За да знаеш една личност, треба да ја поврзуваш со соодветното име и презиме и да го препознаваш нејзиниот лик. За да ја познаваш – треба да ја читаш нејзината тишина, да го гледаш она што се крие зад секојдневната насмевката на лицето и одговорот ,,добро“ на твоето ,,како си?“. Многумина нѐ знаат, малку нѐ познаваат...
21 век, наместо психички болните лица да се носат на лекување на нив им се даваат привилегии. Да имавме сознанија дека постои интелигентен живот надвор од Земјата ќе посакав веднаш да ме снема бидејќи одредени купови месо се ругло за целиот човечки род. Жално навистина. Незнам која е причината што луѓето еволуираат во насока која го води до пропаст човечкиот род. Spoiler
Ситиот на гладниот не му верува. Туѓа болка секогаш помала, туѓа среќа секогаш поголема. Spoiler: Идиотизам Некои муабети, говори кои ми ги држат одредени личности преминуваат во тотална навреда спрема мене и сеуште не ми е јасно зошто молчам, трпам и толерирам туѓи глупости и навреди. Секој еден залак ми е без вкус, кафето ми е одвратно. Не ја мразам работата колку што чувствувам антипатија спрема личности кои си го покажаа правото лице за многу кратко време, се излагав сама себе и погрешно ги проценив, а тие да ти биле подмолни створења. Ме чуди како воопшто не се плашат дека нивните деца еден ден можеби ќе се најдат точно во позиција како мојата, не ми е јасно зошто мислат дека парите кои ги имаат сега ќе им бидат вечни, дека скапата облека, кола накит, е најбитно нешто, кога животот е тркало и никој не знае што носи денот. Во колку само незгодни ситуации се најдов во последно време поради слушање на туѓи наредби, срања и каприци. Колку пати бев крајно понижена затоа што не сум дете на угледни родители и порадитоа ми ја трескаа врата пред нос! Се што ќе речам нема вредност, испарува во воздух! Претходно кај другите колеги не ми беше така, таму се чувствува прифатена, ваму се чувствувам вишок, ништожно. Секој ден ме омаловажуваат, никаков ветер во грб, а тоа се претходно беше ветер и магла додека да стигне некој друг. Не е еден ден да се истрпи секој ден се понесигурна сум во себе, во своето знаење, секој ден се чувствуавм се помалку вредно, константни критики и иритантни погледи, зборови ме пратат што зад грб што во очи. Не знам со што го заслужив ова. Убавината е минлива ама глупавоста е вечна и не се покрива со никаква брендирана облека и шминка.
Животот одсекогаш бил натпревар. Се некој со некого се натпреварува во нешто. А забораваме дека треба единствено да се победуваме себе си. Секој ден. А се смееме на Туруџиева со мисливе
Животот е како клавир, белите типки се за среќните денови, а црните за тажните. Но, за да имаме убава мелодија треба да се користат двата типа.
Моментот кога не правиш ништо посебно а се чувствуваш како цела нива да си изорал... ете како мачна душа...шо ми стана арна си бев нездрава,мислам енергична
Денес имав еден флеш бек во гардеробата од еден бутик. Мајка ми (читај бејбиситер), дојде порано од работа и јас како од ланец пуштена, бргу побргу да удрам по дуќани. Бендисав едно фустанче, ама меретно s или xs беше, ако размислам пореално s си беше, само си барам утеха во помислата дека можеби и xs, и иако знев дека нема да ме збере се спотерав да го пробувам. Ами коса правена, тегнам преку глава почна да ми се расипува, ама тоа материјалот демек растеглив па и јас упорна. Влегов што влегов во него, патентот не можам да закопчам. Сите надежи ми се срушија . И ај да го соблечам. Тегни тегни ....нејќе. Кога зедов да се препотувам. Среќа не беше голема драма па го соблеков без интервенција од девојчето што таму работеше. А флешбеков уствари беше од едно друго фустанче и друга гардероба кога дојде до ич работата . Кузнее колку се испрепотив тогаш додека го соблеков. Не знам оти во тој момент низ глава ми минеа оние локални трачарски маубети кога некои парови со чаршави ги изнесувале со брза помош бидејќи се ''заглавиле '' . Денеска малиот ѓавол беше .
Шо задоволство гледате во лажењето? Шо ако измислувате работи за некого? Ништо не останало скриено, еден ден као случајно ќе се открие се. Дотогаш, копајте си ја дупката за да се скриете од срам. Ќе ви треба.
Сакам да кажам дека ... Не сакам ништо да кажам. Се чувствувам така што не ми се кажува ништо. Видете сега и со ова што го пишувам кажувам нешто но тоа ми се однесува дека ништо суштински не кажувам. - Сега се прашувате зошто тогаш го кажувам ова ? - Па затоа што само сакам да зго знаете тоа дека ништо не ми се кажува. Keep it real, Body, Mind, Soul ПозЗ3³ ®
Лако је кад те неко ни не заволи, тад само тамна страна срца заболи. Тешко је кад за неког јединог и свог постанеш зрнце соли. Тешко је кад твој неко престане да те воли...
Но џабе ќе се скријат кога врз некого направиле да има флека за цел живот.Да имаа срам немаше да биде тоа така. Само ако има БОГ за сите верувај. Извини што те цитирав.
