Го очекував долго овој разговор..Уште малку..само малку ке почекам.Нема стравта да ме победи,ќе кажам се што сум кажувала пред огледало.. Spoiler Ајд господ нека ми е на помош
Па какви драми прави тетка ми... На татко ми ќе му прават некоја лесна операција, па таа се загрижила госпоЖата...Две недели не уби мене и мајка ми со повици само за да зборува колку се грижела... Добро бе, не му вршат трансплантација на срце на татко ми, па за вака да се реагира. Давежи...
Отсега па понатака на почитувањето ке вратам со почит,на провокаторите ке им вратам со мудрост,а на дволичните нема да бидам заинтересиран за нив,ке ги ставам во црниот тефтер.
Луѓенца,не се чувствувам добро имам болки во желудникот и сум за никаде,но пак се трудам да бидам ок,да не мислам на тоа и еве си седам си читам тука мислења низ темите,ме опушта форумов. Милион мисли ми се вртат во главата,една од нив е и дали да откажам за утре за на забар или не ? -Незнам како ќе се чувствувам,тоа + ме измачува. Ви посакувам пријатна вечер на сите.
Седам и размислувам...Со што го заслужив ова?Со што заслуживме сите ние?Ми се плаче од болка луѓе,ми се плаче.Некогаш си мислам дали вреди да си добар?Мислам дека никогаш нема да го дознаам одговорот на ова прашање. Веќе од се ми е преку глава.Од луѓе кои мислат дека претставуваат страв и трепет а,всушност се обична нула... Зар ќе дозволам една искомплексирана глупача да ми го уништи денот?Не бре,нека оди да се пролепша нали,она е лепотицата. Можеби мене ме мавнаа начисто бубачките во главата.Дури девојчињата кои никогаш немаше да ми падне на памет дека во блиска иднина ќе си фатат дечко,тоа го направија...Имам некоја желба да ги почуствувам пеперутките во стомакот повторно но,некако не оди.Абе заеби сама ќе си купам бомбоњера и писмо ќе си пратам. Се на се ептен измешан е постов но,некаде морав да се искажам.
Зошто со едни вака,со други така... Биди си тоа што си, еден, единствен и постојан. Кој те препознава и цени, ќе има добробит од човек како тебе, кој не, самиот си губи. Spoiler И не вреди многу замарање, кој каков е, а те читам подолго, некако многу се окупираш со тоа колку лоши биле луѓето. Да, сите знаеме колкава реткост е да најдеш добар човек денес, ама дај опушти се и уживај. Што е твое ќе си дојде.
Почнав да пеам Summetime sadness и мајка ми ми вика што е ова попски песни. И баба ми се смее аа сигурно засакала некој поп.
Денеска им е роденден на татко ми и чичко ми,не не се близнаци 5 години се разлика. Но има една интересна приказна баба ми ги родила во исти ден,тато е прв роден и е 5 години поголем од него,а чичко ми е 5 години помал од него,а се родени во исти ден и баба ми верувајќи во бабини девитини,слушнала од некаде дека ако децата се родени во исти ден,а не се близнаци немале да имаат деца,доколку не се фрлеле јајца во река.Па земала жената и фрлила по 4 јајца,можеби да не ги фрлила немало да имаат деца којзнае,ама ете и тато има 2 деца и чичко ми има 2 деца. Бог нека ја прости,ама многу веруваше во такви работи,како и да е нека им е среќен роденден и на двајцата. Бев прееска на англиски и учам со симпатијата таму и сега почнавме да читаме еден текст,требаше јас и он како демек пријатели сме и двајцата се избунивме,ах не пеперутки во тој момент сите животни беа во мојот стомак,ах бе. Математика утре ако 4ка извадам,цела фемина на вечера од мене ќе ја носам,а ако добијам 5ка,за секој по сваровски часовник,да нема расправии кога ќе се бира форумџика на годината.
Вики јас многу го сакам Даниел и со мама пративме синоќа 5 пораки и другите пеат убаво ама тој е од Македонија мора да му помогнеме сите за да не плаче како Харис - ми објаснува Теодора (девојче од 5 години) Хахахах срцка убава бее колку е само послушна и заинтересирана за се уште од сега,за нејзини години размислува доволно добро Родителите се најважниот фактор за воспитувањето на детето секогаш на секое прашање треба да му се одговара и да му се објаснува со убаво Ама па кога ќе слушнам некои како се дерааат леле :не чепкај таму,симни се од маса ,не трчај полеќа бее чашата ја истури(во меѓу време и по некоја шлаканица добива) ... Добро ма ти само ми глумиш пред другите луѓе грижлива мајка или навистина си таква со своето дете Како ќе научи детето што треба да прави ако нон стоп некој му се дере и му вика за се и сешто ? Па земи убаво објасни му дома што и како, основните работи се учат додека е мало а не како ненормална да те слушам како ми хистеришиш низ паркови и да ми го распиуваш кафето кое го пиеме заедно ...
