аргументи, преку икс ситуации да не биде дека мелам како празна воденица! Следен пат не пишувам преку вака така директно на некој на нерв ќе му удрам ќе пишам ами ја кога те видов ваму со швалерот/ швалерката па ти си ја сврти главата па да видите што е навреда, ќе се замислите дали форумов е анонимен. Ми претече кафето додека го пишуавв постот.Често ми се случува да ми претече кафето додека сум на форумов ту да си ибам векот не бива домаќинка од мене. !
Моментално коцките ни се редат така совршено, што воопшто не ми е чудно дека околинава почна да збори за свадба. Не, сега нема сигурно да се мажам... Добив унапредување на убава позиција! Дечко ми почнува да работи во фирмата каде што отсекогаш сакаше да работи! Во рок од пет дена! Гром од ведро небо! Без луѓе, без врски, без потплаќања. Само со чиста мисла, премногу работење и премногу труд. Да, ова е во Македонија. Чудно, дури и за мене, но вистинито. До пред една недела поима немавме дека работите ќе почнат да се местат вака. Среќни сме како од тука, па се до небото и назад. Сега ќе можеме да ги оствариме и поголемите замисли и планови. Безброј пати да му се заблагодарам на Бога, нема да биде доволно. После се', барам само да сме сите живи и здрави, поважно нешто од тоа нема.
Нема ништо поубаво од возење велосипед и слушање добра музика. Кога возам велосипед сум многу исполнета со позитивна енергија и сите негативни мисли исчезнуваат
И конечно сите на куп, после долго време. Јас уживам. За прв пат после долго време overthinking mode is off. Мирот ми е тука, кога сме сите заедно. Камо да не се делиме веќе! Не ми недостасува родниот град,ништо не ми недостасува. Врне, свежо е надвор, ама во душава сонце грее. Дека премногу љубов и радост. Фала ти Господе, за се.
Мајками ја гледам преку прозорец доаѓа од работа во придружба, влегува дома а по неа гледам убавина, чисто лице, крупни зелени очи, од годините кожата на лицето олабавено, витка виока става, и ѕирка побелена коса од под шамијата, на себе широка шарена блуза и шалвари, немо ја посматрам Јас настрана, делувам незаинтересирано, а во себе копнеам и со нетрпение го слушам нивниот разговор. Раскажуваше за тешкото детство без мајка и татко, за престрогиот брат кој ниту еден маж не бил достоен за неа, за нејзината немоќ да се спотистави. Го изгубила строгиот брат, но се друго останало исто, стравот да се опушти пред маж, чувството за телесно уживање сосема непознато, љубовта, мајчинството .... Свесно зборуваше за пропуштените мигови, а копнежот и надежта дека ќе најде некој со кој барем на кратко ќе почувствува љубов сеуште беше присутно. СДК Секој човек носи во срцето единствена приказна, животен пат различен од сите останати Колку само малку треба за човек да биде среќен, а тоа не се парите туку љубовта
Кoгa требa дa oдaм некaде,незaвиснo дaли неделa денa или пoвеќе,пoмaлку,мрaзaм кoгa се пaкувaм,нo тoa нее ништo вo спoредбa сo тoa штo мрaзaм кoгa ќе дoјдaм дoмa пa требa дa се рaспaкувaм,aуууу пa дoдекa се средaм,пaникa ме фaќa,бркaм oд сoбa секoј присутен. Spoiler: И др рaбoтa немoжaм дa ги свaтaм некoи рoдители,децaвa 14,15,16гoд.сликaни сo дечкoвци,девoјки,се бaкнувaaт штo ти не нa слики нa фб,и кoментaри oд мaјкaвa,супер сте,или нaјубaви
Aии ме стаиле у официјалното видео на размената како играм стриптиз хахах Oд 3 и пол минути, најважното шо се дешаваше....стриптизот мој бил битен. Иако траеше само десетина секунди, морав, предизвик беше. И бачата, баш ме фатиле у кадар со двете леви нозе. Али ај занимливо беше. Туку шо ми беше муабетов за стриптизов. Требаше да имам еден цимер од Литванија. Исто другиот од Македонија требаше другар му на овој да му биде цимер. И уште првиот саат викаат дали сакате да се смениме. Да бе, викам нема проблем. Арно ама не сфативме дека биле пар овие. Замисли инат да го фатело овој другиот македонец и да речеше не се менуваме, ќе беше незгодно И вечерта сите пиевме заедно у двор, праиме сите муабет у двор пијани и му викам: Hey man why did you left we'd be great roommates. We should drink together the macedonian girls will also be there И сеа се гледам на видоево со стриптизот (да нагласам дека само маицата ја соблекувам нишо друго), го гледам се унесил, аплаудира, вика, еwwwwwwwwwww имам измешани чувства. И најлејм фората шо ја пробав на размената мора да ја пишам Бугарска традиционална вечер у ресторан надвор од град, пиење и јадење гратис сите бевме замаглени и шо ќе праиме ќе оговараме. Имаше кутија госип бокс у која стававме оговарања за некој и наредното утро ги читавме на глас, ама не кажувавме од кој е. И ја патетика до бола She is the girl wars start about like that Troyan war when Pariz took Elena. Too bad Bulgaria is not a kingdom because for sure she would be the queen. At least she has a couple more days to be my queen И овој организаторот шо ги читаше this is top 3 even though it's not a gossip. So who wrote this gets 5 points. Не кажав јавно дека сум ја. Али нормално она знаеше од кој е
Не знам зошто мораше толку да се доверувам на форумов и зошто воопшто контактирав со некои. Убаво на почеток си кажав, нема запознавања, нема дружења, овде си за тепање време и некому да помогнеш чат-пат. Конечно си отворив очи какви членови има овде. А она што е пишано не се брише но било што било, нека стои ајде.
