Може сум ситничар и забележувам некои небитни работи ама многу ме нервира кога во општ муабет во врска со работа, некој ќе ми рече: "Мојот газда...бла, бла, бла". Како бе МОЈОТ газда?! Јас не сум нечива сопственост, па тој да биде МОЈ газда. Тој е само управител, директор па и газда ако веќе толку сакате ама НА ФИРМАТА каде што јас работам, а не на мене. Многу некако се наежувам кога ќе го слушнам ова, а се' почесто го слушам.
Sdk deka utre mi e rodenden keb polnam ni poveke ni pomalku tuku 30 i sto aj neka mi se mnozat ili pa ne. Nego aj zadovolna sum so ova rabota edno slatko dete i aj da se pofalam ne sum si se pofalila zapisav uste eden faks mi treba de sto da se praj na 30 zivi srekni radosni
СДК.....СРЕЌЕН РОДЕНДЕН МАМО!!! Некогаш се караме, некогаш не се поднесуваме, но затоа секогаш се сакаме. Ти благодарам за се што направи за мене, ме научи на се што знам, ме изведе на правиот пат и покрај сите потешкотии. Едноставно, благодарение на тебе сум она што сум денес. Те сакаммм, уште долго долгоо да си славиме заедно и се надевам дека еден ден ќе бидеш горда на мене и ќе ти се оддолжам за се.
Se vrakam,no srceto mi ostana VO Skopje Edno malo de te mi go skrsi srceto na aerodrom. Koga se iskaci na vrvot na skalite se svrte i vikna kon lugjeto koi go isprakjaa : "Ke se vratam !!". Vo tom Moment posakav i jas da bev tolku silna i da si kazam Deka i jas nekogas ke se vratam,tamu kade sto se rodiv,kade sto sonceto najubavo gree.
Се почесто среќавам школски или колешки од факс со едно дете за рака,друго во стомак,и баш се погодува да сум со внук ми и одма почнуваат твое е ? Кога се омажи? Оф,абе јас немам ни дечкоалооо ми се смачи од правдање Па следуваат прашања е зошто си сама е како! Ок е,бидете си млади мајки,ако тоа ви било приоритет,што можам јас тука,не ве чепкам,не ме чепкајте,едноставно е
Да, ваков маж, паметен, цврст, нежен, и да не ме дава, за ништо на светот да не ме дава!!!! Толку................
Дарко Лешовски ? Сериозно ? Не знам на што наркотици е типот кога вулгарно пренесува зборови напишани во неколку реда на младата публика пред екраните на фб. Очај би рекла јас, заедно со Драган и компанија
Среќни се оние на кои блиските им се постојано до нив, среќни се оние кои не испуштиле прилика да се извинат пред да биде предоцна, среќни се оние кои имаат некого во животот. Не било кој. Некој кој навистина се грижи за нив. За последново му благодарам на Бог, навистина е голем благослов .
Многу ми се очајни оние што пет пати дневно на фб објавуваат семе синапово, детали и од нивниот приватен живот, кај одат, што прават. Уште и тука се кријат пораки за нивниот маж како се сака жена. Аха да биди сигурна ќе го опаметиш кога ќе прочита. Попаметно ќе биде да разговараш со него отколку да губиш време на фб очекувајќи да се пронајде во твоите статуси и песни. Ужас богами, желба да се сврти внимание како светот околу некои да се врти, а и не доликува со штотуку оформено семејство ќе паметувам и ставам слики колку сум згодна. Никој ама баш никој не го интересираат вашите проблеми. Арно викаат Unfollow е половина здравје.
До толку ли луѓето немаат живот па се замараат и прекажуваат дали пишуваш на други форуми? Хахаха колку треба да немаш што да правиш па со мене да се замараш. Пазете се женски стварно има психопатчиња што се замараат. Нов степен на очај. Ама добро и тие што ме мразат се составен дел од мојот живот. Само може да завидуваат и да бидат сведоци на сите мои успеси.