СДК дека сакам да се измисли направа за инстантно забележување на мисли. И тоа за пред спиење. Сношти си легнав порано, демек да се вратам во контрола. Не, бе, не. Не бива. Мозокот ми работи 300 на саат. И какви мисли ми поминуваа низ глава? Една со друга врска немаат. Spoiler „Тамам утре да станам накај 9, да имам цел ден да се средам. Ќе и звонам на другарка ми на кај 12, да пиеме кафе. Одамна не сме се виделе. А да и речам да се најдеме во центар, тамам да си купам термосче. И ленти за депилација. Да го средам Гоцета Делчев на лицево. Уствари можам и со чупалица да се потфатам. И онака се 3-4 влакна. Треба да се испеглам. Се исушија ли алиштата надвор? До утре ќе се исушат. А може да и се јавам на другарка ми порано, па да пиеме кафе у центар, па да прошетаме. Не. Ќе и речам да одиме до Сити Мол. И таму можам да си купам што ми треба. Нескафе да си купам. Требаше да и се јавам на сестра ми. Brain, wtf? Ај да спијам. И ставив ли на мачката храна?“. Нејсе, ништо не бидна од планот. Туку, сакав да кажам, утре ми е прв работен ден. Цел ден премислувам што да облечам. Дали да носам нешто посериозно, класично, или нешто покежуал? Да носам сако? Да не е премногу сериозно? Не облекувам фармерки. Не. Премногу е кежуал. Мозоков си игра со мене. Сепак, ќе облечам нешто помеѓу класично и кежуал. Удобно да ми е. Само да не си ја заборавам самодовербата дома. Абе, што се мислам толку? Што ќе носам-тоа. Битно, насмевка на лице и позитивна енергија. That'll do. Wish me luck and have a pleasant evening. Love, Jones
Знаете, душава ми се прерадува, предмалце после неколку месеци глупаво чмеење, за миг ја осетив благотата и топлината и среќата што ја носи еден нов живот И сега знам за што да се надевам, што да чекам и зошто да се борам. Значи вака едно малецко телце и едни безгрижни зачудени очиња вдахнуваат живот, вдахнуваат нова смисла и розов хоризонт пред моиве тажни... Среќна сум, за него, за неа, за себе...
Периодов сум за никаде, во еден момент се смеам а веќе следниот плачам или се нервирам за нешто, или... веќе незнам ни јас што..
Сакав да кажам дека со секој изминат ден како да ми се трга товар од плеќите. Нема некоја посебна причина зошто би се чувствувала така. Ете.Мислев дека ми треба чудо, а тоа било околу мене. Живот.
Како да им дадеш до знаење на луѓето дека не сакаш да им ги знаеш ниту нивните тајни, ниту пак на нивните блиски? Пошто пробав човечки да им објаснам, со нормален муабет а они повторно и повторно ми доаѓаат и ми раскажуваат стории кои што нималку немам желба да ги знам. Им ги знам најдлабоките тајни на сите другарки па и на некои познанички а воедно и на целата нивна околина. Кој што прави и со кого, на кој дома како му е и дополнителни пикантерии. Ама мене на нивна жалост одамна ми поминаа тинејџерските години па сега реално и не ме интересира сето тоа. Само што понекогаш така ми доаѓа да им ги вриснам сите тајни у фаца, на пример кога пред друго друштво ми се прават наивни, невини и на мравка не згазнале.Најмногу се сакаат со оваа за која пред да дојдат на големо јадеше гомна за неа. Лицемерие кое што неможе ни да се измери. Сериозно се повеќе ми иде да им кажам се што ми е на душичката. Може и јас не сум многу искрен човек ама не ни пробувам да се правам со сила кога не сум. Зошто ли, зошто побогу се нарекувам неискрена заради истите овие и неможам да ги одјебам па мирно да си продолжам со животот. Дополнителен стрес ми се само. Може зашто и онака више сеедно ми станува, зошто пак јас да бидам таа демек најискрената која што ќе се замара да објаснува работи кои што и така се помалку ме засегаат. Нека си врви караванот само. Неврмајнд...
СДК...со сила убавина не бива. Ете едноставно е. Што со некој кога воопшто нема чувства? Бар од моја страна... И онака моментално ми е најубавиот период. Нема да се замарам за некој што е само случаен патник во мојот живот Всушност не е тоа замарање. Сеедно ми е. И да, дефинитивно нема подобро чувство од тоа во индексот првата оцена да биде 10ка. И не само првата него и уште некоја 10ка има happines level 1000000
Знаете што најмногу боли во животот. Кога долго време си среќна и не се замараш ама баш за ништо, светот ти е прекрасно место за живеење и што и да ти се случи ви животот можеш д го издржеш. Но не е се баш така! Наеднаш се свртува кругот и сета таа среќа исчезнува а животот ти удара две шлаканици, како едната да не била доволна па уште една. Те освестува и дури да се пронајдеш повторно и да поминеш низ се треба време и трпение. И само си повторувам ќе помине, и ја барам вината во други, или пак во себе како си дозволив да поверувам па сега да бидам повредена, и разочарана. Ќе помине, мора!