6 години со ФеминаШто да ви кажам, не сум ни приметила дека датата поминала, можеби затоа што не ми стигна нотификација м техничка поддршка камо? Ете сведок бев и на старата платформа и на новава, и на Трендафилка и на Пирамид,и Рејн уште беше обичен член па сега и ЛејдиФеникс е тука и живот иде даље ако ме разуметеМислам дека заслужувам една анализаУбава Фемина, убави луѓе(со исклучоци) при тоа не физички И уште нешто ќе пишев ама заборавивЧирс
@s1a1n1d1r1a1 Ма најубав дел од животот ми е чат пат кога знам така сама да си седнам на кафе.. па си отворам телефон си читам, си отворам списание, весник или книга било што и сама со себе си седам и уживам. Многупати ми се случувало, и не само денес туку и многу порано кога сум имала обврски во град, тој дел ми е супер позитивен и спокоен, па и времево кога ќе се погодеше сонце со благ ветер а ти потоајно си мисиш и фантазираш. Милина. Да, ова зборувам за Еу, каде што 70% од луѓето сами со себе пијат кафе и уживаат во моментот . Тоа не е ненормалност туку еден вид на култура и секојдневие, човек наместо дома да се релаксира во еден убав бар со благо пријатно време и убави панорами.
Ослабев 12 кг! Конечно јас победив. Се стопив луѓе, се преполовив. Не сум била предебела, но сакав да ослабам и еве ми успеа! Колку е убаво кога слушам фини коментари од другите луѓе за мојата тежина сега Препрепресреќна! Имајте убав ден каков што е мојот
Сабајле треба да се спремам за на работа, јас уште си вртам по фемина, па добро е шо. Тоа кога немаш ништо прочитано цел месец.
Сакам на сама себе да си кажам и да си го врежам во главата следново: "Страв од неуспех е најголемиот неуспех! Затоа тргни ги негативните мисли и чувства. Биди храбра и следи ги своите соништа иако се големи и ти причинуваат мачнина не се тешко остварливи само е потребна верба, труд, позитивна мисла и среќа. Биди храбра и ризикувај затоа што среќата ги прати храбрите. Со добра мисла, труд, верба во Бог и среќа се постигнува и остварува замисленото." На вас останатите ви препуштам задача секогаш кога ќе добијам панични напади да ми удирате по една жешка наопачки меѓу рогови народски речено.
Со некои луѓе колку и да сакаш да бидеш позитивен, не можеш. А најлошо е кога такви луѓе имаш дома...
You will never have to chase what wants to stay with you... I was stupid I chase him... he ruined away... I stay with blood on my body...
Си седам сама на тераса ко утка...свежо е навечер овие денови па ми прија. Размислувам што се ми се исподешава овие 5 години и ако постои Бог, ми е сведок колку сум горда на себе што ги преживеав. Па ми текнува во каков очај и немоќ се наоѓав кога се зачленив на форумов. Тука доаѓав да се изнаплачам, да кукам и да си ги оставам јадовите што ми притискаа душа, а не ми се збореше со никој. Најтешко ми беше што работите што ми се дешаваа ниту најмалку не зависеа од мене и јас не можев да сторам ама баш ништо за да си помогнам себе барем малку од малку. Единствена опција ми беше да седам, чекам и да се молам што побрзо да заврши агонијата. И покрај толку лоши збиднувања, само понекогаш ќе се случеше нешто убаво и срцево ќе ми заиграше во надеж, за не долго потоа да се случи нешто кое ќе ме мавне така јако од земја, каде сериозно помислував дека мојот живот е пишано да го минам во тага и жалост и да не се надевам на ништо подобро. И сега како година ипол..коцките се редат, работите си идат на свое место..јас сеуште имам трауми и страв да си дозволам да бидам среќна и да уживам во она што ме исполнува. Многу работи ми фалат ама...исто свесна сум доволно за да знам дека ги има и доста од другата страна на вагата, за да бидам среќна. И тие и тежат на убавата страна, правејќи ја уште поубава. И знам дека сега веќе е моја одговорност што не си дозволувам да се опуштам и да уживам..и што животов понекогаш го ставам на стенд бај додека филозофирам и средувам мисли во саботни вечери и тоа без алкохол, додека светов веќе е спремен да даде задоволство и на јетра и на дух. А мачкава може со саати да седи на страна и да ме посматра со оној нејзин чудно злобен поглед...и веројатно и таа мисли дека и ја пропуштам многу како за некој со еден живот, како онаа од твитот.. Знам мацо...знам...
