Сакам да кажам нешто за овој Владо Павлов. Се напнаа по фб за човеков. Не е луд,само си помислил дека ќе има земјотреси и го пишал па се фатило случајно. Еднаш прочитав дека Баба Ванѓа предвиде дека земјата ќе се тресе. Човеков почна да се служи со историјата на Македонија а гледам и вади слики од артефакти. Си замислува дека е Ное и дека си спасува. Многу лесно се препознава дека нешто не е добро. Прво кажува дека се ближи денот на Големиот Крст а потоа се издава за 2017 година. Ако се поврзат сликите и артефактите малку труд ќе се открие датата. Човекот гледал многу филмови,нешто ми фали во неговата приказна. Бог не казнува, Бог опростува запомнете го тоа.
Благодарам на сите Господ нека дава кај сите Кога го видов толку слатко се потсетив и јас за моето кога беше малечко и желба ми дојде уште едно да имам
Сакам да кажам дека имав прекрасен ден исполнет со многу љубов. За ваквите денови вреди да се живее, вреди да се преживеат и оние не толку убави денови. Како ќе знаеме што е среќа ако не се биле тажни некогаш...
Чорапите ми се розови, виолетови, шарени со цветови. Не дека толку ги сакам тие бои, туку оние неутралните, бели и црни си ги присвојува брат ми а јас останувам без ниту еден пар.
Обожавам деца. Не сум дискриминатор. Ама тие циганчиштата што ги тепаат кучињата низ маалово, па тие плачат ли плачат ми го кршат срцето. Цели денови плачат кучиња надвор, срце ми се кине. Зошто да ги тепаат, зошто бе свињи едни, зошто ги мавате, зошто сте насилни? Има да земам еден стап и да ги претепам сите цигани, да му се плукнам во фацата. Уф, одвратни копуци.
Живеј за да имаш семејство, живеј за општеството, живеј за саканата но најпрво живеј за себе, напредувај и надградувај се себе си како човек со емоции, после вчерашниот инцидент мислам дека посериозно и позрело го сваќам животот. Почетокот на работната седмица никој не го прифаќаме еуфорично и со рацете широко раширени да признаеме, така беше и вчера... Мамурен и закаснето итав накај работа, пристигнав и брзо започнав да извршувам работните задачи, несвесно дека по саат ипол после тоа животот ќе ми биде на стаклени нозе. Вчера, вчера...вчера имав инцидент на работа, прв во мојата кариера, инцидент кои што можев да го платам со живот, вчера повеќе од половина тон тешка шасија од камион падна врз мене. Тоа чуство на немоќ никогаш во животот не сакам да го почуствувам, тие р'скања на моите коски, таа паника на колегата. Среќа е што од сета таа ситуација излегов со само набиеници без ниту една скршена коска, вистинско чудо е како останав жив без ниту една скршеница, можеби постои некоја неостварена животна цел која доправа чека на мене или пак сум потрошил еден од моите животи еве не знам... Фала ти господе што во тој момент стави рака врз мене и ме исчува максимално, вечно сум благодарен !!!
Денес на работа дојде еден човек, татко на две ќерки на факултет, му пресметале казнени пенали за непочитување на договор, нередовно плаќање и автоматски му го раскинале, му кажав дека ако не ги плати веројатно ќе го дадат на извршител. Буквално видов како низ лицето му помина болка. Немав гужва па од мака почна да ми раскажува како веќе има извршители и тоа ради неплаќање на основни работи и дека срцето го стега секој ден по малку од мака што не може да обезбеди удобен живот на неговите. И знаете што потполно го разбирам, колешата вели ако немаат пари што морале интернет да ставаат. Не сакав да се расправам со неа оти е постара, ама не е во право. Сите знаеме колку е потребен интернет денес и знаеме која мака е ако го нема, посебно за студенти и не е луксуз, основна потреба е во денешно време зошто во таков век живееме. Жално е што земјата нема да ни обезбеди примања барем за удобен живот. Кај нас посебно мал град, нема работа и тоа што го има е малку платено, не стигнува ни за основен живот. Работел прва смена во фабрика, ноќна возел такси. И толку ме заболе оти го видов татко ми во него. Како се нервираше од каде ќе најде пари за да ни прати за факс, за кирија и храна. Никогаш не трошевме многу и со 1000 во која и превоз е вклучен сум прекарувала неделно. Знаев дека не спие со ноќи од нервоза. Знам како немањето пари го раздразнува семејствот, оти немањето ствара грижи, грижите нервоза, нервозата кавги и сета таа атмосфера создава неудобни домови и непријатна атмосфера. А не дека нема од што не работат, и татко ми, и човеков...деноноќно, татко ми излегува во 7, а се враќа во 10, 11 вечерта. Сега е подобро фала богу, ама пак не е удобно. Не знам, имав потреба да го споделам ова, оти не е еден таков што сум го сретнала на работа...и жално е и не е фер.
Сите зборуваат за љубовта, пишуваат за љубовта, сонуваат за љубовта. Љубовта е највозвишеното нешто што постои. Опеана во многу песни, запишана во сите срца. Џабе е се кога не се прави од љубов и сите успеси кога ќе се соберат немаат вредност колку зборот ЉУБОВ.
@Marjan007 So pomin bebi, Gospod mi te cuval, fala Mu Sdk... Kostenite.... ...ah, tie slatki, mali zadovolstva. Vecerva edna tepsija peceni izedov I uste mozam Ovoj period za mene samo peceni kosteni. Cisto da znajte
