Штета што ја избришале темата за јамболии, тамам стигнав до заплетот поздрав до главните протагонисти, ме пресмеавте
@izmislena I disagree Рекламата е одлична во делот да се види волјата на старецот за учење, за истражување, совладувањето на новиот јазик на тие години, неговата радост, просто воодушевувачко, ама тие сцени како пратен речник и куфер, толкав наметнат труд само за да дојде да го види синот и внукот во Англија, го даваат впечатокот дека старецот ако не го направел тоа што му рекле, да не им ни доаѓал, т.е со ова како условен да бил, нели бидејќи премногу им е на нив да дојдат него да го видат. Тие детали и крајот толку ми даваат тажен акцент на приказната, дека ако не им исполнува човек желботеки на младите, нема за што да им е. Секако тоа е само мое мислење
Стварно не разбирам зошто женските во филмовите си ја кратат косата сами за да се чувствуваат поубаво.
Interesno e kako razlicno ja gledame reklamata. ako primeti na krajot, zenata e crnkinja,deteto e mulatce. Edinstven nacin da se zblizi dedoto so vnukot - e da go nauci negoviot majcin jazik. Za mene ova e edna ubava i emotivna prikazna za vrskata pomegu dedovcite i vnucite.
Никaкo не ми е јaснo,и немoжaм дa свaтaм,aплицирaш зa рaбoтa,oстaвaш цв,и ти ги врaќaaт дoкументите пo некoе време,гледaш нa рaбoтa местoтo ти гo фaтил тoј штo дoдекa ти учеше,беше сo супер прoсек,некoј штo пoвтoрувaше гoдинa,пa се oткaжa и зaврши едвaј вoнреднo.И тoгaш мислaм,дa земaм дoкументите и дa прaшaм,дaли се знaеме,дaли сo другиве се знaете?Пo кoјa oснoвa,и критериум,јaс не сум применa a е тoј/тaa? Лудo време дoјде..
@izmislena Да, да, нема спорење дека баш е интересно што различно сме ја перцепирале рекламата Инаку, да приметив за жената, но баш тоа и заборавив да го споменам во претходниот пост, дека убаво е што дедото се има потрудено многу за да биде со блиските и конкретно да се зближи и запознае со своето внуче и снаа, но некако, многу ме погоди таа емоционална точка, дека тој живее сам, вдовец чија радост и разговор е со верното другарче, кучето, и човекот му недостасува да има вистински со кого да сподели се, па вака преладна и отсечна ми беше целата ситуација. Како да му рекле, ако сакаш да славиш со нас, еве ти речник научи англиски, па дојди, а тој кутриот оти нема никој, тоа е се што му преостанува и сака да биде среќен со нив. Некако побожиќно ќе ми беше доколку синот со семејството ќе го изненадеше со посета, на начин со кој ќе го потсетеше дедото дека не е сам и ќе му ги разубавеше празниците Како беше, онака обично пречекан од синот, без некоја еуфорија, ми додаде тежина на ладната реклама, ладна, од моја гледна точка
СДК Наградена сум со трофеј за петта годишнина на фемина Кога помина толку време? Всушност,нема да ве почестам сега ништо,журка ќе има на 9 ти,бидејќи тогаш официјално ќе направам 5 години на форумов. Овие од тимот нешто порано ме наградија,ама нема врска
Кафе не се пие после 8 навечер. Ах бре дамо пак ќе заглавиш до 5-6 сабајле. СДК... everybody danceeee like nobody's watching. Само така се успева во животот. Ако мислиш кој те гледа, којшто мисли за тебе, којшто кажал за тебе... отиде возот. Spoiler
Станав порано за да имам време да си уживам со кафенце пред компјутер. Тоа ми е задолжително за да ми тргне денот. Ги сакам утрата, посебно кога се вака сончеви. Ги сакам утрата кога се будам со насмевка. И ова имам да го кажам:
СДК нешто што сум го чула: Искуството е како чачкалица.Може да му послужи само на тој кој ја употребува.Останатите само осознаваат за тоа.
Не можам да се сложам... мене воопшто не ми беше ладна средбата со синот и снаата, уште помалку со внучето. Има многу други сценарија кои би ја направиле рекламата тажна поради самотијата на дедото, ова сценарио според мене не е едно од тие... Како и да е... може да резимираме дека што и да предизвика рекламата кај нас, какви и емоции да беа тоа - заклучокот е дека е добра. Лошите реклами не ни предизвикуваат ниту тажни ниту среќни емоции. Поздрав...
Ама ме израдува, немам зборови ... така не може лепото, очигледно со преписки ништо не бива и со пошта, јас ќе ти дојдам таму.
Она што многу ми недостасува е времето кога си праќавме новогодишни честитки. Се радувам на преубавите украси кога шетам по продавниците и тезгите, но кога ќе ги видам честитките ме фаќа тага. Не сме деца повеќе...
Сдк... Доста е веќе.. Немам што да кажам а да е "попаметно" од мислењето на одредена личност.. Па слободно нека соли памет..... ...на деца!