Често ги осудувам луѓето заради нивното однесување кон себе,кон мене или кон другите луѓе. Ретко кога погледнувам зошто го прават тоа. Од денес сакам повеќе да ги разберам луѓето,нивните причини и тоа како дошло до тоа нивно однесување. Ме инспирираше една девојка што секогаш е намуртена,арогантна со сите и никогаш не упатува насмевки. Денес дознав дека имала некои тешки ситуации во животот и ми падна многу неубаво. Не велам дека се оправдување за секакво однесување,туку само дека различни луѓе реагираат различно кон таквите ситуации. Таа избрала да стави штит пред светот и веројатно поудобно и е некој да мисли дека е арогантна отколку да ја сожалува.
Обично, кога ќе кажам дека живеам во куќа, луѓето што живеат во стан ми кажуваат колку ми било подобро и поубаво. Сум имал двор, не ги слушам комшиите... абе American Dream... а јас сирот веќе цело лето се будам со тропање и чукање од страна на мајсториве кои улицава ја преправаат 12 пати во 10 години и моментално гледам како лустеров се мрда и сум во исчекување во секој момент плафонот врз глава да ми се сруши. Убаво е да се живее во куќа, ама подалеку од центарот на градот.
Знам дека има друга тема за ова, но бидејќи е помалку посетувана ќе ве замолам да не го преместувате мислењево. Јас сум љубител на животни, поготово мачките ми се слабост. Срцето ми се кине секој пат кога читам, гледам или пак сум личен сведок на страдањата на овие прекрасни животни. Се трудам да помогнам, но не секогаш имам можности. Некои од вас знаат дека во Македонија сум на краток престој, наскоро ќе се вратам од каде што дојдов. Поради ова го пишувам и постов. Пред три недели, еден од моите поблиски роднини ја отнесе мачкава во сосема друга населба, без јас да знам бидејќи такво нешто никогаш не би дозволила. Мачката се врати после два дена (растојанието беше околу 2-3 км). После тоа, иако се расправав и пробував да им објаснам дека така не смее да се прави, повторно пред недела дена мачката ја снема. Негираа дека ја однеле, иако дознав дека ме лажеле и ја однеле на речиси 10 км подалеку од куќава. Денеска се враќам дома и ја гледам мачката во двор. Ми викаат, ние овој пат уште подалеку ќе ја однесеме. Стоки!!! Луѓе без трошка жалост. Себични, одвратни створење. Ја земав мачката внатре за да ѝ дадам да јаде. Кутрата целата изнемоштена, ослабната, со тажен поглед. Немам доволно зборови да кажам колку сум разочарана и бесна од постапката на моите роднини. Ова е не почит и кон мене, бидејќи знаат што мислам јас за ова и сепак гајле им е. Ве молам за помош. На мачкава итно ѝ треба дом, а јас не сум во можност да ѝ го пружам.
Мила, и јас сум крејзи кет персон па те разбирам. Се гледа дека станува збор за возрасна мачка, која веќе има "своја" територија на која е навикната, а знаеме дека мачките се територијални животни, се приврзуваат за територија. Кој и да ја земе таа ќе бега назад. А со оглед на тоа дека е возрасна потешко е да се привикне на домашни услови, секако не мора под дифолт да е така. Според мене најдобро би било да ја дадеш на некој, се разбира доколку имаш некој што би ја чувал а во исто време живее во близина, за во случај да кидне од таму, ќе знаат каде да ја најдат. Во секој случај ти посакувам и стискам палци да ја совладате оваа ситуација најбезболно.
Кај што живеат моите, речиси и да нема такви луѓе кои би сакале да ја чуваат дома или пак воопшто да ја чуваат. Затоа и проблемов настана, таква е средината, толку се ограничени луѓето. Ме гледаат како да сум нетокму кога ја гушнав и внесов внатре. Сега пак и со брат ми се испокарав поради мачката, ама нема врска. Битно ми е да и најдам дом пред да отидам. Веќе им кажав дека ѝ најдов, за да не ја однесат уште подалеку, бидејќи сега толку е исцрпена да нема да може да се врати назад, ќе загине по пат. Се враќам назад кон крајот на месецов, до тогаш ќе сторам сѐ за да ја заштитам и да ѝ најдам дом. Инаку, сака луѓе, преде, мила е многу. Ти благодарам за мислењето.
